Nieuwsbrieven 2011

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 december 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 december 2011 had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte. Na de verschijning bracht ze de volgende boodschap over: Lieve kinderen, als moeder ben ik bij jullie, om jullie met mijn liefde, gebed en voorbeeld te helpen om zaad van de toekomst te worden; zaadjes die zullen uitgroeien tot een stevige boom, die zijn takken zal uitstrekken naar de hele wereld. Wil je zaad van de toekomst worden, zaad van liefde, vraag dan de Vader, dat Hij je alle keren dat je tot nu toe tekortschoot vergeeft. Alleen een zuiver hart, mijn kinderen, dat niet gebukt gaat onder de zonde, kan zichzelf openstellen, en alleen eerlijke ogen kunnen de weg zien waarlangs ik jullie wil leiden. Als jullie dit begrijpen, zullen jullie de liefde van God begrijpen - die zal jullie geschonken worden. En dan zullen jullie die doorgeven aan anderen, als een zaadje van liefde.

2 – Deze foto zou sommige mensen verbaasd kunnen doen staan. Dit beeldje van het Kindje Jezus heeft een weinig alledaagse geschiedenis. Een Franciscaan van de Cava Dei Tirreni (in de omgeving van Salerno) ging in oktober 2010 naar Israël en vond er dit beeldje. Hij kocht het onmiddellijk. Terug in Italië zette hij het pakje in een kamer van het klooster en ging slapen. Vervolgens werd hij gewekt door een heel zacht stemmetje: “Doe open, ik stik”. Hij schrok en dacht dat het de stem was van zijn overleden moeder. Wat later deed hij de verpakte doos open, die hij uit Israël had meegebracht en daar vond hij het beeldje, terwijl het bloedtranen weende. Hij vroeg zijn bisschop of deze bij hem langs wilde komen, en die bleek die dag juist in het klooster te zijn. Ook hij stelt verse tranen vast op het gelaat van het Kind Jezus. Onmiddellijk werden de autoriteiten er bij geroepen, experts, enz. Na lange analyses blijkt het om een authentiek feit te gaan. Geen trucage. Het bloed is echt menselijk bloed en heeft dezelfde kenmerken als het bloed op de lijkwade van Turijn. Een jaar later, 24 oktober 2011, wordt het beeldje ter verering, voor de gelovigen uitgesteld. Kerstmis nadert en we hebben de kribbe en de stal al klaarstaan. Het Kindje Jezus zal er in gelegd worden en we zullen ons met de familie verzamelen om het te vereren, te aanbidden en ons te verheugen in Zijn komst onder ons. En toch schreide dit beeldje een jaar geleden bloedtranen… Wat wil dat zeggen. Welke boodschap wil Het ons geven? Wat was de reden dat Hij wegkwijnde in die doos ? Hij zei: “Wat je aan de minste der mijnen hebt gedaan, heb je aan Mij gedaan”. Wel, wat hebben we gedaan? Of wat hebben we nagelaten te doen? We hebben de geschiedenis van Kerstmis opgesmukt. We hangen allerlei glitterkransen rond de kerststal en allerlei flikkerende lampjes (In de stal toentertijd was er geen licht), we hebben het allemaal zo in elkaars geflanst dat het hele tafereel vooral iets heel aangenaams is om naar te kijken. Maar men kan zich afvragen: “Kindje Jezus, als je vandaag tot ons zou spreken, wat zou Je dan zeggen? Waarom huil Je? Vanwege welke dodelijke angst moet Jij vandaag bloedtranen schreien? In welk nieuw Getsemani is jouw aanbiddelijk Hartje terecht gekomen, jouw Hartje dat louter en alleen liefde is? Ieder van ons kan zich een antwoord indenken. Deze tranen mogen echter niet ontsnappen aan onze aandacht, ze moeten ons daarentegen door elkaar schudden. Ja, wat hebben we nagelaten te doen? Meer dan ooit hebben we immers de gelegenheid de tranen van dit kindje te drogen. Wij allemaal kunnen tenminste één van deze bloedtranen drogen, en dat door een eenvoudig gebed met het hart, door te verzaken aan een zware zonde, door het vaste voornemen iemand te vergeven, door een vasten te offeren voor een moeder die het plan heeft om haar kind te aborteren, door een bezoek aan een van de buren, die door eenzaamheid wordt gekweld, door een financiële gave in het verborgene aan een huismoeder die geen uitweg meer ziet … Het Kindje Jezus is zo nederig, dat Het alles aanvaardt, zelf het geringste teken van genegenheid. Is 25 december niet Zijn verjaardag? Heeft Hij niet het recht op de eerste plaats in onze vieringen en op de mooiste geschenken aan onze kerstboom? Kindje Jezus, door jouw onschuld, kom onze harten genezen, die wegkwijnen vanwege de ijdele zorgen en verlangens van deze wereld. We willen Jou niet meer laten zuchten in een gesloten doos, terwijl we ons ver weg van Jou vermaken. Integendeel, we openen voor Jou wijd onze deuren. We willen Je steeds en overal bij ons hebben, Je koesteren tegen ons verwonde hart, als het Kind van de familie waar we trots op zijn. Jij bent immers de “mooiste van alle mensenkinderen en de genade ligt op Jouw lippen”. Wees niet bang, Kindje Jezus, we zullen Je geen pijn doen, blijf bij ons, zonder Jou zijn we niets. Jij bent onze vreugde en onze glorie.

3 – De heiligen wachten u op. Vergeet niet op Kerstdag of met Nieuwjaar de naam te trekken van een heilige, opdat hij uw reisgezel kan zijn voor het jaar 2012. Een voorbeeld: Iemand trok de H. Vincentius a Paulo, (feest op 27 september) en ontving een woord van hem, om te beleven: “De Heer neemt steeds zelf het werk ter hand, als alle menselijke middelen zijn uitgewerkt en Hij ons vraagt iets te doen, wat onze krachten te boven gaat”. Hij ontving ook een intentie: “Bid voor hen die de moed verliezen ten overstaan van een hindernis”.

