Medjugorje

Maria Koningin van de Vrede

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 december 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 december 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 december 2010 kreeg Mirjana Soldo haar verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij er wat minder mensen aanwezig waren vanwege de tijd van het jaar. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, vandaag bid ik hier met jullie opdat jullie de kracht mogen vergaren om jullie hart te openen om zo de machtige liefde van de lijdende God te leren kennen. Het is ook dankzij Zijn liefde, goedheid en zachtmoedigheid dat ik bij jullie kan zijn. Ik roep jullie op om van deze bijzondere tijd van voorbereiding een tijd van gebed, boete en bekering te maken. Mijn kinderen, jullie hebben God nodig. Jullie kunnen niet verder zonder mijn Zoon. Als jullie dat begrijpen en aanvaarden zal datgene wat jullie toegezegd werd werkelijkheid worden. Door de Heilige Geest wordt het Rijk der Hemelen in jullie harten geboren. Ik leid jullie daarheen. Ik dank jullie."

2 - Een kindje zien of niet zien. Onder de trouwe apostelen van de Gospa bevinden zich allerlei dokters en specialisten. Een van hen, een bekende cardioloog, vertelde ons het volgende bijzondere verhaal: Men zond een vrouw die 6 maanden zwanger was naar hem om cardiologisch advies. Een echografie bij de foetus deed een probleem vermoeden bij deze toekomstige baby. Het onderzoek wees uit dat er sprake was van een hartafwijking bij de foetus. Geruststellend was, dat deze afwijking goed geopereerd kon worden. Een dergelijke afwijking is echter bij een derde van de gevallen verbonden met een trisomie 21 (mongolisme). Het echtpaar ging akkoord om een vruchtwaterpunctie te laten verrichten, om uit te sluiten of dit kindje wel of niet een mongooltje was en om vervolgens de beslissing te nemen om het wel of niet te houden. We kennen allemaal de druk die door de meeste artsen op ouders wordt uitgeoefend als er een gezondheidsprobleem is bij een ongeboren kind. De uitslag van de vruchtwaterpunctie was dat het om een kindje met mongolisme gaat.
Het echtpaar besloot om het kindje te laten verwijderen, terwijl de moeder al 8 maanden zwanger was. Met andere woorden, de arts zou het deskundig verwijderen, voordat het even later zelf uit de moederschoot zou komen. Het woordgebruik is hier doorslaggevend. Men zegt niet: Een mensenleven is ten dode opgeschreven. Nee, men spreekt van een slechte zwangerschap, waarbij wordt bevestigd dat het de beste oplossing is voor iedereen om deze “af te breken” en een ander kind te verwekken.
Mensen uit de omgeving van dit echtpaar begonnen vurig te bidden, opdat dit kindje, een schepsel van God, zou mogen leven. De dag “X” naderde voor de moeder om het kindje te laten sterven. Alle vrienden die hadden gebeden belden haar de avond ervoor op. Het echtpaar was echter niet op de beslissing teruggekomen. Ze waren vastbesloten om de zwangerschap af te breken en de moeder zou zich de volgende dag om 7 uur bij het ziekenhuis melden. Hun vrienden gingen nog meer bidden met tegelijkertijd veel verdriet in hun hart. Ze hebben echter niet tevergeefs gebeden. Die nacht had de moeder opeens om 3 uur in de morgen aanhoudende weeën en in nog geen uur is zij thuis bevallen, voordat ze naar het ziekenhuis vervoerd kon worden. Het kindje heeft het goede idee gehad om spontaan geboren te worden enkele uren voor de executie.
De cardioloog zag nadien de ouders opnieuw op spreekuur en ze waren volledig ontdaan en overstuur. Ze hielden het kindje in hun armen en sloegen zich tegen de borst: Wij zijn crimineel. Gisteren nog hebben wij voor zijn dood getekend… We waren van plan dit kleine wezentje te doden. We zijn het niet waard zijn ouders te zijn. Dokter, alstublieft, doe alles om hem te redden. En vervolgens omhelsden ze het met veel tederheid.
Wel, ouders … is uw kindje dan niet dezelfde in of buiten de baarmoeder? Waarom was dit zieke kindje toen het nog verborgen was in de baarmoeder, ongewenst en veroordeeld tot de dood? En waarom moest het , eenmaal zichtbaar geworden door zijn geboorte, opeens wél beschermd en gered worden? Moeten we ons kindje eerst zien en kunnen aanraken voordat we beseffen dat het een kostbare schat is, een schepsel van God dat het leven waard is? Dit kindje heeft een strik weten te spannen tegen de strikkenspanners. Het werd geopereerd en is nu in goede gezondheid. Als mongooltje behoort het tot hen die, te midden van onze gejaagde en materialistische wereld, oplichten als een teken. Laten we hen niet verwerpen. Ze herinneren ons eraan dat het menselijk hart en zijn immense mogelijkheid om lief te hebben belangrijker is dan al het andere en, dat op de laatste dag, het de onschuld van kinderen zal zijn, die alle vernielende Goliaths zal overwinnen, die mijnen leggen in onze zieke doodscultuur. De kinderen en de kleinen bezitten de ware grootsheid, en ook degenen die hen opnemen. ”Wie dit kind opneemt in mijn Naam, neemt Mij op; en wie Mij opneemt, neemt Hem op die Mij gezonden heeft.” (Lc 9,48)

3 - Vicka teruggekeerd.
Na 2 jaar afwezigheid vanwege haar gezondheidsproblemen, hebben we de laatste dagen het geluk gekend om Vicka weer in ons midden te hebben. Overlopend van vreugde verkondigd zij weer op haar trap de boodschappen van Maria. De pelgrims die waren gekomen op 8 december voor het feest van de Onbevlekte Ontvangenis, hebben haar weer kunnen ontmoeten en kunnen profiteren van haar lange zegeningsgebed. Tijdens haar afwezigheid is zij echter niet werkloos geweest. Het lichamelijk en moreel lijden dat ze te lijden heeft gehad en dat alleen door God gekend is, heeft ze vol vurigheid voor ieder van ons opgedragen. Op een dag zei de Gospa tegen haar: “Zeer zeldzaam zijn de mensen die de grote waarde van het lijden begrepen hebben, wanneer het aan Jezus wordt opgedragen.” Als pelgrims haar hierover vragen stellen dat geeft ze vaak als uitleg: “Lijden kan niet uitgelegd worden. Lijden kan enkel in ons eigen hart worden beleefd. Als de Heer ons geeft te lijden, als Hij ons een kruis geeft, dan is dat echt een groot geschenk. Vaak denken wij: “Hoe kan een ziekte nu een geschenk zijn? “ Maar het is werkelijk een groot geschenk. Alleen God weet waarom Hij dit geschenk geeft, en waarom Hij het op een bepaald moment weer wegneemt. Wij zijn echter vrij om te beslissen: Ben ik bereid dit geschenk te aanvaarden? Er zijn veel soorten lijden. Er is lijden dat God zelf geeft en er is lijden dat wij onszelf aandoen. Ze hebben niet dezelfde waarde. Als je blijft glimlachen, ondanks het lijden, dan is dat omdat je het hebt aanvaard en omdat je echt aan God toebehoort. Daardoor merk je het lijden niet meer, maar voel je vreugde. Omdat je dan lijdt met vreugde, is er geen spanning meer. Deze vreugde komt echter niet van buiten uit, maar ze komt vanuit ons binnenste, uit ons hart. Ik ervaar zulk een sterke vreugde, dat ik nog meer wil doen voor de H. Maagd.

4 - Het kindje Jezus verwacht ons aan de kribbe.
Tijdens de advent is het kindje Jezus nog verborgen in de schoot van zijn moeder, Maria. Hij hoopt echter een warm onthaal te vinden in onze harten en er te kunnen rusten. Onze harten zijn de kribben van vandaag. “Lieve kinderen, zegt de H. Maagd, ik verlang dat mijn kleine Jezus zou geboren worden in jullie hart.” Ze verlangt dat we met ons gezin elke dag zouden samen zijn om als familie te bidden bij de kribbe, die we vanaf het begin van de advent hebben klaarstaan.
In een gesprek met de kleine Vietnamees Marcel Van (die nu reeds eerbiedwaardig is, en waarvan de zaligverklaring voorbereid wordt), vertelde Jezus aan hem, dat Hij het koud had in de grot van Bethlehem. Wij kunnen hem echter verwarmen. Niet enkel door het gebed, maar door eenvoudige handelingen, die getuigen van onze liefde. Jezus zegt immers in het Evangelie: “Al wat je doet voor de minste der mijnen, heb je voor Mij gedaan.”
Hier volgt een gesprek tussen Jezus en Van, tijdens de Kerst van 1945, waar de kleine Thérèse van Lisieux ook aan deelneemt. Het viel Van op dat het Kindje Jezus heel mooi is en hij vraagt:
Van:
O, Jezus, wie heeft jou zulke mooie kleren aangedaan? En wie heeft ze voor jouw gemaakt?
Jezus:
O, Marcel, je vindt dat ik mooi gekleed ben? Wie anders dan jij zou me zo mooi gekleed hebben.
Van:
Maar Jezus, ik heb nooit geleerd kleren te maken.
Jezus:
Wel, Van, misschien moet je aan je kleine zus Thérèse vragen wie er zulke mooie kleren voor mij heeft gemaakt en wie mij zo mooi heeft uitgedost.
Van:
Zus Thérèse, is het Maria die deze mooie kleren voor Jezus heeft gemaakt?
Thérèse:
Het is niet Maria, die deze kleren gemaakt heeft, ook ik heb ze niet gemaakt. Jij mag raden wie ze wel heeft gemaakt… Dat ben jij, broertje Marcel! Ikzelf heb niet anders gedaan dan je een beetje te helpen om ze te maken. Maar jijzelf, broertje Marcel, hebt Jezus ermee gekleed.
Van:
Zus, op welke manier heb ik zulke mooie kleren gemaakt.
Thérèse:
Wel broertje Marcel, ik wil je eerst een zoen geven. En nu dan mijn antwoord. Luister goed. Elke zucht, die je vanwege je pijnen van de laatste weken heb geslaakt, elke zucht volstond om een vlokje wol te maken of een bloem te plukken. Ik heb de vlokjes wol, die je elke dag door je lijden hebt gesponnen, en de bloemetjes die je erdoor hebt geplukt, voor Jezus gebruikt om er een mooi kleed van te breien. Begrijp je het broertje Marcel? Vind je het fijn om Jezus zo mooi gekleed te zien? Als het kleed van Jezus nu al zo mooi is, dan zal het nog mooier zijn op de dag dat je met Hem geheel verenigd zult zijn. Waar die schoonheid door zal komen, daar moet je je niet te druk om maken. Nu Jezus je Zijn lijdenskussen schenkt, denk er allereerst aan om vreugdevol te blijven en verjaag elke idee van droefheid en afkeer.

Zalig Kerstfeest voor u allen.

