Medjugorje

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 oktober 2019 had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij een enorme menigte pelgrims aanwezig was. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, de wil en de liefde van de Hemelse Vader zorgen ervoor dat ik bij jullie ben, dat ik, met moederlijke liefde, het geloof in jullie hart kan helpen groeien, opdat jullie het doel van het aardse leven en de grootsheid van het hemelse leven waarachtig zouden begrijpen. Mijn kinderen, het leven op aarde is de weg naar eeuwigheid, naar waarheid, en naar leven - naar mijn Zoon. Op die weg wil ik jullie leiden. Jullie, mijn kinderen - die altijd dorsten naar meer liefde, waarheid en geloof - moeten weten dat er maar één bron is waar je je aan kunt laven. Het is het vertrouwen in de Hemelse Vader; het vertrouwen in Zijn liefde. Geef je volledig over aan Zijn wil en wees niet bang. Alles wat het beste voor je is, alles wat leidt naar eeuwig leven, zal je gegeven worden. Je zult begrijpen dat niet willen en nemen het doel van het leven is, maar wel liefhebben en geven. Jullie zullen ware vrede en ware liefde ervaren. Jullie zullen apostelen van liefde worden. Doorheen jullie voorbeeld zullen mijn kinderen die mijn Zoon en Zijn liefde niet kennen het verlangen krijgen om Hem te leren kennen. Mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, aanbid mijn Zoon met mij en heb Hem boven alles lief. Probeer altijd in Zijn waarheid te leven. Ik dank jullie."

2 – We gaan lijken op hetgeen we contempleren.
Waarom is bij de christelijke radio-uitzendingen het Rozenkransgebed de uitzending waarnaar het meest wordt geluisterd?
Waarom is op de markt van de CD’s de Rozenkrans de CD die het beste wordt verkocht?
Waarom had de grote geestelijke reus pater Pio altijd de Rozenkrans in de hand?
Waarom opende het Rozenkransgebed van Moeder Teresa al de deuren voor haar?
Waarom beveelt de Vrouw die de kop van de Slang zal verpletteren ons zoveel de Rozenkrans aan?
Waarom was het Rozenkransgebed voor Paus Johannes Paulus II zijn lievelingsgebed?
Waarom begint Satan de beven louter omdat de naam Maria wordt genoemd in het Rozenkransgebed?
Waarom is het Rozenkransgebed het gebed van de Nieuwe Tijden?

Omdat de Rozenkrans het gebed van Maria zelf is. Zoals zij zegt in Medjugorje: «Lieve kinderen, toen ik op aarde was bad ik ononderbroken de Rozenkrans.» Hoe deed Maria dat in haar tijd, toen de Rozenkrans nog niet bestond? Ze heeft het geheim ervan onthuld: «Toen ik op aarde was, waren mijn ogen altijd gericht op het leven van Jezus, en dat is de Rozenkrans.» (Boodschap aan Jelena Vasilj, voor de gebedsgroep).

De Rozenkrans opent voor ons alle horizonten door haar te contempleren, en als gevolg daarvan zullen we er de vruchten van ervaren. Hoe meer we het leven van Jezus overwegen dat ons is geopenbaard in het Evangelie, alsook het leven van de Heiligen, hoe meer wij zullen absorberen wie Hij is, en hoemeer het ons in Hem zal omvormen. We zullen erdoor groeien in de gelijkenis met Jezus, zoals Maria ook is gegroeid op deze wijze, dag na dag, door Hem voortdurend te beschouwen. Ja, door middel van de Rozenkrans worden we wat we contempleren. Elke Rozenkrans die met het hart is gebeden vergroot deze gelijkenis. En wanneer we, samen met Maria, in het Rozenkransgebed de Mysteries van het leven van Jezus beschouwen, dan verrijken wij ons hart en onze ziel op een wijze die maakt dat de vijand op de vlucht slaat. De naam van Maria op zich is een onverdraaglijke doodssteek voor Satan, want zij komt dan aanwezig. Zij, Maria, die door God is aangewezen om de kop van de Slang te verpletteren. Zij, en haar nageslacht, dat wil zeggen: wij. En dit wanneer we ons verenigen met haar. «De zonde heerst op dit moment, maar wanneer jullie met mij zijn, zullen jullie overwinnen. » (Boodschap van 25 juli 2019)

Paus Franciscus heeft alle gelovigen uitgenodigd om de Rozenkrans te bidden alle dagen van de maand oktober, en om dit gebed te eindigen met het gebed tot de heilige Aartsengel Michael, gevolgd door het traditionele lied: Sub Tuum Praesidium, om de Kerk te beschermen tegen de Demon, in deze tijd van crisis.

3 – Een familie herinnering.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd mijn vader gearresteerd door de Gestapo vanwege zijn activiteiten in het verzet. Hij bracht drie jaar door in verschillende concentratiekampen in Duitsland, alsook heel zijn celgroep uit het verzet, bij elkaar geteld zes personen. Omdat hij verliefd was op de heilige Maagd, bad hij veel de Rozenkrans. Zijn moeder, van wie hij de enige zoon was, had geen enkel nieuws over hem ontvangen, maar omdat zij haar vertrouwen stelde op de heilige Maagd, bleef zij hopen op zijn terugkeer waarbij ze Rozenkrans na Rozenkrans bad.
Op een dag, toen mijn vader uitgeput en hongerig was, zoals al zijn vrienden die in gevangenschap waren, bevalen de SS-ers de gevangenen om stenen te transporteren vanuit een steengroeve naar de plaats waar ze een gebouw wilden metselen. Iedere gevangene moest een zware steen dragen. Toen mijn vader de steen zag die hem was toegewezen, begreep hij dat zijn uur gekomen was. Hij begreep dat het voor hem onmogelijk zou zijn om deze steen vanwege zijn omvang en zwaarte ook maar een millimeter omhoog te tillen. Hij wist ook dat als hij deze steen niet zou dragen, dat de honden hem dan zouden aanvallen en dat de SS-ers hem dan vervolgens zouden afmaken als een beest. Hij had dergelijke taferelen al eerder gezien.
Terwijl hij naast de steen stond richtte hij in zijn nood zijn ogen naar de horizon, en toen merkte hij dat in het dorp bij een heel eenvoudig huis een gevel was met daarin een kleine nis waarin een beeldje troonde van de heilige Maagd. Toen mijn vader het beeldje zag, schreeuwde hij het inwendig uit: “Maria, red me.” Op slag woog de zware steen niets meer. Hij vertelde ons: “Hij was lichter geworden dan een veertje”
Van de 6 mannen van zijn verzetsgroep was hij de enige die levend is teruggekomen.(Wat mij de kans heeft gegeven om in het leven geroepen te zijn). Het is niet nodig te vermelden dat mijn vader nooit nagelaten heeft elke dag de Rozenkrans te bidden.

4 - Don Gabriele Amorth, het voormalig hoofd van alle exorcisten, overleden in september 2016, zei eens: “De Rozenkrans is waarschijnlijk het meest gekende exorcisme-gebed ter wereld”. In de inleiding van zijn laatste boek “Mijn Rozenkrans” (Uitgegeven bij San Paolo) schrijft hij: “Ik geloof dat de Rozenkrans het machtigste gebed is naast de Eucharistie en het getijdengebed”. In dit laatste boek, dat hij schreef toen hij negentig was, onthulde hij het geheim van zijn inwendige kracht: Het Rozenkransgebed en de dagelijkse overweging van de twintig mysteries. Het is dat gebed dat hem steeds heeft gesteund in zijn dagelijkse strijd tegen het kwaad tijdens al de jaren die hij doorbracht in het Bisdom van Rome.

Kardinaal Ernest Simoni is iemand die tijdens het Communistisch bewind in Albanië meermaals ter dood werd veroordeeld. Zo bracht hij meer dan twintig jaar door in de gevangenis, waar hij dwangarbeid deed in de riolen. Tijdens het Jongerenfestival in Medjugorje in 2017 zei hij: ”Iedereen die drie Rozenhoedjes per dag bidt, zal ongelofelijke wonderen ervaren. Bemin de Rozenkrans, bid hem, en ik garandeer jullie dat de heilige Maagd, de Koningin van de Vrede, jullie zal overstelpen met vele genaden en, wees er zeker van, jullie zullen licht ontvangen en vrede. Alles wat jullie aan de heilige Maagd zullen vragen zal aan Jezus voorgelegd worden en Jezus zal het verhoren. Ik wil daarvan getuigen, hier, tijdens deze dagen. Heb geen angst, Ze is met ons en ze zal steeds de wereld beschermen.”

De Heilige Joseph Cafasso vertelde dat hij op een dag, heel vroeg in de morgen, in een straat van Turijn een oudje ontmoette dat aan het bidden was. De heilige sprak haar aan en vroeg: “Hoe komt het dat je reeds zo vroeg hier bent, mevrouwtje?” “Ik ben hier om de straten schoon te maken” antwoordde ze. De heilige, verbaasd vanwege dit antwoord, vroeg: “Wat wil je hiermee zeggen?” “Wel, vannacht was het hier carnaval en er zijn hier veel zonden bedreven. En nu loop ik door de straten terwijl ik de Rozenkrans bid om ze te zuiveren van al deze zonden.”

De heilige Maximilien Kolbe. In het dagboek van deze martelaar van de liefde leest men: “Zoveel Rozenkransen, zoveel geredde zielen”.

De heilige Louis-Marie Grignion de Montfort. Deze belangrijke Mariale apostel, bevestigde: “Als de heilige Geest in een ziel liefde voor Maria aantreft, dan vliegt Hij erheen.”

5 - Houden jullie van de heilige Jozef?
Velen vragen of ik weer een boek aan het schrijven ben. Het antwoord is “nee”. Mijn laatste boek ging juist over de Rozenkrans. Anderzijds moet ik bekennen dat ik enkele dagen geleden een overeenkomst heb gesloten met de heilige Jozef. Een van mijn broers wilde zijn huis verkopen om een kleiner huis ervoor in de plaats te kopen. Om een logeerplaats te vinden moet gezegd worden dat de heilige Jozef wel slecht begonnen was… De stal van Bethlehem was niet de ideale plaats voor de geboorte van een kind tijdens hartje winter. Sindsdien heeft hij zich vanuit de Hemel echter verbeterd “Als U een koper vindt voor het huis van mijn broer, zo zei ik hem, dan beloof ik U een boekje te schrijven over U, om U meer te doen kennen en te doen beminnen… Het was zeker een manier om hem op zijn gevoelens aan te spreken, want een korte tijd later heeft er zich een koper aangediend. Nu is het dus aan mij om mijn deel van de overeenkomst uit te voeren.

Om dit boekje te verrijken ben ik op zoek naar mooie getuigenissen over de heilige Jozef. Jullie kunnen me daarbij helpen. Denk aan zijn weldaden, zijn gunsten en ook aan de trekken van zijn persoonlijkheid die jullie getroffen hebben. Jullie kunnen me je getuigenis toesturen via het volgende e-mail adres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Dank u wel.

Lieve Gospa, hoe zouden we U niet kunnen beminnen?
Hoe zouden we kunnen leven verre van U,
U die niet ophoudt ons uw onmetelijke liefde te tonen!