4 – Een familie op onze weg. Onlangs verblijdde Zuster Briege McKenna ons met haar aanwezigheid hier. Het is de zuster, die samen met Pater Kevin Scallon door heel de wereld reist om Jezus te doen beminnen in de Eucharistie en om, onder andere, haar gave van genezing uit te oefenen. Ook Pater Kevin heeft heel wat te vertellen … Toen hij op een dag naar zijn neef ging om Kerstmis te vieren, kreeg hij pech onderweg, tegen 9 uur ‘s avonds. Het was onmogelijk om de auto weer op gang te krijgen. Hij had echter nog een uur rijden voor de boeg. Het was Kerstavond en sinds hij uit Dublin was vertrokken, had hij nog geen auto en geen enkele levende ziel ontmoet. In het maanlicht zag hij een huisje tegenover de plaats waar hij geparkeerd stond. Hij zag door het venster licht branden. Hij besloot om deze mensen te vragen of hij gebruik zou mogen maken van hun telefoon, om zijn neef op de hoogte te stellen. Hij opende het houten hek, volgde het pad en klopte op de deur. Er was geen bel. Na een tijdje opende een tamelijk jonge man de deur. Hij verwelkomde hem hartelijk. Toen hij binnen rondkeek, zag de priester een jonge vrouw met een kindje in haar armen. Ze hield het hoofdje van de baby tegen haar wang. Ze glimlachte naar Pater Kevin terwijl deze aan de man vroeg of hij misschien even zou mogen telefoneren. Deze antwoordde: “We hebben geen telefoon, maar als je terug richting de stad loopt, dan is daar een fietsenhandelaar, die u vast van zijn telefoon gebruik laat maken. Je kunt zijn huis moeilijk missen, het staat aan de rechterkant van de supermarkt”. De priester dankte het echtpaar en wenste hen een Zalig Kerstfeest. “Mag ik mijn wagen voor uw huis laten staan?” vroeg hij aan de man. “Natuurlijk, zei hij, ik zal er zorg voor dragen”. En zo keerde de priester in deze mooie nacht, in het licht van de maan, te voet terug naar de stad tot aan de fietsenwinkel. Onderweg dacht hij terug aan de ontmoeting met het jonge echtpaar en hun baby. Vooral dacht hij terug aan de eigenaardige geur die daar in huis was. Het was geen geur uit Ierland. Hoe kwam het, dat die hem deed denken aan zijn recente reis naar het Heilig Land? En waarom werd het huis alleen met kaarsen verlicht? De fietsenmaker opende zijn deur en liet de priester zijn probleem uitleggen. Deze mocht van hem naar zijn neef bellen en intussen bood zijn vrouw de priester thee aan en een stukje van de Kersttaart. Hij aanvaarde dat maar al te graag. Ze sprak over de kersttijd, hoe de kerstperiode dit jaar kalm was geweest, enz … Na een klein uurtje was ook de neef bij hen aangekomen. Ze namen afscheid van de fietsenmaker en zijn vrouw, stopten even bij de auto die Pater Kevin had achtergelaten en stelden vast dat de riem van de ventilator weg was. Ze lieten de auto voor de nacht achter en zetten hun weg verder. De volgende dag gingen ze hem halen met een oplaadtruck uit de streek. Toen de auto was gerepareerd, wilde de priester het jonge echtpaar gaan groeten in het huis aan de overkant. Hij ging naar het houten hek, maar kon het niet vinden Er groeide enkel een groene haag en wat verder, was er gewoon een open veld. Zo ver men kon zien, was er geen huis te bekennen. Tijdens de terugrit bleef de neef van Pater Kevin maar praten. En Pater Kevin…, die bleef heel stilletjes voor zich uitkijken. Het was het Feest van de Heilige Familie. Lieve Gospa, dat dit Kerstfeest het tot nu toe mooiste Kerstfeest zou mogen zijn van ons leven. Daarvoor, kom binnen in onze huizen, onze kamers, onze harten. Kom er de grootste van alle schatten, Uw Pasgeborene, neerleggen en leer ons Hem te aanbidden, zoals U Hem aanbidt.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
December 2011

Afdrukken | E-mailadres

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 november 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 – Op 2 november 2011 had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte. Na de verschijning bracht ze de volgende boodschap over: Lieve kinderen, de Vader heeft jullie niet aan je lot overgelaten. Onmetelijk groot is Zijn liefde, de liefde die mij naar jullie toe brengt, om jullie te helpen Hem te leren kennen, zodat eenieder Hem vanuit het diepste van zijn hart -doorheen mijn Zoon- 'Vader' mag noemen; opdat jullie één volk worden in het gezin van God. Maar, mijn kinderen, vergeet niet dat je niet alleen voor jezelf hier op aarde rondloopt, en dat ik je niet alleen voor jezelf hierheen roep. Wie mijn Zoon volgt denkt evenveel aan zijn broeder in Christus als aan zichzelf en kent geen eigenbelang. Daarom wil ik dat jullie het licht van mijn Zoon zijn, opdat al diegenen die de Vader nog niet hebben leren kennen - zij die ronddolen in de duisternis van de zonde, de wanhoop, de pijn en de eenzaamheid - via jullie de weg mogen vinden en doorheen jullie leven de liefde van God mogen ontdekken. Ik ben bij jullie. Als je je hart opent, zal ik jullie leiden. Opnieuw vraag ik: bid voor jullie herders. Bedankt.