Lieve Gospa, U bent de Morgenster, die een nieuw dageraad aankondigt.
Naar u richten we onze blik en zien het Leven !

Zr. Emmanuel

Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje december 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 oktober 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 oktober 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 oktober 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, omringd door een grote menigte van vooral Italiaanse pelgrims. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door:

Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op tot een deemoedige vroomheid - deemoedig, mijn kinderen. Jullie hart moet oprecht zijn. Mogen jullie kruisen jullie instrumenten zijn in de strijd tegen de zonden van deze tijd. Mogen het geduld en een grenzeloze liefde jullie wapens zijn - een liefde die kan wachten en die jullie in staat stelt Gods tekenen te zien - opdat jullie leven met deemoedige liefde de waarheid toont aan al diegenen die haar zoeken in de duisternis van de zonde. Mijn kinderen, mijn apostelen, help mij om de weg vrij te maken voor mijn Zoon. Nogmaals roep ik jullie op tot gebed voor jullie herders. Aan hun zijde zal ik triomferen. Ik dank jullie.

2 – Baby’s aangeboden!
Er komen in Medjugorje vaak echtparen die geen kinderen konden krijgen en die dan een kindje in hun armen dragen en die Jezus en Maria daarvoor willen danken. Het komt er op neer dat ze eenvoudigweg de raad van de zienster Marija opgevold hebben, die geen enkele gelegenheid voorbij laat gaan om te zeggen: “Zeldzaam zijn de stelletjes, die geen kind krijgen na samen de Krizevac te hebben beklommen en die geknield aan de voet van het kruis samen aan Jezus een kindje gevraagd hebben”. Het is belangrijk dat de echtgenoten dit samen doen.

Zo was hier onlangs een Italiaans echtpaar komen danken want na vijf jaar vruchteloos wachten hebben ze de genade van een kind gevraagd op de Krizevac aan de voet van het Kruis. Nog geen jaar later hadden ze een tweeling. Daarom hier een goede raad voor de stelletjes die onder onvruchtbaarheid lijden: Misschien zijn er in de Hemel al kindjes voor u voorbestemd. Waarom dan niet die richting uitkijken? Kom naar Medjugorje, laat er geen gras over groeien.

3 – Het kind en zijn moeder. Een Italiaantje van 2 jaar heeft met zijn ouders, die met ons bevriend zijn, een week bij ons in huis gelogeerd. Een opmerkelijk detail in zijn manier van doen was voor mij een les over hetgeen de H. Maagd hier in Medjugorje doet voor haar kinderen, en voor ieder van ons in het bijzonder.

De kleine Francesco is juist een klein beetje begonnen met praten en je hebt een geoefend oor nodig om te verstaan wat hij zegt (wat hem niet belet, zoals elke echte Italiaan, om veel, heel veel te praten ! Zijn moeder is vaak bij hem in de buurt, en waar we ook me bezig zijn (maaltijd, toilet, wandeling, verschillende gesprekken, enz…), de kleine herhaalt elke 2 minuten: “Mamma !” En zijn moeder antwoordt hem elke keer vol zachtheid als hij haar roept: “Amore” (Liefje). En Francisco, getroost door dit uiterst geruststellend antwoord, gaat weer in vrede verder met zijn bezigheid tot hij opnieuw zijn roep herhaalt, zo vaak als zijn hart het hem dicteert.

Ziehier een prachtig voorbeeld van het voortdurend gebed met het hart, zoals de H. Maagd het ons vraagt in haar boodschappen. Het gaat er niet om, om mooie zinnen te formuleren of lange gebeden te zeggen, maar enkel om “verbonden” te zijn met de moederlijke en onfeilbare aanwezigheid van Maria, en haar kleine tekenen te geven van verbondenheid. Nog voor een kind kan redeneren, weet het intuïtief dat het een moeder heeft en dat deze hem bemint. Hij is dolgelukkig om 1000 maal per dag het woord “Liefje” te horen. Het is alsof een kind zich ermee voedt, het er zich elk moment wat meer mee verzadigt. Deze liefde vult hem telkens met een nieuwe dosis vrede en bouwt zijn diepste wezen op vanuit de harmonie die de Schepper in hem heeft gelegd. Zo voedt ook de Moeder Gods, onze Moeder, ons druppel voor druppel met haar moedermelk, als we haar met heel ons hart verwelkomen en met haar leven. Zo herstelt ze onze diepste identiteit, die zo dikwijls gewond is, en laat ze ons toe te groeien in harmonie.

Dank je wel, kleine Francesco. Als je groot zult zijn, bewaar dan deze goede gewoonte. Blijf dikwijls “Mamma ” zeggen tegen Maria, want onze Moeder in de Hemel heeft prachtige schatten voor ons in voorraad en ze droomt er van om die aan ons te schenken. Ze zal nooit genoeg krijgen van jou oproepen, ze zal steeds aan je gehecht zijn en ze zal weten hoe ze jou fundamentele honger naar liefde moet stillen, jou levensdorst naar liefde.

Maria is op zoek naar duizenden kleine Francesco’s. Ze heeft hen nodig om onze wereld te genezen van de leegte en om tegen ieder van haar kinderen te zeggen: “Nee, je bent geen weeskind, ik ben er.”

4 – De ervaring van de Chileense mijnwerkers is een prachtige illustratie van de manier waarop de mens van vandaag met zichzelf omgaat. De mijnwerkers, die uit de diepte van de aarde levend zijn teruggekeerd, zijn niet dezelfden als degenen, die in de mijn waren afgedaald. Ze zijn veranderd, voor het leven getekend. Nooit zullen ze nog dezelfden zijn. Totaal van de wereld en van elke zekerheid afgesloten, als levend begraven in een donker hol, is hun leven plots in een geheel andere werkelijkheid terecht gekomen. Uit hun dagelijkse routine gerukt, verstoken van elke ontspanning en van elk menselijk uitzicht, overgeleverd aan de grootste armoede, hebben ze de dood in de ogen gekeken. Ze zijn helemaal in zichzelf doorgedrongen. Deze eindeloze weken van afzondering, van donkerte, van gebrek en van angst, hebben hen de gelegenheid gegeven om zich op het essentiële te concentreren en zich de echte vragen over het leven te stellen, over God, over het hiernamaals en over de uitersten van de mens. Na hun ongelofelijke terugkeer in het licht, hebben ze onthutsende getuigenissen gegeven. Hun inwendige ervaringen waren donker als de nacht, die hen gevangen hield. Niemand van hen heeft besloten om slechter te worden, integendeel, de meesten onder hen hebben op dringende wijze ervaren dat ze de richting van hun leven wilden veranderen en zich met God wilden verzoenen, ieder op zijn manier.

Ik ben teruggekeerd van een lange missie in Spanje (Sevilla, Madrid, Saragossa, Barcelona, Valencia, Estepona en Mucia) en van een kortere missie in Italië (Monza en Genua). Overal treft het me hoeveel de mens zichzelf lijden aandoet door louter een alleen te leven aan de oppervlakte van zijn wezen, als gevangene van de materiële wereld, van het lawaai, van de stress, van de drang tot bezit en handelen. Hij is zozeer “buitengesloten van zichzelf” zou ik zeggen, dat hij vergeet dat zijn ziel bestaat. Hij dringt zichzelf een anorexia op van de ziel. De mooiste regionen van zijn wezen sterven van honger. Hij is zijn richting kwijt en vergeet dat hij op weg is naar zijn eeuwigheid. De mijnwerkers van Chili hebben veel geleden, maar God heeft een mooi geschenk gegeven: Voor de rest van hun dagen hebben ze begrepen dat het belangrijkste onzichtbaar is voor menselijke ogen. Tijdens deze lange ontbering hebben ze immers een prachtige reis gemaakt naar het binnenste van zichzelf. Ze hebben aan hun ziel geraakt. Ze zijn echte ontdekkers geworden van hun diepste diepten.

Hoe zal God de moderne mens toelaten tot een terugkeer naar de wijsheid ? Dat is Zijn geheim. De Gospa werkt daar al 30 jaar aan en ze heeft al prachtige vruchten mogen oogsten. Als we haar boodschappen beleven, dan zullen we geen tragische persoonlijke instorting nodig hebben om te begrijpen dat Jezus de Weg, de Waarheid en het Leven is. We moeten echter veel meer bidden.

“Zonder mijn Zoon Jezus, zegt ze, hebt jullie noch vreugde, noch vrede, noch toekomst, noch eeuwig leven” (25/07/2010).
“Mijn kinderen, laat jullie niet bedriegen door aardse goederen. Denk aan de ziel, ze is immers belangrijker dan het lichaam. Zuivert haar. Aanroept de Vader, Hij wacht op jullie, keer naar Hem terug”. (02/11/2009)

Lieve Gospa,
Hoeveel rozenkransen zijn er gebeden voor uw 33 zonen in Chili ?
In deze oktober maand, help ons vaker dit geknoopte koord te nemen, die de rozenkrans is, om onze gevangenissen te verlaten en ons op te tillen naar het Licht, dat niet verbleekt, uw Zoon zelf !


Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje 15 oktober 2010


Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 12 september 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

12 sepember 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 augustus 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een grote menigte, die vooral bestond uit Italiaanse pelgrims. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, ik ben bij jullie omdat ik jullie wil helpen de beproevingen te overkomen, die deze tijd van zuivering voor jullie meebrengt. Mijn kinderen, één daarvan is: niet vergeven en geen vergeving vragen. Elke zonde kwetst de liefde en verwijdert er jullie van – en de liefde, dat is mijn Zoon ! Daarom, lieve kinderen, als jullie stap voor stap met mij willen gaan naar de vrede van Gods liefde, dan moeten jullie leren vergeven en vergeving vragen. Ik dank jullie”.

2 – Dominik en het Jongerenfestival. Op 3 augustus is er iets bijzonders gebeurd. Voor ik er iets over wilde zeggen, wilde ik eerst enkele dingen navragen bij de ouders van Dominik in Slowakije. Ik vertel u aan de hand daarvan de feiten. (In de publicaties hierover op internet staan fouten).

Een jonge Slowaak van 16 jaar, Dominik Juroš, uit een katholieke familie uit het dorp Hran is deze zomer naar het jongerenfestival gekomen samen met vrienden van zijn leeftijd. De laatste maanden voor dit festival maakte Dominik een periode van innerlijke crisis door, vooral ten aanzien van het geloof. Hij wilde geen misdienaar meer zijn en weigerde om nog samen met zijn ouders te bidden. Alhoewel deze jongeren naar het jongerenfestival waren gekomen, moeten we toegeven dat ze niet veel belangstelling hadden voor het festival zelf, noch voor God in het algemeen. Ze gedroegen zich meer als toeristen die op vakantie waren.