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 september had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij een immense menigte aanwezig was. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, bid! Bid de rozenkrans elke dag - die bloemenkrans die mij, als jullie moeder, rechtstreeks in contact brengt met jullie pijn, lijden, verlangens en hoop. Apostelen van mijn liefde, ik ben bij jullie dankzij de genade en liefde van mijn Zoon, en ik vraag jullie om te bidden. De wereld heeft jullie gebed voor de bekering van zielen zo hard nodig.

Open je hart in volledig vertrouwen voor mijn Zoon, en Hij zal er de samenvatting van Zijn Woord in neerschrijven - liefde. Wees in je leven op een onbreekbare manier verbonden met het Allerheiligste Hart van mijn Zoon. Mijn kinderen, als moeder zeg ik dat het hoog tijd is om te knielen voor mijn Zoon, om Hem te erkennen als je God, de kern van je leven. Bied Hem geschenken aan - de geschenken die Hij het liefste krijgt zijn naastenliefde, barmhartigheid, en een zuiver hart. Apostelen van mijn liefde, heel wat van mijn kinderen erkennen mijn Zoon nog steeds niet als hun God; zij hebben Zijn liefde nog niet leren kennen. Maar jullie zullen, met jullie gebed gesproken vanuit een zuiver en open hart, en doorheen de geschenken die jullie mijn Zoon aanbieden, zelfs de hardste harten open krijgen. Apostelen van mijn liefde, de kracht van gebed dat komt uit het hart - een machtig gebed vol liefde - verandert de wereld. Daarom, mijn kinderen: bid, bid, bid. Ik ben bij jullie. Ik dank jullie.

2 – Profeet van de toekomst. Toen Jozef Ratzinger nog enkel een eenvoudig priester was die les gaf in de theologie in Duitsland, schreef hij in de jaren ’60 zijn visie op de Kerk van de toekomst. En vandaag de dag zijn deze regels, die pas zijn neergeschreven na een intens gebed, voorwerp van verbazing en verwondering geworden, want zij komen zozeer overeen met de huidige ontwikkelingen van de Kerk. Het lijkt wel een opleving van het oude Jeruzalem in de tijd van de christenen van toen, en van hun levenswijze te midden van een toen zo vijandige wereld.

Kort gezegd, hij had de intuïtie dat de Kerk terrein zou verliezen op grote schaal: zowel gebouwen, als priesters, en dat er een grote geloofsafval zou zijn, en dat veel sociale privileges verloren zouden gaan. En zeer gereduceerde Kerk met slechts nog een klein aantal gelovigen zou er over blijven, waarbij de meeste eeuwenoude plaatsen van eredienst zouden zijn verlaten door vele mensen. En Kerk zou overblijven waarbij de katholieken geheel in de minderheid zouden zijn, en die in het geheel geen invloed meer zouden hebben op de ontwikkelingen in de politiek. Geheel vernederd en tegengesproken zou de Kerk daardoor uitgenodigd worden om weer helemaal opnieuw van voren af aan te beginnen.

Maar hij zag ook een Kerk die door deze enorme te neergang en de opschudding die dit zou geven, daarom zeer gezuiverd zou zijn, en zichzelf weer zou terugvinden, geheel herboren en vereenvoudigd, en meer geestdriftig om te missioneren…. Volgens Razinger’s intuïtie zijn het kleine groepjes die de Kerk zullen laten herboren worden, kleine bewegingen die het geloof tot het centrum maken van hun hoop. Het zal een meer geestelijke Kerk zijn, die geheel afziet van politieke pretenties. Arm als ze zal zijn, zal deze Kerk de toevlucht worden van de behoeftigen. En op dat moment zal de mensheid tegelijkertijd ontdekken dat ze in een wereld leeft die een onbeschrijfelijke eenzaamheid met zich meebrengt. Men zal zijn visie ten aanzien van het bestaan van een werkelijke God verloren hebben, en men zal een afschuw kennen vanwege een indringend beleefde onwaardigheid. En dan, en dan ook alleen op dát moment, concludeert Razinger, zal men die kleine groepjes gelovigen zien als iets volkomen nieuws: men zal er een hoop in ontdekken voor zichzelf, een antwoord waar men in het geheim al altijd op gehoopt had.

Zullen het werkelijk maar kleine groepjes zijn die de Kerk zullen herboren laten worden?

Waarom zouden we deze profetische woorden van de jonge Razinger, (die er nooit een seconde aan gedacht heeft dat hij nog eens Paus zou worden), niet in verband brengen met een boodschap van de heilige Maagd in Medjugorje, waarvan de woorden, zo lijkt mij, tot nog toe niet de waarde zijn toegekend die ze bevatten: “De gebedsgroepen zijn sterk, en doorheen deze groepen kan ik zien dat de heilige Geest werkzaam is in de wereld.” (25 juni 2004). Ze heeft niet gezegd: de gezinnen zijn sterk, of: de parochies zijn krachtig werkzaam, of: het Vaticaan is machtig… Nee, zegt ze, het zijn de gebedsgroepen die sterk zijn, want, zo beaamt ze: “Allen die bidden en die lid zijn van een gebedsgroep hebben zich opengesteld voor de Wil van God in hun hart, en ze getuigen op blijde wijze van de Liefde van God. Ik ben met jullie.” ( 25 september 2000).

De Eerbiedwaardige Marthe Robin, een Franse mystica, heeft tijdens haar leven het uitbreken van de crisis van de Kerk meegemaakt en heeft de extreem moeilijke tijden zien aankomen die we nu beleven.

Zij werd gewaar dat de Kerk op weg is naar haar doodsstrijd, waarbij ze profeteerde “dat er niets meer zal zijn behalve enkele kleine groepjes vurige gelovigen”. “En deze kleine haarden van vurige gelovigen zullen zijn als familie voor elkaar die samen bidden, een heel eenvoudig gebed, waarbij ze verborgen blijven voor de vijand”. Sinds 38 jaar hebben zich al duizenden kleine gebedsgroepjes gevormd naar aanleiding van Medjugorje. Het zijn kleine sterren die fonkelen en die de wereld licht geven, en die op deze wijze het geheim van de Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria voorbereiden.

De ziener Ivan Dragicevic zei tijdens een uitzending bij Radio-Maria van Italië in augustus 2012: “Wanneer de geheimen van Medjugorje openbaar worden, dan bevindt de Kerk zich in een grote en hevige vervolging en in een groot lijden, en dit lijden is nu al begonnen.

De Kerk volgt zijn Meester waarheen Hij ook gaat, zelf tot in de Kruisdood. Want is de Kerk niet de Bruid van de Meester?

De Hemelse Vader heeft alles in handen, Hij zal zijn kinderen naar de goede haven leiden, zoals Hij Jezus naar de Verrijzenis heeft geleid, nadat Hij het werk van de Verlossing had volbracht. Onze veiligheden van vandaag de dag zullen verdwijnen, en onze veiligheid zal gebaseerd zijn op andere waarden.
Dit lijden echter, zal een einde kennen, en de Verrijzenis van de Kerk laat zich ook al voelen. En dit zullen de “Nieuwe Tijden” zijn, waarop Maria ons voorbereidt (25 juni 2019). “Een tijd van vrede, waar mijn Hart met ongeduld op wacht” (25 juni 1995). “Een Tijd van een Nieuwe Lente” (25 oktober 2000), zo zegt ze, een tijd dus die heel veel zal verschillen van die waarin we nu leven, en die op dit moment meer lijkt op een grote brok chaos. Niemand kan zich een voorstelling maken van de schoonheid die deze Nieuwe Tijd met zich mee zal brengen, maar wel kunnen we al weten dat de Vijand dan niets meer over ons te zeggen zal hebben. ”De Heilige Geest zal het aanschijn van de aarde vernieuwen” (25 juni 2019).

De zienster Marija Pavlovic zei afgelopen maart in de kathedraal van wenen: “De Triomf van het Onbevlekt Hart van Maria is al begonnen”.

We kunnen er al vele tekens van zien. Bijvoorbeeld dat deze zomer 2 miljoen 856.000 duizend mensen het Jongerenfestival in Medjugorje hebben gevolgd op Internet. Zoiets hebben we nog nooit meegemaakt. Verder verdubbelen de gebedsgroepen zich in aantal over de hele wereld in verschillende parochies. De katholieke zomerfestivals worden steeds talrijker, en ze zijn het initiatief van de vele nieuwe gemeenschappen. Ze zijn overvol geboekt door allerlei mensen, en ze brengen vele verrijzenissen in de harten van de mensen teweeg, zoals Marthe Robin dit profeteerde: “bekeringen, bevrijdingen, genezingen, uitdrijvingen… En nog iets veel beters: op initiatief van vele parochianen en hun pastoor wordt de aanbidding van het Heilig Sacrament weer ingesteld, wat sinds de jaren ´70 achterwege is gelaten. En wat nu als godsdienstige culte in ere is hersteld op vele plaatsen. In meerdere grote steden is Jezus uitgestald 24 uur op 24 uur. Wat een prachtige uitstraling geven deze parochies.

Als ik het mag zeggen, hoe meer onze wereld teloor gaat in een geloofsafval, hoe meer van deze onuitsprekelijke genaden zich voordoen. Daar waar de zonde heerst, woekert de genade mateloos (Rom. 5, 20). In Zijn onpeilbare Barmhartigheid, wil God niet dat ook maar een van Zijn kinderen verloren gaat.

Laten we de moed niet verliezen, laten we elkaar bemoedigen om op God te vertrouwen, en laten we vooral niet de boot van de Kerk verlaten, ook al bevindt zij zich af en toe in doodsstrijd. Dat zou een slecht plan zijn. Het is Jezus zelf die dan gewoon even ligt te slapen in de boot. Maar Hij slaapt maar met één oog dicht. Laten we bij Hem blijven te midden van de golven. Hij alleen kan de stormen bedaren, die op dit moment woeden in zoveel harten, en die zoveel gelovigen weten te ontmoedigen.


3 – We naderen de maand oktober, de maand van de Rozenkrans, en de maand van het grote zonnewonder van Fatima (13 oktober 1917), dat alle woorden van de Koningin van de Rozenkrans heeft bevestigd. “Bid elke dag de Rozenkrans voor de vrede in de wereld en voor het beëindigen van alle oorlogen”. In tijd van oorlog moeten we de Rozenkrans ter hand nemen, het wapen dat de vijand het meeste angst aanjaagt.

Deze maand nog heeft de heilige Maagd ons nogmaals haar grote verlangen te kennen gegeven: “Bid. Bid elke dag de Rozenkrans, deze krans van Rozen die me direct in contact brengt als Moeder met jullie pijnen, jullie lijden, jullie verlangens en jullie hoop. Wat een mooi beeld: een krans van Rozen. Wie van ons wil er op deze wijze nier sterk gehecht zijn aan de heilige Maagd, door deze krans van Rozen, waarbij al onze pijnen en ons lijden en onze verlangens en hoop worden omgevormd tot vreugde, schoonheid, parfum en vruchtbaarheid.