2 – Blijven vasten? Is dat mogelijk? Veel pelgrims zijn vaak vol goede moed begonnen met te vasten op water en brood op de woensdagen en de vrijdagen, zoals de heilige Maagd dat vraagt. Na enige tijd zijn er echter enkelen die het opgeven. Door dat te doen, gaat er wat verloren… Daarom willen we in deze brief enkele eenvoudige middelden aanreiken om te kunnen volharden in dit zeer goede en nobele voornemen. (De boodschap over het vasten is echter niet bedoeld voor zieken en mensen die sterke medicatie innemen).
We weten allemaal wat vasten is: het betekent dat we een dringende oproep van de heilige Maagd beantwoorden, en dat is niet niks. Is het niet zo, dat ze al 30 jaar naar ons toekomt om ons de beste wegen te leren, om oorlogen tegen te houden en echte vrede te bekomen? Allereerst mogen we ons realiseren, dat vasten een machtig middel is tegen de vijand. Het betekent, onder andere, dat de psyche meester blijft over het lichaam en niet andersom.
Sommigen zeggen dat het moeilijk is. Zeker, vasten vraagt een inspanning van de wil. Maar, welke tussen de twee volgende inspanningen kost ons het meest: vasten volgens de raadgevingen van de Hemel (De joden vastten ook tweemaal in de week), ofwel de schade herstellen, die de niet bestreden vijand ons heeft kunnen toebrengen? Vasten is gemakkelijker om mee om te gaan… Pater Slavko zei: “Als men liefde heeft, vindt men er de middelen toe. Als men geen liefde heeft, heeft men verontschuldigingen”.
Als praktische raadgeving, willen we er u aan herinneren, dat het belangrijk is om tijdens het vasten op water en brood veel te drinken. Dat voorkomt hoofdpijn. Het is af te raden te koud water te drinken. Warme drank is beter geschikt voor de spijsvertering. Ook strekt het u ten voordeel om brood te eten dat voedzaam is, ten minste voldoende voedzaam om te kunnen werken zonder dat u zich verzwakt gaat voelen. Het wit brood uit de supermarkten is niet het beste. Het meel is sterk gezuiverd en heeft een bewerking ondergaan Zulk brood bevat niet voldoende voedende elementen en verhoogt het gehalte aan suiker in het bloed. Volkoren of half-volkoren brood maakt, dat u het vasten met meer gemak kunt volhouden. We hebben het geluk een molenaar te kennen in Ljubuski waar we biologisch meel kunnen kopen, waarmee we ons vastenbrood bakken. Als we te weinig tijd hebben, gebruiken we een broodmachine, dat brood maakt en bakt in 3 uur. Het volstaat de ingrediënten in het apparaat te doen en het brood dat er uit tevoorschijn komt is altijd goed gelukt.
Hier volgt een recept, waarmee u het bakblik van uw broodmachine kunt vullen, mocht u er een hebben (het loont de moeite er een te kopen). U kunt er droge rozijnen en amandelen aan toe voegen, als u liever een meer voedzaam brood wil bakken. (Dit behoort niet tot het oorspronkelijk plan van de heilige Maagd. Het is echter beter het brood wat voedzamer te maken, dan het vasten op te geven). Dit brood zal u de vastendagen doen zegenen:

Voor een brood van 600 gr. Met droge vruchten. Gebakken met een broodapparaat.

Cyclus : Volkorenbrood (#3 op het apparaat).

– 150 gr. volkorenbloem
– 200 gr. witte bloem
– 9 gr. droge gist
– 1.5 theelepel zout
– 25 gr. droge rozijnen (of ander gedroogd fruit)
– 20 gr. amandelen
– 20 gr. zonnebloempitten
– 15 gr. muesli (of havervlokken)
– 350 ml. Lauw water
– 60 ml. Olijfolie (of een andere, minder dure olie).

Men doet de gist, het meel, het zout, de rozijnen, amandelen, zonnebloempitten, muesli, water en olie in het bakblik, en schakelt het apparaat in, na het op de goede stand te hebben gezet voor volkorenbrood. Men voegt wat water bij, als de massa niet genoeg bindt of wat witte bloem als deze teveel aan de zijkant van het bakblik blijft plakken.

3 – De koning had zich vergist. Een metafoor om over na te denken. Er was eens een koning, die vier vrouwen had. Hij hield van zijn 4de vrouw meer dan van de andere drie; zij was de mooiste. Hij gaf haar mooie geschenken en omringde haar met heel veel zorgen. Hij overlaadde haar met het beste dat hij had. Hij hield ook van zijn 3de vrouw, maar minder dan van de 4de, en toonde haar met veel trots aan de naburige koningen. Hij vreesde echter dat ze op een dag met een andere koning zou vertrekken. Hij hield ook van zijn 2de vrouw; ze was zijn vertrouwelinge. Als hij een probleem had, overlegde hij met haar. De 1ste vrouw van de koning was zijn trouwe gezellin, maar van haar hield hij het minst. Met haar had hij zijn koninkrijk opgebouwd.
Op een dag werd de koning ernstig ziek.Toen hij op sterven lag, begon hij na te denken: “Ik heb 4 vrouwen, maar als ik sterf zal ik alleen zijn”. Hij riep zijn 4de vrouw bij zich en zei haar: “Ik hield meer van jou dan van mijn andere vrouwen. Ik heb je het beste gegeven van mezelf. Nu ga ik sterven, wil je met mij meegaan en voor altijd mijn metgezel zijn?” - “Ben je gek geworden?”, antwoordde ze en zonder een woord te zeggen ging ze weg. Dit antwoord doorboorde het hart van de koning als een zwaard.
Toen zei hij tegen zijn 3de vrouw: “Ik heb je mijn leven lang bemind. Nu ga ik sterven, ben je bereid om met mij mee te gaan? - “Nee, antwoordde ze, het leven is te mooi. Als je dood bent, wil ik hertrouwen”. Dit antwoord verraste de koning en hij was er heel verdrietig om.
Vervolgens zei hij tot zijn 2de vrouw: “In mijn moeilijke momenten, ben ik steeds bij jou gekomen om raad te vragen. Je hebt me altijd geholpen. Nu ga ik sterven, wil je me volgen?” -“Het spijt me, dat ik je niet kan volgen, antwoordde ze, maar ik beloof dat je een heel mooie begrafenis zult krijgen”. De koning was volkomen overstuur. Zijn leven lang had hij zich vergist in de gevoelens van zijn vrouwen voor hem. Toen hoorde hij een stem: “Ik zal je volgen, ik zal bij je blijven, waar je ook gaat”. Het was zijn 1ste vrouw. De koning keek haar aan en was vol schaamte : Ze was mager, ziek, en trok zich veel terug. Toen zei hij: “Jou had ik meest van allemaal moeten beminnen, toen ik het nog kon”. In werkelijkheid hebben we allemaal al de vier de echtgenoten: De 4de is ons lichaam, hoeveel zorg we er ook aan besteden, op de dag van onze dood zal het ons in de steek laten. De 3de is onze rijkdom en onze sociale stand. Op de dag van onze dood nemen we niets mee. De 2de zijn onze vrienden en onze familie. Ze zijn voor ons een grote steun, maar op de dag van onze dood is het organiseren van onze begrafenis het enige, wat ze nog kunnen doen.
Onze 1ste echtgenoot is onze ziel, die we vaak vergeten en die we vaak slecht behandelen. Zij is echter de enige die ons overal zal vergezellen tot in de dood. Neem de tijd om haar te verzorgen en te onderhouden, opdat ze mooi en heilig zou zijn, laat haar nu al schitteren. Daarna zal het te laat zijn… (Onbekende auteur).

Lieve Gospa, bij het begin van de Advent,
dompel ons onder in de gevoelens van verwondering en nederigheid,
die de uwe waren, toen U Jezus verwachtte.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
November 2011

Afdrukken | E-mailadres

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 oktober 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje!