Op 3 augustus was het snikheet in Medjugorje. De groep besloot om, in plaats van het programma van het festival te volgen, samen met hun gids Janko te gaan zwemmen bij de watervallen van Kravica. Dominik gleed uit en viel in het ijskoude water. Hij zonk 3 à 4 meter diep en kwam daarbij enkele keren boven. Niemand merkte dat hij aan het verdrinken was, men dacht dat het een spel was. Tien minuten later begon de gids Janko zich ongerust te maken omdat hij hem niet meer zag boven komen. Hij zwom naar de plaats waar hij hem het laatst had gezien en geholpen door enkele mensen, slaagde hij er in Dominik uit het water te halen. Zij hart klopte niet meer. Er waren 15 tot 20 minuten nodig om hem te reanimeren en het hart weer aan het kloppen te krijgen. Op weg naar Mostar hield het hart van Dominik echter weer op met kloppen. Zijn longen werkten niet meer. In het ziekenhuis liet men Dominik in een kunstmatige slaap vallen en werden zijn vitale organen kunstmatig ondersteund door machines.

In allerijl kwamen zijn ouders de volgende dag naar Mostar. Al de jongeren van het festival baden vurig voor hem en een mooie gebedsketen van liefde kwam tot stand, die dag en nacht doorging. Zelfs de vrienden uit de bus van Dominik werden plotseling gegrepen door de vreze Gods en begonnen te bidden. Ze gingen ook allemaal biechten en woonden devoot de H. Mis bij.

Vanaf 5 augustus, terwijl hij werd omringd door zijn familie en veel gebed, begon Dominik onverwacht tekens van leven te geven. Hoewel hij nog steeds buiten bewustzijn was, kneep hij af en toe in de hand van zijn moeder of had hij tranen in zijn ogen (Zijn moeder had hem, van zijn ontvangenis af, aan de H. Maagd toegewijd). Op 7 augustus werd hij wakker en zijn organen begonnen weer te werken. Zijn eerste reactie was dat hij begon te huilen, waarbij hij zijn ouders smeekte om hem te vergeven. Hij pakte de hand van zijn moeder vast en vroeg haar met hem te bidden, veel te bidden. Hij wilde zijn zonden biechten (men liet een priester komen). Daarna werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Slowakije, waar hij weer begon te lopen en te spreken. Vier weken later ging hij weer naar school. Zijn Slowaakse dokter zegt dat zijn herstel bijzonder is.

Dominik vertelde enkele interessante aspecten over zijn ervaring. Toen hij bijvoorbeeld bewusteloos werd weggevoerd na zijn verdrinking, kon hij zijn ouders zien in Slowakije, die op dat moment voor de televisie zaten en hij wist wat ze deden en waar ze naartoe liepen. Op 8 augustus werd Dominik, volgens de mensen die er bij waren en ook volgens zijn eigen zeggen, overvallen door een overgevoeligheid, die gepaard ging met een zeer sterke inwendige strijd. Hij ervoer toen ongewone waarnemingen. Hij vertelt dat, toen hij zich tussen leven en dood bevond, hij zich bedreigd voelde door duivels, duistere gedaanten, in het ziekenhuis. Sommigen ervan waren tot aan zijn deur gekomen, anderen waren in zijn kamer om er verwarring te zaaien en hem te beschuldigden. Deze gedaanten trachtten voortdurend de gebeden te verhinderen van zijn moeder, die aan zijn bed zat. Het gelaat van Dominik lichtte echter op toen hij de aanwezigheid zag van een persoon vervuld van licht, vrede en vreugde. Hij denkt dat het de Maagd Maria was. Toen iemand in zijn kamer kwam met water, werd hij gewaar dat het wijwater was en hij dacht: “O, het is wijwater, dat zal me helpen”. Hij zegt dat hij de gebeden kon gewaarworden van zijn verwanten en hij ervoer ze als vredevol, positief, zeer helpend en vol licht.

Hij zag het vagevuur, hij zag twee jongeren (uit een stad in zijn omgeving) die er leden. Hij zag hoe ze een auto in brand hadden gestoken met benzine en hoe ze bij een ongeval om het leven waren gekomen. Hij zag engelen, prachtige wezens, van een stralend witte kleur en die hele mooie gezichten hadden. Hij zegt ook dat hij Jezus heeft gezien van aangezicht tot aangezicht en dat Jezus ogen heeft van een onbeschrijfelijke schoonheid. Toen zijn familie aan zijn bed de Rozenkrans bad van de Goddelijke Barmhartigheid, vroeg hij hen: “Ruiken jullie die heerlijke geur?” “Welke geur?” vroeg zijn moeder. “Het bloed van Jezus ! Het heeft een heerlijke geur !” antwoordde hij.

Ik moet helaas veel details overslaan.

Dominik herhaalde vaak dat we elkaar moeten beminnen en elkaar moeten vergeven. Dat het belangrijkste in het leven de liefde is. Met nadruk vroeg hij aan zijn familieleden om met meer liefde met elkaar om te gaan, ook in de kleinste dingen. Altijd te vergeven en geen enkele vijand te hebben. Tegelijkertijd vond hij het jammer dat de dokters zijn leven gered hadden.

Ik heb de medische staf in Mostar nog niet ondervraagd. Het is zo dat normaliter, nadat iemand enkele minuten onder water is geweest, de hersenen beschadigd zijn door het gemis aan zuurstof. In het geval van Dominik, weet God alleen of het op medisch gebied al dan niet om een wonder gaat. Het is van ondergeschikt belang. Wat ik zelf bijzonder vind aan deze gebeurtenis is, dat het voorviel terwijl er 40.000 jongeren aanwezig waren voor het festival in Medjugorje en dat ze aan het bidden waren, en dat de Heer zich bediend heeft van deze jonge tiener in nood, om al zijn vrienden op de knieën te krijgen (en meerdere anderen van zijn verwanten en naasten), en ze te laten biechten (wat geen luxe was) en zich tot God te keren. En bovendien, voor degenen onder hen die de dingen van de wereld op de eerste plaats hadden staan in hun leven en dachten dat ze God niet nodig hadden, heeft de ervaring van Dominik hen geopend voor een andere wereld en andere waarden en hen herinnerd aan het meest vitale gebod van Jezus: “Bemint elkaar, zoals Ik jullie heb bemind”.

Dominik herinnert zich niet alles meer, maar de uitwerking van de genade laat zich in zijn leven voelen. Nu is het een jongeman, die intens bidt, die vurig zijn geloof beleeft en zich bereidwillig aansluit bij zijn familie. Hij toont een diepe eerbied voor het Kruis van Jezus en voor de Maagd Maria. Al de zijnen leven in diepe dankbaarheid vanwege hetgeen de Barmhartigheid van God voor hem gedaan heeft. Zelfs de grootvader, vroeger een felle tegenstander van Medjugorje, wil er nu een bedevaart naar maken. Magnificat !

3 – Vergeven? Onmogelijk ! De boodschap van 2 september heeft ons allemaal geraakt. Maar, hoe vergeven als mijn echtgenoot me slaat, me bedriegt, me verraadt en me het leven onmogelijk maakt ? Hoe kan ik vergeven aan de man die mijn kind heeft verkracht ? Aan mijn schoondochter die ervoor heeft gezorgd dat mijn zoon zijn geloof heeft verloren en die haar kinderen niet aan mij wil toevertrouwen? Aan mijn broer, die me mijn erfenis heeft ontstolen? Aan mijn kinderen, die me verlaten hebben, na alles wat ik voor hen heb gedaan? Hoe vergeven aan mijn zuster, die mijn reputatie heeft geschonden? Aan die verleider, die mijn dochter naar zelfmoord heeft gedreven?

Onmogelijk. Maar, in het Onze Vader leert Jezus ons: “Vergeef ons onze schuld, zoals ook wij aan anderen hun schuld vergeven”. Gelukkig is voor God mogelijk, wat voor de mens onmogelijk is. De enige oplossing is dan ook om tegen Jezus te zeggen: “Ikzelf kan het niet, mijn verwonding bloedt teveel. Maar U, Jezus, die enkel liefde en barmhartigheid bent, leg uw eigen vergeving in mijn hart voor deze persoon, ik smeek U”. En, het eenvoudige feit dat we dit oprecht aan Jezus vragen, betekent al dat we vergeven. Zelfs als er nog flarden in ons opkomen van woede, van haat of van geweld, die te wijten zijn aan onze gekwetste menselijkheid, zal de ziel hierdoor toch vooruitgaan. God ziet onze goede wil en Hij doet de rest.
Daarom, lieve kinderen, als jullie stap voor stap met mij willen gaan naar de vrede van Gods liefde, dan moeten jullie leren vergeven en vergeving vragen.” Deze boodschap zou ons niet gegeven zijn als onze Moeder in de hemel – die ons vergeven heeft dat we haar Zoon ter dood gebracht hebben – geen tonnen aan genaden van vergeving zou hebben klaarliggen om die aan ons te overhandigen… Laten we ze aannemen. Laten we daar vanaf vandaag mee beginnen.

Lieve Gospa, op 15e september vieren we U als “Onze Lieve Vrouw van Smarten”. U kent en deelt al onze smarten ! Giet uw balsem van vrede in onze verwondingen en leer ons te vergeven ! Zr. Emmanuel Vertaald uit het Frans © Enfants de Medjugorje septembre 2010 Goed nieuws !



Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje 12 september 2010


ZUSTER EMMANUEL KOMT NAAR DE “ABDIJ TEN PUTTE” TE GISTEL
GEMEENSCHAP “ MOEDER VAN VREDE ”
Op donderdag, 25 november 2010, om 16.30 uur.
Meer inlichtingen worden verstrekt in de volgende nieuwsbrieven.

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 augustus 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 augustus 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 augustus 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis, waarbij ze werd omringd door een ontelbaar aantal jongeren. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op om samen met mij te beginnen, het Rijk der Hemelen in jullie harten op te bouwen, en om achter je te laten hetgeen waaraan je persoonlijk gehecht bent, en - geleid door het voorbeeld van mijn Zoon – te denken aan de dingen van God. Wat verlangt Hij van jullie? Sta Satan niet toe, voor jullie de wegen van het aardse geluk te openen, wegen zonder mijn Zoon. Mijn kinderen, ze zijn vals en duren kort. Mijn Zoon bestaat. Ik bied jullie het eeuwig geluk, de vrede en de eenheid met mijn Zoon, met God; ik bied jullie het Koninkrijk van God. Ik dank jullie.”

2 – Het jongerenfestival, dat begin augustus plaatsvond, was mooier dan ooit. De gastsprekers waren goed gekozen. De inhoud van hun toespraken was van hoge kwaliteit en goed afgestemd op de jongeren. Vele jongeren zijn vertrokken met het voornemen om hun ervaringen te delen met hun vrienden, ‘gewapend’ met de DVD’s van het festival, om die samen met anderen te kunnen bekijken. Op deze manier zal de genade zich op grote schaal over de wereld verspreiden. Op een van de avonden van het festival waren er 550 priesters uit meer dan 80 verschillende landen die de H. Mis concelebreerden… Zonder hen mee te tellen die op dat moment biecht hoorden. Wat een mooie aanblik van de levende Kerk.