Afgelopen maand zei de heilige Maagd: “Lieve kinderen, met de Rozenkrans in de hand getuigen jullie dat je van mij bent, en kies daarbij ook voor de heiligheid (25 augustus 2019). Het is haar grote liefde voor ons die er haar toe aanzet om deze boodschap meerdere keren te herhalen, zoals een goede moeder dat doet, en die dat doet totdat we haar woorden in praktijk brengen.

Lieve Gospa, wij weten dat wij zonder uw machtige hulp alles als zeer moeilijk ervaren:
dank U wel dat U ons zonder ophouden aanspoort.
Dank U, dat U aan ieder van ons deze prachtige krans van Rozen geeft,
om ons aan U te verbinden, waarbij U ons veilig houdt dicht tegen Uw Onbevlekt Hart aan.

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Op 2 Augustus ontving Mirjana haar maandelijkse boodschap bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte pelgrims. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, groot is de liefde van mijn Zoon. Als je de omvang van Zijn liefde zou leren kennen, zou je Hem aanbidden en danken zonder ophouden. Hij is altijd levend bij jullie in de Eucharistie, omdat de Eucharistie Zijn Hart is. De Eucharistie is het hart van het geloof. Hij heeft jullie nooit verlaten. Zelfs toen jullie probeerden om van Hem weg te gaan, liet Hij jullie niet in de steek. Daarom is mijn moederlijk hart vol vreugde wanneer ik zie hoe jullie - vol liefde - naar Hem terugkeren, wanneer ik zie dat jullie naar Hem toe komen via verzoening, liefde en hoop. Mijn moederlijk hart weet dat iemand die de weg van het geloof begint te gaan als een bloemknop is. Met gebed en vasten worden die knoppen vruchten, mijn bloemen, apostelen van mijn liefde; jullie worden lichtbrengers en verlichten allen om jullie heen met liefde en wijsheid. Mijn kinderen, als moeder smeek ik jullie: bid, denk na en aanschouw. Al het mooie, pijnlijke en vreugdevolle dat jullie overkomt - al die dingen leiden tot geestelijke groei, opdat mijn Zoon in jullie mag groeien. Mijn kinderen, geef jezelf over aan Hem, geloof in Hem, vertrouw op Zijn liefde, laat je leiden door Hem. Laat de Eucharistie de plaats zijn waar je ziel gevoed wordt, waarna je liefde en waarheid kunt verspreiden, als getuige van mijn Zoon. Ik dank jullie. ."

2 – “Mijn kleine kinderen, er zullen beproevingen komen" De Koningin van de Profeten is nog nooit zo duidelijk geweest als vandaag de dag, en dat is geen toeval. Het laatste wat we moeten doen is haar waarschuwingen in de wind te slaan, want die zijn ernstig. Sinds 38 jaar toont zij ons de weg van Vrede en voorspoed. Maar ondanks haar oproepen, waarin ze ons zegt dat we risico lopen als we haar boodschappen negeren, is het antwoord van haar kinderen te zwak. En daarom moet ze ons nu waarschuwen dat de tijden die komen gaan moeilijk zullen zijn. Alsof de wereld al niet voldoende onder beproevingen te lijden heeft. Heer, ontferm U over ons. Laat ik duidelijk zijn: het gaat helemaal niet over het einde van de wereld. Wat blijkt uit het feit dat Maria spreekt over de toekomstige generaties. Nee, wat zij doet is ons voorbereiden op de Nieuwe Tijden, en natuurlijk ook op de Triomf van haar Onbevlekt Hart. Wanneer een moeder haar kind voorbereidt op een gebeurtenis die komen gaat, dan betreft dat in geen geval iets dat zich nog ver in de toekomst bevindt en wat haar kind niet zal meemaken. Nee, integendeel, ze bereidt het voor op hetgeen het nog tijdens zijn leven zal meemaken. Dus, zonder twijfel zullen u en ik de Nieuwe Tijden nog gaan meemaken.

Elke overwinning wordt voorafgegaan door een conflict of een strijd, want het is niet over de Vrede dat we triomferen, maar juist over een gebrek aan Vrede. En wij bevinden ons middenin deze strijd, dat mag duidelijk zijn. Wat een verwondingen en wat een lijden is er op deze wereld onder de mensheid. Hoe meer de overwinning nadert, hoe heviger de strijd zal zijn, want de vijand die ziet hoe het uur voor hem geslagen is, en hoe hij dus aan het verliezen is, zal zich meer en meer gedragen als een dodelijk verwond beest, waardoor hij zijn agressieve aanvallen zal vermeerderen voordat hij ten dode is opgeschreven.

Met God echter, is het nooit te laat. Als we de beproevingen die op komst zijn niet meer kunnen tegenhouden, dan kunnen we ze wel verzachten en verkorten. Ik houd mij er meer dan verre van om ook maar de kleinste indicatie te geven over de aard van de beproevingen die ons te wachten staan. Beter is het dat we ons concentreren op de manier waarop we Gods genaden gaven over ons af kunnen roepen, en Zijn buitengewone Barmhartigheid. Op deze wijze zullen we het milieu overleven van de woeste golven die te hoog voor ons gegrepen zijn.

Elke waarachtige profetie bevat ook een boodschap van hoop, en vandaag de dag zegt Maria ons opnieuw dat we op zoek moeten gaan naar de juiste schuilplaats. Een schuilplaats die ons niet bedriegt: namelijk, het Hart van haar Zoon Jezus, Dat altijd bij ons aanwezig zal blijven door middel van de Eucharistie. Ze zegt: “Hij zal altijd bij jullie aanwezig blijven in de Eucharistie. Hij zal altijd onder jullie als de Levende aanwezig zijn, want de Eucharistie Is Zijn Hart. De Eucharistie is het Hart van het geloof. Hij heeft jullie nog nooit in de steek gelaten, zelfs niet toen jullie hebben geprobeerd om je van Hem te verwijderen. En ze zegt ook: “Mijn kinderen, degenen die geloof hebben – die het ware geloof hebben-, die zijn gelukkig ondanks alles, omdat zij op aarde het geluk van de Hemel zijn beginnen te leven. Zij die het ware geloof hebben zijn geheel gehecht aan Jezus, met heel hun wezen.”

De verzekeringen die de wereld ons aanbiedt, en het materialisme en haar bedrog, kunnen ons geen enkele zekerheid meer geven. Als ik een levensverzekering afsluit, dan is zij pas van nut als ik dood ben. Alleen Jezus is onze enige ware zekerheid, en onze schuilplaats, en onze ware levensverzekering.

3 – "De zonde zal heersen", heeft Maria gezegd. “Maar wanneer jullie van Mij zijn, dan zullen jullie overwinnen, omdat dan jullie schuilplaats het Hart van Jezus zal zijn.”

Dat is de reden dat de wereld nood heeft aan aanbidders, om de Heer de kans te geven om weer te heersen in het hart en in het centrum van de wereld. Maria heeft gevraagd om een kapel van eeuwigdurende Aanbidding te installeren in elke parochie. Te zien dat haar kinderen haar Zoon aanbidden is haar diepste wens. Wanneer we Jezus aanbidden verborgen in het tabernakel, of wanneer Hij is uitgesteld op het altaar, en ook al zullen we verschillende verstrooiingen kennen, dan toch zal de Levende Jezus daar steeds aanwezig zijn, en Hij zal schijnen over de wereld op onzichtbare wijze, en tegelijkertijd zal Hij handelen in onze zielen. Heel Zijn leven bevindt zich dan voor ons, zoals een geopend boek met een relaas waar vuur vanaf straalt. En beetje bij beetje zullen we omgevormd worden, omdat we verrijkt zullen zijn door Hem met Zijn eigen substantie. Waarom zijn er vandaag de dag zoveel katholieken die twijfelen over de reële aanwezigheid van Jezus in het Heilig Sacrament? Weten zij dan niet dat zelfs ook Satan ervan op de hoogte is dat Jezus aanwezig is in de uitgestelde Hostie. Waarom zijn er satanisten die koste wat het kost erop uit zijn om tabernakels open te breken om er Hosties uit te stelen, om de Passie van Jezus zo lang mogelijk kunnen verlengen? Hebben ze niet voldoende bakkers in de buurt die hen kunnen voorzien van brood?

Het is mooi om te zien dat Jezus Zijn goddelijke stralen van Liefde en Licht zowel laat schijnen over degenen die Hem aanbidden, als over degenen die dat niet doen. Het is een moment dat we overgaan van het natuurlijke naar het bovennatuurlijke, en dat draagt vrucht. Ik ken een priester die parochies oproept om binnen hun gebied een kapel van eeuwigdurende aanbidding de installeren. Zo vertelde hij me eens in 1984 dat Triest (een stad in Italië), dat het hoogste aantal zelfmoorden kende van heel het land, het aantal ervan met meer dan de helft zag verminderen toen hij er een kapel van eeuwigdurende aanbidding had gecreëerd, en dit resultaat werd bereikt binnen een jaar. Ook ander kwaad had zich toen verminderd, zoals: misdaden, verkrachtingen, echtscheidingen, abortussen, occulte praktijken en nog zoveel andere zaken… De statistieken ervan zijn terug te vinden in het gemeentearchief van de stad.

4 – Rome is aangekomen! Dank zij de bergen werk die verzet zijn door mgr. Hoser, de gezant van de Paus voor de pastoraal in Medjugorje, die paus Franciscus zelf gezonden heeft, hebben al meerdere prelaten zich niet geschroomd om Medjugorje te bezoeken in deze laatste weken om er de Eucharistie te vieren. Vanuit Rome zijn gekomen: De Aartsbisschop Rino Fisichella, de voorzitter van de pauselijke raad voor de Nieuwe Evangelisatie ; en verder, de Romeinse kardinaal Angelo De Donatis ; en de kardinaal van Sarajevo, Mgr. Vinko Pulic; en ook nog: de nuntius voor Bosnie-Herzégovine, Mgr. Luiggi Pezzuto.

Op 4 augustus, op de feestdag van de Pastoor van Ars, hebben 714 priesters geconcelebreerd tijdens de H. Mis. Zelfs Frankrijk was er aanwezig, middels Mgr. Dominique Rey, bisschop van Toulon, alsook de Aartsbisschop van Avignon, Mgr Jean-Pierre Cattenoz. Dit is een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis van het heiligdom van Medjugorje, en het is echt iets heel positiefs en hoopvols.

5 - Wanneer er te veel muggen in een kamer zijn, dan kun je een apparaat in het stopcontact steken dat een geur verspreidt of een geluid, waardoor het ongedierte op de vlucht slaat. Ook ons gebed is een reukwerk dat opstijgt naar God, het is een parfum dat met haar delicate heerlijke geur de Hemel verblijdt. Het gebed is in staat om vele demonen te ontkrachten, omdat ze haar verfijnde heerlijke geur niet kunnen verdragen, en er voor op de vlucht slaan. Laten we niet de ontroerende bekentenis van de heilige Maagd vergeten, die zij ons liet toekomen in 2017, in een van haar boodschappen: “De gebeden die jullie tot mij richten zijn de mooiste liefdesrozen voor mij, en ik kan niet op een plaats afwezig zijn als er een rozengeur aanwezig is.” Is elk “Weesgegroetje” niet een roos die aan Maria wordt aangeboden?