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 oktober 2011

1 – Op 2 september 2011 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, ook vandaag roept mijn moederlijk hart jullie op tot gebed, tot je persoonlijke relatie met God de Vader, tot de vreugde van het gebed in Hem. God de Vader is niet ver weg van jullie en is geen onbekende voor jullie. Hij heeft zich door mijn Zoon aan jullie geopenbaard en Hij heeft jullie het Leven geschonken, dat mijn Zoon is. Daarom, mijn kinderen, geef niet toe aan de verzoekingen die proberen jullie bij God de Vader weg te houden. Bid. Probeer niet om een gezin of een maatschappij te vormen zonder Hem. Bid. Bid, dat jullie harten overstroomd worden door de goedheid die alleen van mijn Zoon komt, die waarachtig goed is. Alleen harten die van goedheid vervuld zijn kunnen God de Vader begrijpen en aanvaarden. Ik zal jullie blijven leiden. Ik vraag jullie in het bijzonder om jullie herders niet te veroordelen. Mijn kinderen, vergeten jullie dan dat zij door God de Vader geroepen werden? Bid. Ik dank jullie.

Na de verschijning zei Mirjana:
“Ik heb tot nu toe niets gezegd, maar, broeders en zusters, zijn jullie je er van bewust dat het de Moeder van God is, die bij ons was? Ieder van ons zou zich moeten afvragen : “Ben ik dit wel waardig ?” Ik zeg dit, omdat het voor mij moeilijk is om te zien hoe zij, (de heilige Maagd), pijnlijk wordt getroffen, omdat wij op zoek zijn naar een wonder, maar niet willen werken aan een wonder in onszelf.”

2 – De mooiste biecht van Souha. Er was een groep uit het Midden-Oosten, die enkele dagen in Medjugorje verbleef, met het verlangen om een echte bedevaart te doen. Onder hen bevond zich Souha, de echtgenote van een arts. Ze was zonder haar man gekomen, omdat deze moest werken.

Souha droeg een geheim met zich mee, dat haar geen vrede liet. Kort na haar aankomst, zocht ze een van de priesters uit haar groep op en vertelde hem dat ze een abortus had gepleegd. Het kindje dat ze verwachtte was een mongooltje. Noch zij, noch haar man wilde het kind. Samen besloten ze, om het uit de baarmoeder te laten verwijderen en de abortus vond plaats. Omdat ze achter bleef met een hart vol onrust, vroeg Souha aan de priester: “Dat is toch geen zonde?” De priester antwoordde : “Jawel, mijn dochter, dat is een zonde. Een ernstige zonde. Die moet u biechten.” Souha was echter niet overtuigd en ze sloot zich op in een weigering. Toch vroeg ze aan de heilige Maagd of ze haar een teken wilde geven of ze deze zonde moest biechten of niet. ’s Avonds was Souha, samen met haar groep aanwezig bij de verschijning van de heilige Maagd aan Ivan op de berg. Zodra de heilige Maagd kwam, werd ze plotseling door een kracht naar voren gebogen, alsof ze op de grond werd geworpen. Heel haar lichaam lag gekromd op de grond. Ze bleef zo een tijdje liggen en toen ze weer opstond na de verschijning, zagen haar vrienden haar huilen. Ze zei tegen hen : “Roep een priester, ik moet onmiddellijk biechten.”

Ik weet niet wat er tijdens de verschijning is gebeurd. We moeten het geheim van de gebeurtenis respecteren. De heilige Maagd heeft echter ingegrepen. Onder tranen heeft Souha de mooiste biecht van haar leven gesproken. Ja, de afschuw van die zonde was tot haar doorgedrongen en daar moest ze om huilen. Ze heeft Gods barmhartigheid voor haar aanvaard. Haar innerlijke vrede was teruggekeerd. En nu is ze vrij. Wat een tegenstelling, plotseling straalde haar hele gezicht. Bij haar vrienden getuigde ze, dat ze een immense vreugde voelde, zoals nog nooit tevoren in haar leven.

Sommige groepen pelgrims in Medjugorje hebben een mooie gewoonte. De reisleider stelt aan elke pelgrim voor om zich er toe te verbinden om in het bijzonder te bidden voor een bepaalde persoon van de groep. De 1ste of de 2de avond trekt ieder uit een mandje een briefje met de naam van een van de bedevaartgangers. En wie van de 150 deelnemers had de naam van Souha getrokken om voor haar te bidden? Een meisje, dat een mongooltje was.

Diezelfde avond telefoneert de man van Souha met Souha en na van zijn vrouw het verhaal te hebben gehoord, zei hij tegen haar: “Weet je, ik bel je omdat ik het zo vreemd vind, dat jij daarginds bent om er tot God te bidden, terwijl ik hier abortussen aan het uitvoeren ben. Dat kan toch niet. Ik heb vandaag besloten om daarmee op te stoppen”. Ook hij huilde aan de telefoon. Hij had aangevoeld dat er iets met zijn vrouw was gebeurd en hij was bereid om die uiterst belangrijke stap te zetten in zijn beroepleven. Souha kon haar oren niet geloven. Dit gebeurde in augustus van dit jaar.

Nu leven Souha, haar man en haar kinderen anders. Ze hebben God de eerste plaats gegeven. Ze ontvangen de sacramenten en gaan bijna elke dag naar de H. Mis. Ze getuigen. Na deze gedenkwaardige bedevaart, vroegen ze zich af hoe ze een dergelijk verleden konden goedmaken en vlak daarna werd hun hulp ingeroepen door zusters van een weeshuis. Ze vroegen aan het echtpaar of ze voor een weeskindje wilde zorgen. Daarin zagen ze het antwoord van God en uit dankbaarheid hebben ze besloten voor dit kindje alles te doen wat ze kunnen. En wat is er geworden van het mongooltje dat werd geaborteerd? Maria zegt in Medjugorje van deze niet-geboren kinderen “Ze zijn bij mij”. Dit kindje bidt waarschijnlijk heel veel voor zijn ouders en voor al zijn vriendjes, die tegenwoordig voorbestemd zijn, om het licht nooit te zien.

