Tot op die dag had ik nog nooit de naam Medjugorje gehoord. Maar die dag kreeg ik op de een of andere manier een klein, ivoorkleurig boekje in handen. Het vertelde heel eenvoudig het verhaal van een klein dorpje in voormalig Joegoslavië, waar zes kinderen – nu volwassenen – boodschappen krijgen van een vrouw die zich voorgesteld heeft als de heilige Maagd Maria. Ik was wel katholiek opgevoed maar van dat geloof was bij mij niet veel overgebleven, en een alles overheersende nieuwsgierigheid bracht mij op een dag naar dat dorp, met een sceptische houding, waar ik bad dat de waarheid mij op een eenvoudige manier getoond zou worden. Tot de grote verbazing van al wie mij kende keerde ik voorgoed veranderd naar Chicago terug. Die verandering gebeurde door de handen van een franciscaanse priester, Fra Jozo Zovko.
Na dit eerste en vaak moeilijke jaar, keerde ik terug naar Medjugorje. Ik deed het zonder echt te weten wat mij ertoe gebracht had om terug te gaan. Maar dan herinnerde ik mij de heilige Maria Magdalena: zij bukte zich om te kijken naar het lichaam van Jezus en vond het graf leeg. Ze had het ongetwijfeld meteen goed gezien, maar toch bukte ze zich nog een tweede keer. Mij verging het denk ik net zo: als je de Liefde eenmaal gevonden hebt, dan is één keer kijken niet genoeg! Ik zat dus op het voorplein van de Sint-Jakobskerk in Medjugorje, om nog eens te kijken. Om te kijken en mijn gedachten bij dageraad in een dagboek te schrijven en God te vragen mij een kans te geven
om mijn dankbaarheid te uiten. En een paar tellen later kreeg ik het idee om dit boek te schrijven.
God luistert altijd.
Het was Jezus die de agnost die ik toen was, doorheen Fra Jozo raakte, en mij door de helende handen van deze priester, door waarachtige woorden en een krachtige getuigenis veranderde in een praktiserende katholieke vrouw. Ik wilde niet langer het etiket van mijn geloof dragen als iets wat ik gewoon meegekregen had, net als mijn nationaliteit. Ik moest elk aspect van mijn geloof beleven, en belangrijker nog: ik wilde elk aspect van mijn geloof beleven. Dankzij Fra Jozo had ik eindelijk Christus en Zijn Kerk ontdekt. Eindelijk begon ik het Christendom te begrijpen, en ik vond het onweerstaanbaar! Ik werd mij ervan bewust dat diegenen die werkelijk van Christus houden hun leven in waardigheid leven, en uit liefde – niet uit angst – kleine geneugten offeren. Zij schuiven hun eigen behoeften opzij, om steeds opnieuw «een stukje voor Jezus te bewaren». Hun bezittingen schenken ze aan onbekenden, omdat ze willen zijn zoals Jezus! Zij vertellen de waarheid en dragen daarvan de gevolgen, omdat ze net als Jezus willen zijn. Zij dragen hun lijden met vreugde, want ze
verstaan de woorden: «Niet mijn wil, maar Uw wil geschiede» – omdat ze ernaar verlangen te zijn zoals Jezus. Had ik in dat nieuwe verlangen in mij om te zijn zoals Jezus, een andere keus dan de heilige Maagd Maria met heel mijn hart te eren? Hoezeer verlangde ik, zonder het te beseffen, om mij in de armen van mijn moeder te werpen!
Met dit boek kreeg ik een bijzondere kans om deze vrede met anderen te delen. Ook de getalenteerde Ierse journaliste Geraldine Hemmings aanvaardde de uitnodiging om de vrede die ze gevonden had en haar inspiratie met anderen te delen. Wij hebben samengewerkt.
En nu nodigen wij u ertoe uit om dit boek te kopen.
De vragen komen van u, en Fra Jozo zal u uitleg geven in poëtische overwegingen.
Bedenk hoe belangrijk deze tijd waarin wij leven is, en laat dit boek voor u een zinvolle persoonlijke ervaring worden.
Moge de inhoud van dit boek voor u een sterke en tegelijk zachte hand zijn. Hou de hand van uw moeder liefdevol vast, nu, bij het begin van het derde millennium, en doe uw best om te leven «Zoals Zij het wil».
Carrie Swearingen