6 - Van en Frankrijk. Omdat men mij heeft laten weten hoe belangrijk de kleine Vietnamees Marcel Van is voor de lezers van deze nieuwsbrief, en omdat ik Van in juli heb geciteerd, wil ik nu een tekst van hem aanhalen die Frankrijk aangaat, en die hopelijk zal spreken tot de harten van mijn geliefde volk.

Jezus (12 nov. 1945): O, kleine apostel van Mijn Liefde, in heel Frankrijk roept Mijn Liefde om hulp. En welke hulp vraagt zij? De enige echte hulp, namelijk die van het gebed, die de vlam van Liefde kan doen oplaaien, en die de harten van de vijanden kneedbaar maakt voor Mijn Liefde. Om dit goed te kunnen doen, moet er overal waar Fransen zijn het parfum van gebed opstijgen naar Mijn Hart, zoals ik dat verlang. O, Frankrijk, Ik hou van jou; en jullie, Fransen, weten jullie wel welke gevoelens van Liefde Mijn Hart voor jullie koestert? Zien jullie Mijn tranen die zich vermengen met die van degene die een buitenlander is, en die Mijn woorden aan het opschrijven is die ik hem dicteer voor jullie? O, Frankrijk, ik neem je in Mijn armen, ik geef je een kus. Het mag toch niet zo zijn dat je van dit gebaar van tederheid van Mijn kant profijt trekt om Mij vol in het gezicht te slaan? Maar helaas, jullie bewoners van het land waar ik een bijzondere Liefde voor koester, hoe gedragen jullie je ten overstaan van de Liefde die ik jullie betoon? Gaan jullie deze Liefde in volle vrijheid wegwerpen ver van jullie vandaan? O, priesters van het land waar ik op bijzondere wijze van houd, Ik ben een vluchteling die een asielvraag bij jullie wil indienen. Welke ontvangst willen jullie Mijn Liefde geven? Zal Ik verjaagd worden door jullie, of met Liefde ontvangen worden? O, Mijn kinderen, Ik zou niet willen dat het mogelijk is dat Mijn Liefde zich moet terugtrekken uit Frankrijk. O, Frankrijk, land waarvan ik meer houd dan van de andere landen, verspreid toch de oproep van Mijn Liefde. Jullie Fransen, Mijn kinderen, als jullie Mijn Liefde verwerpen, van welke andere liefde zouden jullie je dan willen bedienen om Frankrijk te doen herrijzen? Als er geen enkele liefde is om Frankrijk te doen opstaan, dan zal Frankrijk bedekt worden met donkere rookwolken uit de Hel, en in dat geval zal zij een land worden dat het tegenovergestelde is van Mijn Liefde, en daardoor zal zij als land geheel verwoest worden. Maar mijn kinderen, mijn nederige kinderen van Mijn Liefde, als men gebeden naar Mij doet opstijgen die komen uit de vertrouwensvolle harten, die eenvoudig en zuiver zijn, dan zul je een tijdje later zien hoe Ik al lachend naar jullie land zal kijken waarvan ik hou.”

Ter gelegenheid van de verjaardag van de Verschijningen, heb ik bij het Blauwe Kruis een video opname gemaakt van 12 minuten, over de boodschap van 25 juni, en deze is te zien op youtube: http://www.enfantsdemedjugorje.fr/message-du-25-juin-pour-le-38eme-anniversaire-des-apparitions-commentaire-de-soeur-emmanuel/

Kijk ook naar het filmpje over de zo belangrijke boodschap van 25 juli. http://www.enfantsdemedjugorje.fr/commentaire-video-du-message-du-25-juillet-2019/

Lieve Gospa, het volgende woord van de Bijbel dringt zich vandaag de dag op aan mijn geest voor al jou kinderen: “Al wijken de bergen en wankelen de heuvels, mijn trouw wijkt niet van u, en mijn vredeverbond wankelt nooit, dat zegt Jahwe, die zich over u erbarmt.” (Jesaja 54,10)

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!
1 – Op 2 juli 2019 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een menigte pelgrims. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, ik heb, overeenkomstig de wil van de barmhartige Vader, duidelijke tekenen van mijn moederlijke aanwezigheid gegeven, en dat zal ik blijven doen. Mijn kinderen, dat is het moederlijk verlangen naar genezing van zielen. Het verlangen dat elk kind van mij waar geloof zou bezitten, zou leven om wonderlijke ervaringen te zien, zou drinken aan de bron van de woorden van mijn Zoon -- de woorden van leven. Mijn kinderen, mijn Zoon heeft met Zijn liefde en offer het licht van het geloof in de wereld gebracht en jullie de weg van het geloof getoond. Omdat het geloof pijn en lijden verheft, mijn kinderen. Waar geloof maakt gebed fijngevoeliger en brengt daden van barmhartigheid voort - het voeren van een gesprek met iemand, het geven aan een aalmoes. Mijn kinderen die geloof hebben - waar geloof - zijn gelukkig ondanks alles, omdat zij op aarde het begin van de hemelse vreugde beleven. Daarom, mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, roep ik jullie op: wees een voorbeeld van waar geloof, breng licht waar duisternis heerst, beleef mijn Zoon. Mijn kinderen, als moeder zeg ik jullie: de weg van het geloof gaan, mijn Zoon volgen, kunnen jullie niet zonder jullie herders. Bid dat zij de kracht en liefde hebben om jullie te leiden. Moge jullie gebed hen altijd begeleiden. Ik dank jullie."

2 – De Kerk ligt op sterven. Er zijn veel moeders onder ons. Sommigen lijden onder de situatie van hun kinderen wanneer deze op het slechte pad zijn geraakt. Er zijn er zelfs die door verdriet verpletterd worden. Ik zie dan hoe hun gelaat getekend is door zorgen. In vertrouwen vertellen ze me dan al huilend hun zorgen, en vragen me voor hun kinderen te bidden. Een zoon in de gevangenis, een andere aan de drugs, een alcoholverslaafde, een dochter die op het punt staat om te gaan scheiden… Wat doet een moeder die zo lijdt? Vanuit haar moederlijke liefde huilt ze en bidt ze. Met heel haar gewonde hart spreekt ze ten beste bij God voor haar kind. Maar daarbij zal de liefde voor haar kind altijd blijven bestaan; ze zal de fouten van haar kind niet van de daken verkondigen.

Wat doet de Moeder van God tegenover sommigen van haar bevoorrechte kinderen, de priesters, als ze de weg van haar Zoon niet meer volgen en verdwalen in de zonde? Eerst en vooral moeten we er de nadruk op leggen dat er een meerderheid is van goede priesters, die alles doen wat in hun macht ligt om de Heer en de gelovigen te dienen naar hun beste vermogen. Over deze priesters spreekt men niet in de media. Vanwege de andere priesters die de voorpagina halen van het slechte nieuws en van de schandalen, weent en bidt Ze. Ze vraagt aan haar vertrouwelingen en aan de “apostelen van haar liefde” om met haar mee te voelen en te bidden. Ze maakt geen lijst van de zonden van haar zonen, en ze geeft ze zeker niet ter inzage aan het publiek.

De Kerk is de Bruid van Christus, en ze heeft uit Zijn mond de belofte te horen gekregen dat we eeuwig leven zullen hebben. Er is echter de Kerk als instituut, en er zijn de bedienaars van de Kerk. De heilige Kardinaal Journet zei eens: “De Kerk is zonder zonde, maar niet zonder zondaars. Niet zonder zondaars, we weten het maar al te goed. Ze is zonder zonde in die zin dat ondanks de onwaardigheid van haar bedienaars, ze me alle hulp, alle genaden geeft die tot heiliging strekt voor mijn eeuwig heil: zoals de heilige Mis, de Sacramenten, de godsvrucht tot de heilige Maagd Maria en de heiligen, het ambt, enz… Dat is de reden waarom ik er alle vertrouwen in blijf behouden”.

De heilige Maagd heeft gezegd: “De Kerk, dat is mijn Zoon”. Er staat ook geschreven dat de vrijgekochten “het Lam volgen waarheen het ook gaat” (Apok. 14.4). Welnu, door wat is het Lam gegaan enkele dagen voor het uit de doden werd opgewekt? Tijdens Zijn doodstrijd was het onherkenbaar, verminkt. Zijn gekneusde gelaat was bedekt met bloed, modder, en spuug… Zijn verschijning had niets meer van een mensenkind. (Jes.52.14) Zijn gelaat werd geschonden, eerst door de zijnen, de Joden, zoals de Kerk nu door sommige priesters wordt beschadigd. De Kerk moet zich met Christus vereenzelvigen, en de gelijkheid aan haar Goddelijke bruidegom tegemoet gaan. Kwaadspreken over de Kerk en van haar bedienaars is hetzelfde als het zich afkeren van Jezus zelf, alsof men Hem zou zeggen “Wat bent U lelijk geworden, Jezus, wat bent U onafzichtelijk. Ga weg, Jezus, ik kan U niet meer zien. Ik verlaat U, ik kan het niet meer aanzien.” Aan de Kerk raken is raken aan Christus. De Kerk beminnen is Christus beminnen.

De mystica Marthe Robin voorspelde een “nieuw Pinksteren van liefde”. Vlak vóór het eerste Pinksteren waren de tijden echter ook moeilijk. De apostelen moesten zich verbergen. Reeds in haar tijd (1912-1981) zei Marthe Robin “Wij stevenen af op een doodstrijd…” Ja de Kerk volgt het Lam.

Maria nodigt ons uit één te zijn met haar moederziel, vooral in deze uren waarin zich zoveel ellende voordoet in het hart zelf van de Kerk. Maria vraagt ons niet om dit te ontkennen, maar ze nodigt ons uit samen met haar te lijden uit liefde voor Jezus in de diepe stilte van het echte medelijden. Haar moederlijk hart, doorboord met een zwaard van lijden, zoals de oude Simeon voorspelde, verwacht de verrijzenis. We zijn uitgenodigd in stilte met haar en zoals zij te huilen en te hopen op het moment van de overwinning, die met rasse schreden nadert. Als de Kerk nu in doodstrijd is, dan is dat een goed teken, dan is het dat haar herstel nabij is. Het is niet het moment om het schip te verlaten. Het is het moment van de volharding van de heiligen.

3 – Om het hart van de priesters te winnen. Kennen jullie de jonge Marcel Van uit Vietnam? (1928-1959)
Hij beleefde een uitzonderlijke genade, die ons zou kunnen laten verschieten van afgunst. Hij is inderdaad vanaf zijn 14 jaar geestelijk gevormd door de heilige Thérèse van Lisieux. Hij heeft haar nooit gezien, want ze manifesteerde zich aan hem als een stem die hij hoorde en die hem stap voor stap ging leiden naar de heiligheid, wat inderdaad gebeurde.

Thérèse droomde er van om naar Vietnam te gaan om te evangeliseren. Haar charisma was echter anders. Ze moest dat goddelijk vuur dat haar verteerde voor de zielen meer verborgen beleven. Thérèse omschreef haar roeping zo: “In het hart van de Kerk zal ik de liefde zijn.”

Het blijkt dat ze een geschikte ziel gevonden had in de kleine Van, die in staat was om met haar en onder haar leiding het geweldige avontuur te beleven van de intimiteit met de Heer Jezus, en al de eisen die dat met zich meebracht voor het heil van de zielen.