Dit komt goed overeen met het profetisch visioen dat Zuster Briège McKenna in 1984 had in de St. Jacobuskerk, toen ze voor het eerst naar Medjugorje kwam: Ze zag toen een bron van levend water uit het altaar ontspringen, en een heleboel jongeren, die met de palm van hun handen van dit water schepten om zich ermee te lessen. Daarna zag ze hen terug naar huis gaan en hun vrienden uitnodigen om ook te komen drinken aan deze wonderbaarlijke bron. Zo vermenigvuldigden de jongeren zich met duizenden en Zr. Briège zag hen gretig drinken van dit water en zag hen erdoor herleven. Dit visioen is nu volop werkelijkheid.
Dank u, Pater Slavko, dat u dit Festival bent begonnen en dat u in de moeilijke uren van de oorlog hebt volhard, toen er maar een handvol jongeren aanwezig was, die bij wijze van spreken nog geen twee banken in beslag namen bij de rotonde (altaar buiten de kerk). De Gospa heeft haar plan met de jongeren, en Medjugorje is voor hen een centrum geworden van bekering en innerlijke genezing.

3 – Een verassing in de biechtstoel. Begin mei 2010 kwam een Italiaanse familie in Medjugorje aan in diepe nood. Op geestelijk vlak hadden ze geen vrede en op lichamelijk vlak droegen ze een zwaar kruis: Niet alleen hun kindje van 5 was geheel doof vanaf de geboorte, maar hun zoon van 8, Antonio, leed aan epilepsie. Zijn aanvallen werden met de dag erger en ze kwamen steeds sneller achter elkaar. Zijn ouders konden het niet meer aan om hem zo te zien lijden. Op een avond waren ze met andere pelgrims op de verschijningsberg, waar ze met Ivan de rozenkrans baden onder de sterrenhemel, terwijl ze wachtten op de komst van de H. Maagd. Ze hebben toen alles in haar moederlijke handen gelegd. Heel hun hoop hadden ze tijdens deze bedevaart gericht op een krachtige hemelse interventie. De dag erna vertelde de vader aan de verantwoordelijke van de groep over de pijnlijke situatie waarin zijn gezin verkeerde. Hij verwachtte van hem een woord van troost, maar deze zei hem enkel : “Ga biechten ”. Alhoewel de vader wat verrast was door dit antwoord dat nogal kortaf was, begon hij toch aan zijn gewetensonderzoek. Inderdaad, hij leefde in zonde en had al sinds jaren niet meer gebiecht. Omdat hij in dit woord van de reisleider een uitnodiging zag om zijn leven in orde te brengen ten overstaan van God, besloot hij een goede biecht te gaan spreken met als doel om in alle oprechtheid afstand te doen van zijn zonden.

Tot ieders verbazing, had Antonio (die van deze biecht niets af wist) opeens geen aanvallen meer. Sindsdien heeft hij er geen enkele meer gehad. Het meisje van 5 begon na de terugkeer van de bedevaart te praten en uitte voor het eerst verstaanbare woorden… Deze vader besluit zijn mooie getuigenis met de volgende conclusie: “Ik ben veranderd. Mijn vrouw en ikzelf kijken met andere ogen naar het leven. Het is voor mij een grote troost dat ik mijn zuiverheid heb teruggevonden en ook het optimisme van mijn vrouw. Sinds deze biecht in Medjugorje kan ik met mijn handen de weldaden aanraken van een leven dat beleefd wordt in het licht van God”. Ja, de heilige Maagd weet waarom ze ons vraagt om maandelijks te biechten. Ze zegt hierover: “Als er zonde is, is er geen vrede”. “De maandelijkse biecht zal een geneesmiddel zijn voor de Westerse Kerk”. (1982)
“Ik verlang jullie allen te leiden naar mijn Zoon, jullie Verlosser. Jullie zijn er je niet van bewust dat jullie zonder Hem geen vreugde, geen vrede, geen toekomst, geen eeuwig leven hebben”. (25 juli 2010) “Ik vraag jullie: kijk oprecht in je hart en vraag je af hoeveel je van Hem houdt. Komt Hij op de laatste plaats? Hoe vaak heb je hem,tussen allerlei materiële noden, verloochend en vergeten? Mijn kinderen, stel jezelf niet teleur door te geloven in wereldse dingen. Denk aan je ziel, die belangrijker is dan het lichaam, en zuiver die. Aanroep de Vader, Hij wacht op jullie. Kom terug naar Hem. “ (2 november 2009)

4 – De te volgen weg. Enkele dagen geleden kwam er een vrouw naar Medjugorje. Ze was heel erg aangedaan en opstandig. Ze vertelde me de gebeurtenissen van haar leven, die echt een hele reeks hachelijke situaties inhielden en heel wat moeilijk te overkomen lijden. Een echte zak vol onontwarbare knopen. Deze vrouw was al meerdere keren naar Medjugorje gekomen. Ik vroeg haar dan ook of ze de belangrijkste boodschappen, die de heilige Maagd ons hier geeft, goed beleefde.
- Bid u elke dag ?
Ùùùùùh … niet elke dag, soms.
- Bent u consequent in het vasten, dat zo een krachtig middel is om het kwaad te overwinnen en de oorlogen in ons hart te beletten ?
Nee, ik wilde er wel aan beginnen, maar als het moment daar is kan ik het niet en dan vast ik dus niet.
- Gaat u regelmatig biechten ?
Ik heb al sinds jaren niet meer gebiecht.
- Leest u elk dag enkele verzen uit de Bijbel ?
Ja, dat doe ik wel, maar niet dagelijks.
- Gaat u naar de H. Mis, op zijn minst elke zondag ?
Bijna alle zondagen.

Wat kon ik haar antwoorden ? Hoe kon ik haar op doeltreffende wijze helpen ? Ik wilde haar niet laten vertrekken met enkel wat zoete woordjes. Dus zei ik het volgende tegen haar: “De Gospa zal u op krachtig wijze helpen, ze houdt oneindig veel van u en ze wilt dat u gelukkig bent. Wees niet bang, ze heeft een plan van vrede voor u. Ze kan het echter niet verwezenlijken als u, van uw kant, de middelen niet aanwendt, die ze u aanreikt. Het is voor u dat Ze naar Medjugorje komt. Wel, doe uw best om goed te leven wat Ze zegt, en u zult heel spoedig veranderingen zien. Doe uw deel, Zij zal het hare doen. Kom niet terug naar Medjugorje, zonder deze eenvoudige boodschappen te hebben beleefd. U kunt nog honderden keren komen, maar als u alleen maar naar de boodschappen luistert zonder ze te leven, dan zullen de zaken nooit veranderen.”

Ze heeft deze aanmoediging – God zij dank - goed en zelfs met dankbaarheid aanvaard. Laten we voor haar bidden en voor al degenen, die nog twijfelen om deze concrete stap van bekering te zetten.

Lieve Gospa, wat is het goed om een Moeder te hebben, zoals u.
Ook vandaag willen we uw hand nemen om ons door U te laten leiden,
U, die zo goed Gods unieke plan kent voor ieder van ons.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje 15 augustus 2010


Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juli 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 juli 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 juli 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Er waren ongeveer 10.000 mensen op de Podbrdo. Na de verschijning gaf Mirjana ons de volgende boodschap door:

"Lieve kinderen, mijn moederlijke oproep die ik vandaag tot jullie richt is een oproep tot waarheid en leven. Mijn Zoon, die Leven is, houdt van jullie en kent jullie naar waarheid. Om jezelf te leren kennen en liefhebben moet je mijn Zoon leren kennen; om anderen te leren kennen en liefhebben moet je mijn Zoon in hen zien. Daarom, mijn kinderen, bid, bid dat je moge begrijpen, dat je jezelf uit vrije wil moge overgeven, dat je volledig veranderd moge worden en zo het Koninkrijk der Hemelen in je hart op aarde moge meedragen. Ik dank jullie!"

2 - Op 25 juni had Ivanka haar jaarlijkse verschijning. Deze had plaats bij haar thuis en duurde 6 minuten. De Gospa sprak haar over het 5de geheim. Vervolgens zei ze: “Ontvang mijn moederlijke zegen”. De avond van de 25e juni nodigde de Gospa ons allen uit op de Podbrdo om de rozenkrans te bidden met Ivan en de gebedsgroep. Ze kwam om 23.00 uur, en was zeer, zeer vreugdevol, “meer dan ooit” beklemtoonde Ivan. Ze droeg haar gouden kleed van de feestdagen en in haar boodschap benadrukte ze hoezeer we haar boodschappen moeten beleven en tekens moeten zijn in deze vermoeide wereld.

3 - Een enorme toeloop van Italiaanse pelgrims in Medjugorje. Ze zijn met zo velen, dat zij voor de Italiaanse ochtendmis de hele ruimte van de rotonde buiten nodig hebben.(Voor de andere talen is dat het moment om in stilte te gaan bidden op de heuvels ! ! !) Wat gebeurt er in Italië? Het volstond dat de Gospa het hart raakte van één man, een bekend persoon, een journalist; een man van grote shows, een belangrijke televisiester …

De bekering van Paolo Bozio heeft Italië op haar grondvesten doen schudden. Deze man, die in zonde leefde, heeft een bijzondere moeder, die onvermoeibaar God had gesmeekt om de bekering van haar zoon. Achttien maanden geleden, toen God de laatste was waar hij zich mee bezig hield, kwam Paolo naar Medjugorje. Daar werd hij door een innerlijke gebeurtenis zo diep geraakt, dat hij verliefd werd op de heilige Maagd en haar Zoon. Sindsdien gebruikt hij zijn persoonlijke gaven en de media om over God te spreken, en met welk een overredingskracht. Hij vertelt voortdurend over zijn bekering, met als gevolg dat de Italiaanse radio uitzendingen heel veel getuigenissen toelaten over Medjugorje; ze staan er bol van. De andere media in Italië sloegen dezelfde weg in. Ziehier de uitwerking van één hart dat zich opent. Hoeveel ongelovigen hebben de weg naar God teruggevonden door deze ene bekering? In de hemel zullen we het weten. Maar intussen kunnen we ons afvragen: en ikzelf, ben ik misschien die persoon die Maria zoekt om heel mijn land terug naar het Hart van God te brengen? Natuurlijk is het totaal niet belangrijk om een gevierde ster te zijn voor de mensen. De kleine Theresia is in Lisieux geheel verborgen gebleven, maar heeft haar korte leven geheel benut om miljoenen zielen naar God te leiden. Het belangrijke is om op radicale wijze voor God te kiezen, en Hij zal zich dan bezighouden met de verspreiding van de genaden op Zijn manier. Dat is Zijn job. Hoeveel verborgen offers heeft Hij gebruikt, hoeveel geheime smeekbeden ontvangen, om het hart van Paolo Bozio te kunnen veranderen?

