Geprezen zijn Jezus en Maria!
Dierbare kinderen van Medjugorje,
1 – Op 2 februari 2013 had Mirjana haar verschijning vlakbij haar huis, in het nieuwe gebouw waar de pelgrims ontvangen kunnen worden. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, de liefde brengt mij naar jullie toe; de echte liefde, die ik jullie wil leren; de liefde die mijn Zoon jullie betoonde toen Hij uit liefde voor jullie stierf aan het kruis; de liefde die altijd klaarstaat om te vergeven en vergiffenis te vragen. Hoe groot is jullie liefde? Als het zoekt naar liefde in jullie hart, wordt mijn moederlijk hart bedroefd. Jullie zijn niet bereid om je eigen wil uit liefde te onderwerpen aan die van God. Jullie kunnen me niet helpen om Gods liefde te leren kennen aan hen die Zijn liefde nog niet kennen, omdat jullie niet de echte liefde hebben. Wijd je hart aan mij toe, en ik zal je leiden. Ik zal je leren om te vergeven, om je vijanden lief te hebben en om te leven naar het voorbeeld van mijn Zoon. Vrees niet voor jezelf. Zij die liefhebben worden bij beproevingen niet vergeten door mijn Zoon. Ik zal jullie bijstaan. Ik zal de Hemelse Vader smeken dat het licht van de eeuwige waarheid en liefde jullie moge verlichten. Bid voor de herders, opdat zij jullie dankzij jullie vasten en gebed in liefde kunnen voorgaan. Ik dank jullie.”
2 – Op 9 februari jl., was de zienster Mirjana in Italië in de Santa Maria Maggiore kerk van Trieste. Tijdens haar getuigenis zei ze het volgende:
“Als jullie zuster, vraag ik jullie – ik weet immers geheel en al alles over hetgeen de heilige Maagd ons aan het voorbereiden is –: bemin, bemin uw priesters. Help ze, bid voor hen, vooral voor Onze Heilige Vader. Vooral voor hem, hij die in de tijden die we nu beleven, onze hulp heel hard nodig heeft; onze hulp, onze gebeden, onze liefde en zeker niet onze veroordeling. Als we misschien morgen voor God zullen staan en Hij vraagt ons: “Hoe heb je zo kunnen oordelen? Wie ben jij dan? Wat kunnen we Hem dan antwoorden? Daarom, als jullie zuster, vraag ik jullie: vraag God om de gave van de liefde. Als je de gave van de liefde hebt, dan oordeel je nooit, bekritiseer je nooit, omdat je in iedere persoon Jezus ziet en steeds een verontschuldiging zoekt om de ander te kunnen excuseren. En, zelfs als men jullie pijn doet, rechtvaardig je, zoekt je naar een verontschuldiging, omdat God voor ons op de eerste plaats komt in ons leven. De rest komt op de tweede plaats, God blijft …
Wij zijn maar van één ding zeker: dat we eens voor God zullen staan. En, zullen we daar met opgeheven hoofd kunnen staan of zullen we het moeten neerbuigen?
Ik bid voor jullie, bid ook voor ons, de zieners, opdat we op een juiste manier alles zouden kunnen doen wat God van ons verlangt en van ons vraagt. Het is immers zo gemakkelijk om zich te vergissen en de fout in te gaan. Ikzelf zal met heel mijn hart voor jullie bidden”.
(De Aartsbisschop van Trieste, Mgr. Giampaolo Crepaldi was op deze gebedsbijeenkomst aanwezig.)
3 – Pijnlijke gebeurtenissen deze dagen.
Allereerst de aankondiging van het vertrek van Paus Benedictus XVI op het feest van Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Deze zo goede Paus heeft veel gebeden en geleden, alvorens hij dit besluit heeft genomen. En hij weet waarom hij het “in volle vrijheid” genomen heeft, zoals hij zelf zei. We ontvangen dit nieuws met veel ontroering en knielen om hem te steunen met ons gebed in dit moeilijke moment. Ook willen we alle vrees uit ons hart bannen. Steeds heeft de heilige Maagd ons ten aanzien van feiten die ons in verwarring brengen en diep schokken, aangemoedigd om geen angst te hebben, vooral wanneer we, menselijkerwijze gesproken, reden zouden hebben om te vrezen. Het is waar dat het hoge golven zijn, die het schip van de H. Petrus bedreigen. Katholieken worden steeds meer vervolgd; men tracht steeds meer goddeloze wetten op te dringen in steeds meer landen en, ondanks alle hemelse tussenkomsten is het aantal echt gelovigen heel klein ten aanzien van de immense massa mensen “die de liefde van God nog niet kennen” en van hen die van Hem in het geheel niet willen weten.
We bevinden ons dus in het uur van de volharding. In de beproeving moeten we de vreugde en ons vertrouwen bewaren. Zo zullen we het uur dichterbij brengen van de volledige overwinning van onze God op de machten van het kwaad. Onder alle instellingen en instituties, die door de mens ooit in het leven werden geroepen, is er in de loop van de eeuwen maar één blijven bestaan: de Kerk. Ondanks de zondaars, die we allemaal zijn, zonder uitzondering. Waarom? Omdat Jezus er het hoofd van is. Bovendien heeft Jezus voor zijn Kerk aan Petrus een belofte gedaan, die enig en uniek is in de geschiedenis: “De poorten van de Hel zullen haar niet overweldigen” (Mt.16, 13-18). Lieve zusters en broeders, de Kerk heeft toekomst. Wat moeten we dan vrezen? “Als God met ons is, wie zal er dan tegen ons zijn ?” zegt de H. Paulus. Onze rol bestaat erin om zelf bij en in Hem te blijven, en niet afgesloten van Zijn genade. Bekijken we de profetische dromen van Don Bosco in verband met de Kerk, vooral de geschiedenis van de schepen en hoe Jezus de overwinning geeft aan hen, die met Hem zijn.