Van had de frisheid en de geest van een kind. Vanaf zijn prille jeugd had hij al gesprekken met Jezus, en deze gesprekken – genoteerd in zijn “Colloques” – kunnen zeer ontroerend zijn. De tederheid van de onschuld mengt zich met prachtige openbaringen. Van onthult ons de ongelofelijke nabijheid van Jezus in ons dagelijks leven.

Jezus en Thérèse hebben Van dusdanig geleid, dat hij zijn leven is gaan geven voor de priesters en ook met de intentie dat de ongelovigen de weg naar het geloof zouden mogen vinden. Vanuit Zuid-Vietnam, dat geteisterd werd door de dreiging van een Communistische invasie, besloot Van naar Noord-Vietnam te gaan “opdat daar toch iemand zou mogen zijn die de goede God zou kunnen beminnen te midden van de Communisten”. In 1956 werd hij aangehouden, en op 10 juli 1959 stierf hij van honger in een gevangenis ten noorden van Hanoi. Hij was 31 jaar.

4 – Als Ivan, de ziener, in Medjugorje is, ontvangt hij de priesters die op het uur van de verschijning met hem willen bidden in zijn kapel in Medjugorje. Vorige maand is een van onze priesters er stralend van terug gekomen. Hij leed inderdaad onder een hardnekkige angst en deze angst heeft hem verlaten op het uur van de verschijning.

Deze genaden zijn natuurlijk niet automatisch noch magisch, want God geeft wat Hij wil, aan wie Hij wil en wanneer Hij wil. Het is echter goed de voorspraak van Maria te vragen. Haar Zoon Jezus kan haar niets weigeren, want zij heeft Hem ook nooit iets geweigerd. Zoals Jezus weet Maria waar we het meest nood aan hebben, en welk het beste moment is om het ons te geven. Een oprecht gebed wordt steeds verhoord volgens de “timing” van God zelf.

Lieve Gospa, het is met U dat we deze zomer willen beleven.
Van U leren we het ware geloof, dat geloof, dat, volgens Uw eigen woorden, ons toelaat,
ondanks alles, gelukkig te zijn en te beginnen het hemels geluk op aarde te beleven!

Zr. Emmanuel
Gemeenschap van de Zaligsprekingen
Vertaald uit het Frans

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 mei had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte pelgrims. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, met moederlijke liefde roep ik jullie op om de grote liefde van mijn Zoon te beantwoorden, met een zuiver en open hart, in het volste vertrouwen. Ik weet hoe groot Zijn liefde is. Ik heb Hem gedragen, in mij, de hostie in het hart, het licht en de liefde van de wereld. Mijn kinderen, ook de woorden die ik tot jullie spreek getuigen van de liefde en tederheid van de Hemelse Vader – een grote glimlach vervuld van de liefde van mijn Zoon, een uitnodiging tot eeuwig leven. Uit liefde werd het Bloed van mijn Zoon voor jullie vergoten. Dat Kostbare Bloed is ter wille van jullie redding, ter wille van het eeuwig leven. De Hemelse Vader heeft de mens geschapen voor eeuwigdurend geluk. Voor jullie die de liefde van mijn Zoon kennen en die Hem volgen, is sterven onmogelijk. Het leven overwon; mijn Zoon leeft. Daarom, mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, moge het gebed jullie de weg en de middelen aanreiken om de liefde van mijn Zoon te verspreiden – gebed in zijn meest verheven vorm. Mijn kinderen, ook als je tracht te leven naar de woorden van mijn Zoon ben je aan het bidden. Als je de mensen die je ontmoet liefhebt, verspreid je de liefde van mijn Zoon. Het is de liefde die de deur naar het Paradijs opent. Mijn kinderen, van meet af aan heb ik gebeden voor de Kerk. Daarom verzoek ik ook jullie, apostelen van mijn liefde, om te bidden voor de Kerk en haar dienaren – zij die door mijn Zoon werden geroepen. Ik dank jullie.

Zoals bij alle websites die over Medjugorje gaan mogen wij ook niet meer de link geven om de verschijning van Mirjana van de 2de van de maand te bekijken. Dit werd ons gevraagd door de autoriteiten. De gehoorzaamheid wordt altijd gezegend.

2 – Centra van atoomkracht? De heilige Maagd heeft een belangrijke boodschap gegeven die misschien wat aan ons voorbij is gegaan, maar die een sleutel betekent om de tijd te begrijpen waarin we leven, één van genade en barmhartigheid, en ook een tijd van hevige strijd. Het gaat om het formeren van gebedsgroepen die steeds meer een krachtig weefsel vormen voor de Kerk van morgen. “Lieve kinderen, vernieuw het gebed in jullie gezinnen en richt gebedsgroepen op, want op deze wijze zullen jullie de vreugde ervaren die voortkomt uit het gebed en uit de liefdevolle gemeenschap. Allen die bidden en die deel uitmaken van een gebedsgroep staan open voor de Wil van God in hun hart en getuigen op vreugdevolle wijze van de Liefde van God.”

“Lieve kinderen, ik zie dat de gebedsgroepen krachtig zijn, en ik kan zien aan deze groepen dat de Heilige Geest werkzaam is in de wereld” (25-6-2004), en ook “Ik zie dat degenen die deel uitmaken van een gebedsgroep open staan voor Gods Wil” (5-9-2000).

Meer dan ooit zijn deze kleine gebedsgroepen, die hier en daar opbloeien als vrucht van Medjugorje (en vanuit andere kerkelijke invalshoeken), heel belangrijk. Op voorwaarde dat de eenheid van de harten er aanwezig is. De heilige Maagd dringt erop aan dat er eenheid van hart zou zijn in de gebedsgroepen tussen de leden, want op deze wijze, zo zegt zij, zijn deze groepen krachtiger “dan de atoomkracht van een atoomcentrale”. (Boodschap gegeven aan Jelena voor de gebedsgroep).

Als deze gebedsgroepen nederig en vurig zijn, dan zijn zij een levend weefsel voor de Kerk. Onzichtbaar voor de vijand vanwege de aanwezige nederigheid, verkrijgen zij grote genaden voor de wereld. Al tijdens de eerste jaren van de verschijningen stond de heilige Maagd erop dat er een gebedsgroep in het leven geroepen zou worden in Medjugorje, waarover zijzelf de leiding zou hebben. Zij zou ook graag willen dat er in elke parochie een kapel van Eeuwigdurende Aanbidding aanwezig zou zijn.

Volgens goed geverifieerde statistieken, is de Katholieke Kerk op dit moment de religieuze werkelijkheid die het meest wordt vervolgd. Daarom moeten we de juiste wapenen ter hand nemen. Alleen al in Frankrijk worden er elke dag kerken vernield, en worden er Hosties gestolen, Kruisbeelden gebroken, en verder worden er aanstootgevende beelden met graffiti op de muren geklad van verschillende kerken. Er zijn in een jaar 26 kerken afgebrand, onder andere in Grenoble en een kerk in Villeneuve d’Amont.

Onze christelijke kerken – die vaak al meerdere eeuwen oud zijn – zijn er toch niet voor voorbestemd om, de een na de ander, af te branden binnen enkele maanden… Het is de hoogste tijd om er ons op toe te leggen om een kathedraal in ons hart te construeren, op de plaats waar geen enkele vijand kan binnendringen, en waar alleen het Vuur van de Heilige Geest kan branden, en dan wel branden uit liefde. Dat deze kleine “foyers van geestdrift en vuur”, zoals de eerbiedwaardige Marthe Robin ze noemde, zich zouden mogen vermenigvuldigen in aantal en in kwaliteit, om de aanvallen van de vijand teniet te doen en om samen met Maria de Tweede Komst van Christus voor te bereiden, onze Redder en Heer.

3– Jean Vanier, de vriend van de gelukzaligen, is overleden op 7 mei jl. Toen ik jong was (en dat is al een tijdje geleden), bezocht ik de Ark gemeenschap meerdere malen, in het kleine dorpje Trosly, waar Jean Vanier woonde. Groot was mijn vreugde om al deze mannen en vrouwen met een handicap te zien leven in vrede en eenvoud vanuit een familiaal leven dat goed op hen was afgestemd, waarbij ze in gezelschap verkeerden van enkele vrijwilligers en verantwoordelijken. Jean Vanier had een groot hart, en zijn lengte was even grootschalig. Zijn onthaal van de armen was de Zaligsprekingen waardig. Hij is de vriend geworden van degenen die Jezus in het Evangelie beschrijft als: ‘Zalig de armen van geest, want het Rijk Gods behoort hen toe.” Jean Vanier was begiftigd met de kracht om deze gelukzaligen te ontvangen en met ze samen te leven. Hij was bekend in de hele wereld. Er zijn vele getuigenissen over hem te vinden, ook op Internet.

Hier enkele raadgevingen die hij graag gaf: “Aanvaart de werkelijkheid van je lichaam”. ”Wees niet bang wanneer je niet zult slagen”. “Neem in een relatie de tijd om de ander te vragen: ‘Hoe gaat het met je?”. “Houd op met te kijken naar je mobiele telefoon, wees aanwezig”. “Vraag aan andere mensen ‘wil je mij je leven vertellen?”. “Wees je bewust van je eigen levensgeschiedenis”. “Doe je vooroordelen weg: ontmoet de ander”. “Luister naar je fundamentele behoefte, en volg deze”. “Houd in gedachte dat je op een dag zult sterven”.

Tot ziens, lieve Jean Vanier. Bid voor ons vanuit de Hoge, en wees een voorspreker voor de kinderen en de jongeren die verwond zijn door het uiteenvallen van hun familie. Blijf voor altijd de advocaat van de meest kwetsbaren.

4– Paus Franciscus geeft toestemming voor de bedevaarten naar Medjugorje. Het nieuws heeft zich al over de hele wereld verspreid, en heeft een grote vreugdegolf teweeg gebracht. Tot op heden waren alleen private bedevaarten naar Medjugorje toegestaan door de Kerk, ongeacht het aantal deelnemers. Vanaf nu zijn officiële bedevaarten toegestaan, en ze kunnen dus worden georganiseerd vanuit parochies en bisdommen, zoals bij andere heiligdommen zoals Lourdes en Fatima. Dit houdt echter niet in dat de verschijningen zijn erkend, zoals Alessandro Gisotti, de directeur van het persagentschap van de Heilige Stoel dat heeft benadrukt op 12 mei 2019. De verschijningen zijn nog onderworpen aan het onderzoek van de Kerk. Omdat deze verschijningen nog steeds plaatsvinden, zal dit onderzoek ook nog een flinke tijd in beslag nemen. Maar het groene licht van de Heilige Vader voor het organiseren van officiële bedevaarten is een ongelofelijke waardevolle stap in verband met Medjugorje, en vanwege haar specifieke genade. We bedanken de Moeder van God en de Koningin van de Vrede hier ten diepste voor, want veel van haar kinderen die niet durfden te komen, kunnen nu wel komen zonder enige angst, en er de genaden en de vrede ontvangen waar hun ziel zo een nood aan heeft.