Ik vraag me af : “Was het wel een mongooltje ?” Ik moet constateren, dat er steeds meer foutieve diagnosen worden gesteld. Veel moeders beslissen hun kindje te houden, wat ook diens handicap moge zijn, en dikwijls wordt het kindje volledig normaal geboren. Onze doodscultuur en de steeds erger wordende “dwang” vanuit de abortusmarkt, zitten hier niet voor niets tussen. Iets om te overwegen… Maar God is bewonderenswaardig. Hij heeft voor dit gezin het kwade ten goed gekeerd. Er zullen nu door deze arts geen honderden (en misschien duizenden) kinderen meer geaborteerd worden, want hij komt nu op voor het leven.

“Lieve kinderen, vanavond vraag ik jullie om in het bijzonder te bidden voor de niet-geboren kinderen. Bid vooral voor de moeders, die hun kindje doden. Lieve kinderen, ik ben bedroefd, omdat zoveel kinderen gedood worden. Bid opdat er niet meer zulke moeders zouden zijn op de wereld”. (Tot de gebedsgroep in Medjugorje, 03 maart 1990)

3 - Een eindelijk gelukkige politieagent. Een waar gebeurd verhaal tijdens de jongerendagen in Madrid. Zoals u weet, waren er vele biechtstoelen neergezet voor de jongeren. Een politieagent stond in deze zone op wacht. Een meisje had gemerkt, dat deze politieagent steeds op dezelfde plaats bleef staan, alsof hij aan de biechtstoelen gekluisterd was. Ze vroeg hem: “Waarom blijft u hier voortdurend staan?” (Normaal lopen de politieagenten heen en weer). Hij antwoordde:

- “Al die jaren, dat ik politieagent ben, heb ik alleen maar beledigingen, bespottingen en uitingen van haat gekend … Iets heb ik nooit gekregen en dat is een glimlach. Echter, sinds ik hier ben aangekomen, zie ik alleen maar blije gezichten en er zijn vele jongeren die naar mij glimlachen, vooral de jongeren die uit de biechtstoelen komen. Ik probeer hier dan ook te blijven.
- “Dat is goed, maar hebt u er niet aan gedacht om zelf eens te gaan biechten?”
- “Oh, nee, nee, dat is niets voor mij.”

De dag erna ziet het meisje weer deze politieagent en hij is overgelukkig. Hij loopt naar haar toe met een brede glimlach en zegt: “Ik heb gebiecht.”

De heilige Maagd heeft gezegd: “Ik nodig jullie uit, lieve kinderen, tenminste eenmaal per maand te biechten. Er is immers niemand op de wereld, die niet een maal per maand een biecht nodig heeft. De maandelijkse biecht zal een geneesmiddel zijn voor de Kerk in het Westen. Ik nodig jullie uit om deze boodschap over heel de wereld te verspreiden.” (Zomer 1981)

4 - De commissie. De werkzaamheden van de deskundigen, die in Rome over Medjugorje beraadslagen, blijven erg verborgen. Er zijn wel enkele tekenen. In de lente is Ivanka (die het eerst Gospa zag op 24 juni 1981) naar Rome ontboden om er haar getuigenis te geven. Daarna is ook Vicka naar Rome geweest om er Kardinaal Ruini te ontmoeten, de voorzitter van de commissie. Laten we bidden, opdat het plan van Maria zonder hinderlagen zou verwezenlijkt worden. Het plan zal zich zeker verwezenlijken, de zieners weten het. “Al wat niet van God komt, zal voorbij gaan, zeggen ze, en al wat van God komt zal blijven”. Het is aan ons om Gods uur te bespoedigen, door onze gebeden.

5 - Piraterij op internet. Sommige vervalsers maken zich meester van een e-mailadres dat niet van hen is en vervolgens zenden ze dan naar alle contacten van dit adres een noodoproep. Ze vragen, zonder medeweten van de eigenaar van dit e-mailadres, soms om grote geldsommen om hem uit de nood te helpen. Dat is piraterij. Als jullie ooit van onzentwege zulk een vraag om geld krijgen, weet dan dat dit niet van ons komt. Verwijder deze oproep zonder hem te beantwoorden. Laten we bidden voor degenen die hun kennis misbruiken om de anderen te bedriegen, opdat ze hun kennis eerder aan God zouden wijden. Zo zullen ze zich een droevig einde besparen. Want wie een put graaft voor zijn broeder, zal er zelf in vallen.

Lieve Gospa, Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, help ons trouw te blijven aan onze dagelijkse rozenkrans,
zodat we door uw moederlijke mantel beschermd worden en zo ontsnappen aan de listen van de Duivel.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje
oktober 2011

Afdrukken | E-mailadres

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 september 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje!

Geprezen zijn Jezus en Maria!

15 september 2011

1 – Op 2 september 2011 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij zij werd omringd door een grote menigte. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, met een hart en ziel vol vertrouwen en liefde voor de Hemelse Vader, heb ik jullie mijn Zoon gegeven, en dat doe ik vandaag opnieuw. Mijn Zoon heeft jullie, mensen van over de hele wereld, de enige ware God en Zijn liefde doen leren kennen. Hij heeft jullie naar de weg van de waarheid geleid en broeders en zusters van jullie gemaakt. Daarom, mijn kinderen: dwaal niet, sluit je hart niet af voor die waarheid, hoop en liefde. Alles om jullie heen gaat voorbij, alles is uit elkaar aan het vallen, alleen de glorie van God blijft bestaan. Verzaak daarom aan alles wat je van de Heer verwijdert. Aanbid alleen Hem, want Hij is de enige ware God. Ik ben bij jullie en ik zal bij jullie blijven. Ik bid in het bijzonder voor de herders, dat zij waardige vertegenwoordigers van mijn Zoon mogen zijn en jullie met liefde op de weg van de waarheid mogen leiden. Ik dank jullie.

2 – De “persoonlijke mening” is een wapen waarvan Satan zich dikwijls bedient om verwarring te zaaien in de Kerk. Begrijp me niet verkeerd, niet alle meningen zijn slecht. De Kerk vraagt aan ons, om ons verstand te gebruiken om het geloof zin te geven. De Kerk wil ons niet indoctrineren of hersenspoelen, ze wil echter dat we het verstand dat de Heer ons heeft gegeven gebruiken, om dichter bij de Waarheid te komen. Daarbij heeft de Kerk van de Heer het gezag ontvangen om te onderrichten in Zijn Naam en Hij heeft de Kerk de Heilige Geest beloofd om haar te leiden. De officiële leer over een zaak van geloof of gezag in vraag stellen, is de Heer zelf in vraag stellen.

