Medjugorje

Maria Koningin van de Vrede

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 februari 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje!

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 februari 2011


1 - Op 2 februari 2011
kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning in Italië. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, Jullie komen naar me toe, jullie zoeken je weg, jullie zijn op zoek, jullie zoeken de waarheid, maar jullie vergeten het belangrijkste, jullie vergeten fatsoenlijk te bidden. Jullie mond prevelt talloze woorden, maar jullie geest voelt niets. Zoekend in de duisternis vormen jullie je eigen voorstelling van God, maar die strookt niet met wat Hij in Zijn Liefde werkelijk is. Lieve kinderen, echt gebed komt uit het diepste van je hart, van je pijn, van je vreugde, van je zoektocht naar vergeving van je zonden. Dat is de manier om de ware God te leren kennen, en zo ook jezelf, want jullie zijn gevormd naar Zijn beeld. Gebed zal jullie naar de vervulling van mijn wens, van mijn missie hier bij jullie brengen, naar de eenheid van Gods gezin. Ik dank jullie.”

De heilige Maagd zegende alle aanwezigen, ze dankte ons en nodigde ons uit om te bidden voor de priesters.

2 - In Egypte worden de boodschappen van de Gospa verder verspreid.
Ondanks de huidige gebeurtenissen in Egypte, blijven onze vrienden aldaar bidden en ze blijven in vrede. Ze verlaten zich op Degene, op Hem, die alles kan en die mooie dingen aan het voorbereiden is. De verantwoordelijke voor “Enfants de Medjugorje” in Cairo zei me, dat hij op de volgende wijze bidt: “Jezus, vergeet niet dat Egypte u beschermd heeft toen u nog klein was. Welnu, bescherm nu Egypte.”

Laten we hen steunen met ons gebed en hopen dat deze intentie´Bescherm Egypte´ zou mogen reiken tot aan het Midden-Oosten.

3 – Op 6 februari jl., hebben we de 30ste verjaardag gevierd van de geboorte van Marthe Robin in de Hemel. Daarom wil ik u ter ere van deze gebeurtenis en in verband met de boodschap van 2 februari over het gebed, een mooi citaat aanreiken uit de geschriften van Marthe van 29 januari 1930:

“Laten we bidden: een voortdurend gebed met het hart en soms met de lippen. Jezus heeft ons de formule ervoor gegeven, zo kort en zo volledig: “Het Onze Vader”.

Laten we ons gebed niet opzeggen, laten we het bidden. Het is de ziel die onze bewegingen moet bevelen. Het is onze ziel die onze knieën moet plooien, ons lichaam moet doen buigen. Het is de ziel, die onze handen moet vouwen, onze oogleden moet laten sluiten of onze blikken naar de Hemel moet richten. Het is de ziel die, opstijgend naar God, heel ons wezen meetrekt.

Bidden is het belangrijkste, de meest dwingende van onze plichten. Laten we dus bidden en moge al onze gebeden, onze gezangen opwellen uit ons hart als vurige liefdespijlen. Laten we onze pijnen, onze offers, ons werk offeren, laten we ons versterven. Laten we boete doen voor een missionaris, voor priesters, voor onze herders, laten we hen helpen in hun werk als apostelen. Laten we beminnen voor hen die strijden. De gemeenschap van de heiligen: dat is de onderlinge en broederlijke hulp …”

4 – De boodschap van 25 januari
is met veel geestdrift ontvangen door alle vrienden van Medjugorje. We moeten toegeven dat het niet vaak voorkomt dat de Gospa ons gelukwenst omdat we open staan voor haar oproep en voor de liefde van God. Als moeder geeft ze een boodschap voor al haar kinderen. Bij haar kinderen zijn er, die naar haar luisteren en anderen, die niet naar haar luisteren. Ze lijdt voor hen die niet luisteren en ze doet alles om hen te winnen. Er was echter ook eens een boodschap nodig om diegenen te bemoedigen die ze zo mooi als “het grote aantal die JA gezegd hebben” beschrijft. Moge ieder van ons behoren tot deze gezegende “menigte” en volharden in het ´ja´, zoals zijzelf heeft volhard in het ´ja´, dat ze gegeven heeft in Nazareth.

Een persoonlijk getuigenis. Het was tijdens een uur van aanbidding voor het Heilig Sacrament dat de Heer Jezus me in april 1976 riep om me helemaal aan Hem toe te wijden. Ik herinner het me nog heel goed, alsof het gisteren was. Verschillende zaken hebben me toen getroffen in deze bijzondere tijd tussen zijn zeer duidelijke oproep om zijn bruid te worden en mijn antwoord (dat ook zeer duidelijk moest zijn: ofwel ´ja´, ofwel ´nee´).

- Jezus liet me volledig vrij. Geen enkele druk, geen enkele ´gevoelsmatige chantage´, geen enkele aandrang zelfs. Met hetzelfde gemak kon ik Ja zeggen of Nee.

- Jezus sprak me aan vanuit zijn armoede, niet als een rijke, die zou geprobeerd hebben om me te bekoren met mooie beloften.

- Jezus toonde me zulk een grote liefde dat ik begreep dat niemand ter wereld me zou kunnen beminnen, zoals Hij me beminde.

Na een minuut ben ik dan ook voor Hem door de knieën gegaan en heb ik Hem mijn ´ja´ gegeven. Als ik terug denk aan die minuut stilte, waarin Jezus wachtte op mijn antwoord en ik ook met gemak ´nee´ tegen Hem had kunnen zeggen, dan ben ik immens dankbaar dat ik voor ´ja´ heb gekozen. En wat als ik ´nee´ had gezegd? Ik had toen geen enkel idee van het plan, dat Hij had voor mijn leven, ik wist maar één ding: Dat ik mijn leven met Hem en voor Hem zou leven. Dat alleen was hetgeen dat mij volledig vreugde kon brengen. Na zo vele jaren, terwijl zijn plan voor mijn leven elke dag wat duidelijker wordt, kan ik vandaag de dag zeggen, dat het vooral Hij is geweest, die op die dag ´Ja´ heeft gezegd, omdat Hij, meer dan men zich kan voorstellen, trouw is gebleven. Mijn heel kleine ´ja´, zo kwetsbaar en dikwijls zo gemengd met andere zaken, heeft Hij genomen zoals het is, en Hij heeft het omgevormd, om het te maken als het zijne en het de Vader aan te bieden.

Als ik naar de wereld van vandaag kijk, naar de conflicten, de scheidingen, de doodstrijd van ontredderde gezinnen, hoezeer dank ik dan de Heer dat Hij me op die dag dit offer heeft gevraagd, en dat voor Hem dit kleine ´ja´ volstond, fragiel maar oprecht, om me mee te nemen in zijn boot … en welke boot. Soms loopt hij vol water, en soms doen stormen hem hevig schudden, maar hij zal niet vergaan. Jezus zit er in.

Dit alles om u met zekerheid te kunnen zeggen: ´Ja´ zeggen tegen God is het mooiste avontuur dat men op aarde kan beleven. Men zal er nooit spijt van hebben ´ja´ te hebben gezegd tegen God.

Lieve Gospa. Dank u dat u ons Jezus hebt gegeven.
Wat zouden we zonder Hem moeten beginnen?
Help ons om te volharden in het ´ja´ tijdens de beslommeringen van ons dagelijks leven!

Zr. Emmanuel

Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje februari 2011



Copyright © 2014. All Rights Reserved.