Gezien de grote stroom bedevaartgangers die elkaar jaar naar Medjugorje komen (ongeveer 2,5 miljoen per jaar), heeft Mgr Henryk Hoser, de apostolische gezant van het Vaticaan, aangekondigd dat er enkele werkzaamheden zullen plaatsvinden binnen het heiligdom, en dat deze mogen ontworpen worden om er een grotere ruimte te creëren voor de liturgische vieringen, en om een kapel te bouwen die meer voldoet aan de vereisten. Een geweldig idee dat ook echt noodzakelijk was.

Lieve Gospa, met deze toestemming vanuit Rome voor de bedevaarten,
zul U ons nog meer nabij zijn.
U toont ons hierdoor ook dat uw plannen zich nog steeds aan het realiseren zijn.
Ja, heel uw plan zal zich gaan verwezenlijken,
en wij willen er meer dan ooit een instrument van zijn.

Zr. Emmanuel Maillard
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje mei 2019

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 april kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis in aanwezigheid van een grote groep pelgrims. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, als een moeder die haar kinderen kent, weet ik dat jullie snakken naar mijn Zoon. Ik weet dat jullie snakken naar waarheid, vrede, naar wat zuiver is en niet misleidt. Om die reden spreek ik tot jullie, als moeder, en door Gods liefde, en roep ik jullie op om mijn Zoon te leren kennen - Zijn liefde, Zijn barmhartig hart - doorheen het gebed en met hart dat zuiver en open is. Mijn Zoon zag schoonheid in alle dingen. Hij zoekt in elke ziel naar het goede, hoe klein en verborgen het ook is, om het kwade te kunnen vergeven. Daarom, mijn kinderen, apostelen van mijn liefde: aanbid Hem, dank Hem zonder ophouden, en wees waardig. Want Hij heeft goddelijke woorden tot jullie gesproken, woorden van God, woorden die zijn voor iedereen en voor altijd. Daarom, mijn kinderen, heb lief, straal, wees één en leef in wederzijdse liefde. Dat is wat jullie nodig hebben in de wereld van vandaag. Zo zullen jullie apostelen van mijn liefde zijn. Zo zullen jullie op de juiste manier getuigenis afleggen van mijn Zoon. Ik dank jullie."

Video van de verschijning van 2 april 2019 is te zien door op deze link te klikken.

2 – Het oog van de naald ? We zijn in de goede week en willen deze intens met Jezus beleven. Meer dan ooit willen we dichtbij Hem zijn. Maar hoe kunnen we dichtbij Hem komen om bij de Verrijzenis tot de zijnen te kunnen behoren ? Zoals de Heilige Johannes van het Kruis ons uitlegt is het moeilijk om een hoge berg te beklimmen als men zware lasten met zich meedraagt. Zoals ook de heilige Paulus het al vóór hem gezegd had, is het voor een atleet moeilijk de trofee te bemachtigen als hij een te zware sportuitrusting draagt. Jezus zegt ons echter heel duidelijk het volgende in het Evangelie: Het is voor een kameel gemakkelijker door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het Rijk Gods binnen te gaan (Mt. 19-24). Om deze woorden van Jezus goed te kunnen begrijpen moeten we terug keren naar Zijn tijd. De toehoorders van Hem, van Zijn tijd, begrepen heel goed wat “het oog van een naald” betekende. Er was in Jeruzalem een hele smalle poort. Door deze poort kwamen de kamelen de stad binnen, maar niet zonder ze eerst te hebben ontdaan van de zware lasten die ze in korven en manden met zich meedroegen, die links en rechts aan hen bevestigd waren. Voor de kameeldrijver was het de regel dat hij de goederen aan de ingang van de stad moest achterlaten waar ze opgestapeld werden voor hun diverse bestemmingen. Deze poort was zo nauw dat de kamelen er in geen geval door konden samen met hun bagage. Ze moesten zich echt zo dun en smal mogelijk maken. Deze poort werd door de Joden van die tijd “het oog van de naald” genoemd vanwege haar zo smalle doorgang. Toen Jezus dit onderricht gaf begreep iedereen dat men de Heilige stad, hier het symbool van het Rijk Gods, niet kon binnengaan als men zich niet eerst ontdeed van al zijn zonden en zijn goederen, van alles wat hinderde en belette om door de nauwe poort te gaan, door dit geduchte en heilzame “oog van de naald”. Vandaag de dag zegt de ons omgevende wereld het tegenovergestelde. Men moet verzamelen, zich verrijken, en zich veilig stellen, door het verwerven van wereldse goederen die soms geheel nutteloos zijn, maar die sterk aanbevolen – en zelfs opgedrongen – worden door de mode en de consumptiemaatschappij. Zo ontstaan de afhankelijkheden en verslavingen. De wereld doet ons geloven dat de poort naar het heil wijd open is. Waarom dan naar Gods geboden leven? God is goed en iedereen gaat toch naar de Hemel !? Dit is de subtiele leugen van de volkomen valse barmhartigheid. Satan is sterk en bij machte om Gods Woord te vervormen en het tegenovergestelde te zeggen, alsof het Gods Woord zelf is, terwijl het hier om pure leugentaal gaat.

Op 2 maart vroeg Onze Lieve Vrouw om onszelf te onderzoeken: “Mijn kinderen, daarom roep ik jullie op om na te denken over jezelf en, uitgaande van mijn Zoon, naar Hem te kijken met het hart en met het hart te zien waar je staat en waar je leven naartoe gaat.” Waar sta ik ten aanzien van Jezus? Ben ik in staat om door “het oog van de naald” te gaan? Zijn mijn “manden” hindernissen om me bij mijn welbeminde Redder te vervoegen, die me met zoveel liefde roept?

Toen Jezus de menigte toesprak, de zieken genas, broden vermenigvuldigde en duivels uitdreef, toen was ik bij Hem. Toen Hij over het water liep, de storm bedaarde en wonderbare visvangsten veroorzaakte, toen was ik bij Hem. Maar later, toen Hij bloed zweette omwille van mijn zonden, toen Hij zich liet arresteren, boeien, onrechtvaardig veroordelen en naar het kruis liet leiden, waar was ik toen gebleven? Welke overdreven rijkdommen, inwendige of uitwendige, hebben me belet Hem tot het einde toe te volgen, toen Hij zich alléén in de handen van zijn beulen bevond? Toen niemand Hem verdedigde, toen Hij zijn bloed vergoot om me te redden?

Dierbare broeders en zusters, moge deze goede week er ons toe bewegen om ons leven opnieuw te bekijken en ons er toe aanzetten om ons te ontdoen van wat niet door de deur zal kunnen gaan van de Hemel, die nauw blijft. Moge het liefdevol beschouwen van het lijden van Jezus onze zware manden laten wegsmelten en ons toelaten de Verrijzenis met een vrij hart te vieren.

3– Ik ben juist terug van 4 mooie missies in Italië, Duitsland, Oostenrijk en Polen. Omdat het nu een rustige periode is kon ik Medjugorje even verlaten. Dank aan allen die gebeden hebben en nog bidden voor deze missies. Ik sta verwonderd als ik sommige getuigenissen hoor. Hoe de een of de ander een aanbiddingsnoveen, een bijzonder vasten, nachtwaken of andere offers gebracht heeft, opdat deze missies blijvende vruchten zouden dragen in de harten van de mensen, die naar de boodschappen komen luisteren. Ik heb ook de liefdevolle haast van Gospa gevoeld, die soms onverwachte deuren opent voor ons getuigenis. We zijn echter met te weinig mensen om te getuigen. Laten we dan ook de Hemelse Vader bidden, zoals Jezus ons vroeg, om arbeiders te zenden voor de oogst. Gezien de nood van vandaag de dag, is tegenwoordig meer dan ooit de oogst groot en zijn de arbeiders weinig talrijk

4–– Meerdere conferenties zijn reeds te vinden op YouTube in het Frans, Italiaans, Engels, Duits en Pools.

5 – Voordat we de Verrijzenis van Christus vieren met Pasen, laten we vooral de bekende noveen niet vergeten tot de Goddelijke Barmhartigheid, die door Jezus zelf gedicteerd werd aan Zuster Faustina. Deze begint op Goede Vrijdag en eindigt op de zondag 28 april, op het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid. Zuster Faustina schreef hierover in haar ‘Klein Dagboek’: “Jezus droeg me op een noveen te bidden voor het Feest van de Barmhartigheid, voor de bekering van de hele wereld en de verspreiding van de Goddelijke Barmhartigheid.” “Ik verlang dat elke ziel Mijn Goedheid verheerlijkt, ik verlang het vertrouwen te hebben van Mijn schepselen. Spoor de zielen aan tot een groot vertrouwen in de afgrond van Mijn Barmhartigheid. Moge de zwakke en zondige ziel geen angst hebben tot Mij te naderen, want, zelfs als ze meer zonden zou bedreven hebben dan er zandkorrels zijn op aarde, toch zal alles verzinken in de afgrond van Mijn Barmhartigheid.” (K.D. §1059) “Mijn dochter, spreek tot heel de wereld van Mijn onvoorstelbare Barmhartigheid. Ik verlang dat de Heilige Barmhartigheid de hulp en de toevlucht zou zijn van alle zielen, vooral van de arme zondaars. Op deze dag zijn de sluizen van Mijn Barmhartigheid wijd open. Ik stort een oceaan van genaden over de zielen die zullen naderen tot de bron van Mijn Barmhartigheid. Elke ziel die dan biecht en de Heilige Communie ontvangt zal de volledige vergeving krijgen van haar fouten en de kwijtschelding van haar straffen. Op deze dag zijn alle Goddelijke bronnen open waaruit de genade stroomt. Dat geen enkele ziel angst zou hebben om Mij te naderen, zelfs als haar zonden rood zijn als scharlaken. Mijn Barmhartigheid is zo groot dat, zelfs in alle eeuwigheid, geen enkele geest, noch van mensen, noch van engelen, de diepte kan peilen van alles wat uit de diepte gekomen is en komt van Mijn Barmhartigheid. Elke ziel die met Mij verbonden is, zal Mijn liefde en Mijn Barmhartigheid gedurende heel de eeuwigheid mediteren. Het feest van de Barmhartigheid is uit mijn binnenste ontsproten.”(KD § 699) “Ik wens dat het gevierd wordt op de zondag na Pasen. De mensheid zal geen vrede vinden zolang ze zich niet keert tot Mijn Barmhartigheid.”

De volle aflaat, die Jezus beloofde door deze noveen en de sacramenten die ze vergezellen, zijn een buitengewone genade voor onze tijd, die door het kwaad op uitzonderlijke manier geteisterd wordt. Laten we ze te baat nemen en verspreiden. Zoveel beproefde zielen wachten hopeloos op dergelijke woorden om opnieuw tot leven te kunnen komen.

Lieve Gospa, tijdens deze heilige dagen houden we meer dan ooit Uw moederhand vast om met liefde Uw Zoon Jezus te volgen die ons van de dood naar het leven brengt.
Verenig onze harten met uw allerzuiverste hart om Hem met u te aanbidden en te troosten.