Dat is het grote gevaar, dat Paus Benedictus XVI “relativisme” noemt. Alles wordt relatief. Onder het voorwendsel van de vrijheid (in feite een valse vrijheid), vorm ik mij een persoonlijke mening over bepaalde punten van de leer, zonder rekening te houden met het Woord van God, noch met wat de Kerk ons leert. Als iemand niet gelooft dat Satan bestaat, wil dat nog niet zeggen dat hij niet bestaat. Als Jezus zelf in het Evangelie over hem spreekt, dan laat zulk een vraag zich niet stellen. Als iemand zegt, dat het in orde is dat Christenen samen leven buiten het huwelijk, dan ontkracht hij de woorden van Christus en de geboden van God, die objectief zijn en niet veranderen naar gelang de mode. Het subjectieve overspoelt ons. Tegenwoordig “schept” ieder voor zich een eigen geloof, naargelang het hem past of aanstaat. Het is niet langer de Waarheid, waarnaar gezocht wordt of die onderwezen wordt, maar een vervorming van de waarheid, een overtuiging, een persoonlijke en subjectieve opinie over de Leer. Beweren de waarheid in pacht te hebben en zich boven het Leergezag van de Kerk plaatsen, is hoogmoed. Het is zijn eigen inzicht verheffen tot een dogma. Alleen de Kerk is de behoeder van de orthodoxie van het Geloof. Waar het de leer betreft, is het zeer belangrijk zich steeds te richten naar het Leergezag van de Kerk.

Sommige gelovigen zijn in de war omdat ze, van mensen die nauw met de Kerk zeggen verbonden te zijn, dingen horen, die niet in overeenstemming zijn met de essentiële punten van ons geloof.

Vanaf het begin van de verschijningen heeft de heilige Maagd de priesters het volgende gevraagd: “Doe wat de Kerk van jullie vraagt”. Op 2 september bad ze, dat “de herders… jullie met liefde op de weg van de waarheid mogen leiden”. Dat is onze vrede, de genezing van onze verwarring. Katholieken hebben de Bijbel en het Leergezag als referentie voor hun geloof, zoals ook de onderrichtingen van de heiligen en de Kerkvaders. Iedere gelovige heeft toegang tot deze schatten. Heel veel nutteloze vragen zouden vermeden kunnen worden als de katholieken het Katholiek geloof met dezelfde ijver zouden bestuderen, zoals ze de werking van hun computer bestuderen. Niemand zou er ook maar aan denken de wetten van de fysica te negeren om zijn computer te laten werken. Waarom dan de lessen, die God ons gegeven heeft, tegenspreken onder het voorwendsel dat wij er anders over denken? De vijand doet ons geloven, dat we gebruik maken van onze vrijheid, terwijl hij in werkelijkheid een valstrik voor ons spant om ons te laten verdwalen en de gelovigen onderling te verdelen.

In de Katechismus van de Katholieke Kerk vinden we mooie bladzijden over alle fundamentele punten van ons Katholiek geloof. In het bijzonder over de 10 geboden van God (§ 2052 tot 2557). De 10 geboden zijn een bron, die God ons geeft om ons gelukkig te maken. God verlangt dat we gelukkig zijn. “Deze “Woorden van Leven”, zoals ze in het oorspronkelijk Hebreeuws genoemd worden, zijn ons niet gegeven om ons het leven moeilijk te maken. God kent onze harten en onze verlangens, en Hij houdt van ons en, zoals elke goede vader, wil Hij er ons voor behoeden, dat wij onszelf door onze daden zouden verwonden en Hij wil ons leiden naar wat ons het grootste geluk kan brengen in deze en in de toekomstige wereld.

Het zou goed zijn, als elke gezin in het bezit zou zijn van dit boek en het zou lezen. Als we dan aan een priester of een andere gelovige katholiek een vraag te stellen hebben over de moraal of de leer van de Kerk, laten we hen dan er op wijzen dat we ook echt de leer van de Kerk willen vernemen en niet hun persoonlijke opinie. Op die manier zullen we verenigd zijn in hetzelfde geloof, dat we van de Apostelen hebben ontvangen. Persoonlijke meningen zijn subjectief en veelvuldig. Ons geloof is één. “Lieve kinderen, zegt de heilige Maagd, heb een sterk geloof.”

3 – Alles is uit elkaar aan het vallen? Deze boodschap van 2 september is heel krachtig. Men kan ze niet negeren. Ze doet me denken aan een gesprek met Vicka, twee jaar geleden, nadat ik haar had horen spreken over de toestand van de gezinnen in de wereld. Ik vroeg haar “Maakt de heilige Maagd zich veel zorgen om de gezinnen in de huidige tijd? Want, velen vallen er uit elkaar.” Vicka antwoordde: “Niet alleen de gezinnen, Zuster Emmanuel, alles stort in elkaar.”

Ja, wat tijdelijk is, zal voorbij gaan. Gods glorie zal blijven. Het belangrijkste is om in te zetten op wat niet voorbij gaat. Daarvoor vraagt de heilige Maagd van ons, dat we bereid zouden zijn om innerlijk een grote verhuizing te ondernemen en om van richting te veranderen. Een voorbeeld: Stel, dat aan een architect gevraagd wordt om een stad te ontwerpen. Hij zal allereerst al zijn ervaring inzetten om de lanen, de straten, de belangrijkste gebouwen, de sportvelden, de markten, de parkeerplaatsen, de winkelcentra, enz. te ontwerpen. Als de plannen helemaal klaar zijn, zal hij bij zichzelf te rade gaan: “Waar zou ik nu het beste het centrum van de stad kunnen bouwen?” Je komt er te laat mee, beste vriend… Het centrum had als eerste uitgetekend en ontworpen moeten worden. Het is het hart van de stad. Daarna, in relatie tot het centrum, kan men al de rest van de stad ontwerpen en uittekenen. De architect zal helemaal opnieuw moeten beginnen vanaf zijn eerste ontwerpschets.

We doen precies hetzelfde, beïnvloed als we zijn door de heidense wereld rondom ons. Eerst organiseren we de aardse aspecten van ons leven: Het gezin, ons werk, onze studies, de gezondheid, de ontspanning, de relaties, de sport, de huisvesting, de leningen, enz… Dan vragen we ons op een bepaald moment af: “Hoe zal ik tijd kunnen vinden voor God?” Er is echter geen tijd meer over. We hebben al het werk zonder Hem gedaan. Dat is wat onze hemelse Moeder bedoelt als ze zegt: “Jullie geven God de laatste plaats”.