De Gospa heeft ons nodig. Ze is op zoek naar ons onvoorwaardelijk ‘JA’. Als ik die massa’s Italianen in Medjugorje zie stromen, dan doet mijn hart pijn als ik denk aan mijn dierbaar Frankrijk, dat zoveel van God heeft gekregen en Hem zo weinig terug geeft. Wanneer zullen we in Medjugorje in de file staan vanwege de Franse autobussen? Wie van ons zal het instrument van God willen zijn om Frankrijk haar ziel terug te geven? (Of natuurlijk aan ons eigen vaderland?)

Op een dag had Zuster Faustina uit Polen een zeer interessant gesprek met Jezus. Ze smeekte Hem, dat Hij Polen een grote heilige zou schenken. Tot haar grote verbazing kreeg ze dit antwoord: “Deze heilige, dat zal jij zelf zijn.” Ze werd een grote heilige, en Polen gaf ook Pater Kolbe, Paus Johannes-Paulus II, Pater Michel Sopocko, Pater Popieluzsko, enz …
In enkele tientallen jaren verscheen er een reeks aan grote heiligen in Polen. Misschien dat Jezus al de toekomstige boodschappen van Medjugorje van Zijn Moeder had gelezen. De heiligheid is inderdaad iets dat Maria ons voortdurend vraagt: “Lieve kinderen, laat vandaag de dag zijn dat jullie kiezen voor de heiligheid. Laat vandaag de dag zijn dat jullie beginnen met te beminnen.”

4 - “De jongeren bevinden zich in een heel moeilijke situatie” zegt de Gospa. Ook dit jaar zal begin augustus het Jongerenfestival plaatsvinden. Wilt u de heilige Maagd helpen? Nodig een jongere uit uw omgeving uit om er aan deel te nemen. Of nodig een priester uit, die in zijn parochie werkloos is voor wat de biecht betreft, hij zou een luisterend oor voor deze jongeren kunnen zijn en hun biecht kunnen horen. Vorig jaar waren er een 500 priesters aanwezig uit alle landen, het was geweldig.

5 - Kies voor het leven. Sinds we een kribbe op natuurlijke grootte in onze tuin hebben, ontmoeten we vaak moeders die er komen om te bidden. Sommigen van hen hebben een kind verloren en vinden veel troost door dit kind in de handen te leggen van de Moeder van God. En Maria schenkt hen dan haar Kind. Velen vertellen ons dat ze een of meerdere abortussen hebben gepleegd, en hoe dat hen verwoest heeft. Verstrikt in de doodscultuur, waarin we ons bevinden, had men hen weten te overtuigen dat ze op die manier hun vrijheid zouden terugvinden. Maar zij vertellen ons, dat ze juist het tegenovergestelde gevonden hebben, en ze dragen deze intense pijn vaak in grote eenzaamheid. Door naar Maria in onze stal te kijken, worden ze geholpen om hun identiteit als moeder weer terug te vinden; ze kunnen dan aan hun kind denken als levend en geborgen in de armen van Maria. Vervolgens kunnen ze ook een priester vinden om in alle rust en zuiverheid hun zonden te biechten.

Nooit heeft de Gospa een publieke boodschap gegeven over abortus. Maar ze heeft, in de jaren 80 de jongeren in de gebedsgroep hierover onderwezen. Ziehier wat ik er me van herinner: De heilige Maagd raadde allen aan deze moeders niet te veroordelen, maar te bidden dat er niet meer zulke moeder zouden zijn. Ze vroeg ons om alles te doen, dat in onze macht ligt, om deze moeders de gelegenheid te geven zich met God te verzoenen door de Biecht. En dit te doen met veel liefde en tact. Ze zei heel duidelijk: “Abortus is een zware zonde, omdat het het doden is van een menselijke persoon. God, die goed is, vergeeft alle zonden, maar voor deze zonde vraagt hij veel boete aan de vader en aan de moeder van het kind”.

Het is goed om te zien hoezeer de heilige Maagd ook de vader bij deze delicate kwestie betrekt. Een priester vertelde ons dat vele vrouwen bij hem een abortus zijn komen biechten, maar dat hij het nog nooit had meegemaakt dat een man had gebiecht dat hij zijn vrouw tot abortus had aangezet. De verantwoordelijkheid hiervan ligt echter evenveel bij de man als bij de vrouw. Veel abortussen zijn te wijten aan de weigering van de vader om het kind te laten geboren worden en de weigering om het te willen erkennen. Soms gaat dit zelfs samen met dreigementen als “het is hij of ik”. De moeders moeten dan weten dat de eenheid van hen als stel absoluut niet gegarandeerd is, als deze moet standhouden door het bloed van een kind. Dat is een illusie die tot vele grote ontgoochelingen leidt. Integendeel, aan dergelijke bedreigingen weerstand bieden kan juist de zegen van God aantrekken over deze moeder, die kiest voor het leven. Ze zal daar nooit spijt van krijgen. Het is belangrijk dit tegen de jongeren te zeggen, want te midden van al de leugens waarmee ze door de media overspoeld worden, hebben ze recht op de waarheid. Door hen liefdevol en duidelijk de waarheid uit te leggen, kunnen we hen helpen om niet alleen het verlies te vermijden van de staat van genade en van de mogelijkheid om de Eucharistie te ontvangen, maar ook om te voorkomen dat ze in de toekomst de zware gevolgen moeten dragen, zoals depressies of obsessies voor de dood.

Over deze ongeboren kinderen zei de heilige Maagd: “Ze zijn bij mij”. Niet meer en niet minder. Het kind kan ook een naam gegeven worden, het is immers een menselijk wezen dat deel uitmaakt van de familie en dat de ouders in gebed mogen aanroepen . Op een dag zullen ze het terug ontmoeten. Sommige moeders schrijven een brief naar hun kind, waarin ze hun hart uitstorten. In het geval van een abortus vragen ze hun kind om vergeving en drukken ze het hun liefde uit. Deze brief wordt dan vervolgens aan de Gospa aangeboden tijdens een verschijning. Heel haar moederlijke bezorgdheid is een wondere samenwerking met de taak van de priester – en van Christus – en een steun bij het sacrament van de verzoening.

Ja, de Moeder Gods werkt hier hard en jullie zijn allemaal uitgenodigd. Kom proeven aan deze bron van genaden.

Lieve Gospa, Moeder van Barmhartigheid,
trek naar u toe en naar uw Zoon al de schipbreukelingen van de liefde,
en vermenigvuldig de herders die hun wonden kunnen verzorgen.

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje 15 juli 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juni 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 juni 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Op 2 juni 2010 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Er waren ongeveer 10.000 mensen op de Podbrdo. Na de verschijning bracht ze de volgende boodschap over:

“Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op, door vasten en gebed de weg vrij te maken, waarover mijn Zoon je hart binnen zal gaan. Aanvaard mij als Moeder en als boodschapper van de liefde van God en van zijn verlangen naar jullie heil. Bevrijd je van alles uit het verleden, dat je belast en je een schuldgevoel geeft, van alles wat jullie in dwaling - duisternis geleid heeft. Aanvaard het licht! Word opnieuw geboren in de gerechtigheid van mijn Zoon. Ik dank jullie “

2 - Op 25 juni zullen we de 29e verjaardag van de verschijningen vieren. De noveen voor de Koningin van de Vrede is al begonnen. Maar laten we, nog voordat we de gebeden hiervoor gaan uit kiezen, eerst even pas op de plaats maken. En laten we vanuit het diepst van ons hart aan Maria zelf vragen wat ze van ons verlangt, welke van onze geschenken haar het meest aangenaam zou zijn. Een verzoening? Een oprechte biecht? Een daad van naastenliefde ten aanzien van een van onze naasten ? Het opgeven van een slecht voornemen? Een lof-gebed tot God in een beproeving ? Een vasten of het verzaken aan bepaald voedsel ? Het verbreken van een onzuivere relatie? Een bepaalde manier van vasten of het verzaken aan bepaald voedsel? Een gebed van voorspraak in een naburige kerk of een tijd van aanbidding voor het H. Sacrament ? Werken aan een bepaald punt van de boodschappen, dat we tot nu toe verwaarloosd hebben ? Er is keuze te over. Iedereen kan voor zichzelf het beste uitmaken hoe hij of zij de Gospa het beste blij kan maken en kan troosten vanwege de grote mate van onverschilligheid die er is.

Het cijfer 29 doet ons denken aan het cijfer 30 en aan de 30 jaar van het verborgen leven van Jezus … We weten niet hoelang de Gospa nog dagelijks zal verschijnen. Wel is het zeker dat het ogenblik nadert dat we nog alleen de jaarlijkse verschijningen aan de 6 zieners zullen hebben (Ze heeft hen beloofd hen jaarlijks te verschijnen tot aan het einde van hun leven). Wat een verschil zal dat zijn. We zijn zo gewend geraakt aan haar dagelijkse komst … Laten we daarom tijdens deze tijd van genade ten volle profiteren van deze gunst die ons door de hemel geschonken wordt. Het is mogelijk dat de wereld een zuivering zal moeten ondergaan (verschillende landen werden reeds getroffen). Laten we, nu de Gospa ons nog steeds dagelijks komt bezoeken en zegenen, haar dan bijvoorbeeld ook bezoeken door dit jaar op bedevaart te komen naar Medjugorje!? Ze heeft gezegd: “Jullie zullen droefheid kennen vanwege de boodschappen als ik er niet meer zal zijn …”.
Laten we ons opnieuw toewijden aan haar Hart met de toewijding die ze aan Jelena gedicteerd heeft.

3 - Let op! De mogelijkheden die het gebruik van internet ons biedt, kunnen ook een valstrik zijn. Omdat we overspoeld worden door allerlei boodschappen, zijn we geneigd deze, zonder ze te controleren, door te zenden aan onze vrienden. Enkele valse boodschappen van Medjugorje doen sinds een aantal jaar de ronde en stichten veel verwarring. Deze alarmerende berichten maken geen deel uit van de boodschappen van de H. Maagd, die de 25e aan Marija en de 2de aan Mirjana gegeven worden. Ze veroorzaken veel kwaad en door ze door te zenden, bewijzen we de Gospa een heel slechte dienst. Er zijn twee dingen die we kunnen doen:
A) Ofwel is de boodschap echt en dan kan worden nagegaan op de site van de Parochie van Medjugorje of op andere betrouwbare sites.
B) Ofwel is de boodschap vals en dan zijn de volgende gevolgen denkbaar: - Deze boodschap zal juist wat meer kwetsbare mensen kunnen gaan terroriseren en bij hen meer angst dan gebed opwekken. - En deze boodschap zal Medjugorje in descrediet kunnen brengen. De inhoud van de boodschap zal niet overeenkomen met op de woorden van de Gospa. En dat zal alleen de vijanden van Medjugorje dienen. We komen dan alleen maar in contact met het geen ons emotioneel raakt en met het sensationele. Dit heeft niets van doen met Gods Woord. - Jullie kennen vast en zeker het verhaal van de kleine herder, die voortdurend riep :”De wolf is er, de wolf is er!” Waarop het hele dorp uitliep. Echter volkomen voor niets, want er was helemaal geen wolf. Op een dag was er wel een echte wolf en de kleine herder riep en riep, maar er kwam niemand. En de wolf verslond de hele kudde. Wie zal er nog de 10 geheimen geloven op de dag dat ze bekend gemaakt worden, als ze vooraf gegaan werden door geheel verzonnen boodschappen ? Als u dus dergelijke boodschappen ontvangt … dan staat u maar een ding te doen: ze in de vuilnisbak gooien. Men is niet verantwoordelijk voor wat men hoort, maar men is wel verantwoordelijk voor wat men daarvan doorgeeft.