Zr. Emmanuel Maillard
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje april 2019

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1- Op 2 maart 2019 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis in aanwezigheid van een voor de winter aanmerkelijk grote groep. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, ik noem jullie de apostelen van mijn liefde. Ik toon jullie mijn Zoon, die de ware Vrede en de ware Liefde is. Als moeder verlang ik om jullie naar Hem te leiden door Gods genade. Mijn kinderen, ik roep jullie daarom op om na te denken over jezelf en, uitgaande van mijn Zoon, naar Hem te kijken met je hart, en met het hart te zien waar je staat in het leven en waar je leven naartoe gaat. Mijn kinderen, ik vraag jullie om te begrijpen dat jullie léven dankzij mijn Zoon - dankzij Zijn Liefde en Offer. Jullie vragen mijn Zoon om voor jullie barmhartig te zijn, en ik roep jullie op tot barmhartigheid. Jullie vragen Hem om voor jullie goed te zijn en jullie te vergeven, en hoe lang al smeek ik jullie, mijn kinderen, om alle mensen die jullie ontmoeten te vergeven en te beminnen? Wanneer jullie mijn woorden begrijpen met het hart zullen jullie de ware liefde begrijpen en kennen, en jullie zullen in staat zijn om apostelen van die Liefde te zijn. Mijn apostelen, mijn lieve kinderen, ik dank jullie."

Mirjana vertrouwde ons toe dat de heilige Maagd erg verdrietig was.

Video van de verschijning van 2 maart 2019 is te zien door op deze link te klikken.

2 – Ga niet voorbij aan de heilige Jozef. Tijdens de noveen die aan zijn feest vooraf gaat is het goed genaden te vragen, want hij wil deze overvloedig aan ons schenken. Onder de talrijke gebeurtenissen wil ik u het volgende getuigenis aan de hand doen: een ontroerend voorval vanwege de goedheid en de humor van onze dierbare Heilige Jozef: Tijdens een strenge winter in een parochie in Slovakije ontbrak het de priester aan brandhout om zich te verwarmen. Omdat hij al verschillende keren genaden had verkregen van de heilige Jozef in momenten van tekort, vroeg hij hem om brandhout. Het hout kwam echter niet. Daar de heilige Jozef van humor houdt, kreeg de priester het idee om het volgende tegen hem te zeggen: “Sint Jozef, ik merk dat U me geen hout wilt geven. Oké, dat is uw zaak, maar vergeet niet dat het grote beeld van U, dat in de kerk staat en waarvoor de gelovigen veel bidden, van massief hout is.” Daarop bleek dat de heilige Jozef de sublieme boodschap begrepen had, want het hout kwam onmiddellijk. Dat is begrijpelijk: waarom zich levend laten verbranden als er een betere oplossing voorhanden kan zijn!

Gebed van Paus Leo XIII tot de heilige Jozef:
Tot U, heilige Jozef, nemen we onze toevlucht in onze nood en – na de hulp van uw allerheiligste bruid te hebben ingeroepen – smeken wij met vertrouwen ook uw bescherming af. Wij bidden U ootmoedig: zie goedgunstig neer op het erfdeel, dat Jezus Christus door zijn bloed heeft verworven, en help ons in onze noden door uw machtige bijstand. Dan vragen wij U omwille van de liefde, die U heeft verbonden met de onbevlekte Maagd Maria en Moeder van God, en omwille van de vaderlijke tederheid, waarmee gij het Kind Jezus hebt omhelsd. Zorgzame bewaarder van het heilig Huisgezin, bescherm de uitverkoren kinderen van Jezus Christus. Liefderijke Vader, verwijder van ons alle besmetting van dwaling en zedenbederf. Machtige Beschermer, sta ons vanuit de hemel genadig bij in de strijd tegen de machten van de duisternis. En, zoals gij weleer het kind Jezus uit het grootste levensgevaar hebt gered, zo verdedig nu ook de heilige Kerk van God tegen vijandelijke aanslagen en alle tegenwerking. Neem ieder van ons in uw blijvende bescherming, opdat wij, naar uw voorbeeld en gesteund door uw hulp, heilig leven, zalig sterven en eeuwig geluk in de Hemel verkrijgen. Amen

3 – Onze kinderen ontroeren ons. Een moeder schreef me over haar vreugde vanwege haar 9 jarig zoontje Carlo (dat licht autistisch is). “Ik ben tot de overtuiging gekomen dat er bij mij thuis stukjes paradijs zijn. Ik ben deze morgen opgestaan met een flinke verkoudheid. Vervolgens zag ik hoe Carlo naar mij toekwam met een Bijbel in de hand. Hij zei dat hij het “tegenovergestelde” aan het zoeken was om me te genezen. Waarop ik hem antwoordde: “In dit boek zal je geen “tegenovergestelden” vinden maar veeleer antwoorden en remedies voor alle kwalen. Toen zei hij: “Jezus heeft me gevraagd om te lezen tot aan de 1ste brief aan de christenen van Tessalonica“. En wat later voegde hij er een beetje ontmoedigd aan toe: “Maar hoe kan ik al deze boeken in één keer lezen?” Ik antwoordde: “Misschien moet je vandaag niet alles tegelijk lezen. Je kan elke keer een stukje lezen”. Heel enthousiast voegde hij er aan toe: “Ja, Jezus heeft me echt gevraagd om dat allemaal te lezen.” Ik vroeg hem hoe hij de stem van Jezus gehoord had. Hij antwoordde: “In mijn hart. Toen ik Hem vroeg of ik de Bijbel moest lezen om je te laten genezen, antwoordde Hij me: “Ja, dat is de goede sleutel.” “Bij elke heilige Mis neemt Carlo een schriftje mee en noteert alles wat hij van de preek niet begrijpt. Vervolgens gaat hij dan na de Mis naar de sacristie om de priesters om uitleg te vragen. Ze kennen hem allemaal en zijn blij om zijn vragen te mogen beantwoorden. En met een knipoog: “Zo is er tenminste één, die naar onze preek luistert.”

4– Een bijzondere verschijning. De heilige Maagd zal op 18 maart aan Mirjana verschijnen met een bijzonder doel: bidden met haar en met ons voor hen die de liefde van God nog niet kennen. “Als jullie voor de ongelovigen bidden, zegt Maria, dan bidden jullie voor je toekomst en voor die van je kinderen. Het kwaad komt immers in de wereld door de ongelovigen.” Mirjana voegt er aan toe: “Als jullie de tranen zouden zien die vanwege de ongelovigen over de wangen rollen van de heilige Maagd, dan zouden jullie elke dag voor hen bidden. Telkens als we voor hen bidden, wissen we de tranen van haar gelaat.” We hebben hier een concreet middel bij de hand om Onze Lieve Vrouw te troosten. Vooral omdat Mirjana zei dat Ze op 2 maart zeer verdrietig was.

5 – Het Woord van God eten. We zijn ons te weinig bewust van de schat, die we bij ons hebben vanwege het Woord van God. Een levend Woord dat schept en herschept, een Woord dat geneest en vrede brengt. Een geschenk rechtstreeks uit de Hemel. Toen ik me bekeerde op mijn 25ste, en Jezus mij uit een diepe duisternis haalde, moest Hij me wel een flinke dosis Heilige Geest geven om me opnieuw tot leven te wekken. De volgende dagen ervoer ik ongelofelijke dingen: Wanneer ik het Evangelie opende, waren de letters in het boek geen gewone woorden meer, zwart op wit, zoals wij ze gewoonlijk zien, maar er straalde licht uit deze woorden als vurige vlammen, die me fascineerden. Ik kon mijn ogen niet meer van deze teksten afwenden, want deze vlammen waren voor mij als het ware reëel voedsel. Ik verlangde inning naar dit voedsel en verslond het met vreugde. Deze ervaring duurde enkele weken. Later nam ik weer mijn plaats in tussen de “normale Christenen”. Nu weet ik echter dat, zelfs als op een dag het Woord me ogenschijnlijk niets zegt, het me in werkelijkheid in het geheim voedt en me van Gods leven laat leven.

Enkele dagen na mijn bekering nam ik deel aan een Charismatische gebedsavond in Parijs, dezelfde waar ik het leven terug gevonden had. Ik zat naast Martine, de medestichteres van de Emmanuel gemeenschap (met Pierre Goursat, die op het punt staat zalig verklaard te worden). En plotseling werd ik gegrepen door een hevige angst, en ik dacht: “Wat als mijn duisternissen me weer overvallen, als ik opnieuw terugval in deze vreselijke toestand zoals vroeger?” Toen riep ik met heel mijn wezen vanuit mijn hart tot God: “O, Jezus, ik smeek U, moge uw Woord me nooit verlaten.” Op dat moment opende Martine met gesloten ogen haar Bijbel en las de volgende passage voor: “Zo luidt de godsspraak van Jahweh: Wat Mij betreft: Dit is mijn verbond met hen, zegt Jahweh: mijn geest, die op u rust en de woorden, die Ik in uw mond heb gelegd, zullen niet wijken uit uw mond, noch uit de mond van uw nakomelingen, noch uit die van hun nakomelingen, van nu af tot in eeuwigheid, zegt Jahweh. (Jes. 59, 21). Kunnen jullie je voorstellen welk een schok van geluk er toen door mij heenging?

6 – In Medjugorje onderricht de Gospa degenen die hebben aanvaard zich met haar op de weg naar de heiligheid te begeven. Ze vraagt dat, bijzonder in de Vastentijd (en tijdens de Advent), elk gezin en elke gemeenschap samen de prachtige teksten zouden lezen, die de liturgie ons aanbiedt en dat men dan over dit Woord met elkaar zou delen. Door te ontdekken wat elke broer of zus te vertellen heeft wordt dit Woord met duizend lampen verlicht, zoals de vonken, die uit een steenrots ontstaan als men er op slaat. Het Joodse volk noemt dat “midrashim”. En zeker, de Rots is God zelf. De ontdekkingen van nieuwe rijkdommen in Gods Woord zullen nooit uitgeput raken. Deze oefening kan men bijvoorbeeld tijdens de maaltijden doen. Dat zou loze woorden voorkomen, en het niveau van onze gesprekken verhogen onder de stralende blik van de Gospa.

Lieve Gospa, breng onze harten in overeenstemming met het Uwe,
opdat wij zouden behoren tot hen die U troosten en niet tot hen die U kwetsen.
Maak onze harten in deze Vastentijd zacht en nederig zoals dat van Jezus,
en zuiver en volgzaam ten aanzien van de heilige Geest, zoals het uwe.