Het is tijd om alles te verhuizen. “Verhuizen” betekent: alles en iedereen op een andere plaats zetten, (en dat brengt een tijdelijke wanorde teweeg), om de levende Jezus in het midden te plaatsen, op Zijn juiste plaats. Dan, vertrekkend van de aanwezigheid van de levende Jezus, ons leven opnieuw organiseren, zodat de wereldse elementen afhankelijk worden van dit middelpunt. Dat is ten volle Christen zijn. Dan gebeurt er in ons leven wat we ten diepste verlangen: Als ons leven gericht is op Jezus, wordt alles onder de zegen van God geplaatst, in plaats van dat alles zonder Gods zegen verloopt.

“Lieven kinderen, jullie werken veel, zegt de heilige Maagd, maar zonder de zegen van God.” (25 mei 2001)
We klagen er over dat dit of dat niet lukt in ons leven. We denken dat we niet gezegend zijn, dat onze gebeden niet verhoord worden, zoals we zouden wensen. Verlangen we echt naar Gods zegen over onze families, over ons werk, enz…? Onze hemelse Moeder, die zoveel van ons houdt en die tot elke prijs ons geluk verlangt, toont ons de weg, de enige, waarmee we echt zullen slagen: “Zet God op de eerste plaats, lieve kinderen .” Dit betekent: Plaats de Gever van elke zegen opnieuw in het middelpunt van je leven, en de rest zal onder Zijn zegen geschieden. Maria ziet dat we naar Gods zegen verlangen. Maar, zonder dat we er ons bewust van zijn, verbannen we de Gever van de Zegen buiten onze muren … Dat werkt niet.

Als mijn man, mijn vrouw, mijn werk het middelpunt is van mijn leven, dan moeten ze verhuisd worden naar een andere plaats, want ze nemen de plaats van God in, en zo zal mijn leven, vroeg of laat, uitlopen op een grote ontgoocheling, tot aan de wanhoop toe. God alléén is immers de bron van echt geluk, van echte vrede. Als ik echter mijn man, mijn werk ondergeschikt maak aan de Bron, aan Jezus, de Koning, dan zal er zegen zijn en vrede. We zullen samen verbonden zijn met de onuitputtelijke Bron. “Verzaak aan alles dat u van de Heer verwijdert. Aanbid Hem, Hem alléén, want Hij is de enige ware God. Ik ben met u en zal aan uw zijde blijven” zegt de heilige Moeder ons.

4 - De “zaak” Marthe Robin vordert. De zaak van deze grote Franse mystica vordert in Rome. Ze zal zich binnenkort officieel bevinden onder de kandidaten die in aanmerking kunnen komen voor een zaligverklaring. Dit werd ons door Pater Michon toevertrouwd (de verantwoordelijke van de Foyer de Charité in Châteauneuf de Galaure), toen hij vorige lente in Medjugorje op bedevaart was. Het is een grote genade voor allen, die haar ontmoet hebben, en ook voor de gehele wereld. Laten we tot haar bidden, dat haar getuigenis vele mensen naar Christus zou leiden.

Enkele citaten van haar:
“O, gij die lijdt en die u er over beklaagt in een nacht te leven zonder sterren, kijk diep in uw hart of er niets is, een herinnering of een afhankelijkheid, die de plaats inneemt, die Jezus zou moeten innemen. Verban dit alles uit uw hart en laat Jezus er binnenkomen”.
“Als men klein is, doet God alles”.
“Is het hart van kleine kinderen niet gemaakt om te bidden, om te beminnen? Waarom zijn er zo weinig, die bidden? Het gebed van kleine kinderen is echter almachtig. Er is niets mooier naar God opgestegen, dan het gebed van een kind. Meerdere kinderen, verzameld in gebed, doen wondere dingen voor de Hemel. O moeders, help uw kinderen van het gebed te houden en God zal in u Zijn eer vinden. Wees er zeker van, dat er engelen bidden tussen de kinderen en samen met hen smeken .” www.foyer-de-charite.com http://www.foyer-thorn.nl/

De manier waarop Marthe Robin zich voorbereidde op de communie is een voorbeeld voor ons. “Een communie zonder voorbereiding en zonder dankgebed is van weinig nut voor de ziel” zei ze. En ook: “We moeten communiceren, zelfs al hebben we niet veel lust om de heilige Hostie te ontvangen. Het is geen gebakje, maar brood waarmee we ons noodzakelijk moeten voeden”. Marthe ontving nooit de communie, zonder eerst gebiecht te hebben. Na de biecht bad ze en vernieuwde haar akte van overgave en toewijding aan de Barmhartige Liefde.

Lieve Gospa, U zal nooit instorten.
We hechten ons vast aan U en aan uw woorden van leven !

Zr. Emmanuel
Op aanraden van Zr. Emmanuel vertaald uit de Engelse versie van haar nieuwsbrief.
© Enfants de Medjugorje september 2011

Afdrukken | E-mailadres

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 augustus 2011

Dierbare kinderen van Medjugorje!

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 augustus 2011

1 – Op 2 augustus 2011 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op om opnieuw geboren te worden in het gebed en door de Heilige Geest een nieuw volk te worden rondom mijn Zoon. Een volk dat weet dat het zichzelf verliest als het God verliest. Een volk dat weet dat het bij God, ondanks alle lijden en verzoekingen, veilig en geborgen is. Ik roep jullie ertoe op om samen te komen als het gezin van God en de kracht van de Vader te ontvangen. Alleen, mijn kinderen, kunnen jullie het kwade, dat de wereld wil beheersen en vernietigen, niet tegenhouden. Maar overeenkomstig Gods wil kunnen jullie, allen samen, rondom mijn Zoon, alles veranderen en de wereld genezen. Ik roep jullie op om van ganser harte voor jullie herders te bidden, want mijn Zoon heeft ze uitverkoren. Ik dank jullie.

Na de verschijning zei Mirjana dat de heilige Maagd, toen ze sprak over de priesters, de nadruk had gelegd op “ze uitverkoren”.