4 - Na het jaar van de priester: Op 11 juni vierden we het slot van het Jaar van de Priester en het jubileum van de Pastoor van Ars. Ter ere van deze prachtige gebeurtenis, wil ik hier een woord citeren van de Heilige Pastoor, dat me getroffen heeft : Volgens Abbé Toccanier, herhaalde de Pastoor van Ars dikwijls: “De nederigheid is als de ketting die de Rozenkrans aaneenrijgt. Haal de ketting weg en de kralen vallen alle kanten op. Neem de nederigheid weg en alle deugden verdwijnen.” Zoals de H. Macarius, een kluizenaar van de woestijn, die op een dag een verschijning kreeg van Satan, die hem zei: “Alles wat jij doet, doe ik ook. Jij vast en ik eet nooit. Gij waakt en ik slaap nooit. Er is maar één ding dat ik niet kan doen, en dat jij wel doet”. “En, wat is dat dan ?” “Me vernederen”.

Dat doet me denken aan de volgende boodschap, die zeker meerderen van ons zal inspireren, te meer daar de Gospa (vooral via Mirjana) niet ophoudt met ons aan te moedigen om voor de priesters te bidden. “Bidt voor de priesters, zei ze. De priesters hebben niet jullie oordeel, maar jullie gebed, hulp en liefde nodig. (Mirjana 1982)

5 - De zuster van de stal. Een bekende Duitse Bisschop, Mgr. Ketteler, vertelde een voorval, dat hem diep geraakt had. God had hem geopenbaard dat er een kloosterzuster was, die haar leven voor hem had geofferd en dat hij de vruchtbaarheid van zijn apostolaat te danken had aan haar gebed. Ook het gezicht van de zuster werd hem getoond. Hij wist echter niet waar ze woonde. Bij alle bezoeken aan de kloosters van zijn bisdom vroeg hij steeds of hij alle zusters mocht zien. Zo dacht hij dat hij haar zou kunnen herkennen …

Op een dag bezocht hij zusters in een nabije stad en droeg de H. Mis op in hun kapel. Aan het einde van het uitdelen van de H. Communie, viel zijn blik op een zuster. Hij werd bleek en bleef een ogenblik verstijfd stilstaan. Hij vermande zich en gaf de H. Communie aan de zuster, die niets gemerkt had. Vervolgens beëindigde hij de H. Mis op heel serene wijze.

Hij vroeg aan de overste of hij aan alle zusters voorgesteld zou kunnen worden. Toen hij echter de zuster die hij zocht, niet zag, vroeg hij de overste: “Zijn alle zusters hier ?” Ze antwoordde: “Monseigneur, ik heb ze allemaal laten roepen, maar inderdaad er ontbreekt er nog eentje. Ze houdt zich zo zorgvuldig bezig met de stal, dat ze soms andere dingen vergeet”.
“Ik zou die zuster graag willen leren kennen”, drong de bisschop aan. Even later kwam de zuster binnen. De bisschop verbleekte opnieuw en vroeg of men hem even met haar alleen wou laten.

Hij vroeg haar: “Kent u mij ?” – “Ik heb uw excellentie nog nooit gezien”.- “Welke devotie practiceert u het liefst ?” – “De devotie tot het H. Hart van Jezus” was het antwoord. “Naar het schijnt doet u het zwaarste werk van het klooster” ging hij verder. “O, nee, Excellentie. Wel moet ik zeggen dat het me soms tegenstaat”. – “Wat doet u als u overvallen wordt door bekoringen ?” – “Ik heb me de gewoonte eigen gemaakt om uit liefde voor God en met vreugde elk werk te doen dat me zwaar valt. En ik draag dit op voor een ziel op deze wereld. Het is aan de goede God, te kiezen welke ziel er de begunstigde van zal zijn. Elke avond bied ik voor deze ziel mijn uur aanbidding van het H. Sacrament aan”. - “En hoe bent u op het idee gekomen, dat allemaal voor een ziel te offeren ?” De zuster antwoordde : “Het is een gewoonte, die ik op school heb geleerd. Mijnheer Pastoor heeft ons geleerd dat men voor de anderen moet bidden, zoals men bidt voor zijn familie”. Hij zei ook: “Men moet veel bidden voor de zielen, die gevaar lopen verloren te gaan. Omdat echter alleen God weet, wie dit het meest nodig heeft, is het het beste om zijn gebeden aan het Heilig Hart van Jezus te offeren, en om tegelijkertijd vertrouwen te stellen in Gods wijsheid”. Dat heb ik gedaan en ik ben er steeds van overtuigd geweest dat God de juiste ziel gevonden heeft”. – “Zoudt u graag willen weten voor welke ziel u bidt ?” – “O, nee, dat is niet nodig !”

Toen ze afscheid namen, heeft de bisschop zijn geheim niet onthuld …

Lieve Gospa, Dank u voor de 29 jaar verschijningen!
Aanvaard onze nederige geschenken !
Mogen zij, door uw moederlijk Hart, duizenden zielen naar uw Zoon trekken!

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje 15 juni 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 mei 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 mei 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 – Op 2 mei 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, doorheen mij roept de goede Vader jullie vandaag op om met een met liefde vervulde ziel op weg te gaan voor een geestelijk bezoek. Lieve kinderen, wees vervuld van genade, heb oprecht berouw over je zonden en verlang vurig naar het goede, ook in naam van diegenen die het perfect Goede nog niet hebben leren kennen. Zo zullen jullie God beter behagen. Ik dank jullie.”

NB: De Kroatische woorden “Duhovni pohod”, hier vertaald als “een geestelijk bezoek” kunnen ook vertaald worden met “geestelijke weg”. Het lijkt er op dat de Gospa ons met haar wil vereenzelvigen voor wat betreft haar visitatie en voor wat betreft haar vele moederlijke bezoeken die ze nog steeds blijft brengen aan haar “Lieve Kinderen”. Tegen de gebedsgroep van Jelena Vasilj heeft ze gezegd dat als we ons volledig aan haar toevertrouwen, de anderen dan als we spreken, haar stem zullen horen. En de stem van Maria is niets minder dan drager van de Heilige Geest. Een begroeting van Maria is een Pinksteren. Deze oproep om een “geestelijk bezoek” te verwezenlijken is iets heel belangrijks. De Gospa rekent op ons om de Heilige Geest uit te dragen bij degenen die we ontmoeten…

2 – We hebben het Leergezag.
Een pelgrim uit Haiti heeft ons een gebeurtenis verteld die vaker voorkomt en die om wat nadere toelichting vraagt in dit jaar van de priester. In Parijs ging zij biechten in een kerk. Tijdens de biecht zei ze tegen de priester dat ze veel bad voor de zielen van het vagevuur. De priester zei haar: “Maar laat die toch met rust. Het vagevuur bestaat niet. Verspil uw tijd niet met zulke dingen.” De vrouw die heel erg geschrokken was van deze uitspraak zei bescheiden: “Maar, eerwaarde, ook tijdens de H. Mis bidden de priesters voor de zielen in het vagevuur.” “Ja, maar dat is gewoon maar een ritueel ” antwoordde de priester. Deze vrouw deelde haar verwarring met ons. Toen ze nog klein was, hadden haar ouders haar geleerd te bidden voor de bevrijding van de zielen in het vagevuur. En, nu, in een biecht viel alles in duigen. Had ze geloof geschonken aan hersenschimmen? Had ze altijd voor niets gebeden? Hadden haar goede, diep gelovige ouders haar op een dwaalspoor gebracht? Door twijfels gekweld, vroeg ze ons wat ze moest geloven.

We hebben haar gerust gesteld. Ten eerste hebben we haar gezegd dat haar ouders haar het ware geloof van de Kerk hadden meegegeven en dat de leer over het vagevuur deel uitmaakt van het leergezag van de Kerk. Geen enkele priester mag dit ontkennen als hij echt katholiek is. Het wordt duidelijk uitgelegd in de Catechismus van de Katholieke Kerk. Wat moeten te doen als een priester ons iets zegt dat het Katholieke geloof tegenspreekt? Twee dingen lijken me daarbij belangrijk:

- Allereerst moeten we de priester blijven respecteren en hem zonder stemverheffing aanspreken. Niet oordelen. We weten immers niet wat hij op het seminarie geleerd heeft; of hij zelf niet het slachtoffer is van een onvolledige of verkeerde leer. In elk geval dienen we voor hem bidden.

- Duidelijk taal tegen hem spreken en hem vragen om eenvoudig door te geven wat de Kerk over dat onderwerp zegt en hem vragen om niet zijn persoonlijke mening te geven, vooral als die de Leer van de Kerk tegenspreekt of verandert. Wij gaan naar een priester om in hem een apostel van Christus te ontmoeten en een lid van Zijn Kerk, en niet om een persoonlijke mening te horen van de priester, die kan bij iedere priester anders zijn.

Op die manier zondigen we niet door een priester te veroordelen. We blijven zo in vrede en we maken ook niet de vergissing om blindelings alles te geloven wat hij ons zegt, mocht hijzelf een crisis verkeren ten aanzien van de Leer van de Kerk.
Hetzelfde geldt voor de pastoraal van de jongeren en de jong-volwassenen. Het komt voor dat verloofden ons vertellen dat hun pastoor hen tijdens de biecht heeft gezegd dat het geen probleem is om samen te leven vóór het het Huwelijk en dat ze gewoon de Communie en andere sacramenten kunnen ontvangen. Wat een vergissing. Dat is echt alleen maar, en niet meer dan, de persoonlijke mening van de priester en heeft niets van doen met de Leer van de Kerk. Het is zeer pijnlijk te zien hoeveel jongeren op deze wijze door dergelijke adviezen op een dwaalspoor worden gebracht. De kuisheid voor het huwelijk is een krachtige waarborg voor het welslagen van een toekomstig echtpaar.
Het is niet mijn bedoeling om hier alle moeilijkheden op te sommen die de gelovigen kunnen ontmoeten bij het eerlijk zoeken naar de waarheid. Maar omdat er sprake is van een hardnekkige verwarring op geestelijk vlak, wil ik degenen die het Katholieke geloof willen beleven sterk aanraden om de Catechismus van de Katholieke kerk (een van de meesterwerken van Johannes-Paulus II) aan te schaffen en hem goed te lezen. Zo zullen ze het echte geloof van de Kerk en van het Leergezag kennen. Ze zullen de leer van de Apostelen kunnen aanhangen. En ze zullen sterk staan tegenover de gevaarlijke ideeën van hen die zelf slachtoffer zijn van het alom tegenwoordige relativisme. Er is een onderscheidingscriterium dat ons kan helpen: namelijk zichzelf afvragen of men vóór alles aan God wil behagen of aan de mensen.
Gods Woord verwatert niet, het is Woord van Leven.
Het zal onze priesters alleen maar goed doen als we hen vragen naar het zuivere Evangelie en naar de zuivere leer van de Kerk.
We danken God voor de priesters die Hij ons gegeven heeft. En des te meer voor hen die ons het ware geloof geven, dat de Apostelen hebben overgeleverd, en die vandaag de dag samen met de Kerk lijden. Laten we hen vurig steunen.