Reeds lang toont de heilige Maagd ons de weg, die we moeten volgen. We moeten echter opmerken, dat ze sinds korte tijd in de toekomstige tijd spreekt over wat ze gaat doen, alsof ze ons op iets wil voorbereiden. “Ik zal aan jullie zijde zijn”. “Ik zal de Hemelse vader bidden opdat het licht van de eeuwige waarheid en de liefde jullie moge verlichten” (02-09-2012). “Ik zal jullie versterken” “Ik zal jullie overladen met mijn genaden” “Door mijn liefde zal ik jullie beschermen voor de slechte en kwade geesten” “Ik zal met jullie zijn” “Door mijn aanwezigheid zal ik jullie troosten in moeilijke momenten” (02-09-2012) enz … Laten we ons dan, heel eenvoudig, door Haar voorbereiden. Ze rekent meer dan ooit op ons.
4 – De Vastentijd beleven.
“Wie bidt heeft geen angst voor de toekomst, wie vast heeft geen angst voor het kwaad” zegt de heilige Maagd. Deze twee wapens – gebed en vasten – zijn veruit de krachtigste om al onze veldslagen van tegenwoordig te winnen. Vaak worden ze terzijde gelaten en geschoven vanwege onze onverschilligheid of gebrek aan edelmoedigheid. We nemen dan onze toevlucht tot menselijke middelen om vijanden te bestrijden, die zelf geestelijk zijn, en zo krijgen we en ontvangen we de genaden niet die God voor ons had voorbehouden. Wat een groot verlies. Zonder vasten en gebed zullen we niet slagen. Gezegend de komst van deze vastentijd en deze tijd van genade, die ons dichter bij Christus brengt en gezegend de komst van een intense behandeling van alles wat in ons nog van Hem verwijderd is. 5 – “GEZOCHT” – de patroon van onze Kerk en van de Kerk. 19 maart vieren we de H. Jozef. Hier in ons huis bieden we hem elk jaar een dertig-daagse aan van gebed (16 feb – 18 maart). Hij is daar gevoelig voor en toont het ons. Zijn litanie is heel mooi. Laten we de komende weken, als de Kardinalen verenigd zullen zijn in Conclaaf, vurig gebeden richten tot hem, die destijds de H. Familie beschermd en geleid heeft en die steeds een vader is geweest voor de Kerk. Laten we hem aan het werk zetten voor de Kerk van nu, hij, die zo graag werkt. Bovendien, laten we, zoals Pater Pio en zovele andere getuigen dat vaak deden, onze engelbewaarders zenden naar al deze vergaderingen, bijeenkomsten en gesprekken tussen de verantwoordelijken van de Kerk. Laten we de hemel boven Rome vullen met onze goede engelen opdat de duisternis, die de vijand aan ons wil opdringen, zou optrekken. Een enkele engelbewaarder is machtiger dan alle duivels van de hel. Hij heeft God met en bij zich.
6 – “Zivi camen”?
In de boodschap van 2 februari maakt de heilige Maagd een opmerkelijke vergelijking tussen ons gebed en de hardheid van een steen. “Moge je gebed sterk zijn als een levende steen, tot je door je leven getuige wordt”. De Kroatische uitdrukking “Zivi camen” bestaat niet in onze taal. De vertaling “levende steen” geeft niet echt de betekenis weer. In deze streek, waar de grond vol stenen zit, noemen de Kroaten “zivi camen” deze reusachtige stenen, die amper aan de oppervlakte te zien zijn, maar die onder de grond zo enorm groot zijn, dat men ze onmogelijk kan bewegen. Ze zijn onwrikbaar en gelukkig zij, die daarop hun huis bouwen, stormen kunnen het niet verwoesten. Hoe kan ons gebed worden als zulke stenen? De H. Bernadette zei: “Als je wilt bidden als een heilige, bid dan als een arme .” Dat is het. Wie zich arm weet en alles van God verwacht, wie in de zekerheid verkeert, dat hij oneindig bemind is, alle plaats in zich aan God laat, wie zich in alles op zijn Vader in de Hemel verlaat en zich ten opzichte van Hem gedraagt als een klein kind,… kortom hij, die met zijn hart op de hemel gericht is en ermee verbonden is en wiens gebed, zelfs in de zwaarste stormen, onwrikbaar is, hij is als een lichtbaken voor hen die geen gebedsleven kennen en die zouden geneigd zijn om te wanhopen. Hij is een getuige.
Lieve Gospa, Moeder van Christus en Moeder van de Kerk, U hebt Uw plan voor de wereld en wij weten dat het zich zal verwezenlijken.
Maar na hoeveel lijden?
Wij hebben vertrouwen in Uw moederlijke zorg, U, die ons met zachtheid en kracht leidt.
Mogen wij behoren tot hen, die met U meegaan om de Triomf van uw Onbevlekt Hart te bespoedigen!
Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje februari 2013 |