2 – De verborgen kracht van het gebed.
Sophie, een vriendin, studeert medicijnen in Frankrijk en wil psychiater worden. Als student had ze in Medjugorje een heel bijzondere ontmoeting met God en, verlicht vanbinnen uit, veranderde dit heel haar leven. Op een dag, toen ze stage liep in een ziekenhuis, was ze met een nieuwe professor, die haar leerde hoe ze zich moest gedragen met patiënten met bepaalde psychische ziekten. Er waren nog twee andere studenten bij aanwezig. De professor liet een patiënt binnen komen, die al jaren werd gevolgd door een andere psychiater dan hijzelf. Toen deze patiënt zag, dat zijn gewone dokter er niet was, werd hij angstig en zeer onrustig. De dokter legde hem uit, dat hij zijn collega verving die op vakantie was en hij nodigde de patiënt uit met hem te spreken, zoals met zijn vertrouwde dokter. De man antwoordde hem boos: “Ik zeg u niets”. Nadat hij met alle middelen had geprobeerd om de patiënt te kalmeren en toen hij zag dat dat op niets uitliep, zei de psychiater: “Omdat u niet met mij wilt spreken, zal ik de dosis van uw medicijnen verdubbelen”. De man werd woedend, begon de dokter uit te schelden en werd agressief. Sophie dacht bij zichzelf : “Hij gaat hem nog vermoorden”. Sophie reageerde op deze situatie, die slecht kon aflopen, met een goede reflex. Ze begon te bidden in stilte en bad het mooie gebed tot de heilige Maagd, waarin zij de kop van de slang verplettert. Tot iedereens stomme verbazing werd de man tijdens dit gebed helemaal rustig. Toen richtte hij zich tot het groepje studenten, keek naar Sophie en zei: “Gelukkig zijn er mensen, die bidden.” Hij verliet rustig het klaslokaaltje.

In Medjugorje zegt de heilige Maagd: “Lieve kinderen, als jullie de waarde zouden kennen van het kleinste gebed, dan zouden jullie zonder ophouden bidden .”

Nadat de patiënt was vertrokken, richtte de psychiater zich tot de drie studenten: “Jullie hebben nu een mystiek delirium gezien” (De ziekste van allen was dus niet noodzakelijk de patiënt .) Natuurlijk zei Sophie niet dat ze had gebeden, maar die dag kwam ze in aanraking met de ongelofelijke kracht van het gebed. Dit feit betekende voor haar een ommekeer en veranderde de manier waarop ze keek naar haar beroep als psychiater.

Elk mens heeft geestelijke antennes en vaak hebben mensen, die wij als “ziek” zien een diepe gevoeligheid voor de geestelijke werkelijkheid. De menselijke ziel reikt dieper dan de lichamelijke of psychische elementen waaruit hij is opgebouwd. Daarom verdient hij een groot respect, wat zijn psychische kwetsuren ook mogen zijn.

3 – Rust voor lichaam en geest.
In de boodschap van 25 juli nodigt de heilige Maagd ons uit om rust te nemen, maar “in de liefde van de God”. Het getuigenis van Sophie brengt een weinig gekende realiteit aan het licht: het gebed brengt vrede. Door het gebed komt het lichaam en heel ons wezen tot rust. Het gebed met het hart verkwikt heel ons wezen en brengt het tot eenheid, zodat de mens zich als herschapen voelt. Alléén God kan ons herscheppen, want Hij alléén heeft elk deeltje van ons wezen met een onmetelijke liefde geschapen. Het gebed vervult onze meest intieme verlangens. In tegenstelling tot het zich “uitleven”, wat geen vrede geeft, brengt het gebed alle mogelijkheden van de mens samen, verenigt ze, vervult ze en brengt ze tot evenwicht. Het zou goed zijn, als de vakantie enkele dagen van afzondering zou kennen, bijvoorbeeld enkele dagen van stilte in de natuur. Enkel het werk onderbreken volstaat niet om ons wezen tot een diepere rust te laten komen, want geestelijke leegte maakt de mens onrustig en brengt hem uit zijn evenwicht. Vanwege deze geestelijke leegte zijn veel jongeren tegenwoordig ver van hun hart verwijderd, en gaan helemaal op in lawaai en muziek en ze worden angstig bij het idee alleen al, dat ze misschien ooit eens afgesloten zouden zijn van de vele berichten, die ze voortdurend via hun elektronische apparaten ontvangen. Voor hen is dit een nieuwe vorm van drugs, waarvan de Boze zich gretig bedient. Het gebed, daarentegen, bouwt hen op, omdat het alle elementen van hun wezen op de juiste plaats zet, volgens de harmonie die de Schepper bij hen heeft ingeplant.

4 – Het Jongerenfestival en het avondprogramma. Dank zij het MIR centrum van Medjugorje, hebben miljoenen mensen “life” heel het Jongerenfestival kunnen volgen, dat vanuit Medjugorje werd uitgezonden. De parochie zendt verder 3 uur van het avondprogramma uit via internet (van 18.00 tot 21.00 uur in de zomer en van 17.00 tot 20.00 uur in de winter, lokale tijd.) www.centremedjugorje.org

Dit festival was weer heel erg mooi. De vieringen, de liederen, de onderrichtingen en de getuigenissen waren uitstekend. Er was een aanstekelijke vreugde, die duizenden jongeren aangegrepen heeft uit 60 verschillende landen. Een groot aantal priesters was gekomen om hen bij te staan, naar hen te luisteren en biecht te horen. Op 4 augustus waren er 501 priesters aan het altaar om te concelebreren. We hebben 8 jongeren opgenomen in ons huis “Bethlehem” en ik zag ze met de dag veranderen. Hun harten gingen open. Eindelijk kregen ze echt voedsel. Intuïtief wisten ze, dat ze de waarheid te horen kregen in de dagelijkse onderrichtingen. De meesten vertrouwden ons toe, dat ze het moeilijk hadden om thuis hun geloof te beleven. De wereldse omgeving probeert hen elke dag van God te verwijderen. Ze hebben ook banden onder elkaar gesmeed en ze hebben begrepen dat het belangrijk is om niet geïsoleerd te leven in hun geloof, maar dat het nodig is om zich te verenigen om elkaar onderling te steunen. De heilige Maagd noemt Medjugorje “de ontmoetingsplaats voor de harten”. Dat is precies wat er hier gebeurt.

Tijdens het festival zond Kardinaal Schönborn uit Wenen een boodschap aan de jongeren om hen te zeggen dat hij diep met hen verbonden was en om hen aan te moedigen zich verder aan Christus te hechten.

Lieve Gospa, we willen een volk zijn op weg naar God, in de zekerheid van zijn Liefde,
de enige echte zekerheid.