3 – Een echte goede moeder. Het komt vaker voor dat moeders de bezielers en engelbewaarders zijn van de priesters. Ik ken een Libanese priester, pater Mansour Labaky, wiens geschiedenis niet alledaags is. Toen hij zijn eerste H. Mis opdroeg, gaf zijn moeder hem de mooiste hostie die men zich kan voorstellen. Deze was met de grote zorg met de hand gemaakt, goudkleurig zoals korenvelden, en enorm groot. Hij riep uit: “Mama, waar hebt u zo een mooie hostie gevonden?” Zijn moeder vertelde hem toen hoe ze aan deze hostie kwam. Toen hij nog een kind was, had haar zoon tegen de familie gezegd dat hij de roepstem van Jezus had ervaren en dat hij priester wilde worden. Ze was daar heel gelukkig mee en besloot deze ontluikende roeping te steunen, door aan God al haar grote en kleine offers aan te bieden. Ze bad God, dat Hij van haar zoon een heilige priester in Zijn Kerk zou maken.

Om deze materiële en geestelijke steun te concreet te maken, nam ze een vaas en besloot om er elke keer een graankorrel in te werpen als ze aan God een offer had gebracht. Vlak voordat hij zijn eerste H. Mis zal opdragen, zo zei ze tegen zichzelf, zal ik deze graankorrels laten malen en met het meel zal ik een grote koek bakken, die zijn eerste hostie zal zijn.
En zo gebeurde het. Toen pater Labaky het verhaal van zijn moeder hoorde, was hij ontroerd. Elk deeltje van het Lichaam van Christus dat hij in zijn priesterhanden zou houden, was ontstaan uit een offer van zijn moeder. Jarenlang had ze dit kostbare geheim voor zich gehouden, terwijl ze zich in stilte offerde voor de priesterroeping van haar zoon.
Pater Labaky is nu 70 jaar en hij houdt zich bezig met de vorming van priesters. En hij schrijft prachtige boeken. Moge zijn geschiedenis vele moeders inspireren en roepingen opwekken van “geestelijke moeders”. Zo zal het aantal goede priesters in deze wereld groeien.

4 – Jaar van de priester.
Laten we deze maand de mooie akte van toewijding aan het Onbevlekt Hart van Maria doen, die Benedictus XVI gebeden heeft met de priesters op 12 mei in Fatima. Voor ons leken, volstaat het enkele woorden te veranderen en er zo een gebed van voorspraak van te maken.

“Onbevlekte Moeder, op deze plaats van genade, samengeroepen door de liefde van uw zoon Jezus, hogepriester en eeuwige priester, wijden wij, zonen in de Zoon, en Zijn priesters, ons toe aan uw Moederlijk Hart, om trouw de wil van de Vader te volbrengen. Wij zijn er ons van bewust dat, zonder Jezus, we niets goeds kunnen doen (Joh.15,5) en dat we enkel door Hem, met Hem en in Hem instrumenten van heil kunnen zijn voor de wereld. Bruid van de Heilige Geest, verkrijg voor ons de onuitsprekelijke gave in Christus te worden omgevormd. In dezelfde Kracht van de Geest, die U overschaduwd heeft en tot Moeder van onze Verlosser gemaakt heeft, help ons opdat Christus, uw Zoon, ook in ons geboren wordt. Moge de Kerk zo door heilige priesters vernieuwd worden, omgevormd door de genade van Hem, die alles nieuw maakt. Moeder van Barmhartigheid, het is uw Zoon Jezus, die ons geroepen heeft om te worden zoals Hij : licht der wereld en zout der aarde (Mt. 5, 13-14). Help ons, door uw machtige voorspraak, om deze sublieme roeping nooit ontrouw worden, dat we niet toegeven aan egoïsme, aan de vleierijen van de wereld en aan de verleidingen van de Kwade …

Lieve Gospa, moeder van de priesters, dank u voor uw blik van goedheid, die ons geneest, ons opricht en mooi maakt.
Wees aanwezig in onze bezoeken, opdat de Heilige Geest zou verschijnen !


Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje mei 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 april 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 april 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 – Op 2 april 2010 kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Na de verschijning gaf Mirjana de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, vandaag zegen ik jullie op een bijzondere manier en bid ik voor jullie, opdat jullie terug zouden keren naar de juiste weg, naar mijn Zoon - jullie Redder, jullie Verlosser - Hij die jullie het eeuwig leven gegeven heeft. Denk na over al het menselijke, over alles wat jullie ervan weerhoudt mijn Zoon te volgen - over vergankelijkheid, onvolmaaktheid en beperktheid - en denk daarna aan mijn Zoon en Zijn Goddelijke oneindigheid. Laat overgave en gebed jullie lichaam zuiveren en jullie ziel beter maken. Sta klaar, mijn kinderen. Ik dank jullie.”

2 – Wat er met onze paus gebeurt, ‘de milde Christus op aarde’ volgens de veelzeggende uitdrukking van Catharina van Sienna, gebeurt met ieder van ons. Via hem wordt de hele Kerk vervolgd. De Gospa heeft ons geleerd hoe we beproevingen kunnen verzachten en hoe we de werken van de duisternis zelfs te niet kunnen doen… namelijk, door te vasten en door te bidden en natuurlijk door de zonde te verwerpen. Er zijn de laatste dagen heel wat initiatieven in die richting genomen. Het is prachtig om de solidariteit van de christenen te zien ten aanzien van de Paus. Laten we ook bidden voor de bewerkers van het kwaad, want de meest ongelukkigen dat zijn zij. Ze zijn de put aan het graven waar ze zelf in zullen vallen.

We maken harde tijden mee, maar de genaden zijn immens. Hier in Medjugorje zitten we op de eerste rij om dat te kunnen zien. Dit gezegd zijnde is het heel wel mogelijk dat de vervolgingen in de nabije toekomst nog zullen toenemen, want de zonde heeft zo een grote plaats in de harten ingenomen. Het is goed mogelijk dat men de Paus een inwendig martelaarschap zal laten ondergaan en dat hij tot zwijgen zal verplicht worden. Het is mogelijk dat de Kerk een tijd van nood zal kennen, zoals haar Meester en Bruidegom op het moment van zijn lijden. Het uur van de duisternis zal echter niet blijven duren. De aanklagers en de verraders zullen niet lang de overhand hebben. Zijn ze vergeten dat Jezus aan Petrus de beloften van het Eeuwig Leven van de Kerk heeft gedaan en hem verzekerd heeft dat de “Poorten van de Hel haar niet zullen overweldigen”? (Mt.16,18) Kennen ze de voorspelling van Maria in Fatima niet : “Op het einde zal mijn Onbevlekt Hart triomferen”? Mogen zij terugkeren nu het nog tijd is en zo vermijden zichzelf te veroordelen tot de wanhoop.

Maria spreekt in Medjugorje over de “nieuwe tijd” die in voorbereiding is. Daarom moeten wij het “hoofd oprichten”, zoals Jezus zegt. Het is aan ons om de tijd van beproeving te verkorten. We hebben er de macht voor en we weten hoe we dat moeten doen. En, mochten we het niet weten, dan volstaat het voor ons om de boodschappen te herlezen, die al enkele jaren aan Mirjana gegeven worden op de 2de van de maand. Alles is er heel duidelijk in uitgelegd door onze hemelse Moeder.

3 – Op 18 maart verklaarde Mgr. Alessandro d’Errico, de Apostolische Nuntius in Bosnië-Herzegovina:
“Bij elk van mijn ontmoetingen met de Heilige Vader, heeft deze heel veel belangstelling getoond voor Medjugorje. Als opperste gezagsdrager van de Kerk moet hij zich duidelijk uitspreken over dit fenomeen. Hij kent de gebeurtenissen van Medjugorje goed en hij heeft me dat meerdere malen gezegd. De Heilige Vader is zich zeer goed bewust van het vele goede, dat hier door de priesters, de zusters, de Franciscanen en de leken verwezenlijkt wordt en hij vraagt zich af waarom er zoveel vijandige informatie bestaat ten aanzien van dit fenomeen. Daarom wil de hij een commissie oprichten van zeer hoog gehalte die zal bestaan uit zeer bekwame personen om zich een algemeen idee te kunnen vormen over dit gebeuren. Hij heeft kardinalen, bisschoppen en experts vanuit heel de wereld gevraagd om deel te nemen aan deze commissie. Het was het verlangen van de Heilige Vader dat deze commissie bekend gemaakt zou worden aan de gelovigen op hetzelfde moment als in het Vatikaan en in Mostar, wat de grote solidariteit van de Heilige Vader met dit land laat zien.

Ik weet dat de media al lang over deze commissie spreekt en dat de verwachtingen hoog gespannen zijn. We kunnen nu zeggen dat we echt gelukkig zijn en vol dankbaarheid jegens de Heilige Vader voor de belangstelling die hij toont voor Mostar en onze Katholieke gemeenschappen. Zo heb ik op 17 maart in de naam van de Heilige Vader deze belangrijke beslissing meegedeeld aan de bisschoppen op hetzelfde moment dat ze ook in Rome werd bekend gemaakt. Het is duidelijk dat de taak van deze commissie moeilijk zal zijn en ik nodig al onze gemeenschappen uit om het werk van deze commissie toe te vertrouwen aan de bescherming van de heilige Jozef, van Maria, de Moeder van de Kerk, en aan de heilige patronen van Mostar”. (Van de site van de parochie van Medjugorje: www.medjugorje.hr)

4 – Rome heeft de samenstelling van de onderzoekscommissie over Medjugorje bekend gemaakt.
Volgens het nieuwsagentschap Zenit op 13 april, bevat de lijst van de leden van deze commissie, voorgezeten door Kardinaal Ruini, kardinalen, bisschoppen en deskundigen:

Mgr. Tony Anatrella (Frankrijk), Pater Achim Schütz, Mgr. Krzysztof Nykiel, Zuster Veronica Nela Gašpar (Kroatië), Kardinaal Jozef Tomko (Slovakije), Kardinaal Vinko Puljić (Bosnië), Kardinaal Josip Bozanić (Zagreb), Kardinaal Julián Herranz; De theologen zijn: Mgr. Angelo Amato, Mgr. Pierangelo Sequeri, A. Maria David Jaeger, franciscaan, Zdzisław Józef Kijas, franciscaan, Salvatore M. Perrella, O.S.M. Ook de volgende experts begeleiden het werk van de commissie: Pater Franjo Topić, s.j, (Sarajevo), Pater Mijo Nikić, s.j., (Zagreb), Pater Mihály Szentmártoni, s,j. (U kunt de lijst vinden op http://www.zenit.org)

“Deze commissie zal zeer omzichtig te werk gaan en haar besluiten en conclusies zullen voorgelegd worden aan de Congregatie voor de Geloofsleer. Daarmee valt de zaak niet meer onder de bevoegdheid van de Bisschop van Mostar, Mgr. Ratko Peric, maar onder deze Romeinse Congregatie”.