Zr. Emmanuel Maillard
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje maart 2019

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1-Op 2 februari 2019 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning in haar pension in aanwezigheid van een kleine groep mensen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, De liefde en goedheid van de Hemelse Vader schenken openbaringen die het geloof doen groeien, opdat het kan worden geïnterpreteerd en vrede, zekerheid en hoop kan schenken. Ook ik, mijn kinderen, wijs op die manier, dankzij de barmhartige liefde van de Hemelse Vader, telkens opnieuw de weg naar mijn Zoon, naar eeuwige redding. Maar helaas: veel van mijn kinderen willen niet naar mij luisteren en blijven twijfelen. Ikzelf prees de Heer, in mijn tijd en voorbij alle tijden, voortdurend voor alles wat Hij in mij en doorheen mij deed. Mijn Zoon schenkt Zichzelf aan jullie en breekt met jullie het brood. Hij spreekt de woorden van eeuwig leven, opdat jullie ze uitdragen naar alle mensen. Mijn kinderen, apostelen van mijn liefde, waar zijn jullie bang voor als mijn Zoon met jullie is? Bied Hem je ziel aan, dan kan Hij erin leven en jullie tot instrumenten van geloof, van liefde maken. Mijn kinderen, leef volgens het Evangelie, beleef barmhartige liefde voor je naasten, en bovenal, heb de Hemelse Vader lief. Mijn kinderen, het is geen toeval dat jullie werden samengebracht. De Hemelse Vader brengt mensen nooit toevallig samen. Mijn Zoon spreekt tot jullie ziel, ik spreek tot jullie hart. Als moeder zeg ik jullie: kom met me mee, heb elkander lief, en getuig. Wees niet bang om met jullie voorbeeld de waarheid te verdedigen - het Woord Gods, dat eeuwig is en nooit verandert. Mijn kinderen, wie handelt in het licht van barmhartige liefde en waarheid krijgt altijd hulp uit de Hemel en staat niet alleen. Apostelen van mijn liefde, mogen jullie altijd herkend worden onder velen door jullie liefde, jullie uitstraling, en jullie keuze voor een plaats op de achtergrond. Ik ben bij jullie. Ik dank jullie.

Mirjana zei dat de heilige Maagd tijdens de verschijning bedroefd was.

Video van de verschijning van 2 februari 2019 is te zien door op deze link te klikken.

2 De Heilige Jozef is altijd opzoek naar werk. Op 19 maart vieren we het feest van de grote Heilige Jozef, de bruidegom van de Moeder van God. In ons huis is het de gewoonte hem een dertig-daagse ‘noveen’ aan te bieden van 18 februari tot 18 maart. Dit doen we door elke dag zijn litanie te bidden, waarbij we natuurlijk niet vergeten om hem een goed gevulde agenda te bezorgen. Hij houdt immers van werken en blijft niet graag te lang werkloos als het erop aankomt om genaden te verkrijgen. Sint Jozef was zeker niet de oude man, zoals hij vaak door schilders is en wordt uitgebeeld. Er was een sterke man nodig om ’s nachts naar Egypte te kunnen vluchten met een hele jonge vrouw en een pasgeborene. En toen ze in Egypte waren aangekomen was er ook een sterke man nodig om te zorgen voor het eenvoudige levensonderhoud van het gezin. De plaatselijke overleveringen in Egypte tonen ons een verantwoordelijke man die de spionnen van Herodes wist te ontvluchten. Toen deze laatste er zich rekenschap van gaf dat hij zijn doel niet had bereikt, ondanks de moord van de onschuldige kinderen in Bethlehem, bleef hij gestaag verder zoeken naar de kleine Koning der Joden, waar hij zo bang voor was. De heilige Familie moest tot aan de dood van Herodes meerdere duizenden kilometers afleggen in vier jaar om hem te ontvluchten. Later moest de heilige Jozef in Nazareth, voor het onderhoud van zijn gezin, vanaf de grond af aan beginnen met een winstgevende activiteit, en hij ging opnieuw het mooie beroep uitoefenen van architect-timmerman. In zijn atelier moest hij elke dag zware materialen dragen: balken, lambriseringen, karren, meubels en andere zaken, die hij gemaakt had en die hij bij zijn cliënten moest afleveren. Was hij het niet die Jezus zware balken op zijn schouders had leren dragen, en hem zo had voorbereid op zijn pijnlijke tocht naar Golgotha? Ook vandaag nog is het zijn wens om hard te werken, en deze dertig-daagse ´noveen´ zal hem een mooie gelegenheid geven om ons te mogen overladen met zegeningen en om ons te verwennen.

3 – De onderbrekers. Enkele pelgrims waren naar Tihaljina gegaan, dat zo een dertig kilometer van Medjugorje ligt, om er te bidden voor het beroemde beeld van de wonderbaarlijke heilige Maagd. Voor velen is dit beeld het symbolisch embleem van Medjugorje, alhoewel dit beeld nog vóór de verschijningen aan deze kerk werd geschonken.
Na het gebed vroeg een pelgrim aan mijn Spaanse vriendin Teresa om een foto te maken voor het beeld, om dit genademoment op deze wijze te vereeuwigen. Toen de foto genomen was knielde er een man voor het beeld, waarbij hij het hoofd tussen de handen legde en vervolgens een aanvang maakte met een vurig gebed. Toen de pelgrim zag dat de foto goed was gelukt, vroeg ze Teresa er nog een te nemen. Om het gebed van de man niet te storen vroeg deze echter om wat te wachten. Het gebed bleef maar duren … bij elkaar wel meer dan 20 minuten. De pelgrim werd ongeduldig en ze zei luid: “Goed, het is nutteloos om nog langer te wachten, kom, we gaan.” De man hoorde dit, stond op, verontschuldigde zich en maakte plaats. Er werd een nieuwe foto gemaakt. En welk een verassing wachtte Teresa toen ze deze tweede foto te zien kreeg. Het zo zachte gelaat van de heilige Maagd was erop veranderd. Het drukte een stil verwijt uit, goed te zien bij de ogen en de mond. De pelgrim begreep de boodschap onmiddellijk: ze had het gebed van de man nooit mogen onderbreken voor een foto…
Toen ze nauwelijks 6 jaar oud was speelde Catharina van Sienna met haar broertje. Plotseling verscheen toen de Heer Jezus aan haar, gezeten op de troon van Petrus en gekleed in pauselijke gewaden. Gefascineerd door deze verschijning, keek de kleine Catharina geboeid naar deze Goddelijke verschijning, die haar vervolgens aansprak en haar voorbereidde op haar belangrijke zending in de Kerk rondom het Pausdom. Dit onderhoud duurde maar enkele minuten, omdat haar broertje, die verder wilde spelen, haar uit haar extase rukte. Ze keerde zich om en gaf hem een standje. Toen ze echter naar haar gebed terugkeerde en in de richting keek van de verschijning, was Jezus verdwenen. Dat maakte haar diep bedroefd, want zonder twijfel wilde ook Jezus zijn gesprek met háár voortzetten… Deze onderbreking had echter een eind gemaakt aan dit moment van goddelijke intimiteit.
Hoe dikwijls herhaalt zich dezelfde scène niet in onze kerken? Te weinig mensen bidden echt met het hart. Moeten we er dan, integendeel, niet verheugd over zijn als we deze mensen zien, verdiept in een relatie met hun God? Wie weet wat er op dat moment gebeurt tussen God en de ziel? Wie weet of God op dat moment misschien wel juist van plan is om een grote gave of genade te schenken aan zijn kind? Wie zijn wij om een intieme dialoog te onderbreken tussen God en een ziel? Deze dialoog is heilig. Natuurlijk: wij moeten tussenbeide komen als er brand uitbreekt of als er iets dringends gebeurt, maar dat gebeurt niet in iedere Mis.
Op een dag was ik aan het bidden na de Communie met het hoofd tussen mijn handen. Vervolgens klopte er iemand op mijn schouder en stelde mij de vraag: ”Bent u Zuster Emmanuel?” Ik moet toegeven dat mijn antwoord niet zeer vriendelijk was: “Het is niet belangrijk wie ik ben, maar diegene waarmee ik aan het spreken ben is Jezus ” Al snel kreeg ik spijt van mijn reactie, want deze persoon was hier zeker door gekwetst. Daarop heb ik mijn antwoord veranderd, en als het geval zich nog eens voordoet dan antwoord ik: “Oké, we zullen elkaar spreken, maar nu wil ik graag mijn gesprek met Jezus afmaken, die in mijn hart is. En…, Hij is ook in uw hart, waarom geeft u Hem ook nog niet 10 minuten van uw tijd om Hem te spreken?” De vruchten zijn uitstekend. Er was eens een groep van 8 pelgrims die me kwam storen. Ik heb ze toen uitgenodigd om enkele minuten in stilte te bidden. Ze hebben dat allemaal heel gewillig gedaan, en na de 10 minuten waren ze zo gezegend dat ze de kerk niet meer wilden verlaten.

4 – Een gedenkwaardige Biecht. De Vastentijd nadert. Om die reden wil ik hier een getuigenis vertellen dat de harten zal raken, en dat degenen die nog twijfelen zal overtuigen…
Rond 1840 was er een man die Rochette heette, en die een invalide kind had. Hij besloot om er mee naar de Pastoor van Ars te gaan, die bekend was vanwege zijn gebedsverhoringen. Zijn vrouw ging met hem mee. Ze biechtte bij de pastoor en ging ter communie. Rochette was echter maar met één ding bezig: de genezing van de kleine verkrijgen. Hij bracht wel enkele keren een bezoek aan de kerk, maar kwam niet verder dan het wijwatervat. Hij stond achteraan in de kerk toen de heilige pastoor, die van achter het altaar vandaan kwam waar hij de biecht hoorde, hem met luide stem riep. Rochette bleef stokstijf stilstaan. Zijn vrouw en zoontje stonden vooraan in de kerk bij de communiebank. “Is hij zo ongelovig?” vroeg de heilige Pastoor van Ars aan de moeder. En vervolgens riep hij hem opnieuw. Tenslotte, bij de derde keer, besloot de man om naar voor te komen. “Wel ja, zei hij bij zichzelf, de Pastoor van Ars zal me niet opeten.” En hij liep naar de pastoor achter het altaar. “En nu tussen ons, vader Rochette”, zei deze en toonde hem de biechtstoel, “U kunt daar gaan zitten”. “O, antwoordde Rochette, ik heb hier helemaal geen zin in”
“Begin maar.”
Omdat hij niet in staat was om weerstand te bieden aan dit initiatief, viel vader Rochette op zijn knieën. “Eerwaarde, stamelde hij, het is al een tijdje geleden … Tien jaar .”
“Tel daar nog maar wat bij op.”
“Twaalf jaar.”
“Nog een beetje meer.”
“Ja, sinds het grote jubileum van 1826”
“Voilà, we zijn er: het is een kwestie van een beetje zoeken.“

Rochette sprak zijn biecht als een kind na 14 jaar zonder communie. De volgende dag communiceerde hij naast zijn vrouw. Hun zoontje liet zijn nu nutteloos geworden krukken achter in de kerk. (Mgr. Trochu – Le curé d’Ars).

“Lieve kinderen, zegt ons de Gospa, ik kan jullie niet helpen als jullie Gods geboden niet onderhouden, als jullie de Mis niet beleven en niet biechten”.

5 – De Bisschop van Mostar, Mgr. Ratko Peric, 75 jaar oud, gaat met pensioen. We weten nog niet wie zijn taak zal overnemen, maar kunnen al wel voor hem bidden, zoals voor zijn voorganger. Mgr. Hoser zet zijn zending verder als gezant van de Paus voor de pastoraal.

Lieve Gospa, dank U om ons eraan te herinneren dat de Hemelse
Vader niemand bij toeval bij elkaar brengt.
Help ons om, daar waar we zijn, een onverbiddelijke strijd te voeren tegen de verdeler.
Help ons om vooruit te lopen op de Hemelse vreugde waar God alles voor allen zal zijn.
Moge de Geest van Eenheid onder ons overheersen..

Zr. Emmanuel Maillard
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje februari 2019