Laten wij niet vergeten dat Kardinaal Schönborn op 15 januari bij de Paus ontvangen werd en dat hij op 22 januari de oprichting van deze commissie bevestigde in zijn interview met Kathpress te Oostenrijk. Hij verklaarde daar dat hij in Rome zijn indrukken had meegedeeld over zijn private bedevaart naar Medjugorje in januari 2010 … Dank u wel, beste Kardinaal ! ! !

Ik dank God voor deze enorme stap van de Heilige Stoel ten aanzien van Medjugorje. Laten we bidden dat deze deskundigen trouwe instrumenten zullen zijn voor Gods plannen. Moge hun werk de zo lang verwachte vrucht dragen van de eenheid van harten ten aanzien van Medjugorje.

5 - Jaar van de Priesters.
Vorige maand, tijdens mijn verblijf in Singapore, maakte ik van de gelegenheid gebruik om terug te gaan naar China. Ik was daar getuige van de geloofskwaliteit van veel Christenen. Hier een getuigenis, naast vele andere:

In een dorp in het hartje van China, waar ik ontvangen werd, woont een katholieke familie. Ten tijde van de Culturele Revolutie werd hun priester-oom gearresteerd en in de gevangenis geworpen. Niemand wist voor hoe lang, noch of hij ooit zou terugkomen. Uiteindelijk is hij na 15 jaar gevangenschap teruggekeerd, waarna nog 5 jaar huisarrest volgde. Nauwelijks vrijgelaten, begon hij met de heropbouw van de dorpskerk. Van zijn neven en nichten die in die tijd met hem, volgens de Chinese traditie, onder hetzelfde dak woonden, werden er twee priester en een kloosterzuster. Toen ik een van de priesters vroeg hoe hij zijn priesterroeping gekregen had, antwoordde hij: “”Ik was 7 jaar toen mijn oom gearresteerd werd en in de gevangenis terecht kwam. Men is hem thuis komen halen. Ik zag hem vertrekken. Die dag kreeg ik mijn priesterroeping .”

Ik vroeg hem toen om over zijn (inmiddels overleden) oom te schrijven, omdat de getuigenis van zijn moed zo mooi is. “Dat loont de moeite niet, zei de priester, zijn geval is niet uitzonderlijk. Hier hebben vele families hetzelfde verhaal .” Om over na te denken …

Laten we, zoals elke maand, een nieuw gebed bidden voor de priesters. Deze komt van de heilige Catharina van Sienna:

“Vader, ik bid U, richt het hart en de wil van de dienaars van uw Bruid, de Heilige Kerk, naar U toe, opdat ze het Lam van God, zacht en nederig, arm en bebloed, zouden volgen op de Kruisweg. Maak van hen engelen in mensengedaante, want, uiteindelijk, moeten zij het Lichaam en het Bloed van uw enige Zoon uitdelen. Amen.”

Lieve Gospa, het is met U en door U dat we het Lam willen volgen,
laat ons niet los wanneer de hemel verduistert, wij zijn uw allerkleinsten !


Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje april 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 maart 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 maart 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 – Op 2 februari 2010 kreeg Mirjana Soldo, ondanks dat het pijpenstelen regende, haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, In deze bijzondere tijd van jullie inspanning om steeds dichter bij mijn Zoon te zijn, bij Zijn lijden, maar ook bij de liefde waarmee Hij het verdroeg, wens ik jullie te vertellen dat ik met jullie ben. Ik zal jullie helpen om met mijn genade te triomferen over dwalingen en bekoringen. Ik zal jullie liefde leren, liefde die alle zonden uitwist en jullie volmaakt maakt, liefde die jullie de vrede van mijn Zoon geeft, nu en altijd. Vrede zij met jullie en in jullie, omdat ik de Koningin van de Vrede ben. Ik dank jullie."

2 – Wat kunnen we doen in verband met de natuurrampen die de laatste tijd de planeet overspoelen en tegen de ontreddering die ze teweeg brengen? Bang zijn? Dat is het laatste wat we moeten doen. De Gospa heeft ons alle sleutels gegeven die nodig zijn om te leven met de vrede in ons hart. Die sleutels moeten we echter wel vanaf vandaag ook echt gaan gebruiken want, als er een ongeluk gebeurt en onze kwetsbare zekerheden storten in, dan is het wel erg laat.

Maria zegt: “Wie bidt heeft geen angst voor de toekomst en wie vast is niet bang voor het kwaad” (25-01-2001). Gezinnen die God als vader aannemen, mij (de H. Maagd) als moeder en de Kerk als hun thuis, die hebben van de toekomst niets te vrezen en niets te vrezen van de geheimen”. (Privé boodschap aan Mirjana). “Alleen door gebed en vasten kunnen de oorlogen een halt toegeroepen worden en kunnen de natuurwetten opgeheven worden” (1981).

Het zou kunnen dat er nog meer natuurrampen komen, ik ben geen profeet, maar het lijkt me wel een belangrijke boodschap. In de nacht van de 1 januari dit jaar, toen de Gospa verscheen aan Marija op de verschijningsberg, in aanwezigheid van duizenden mensen, was ik getroffen toen ik vernam dat ze duizenden engelen bij zich had. Normaliter komt ze op grote feestdagen (het was het feest van de Moeder Gods) met 3 engelen. Met verbazing heb ik dit bijzondere detail in me opgenomen. Nu begrijp ik het. Meer dan ooit hebben we nood aan hemelse hulp voor dit jaar en de komende jaren. Misschien is het een goed idee om al de boodschappen van de 2de van de maand van het jaar 2009 te lezen. U zult dan opmerken dat de Gospa ons heeft gewaarschuwd. “Jullie zijn verdwaald, mijn kinderen” … “Jullie hebben je helemaal in de zonden ondergedompeld” … “ Mijn hart wordt geraakt door een grote pijn als ik naar jullie harten kijk”, enz …

De H. Paulus zegt ons dat “het loon van de zonde de dood is”. Welnu, de wereld vervalt steeds sneller en steeds meer in zonde. Dat gaat zover dat men de zonde aan iedereen wil opleggen, door wetten en door op allerlei wijzen druk uit te oefenen. God zendt ons niet de dood, het zijn wij die deze over ons afroepen. Een vriendin werd in het ziekenhuis als “crimineel” behandeld toen ze weigerde om haar baby te laten aborteren, waarbij geconstateerd was dat het een mongooltje was. (Het kindje werd overigens helemaal normaal geboren). Men noemt het goede kwaad en het kwade goed. We kunnen uit de boodschappen opmaken en ook gewaar worden via de school van de Gospa van deze afgelopen 29 jaar, dat we ons moeten voorbereiden op een beproeving, maar dan wel in hoop ! Behoren we tot diegenen die voortdurend bidden, die op diepe wijze hopen, die een sterk geloof hebben en die beminnen en die hen bemoedigen, die Jezus nog niet kennen? Aan alle beproevingen zal een einde komen en de “Nieuwe Tijd” waarover de Gospa spreekt zal komen op het uur van God. We hebben er geen idee van hoe dit zal zijn,en hoe mooi dit zal zijn. Ik merk dat geen enkele van de zieners van Medjugorje pessimistisch is over de toekomst, zelfs al weten ze dat de wereld beproefd zal worden. God zal het laatste woord hebben. De heilige Maagd zal Zijn plan uitvoeren en er zelfs haar eigen vijanden in betrekken.

De tijd is dus gekomen om:
1) De zonde te vermijden en de hand van onze Moeder, de heilige Maagd, vast te pakken om ons door haar, in de Kerk, te laten leiden. 2) Op goede en oprechte wijze te biechten en om ons zonder uitstel te verzoenen en vergeving te schenken. 3) Ter Communie te gaan zo vaak de omstandigheden het toelaten. 4) Het Evangelie te beleven. 5) Radicaal de richting van ons leven te veranderen. Onszelf er aan te herinneren dat het doel van ons leven de Hemel is, God de eerste plaats te geven in plaats van ons werelds welzijn of een ander idool. 6) De naastenliefde te beoefenen, want “de naastenliefden bedekt vele zonden” 7) Te kiezen voor de nederigheid en een eenvoudig leven, in voortdurende lofprijzing, zoals de H. Maagd Maria en de H.Jozef in Nazareth, om de komst van de Heer voor te bereiden. Alle lijden te offeren voor de bekering van de zielen, want de zondaars worden bedreigd door grote wanhoop. “Ik zal jullie helpen om jullie fouten en beproevingen met mijn genade te overwinnen”, zegt de Gospa, die nooit liegt.

Psalm 46, die treffend de gebeurtenissen van de wereld beschrijft, geeft ons een lichtend antwoord : “God is ons een toevlucht, een sterkte, hulp in noden hogelijk bevonden. In dit weten zijn wij zonder vrees, al werd ook de aarde ontwricht, al werd het gebergte ontzet tot diep in het hart van de zeëen. Moge daveren, bruisen de branding, dat de bergwand schokt als het hoog gaat: de Heer der heerscharen – Hij is met ons, een burcht is ons de God Jacobs.

3 – Vatikaan:

Paus Benedictus XVI heeft een commissie benoemd om het “Fenomeen Medjugorje” te bestuderen, dat het derde meest bezochte bedevaartoord in Europa geworden is. Deze commissie, verbonden aan de Congregatie van de Geloofsleer, zal werken onder het voorzitterschap van Mgr. Ruini , voormalig vicaris van de Paus voor het Bisdom Rome. De kardinaal zal de verbindingsman zijn tussen Medjugorje en de Paus. Laten we veel voor hem bidden en voor allen die aan dit dossier werken. Het gaat immers om een belangrijke verantwoordelijkheid tegenover God en de mensen. (Officieel moet deze informatie nog door het Vatikaan bevestigd worden). Laten we niet vergeten, dat buiten al deze commissies, het de Gospa zelf is die het dossier Medjugorje in handen heeft. Ze heeft ieder van ons nodig om haar plan te bespoedigen, want in dit plan is de kleinste van ons belangrijk.

4 - Jaar van de Priesters.

We kunnen deze maand het volgende gebed bidden, dat werd geschreven door Paus Benedictus XVI : “Heer Jezus, aanwezig in het H. Sacrament, Gij hebt onder ons willen blijven door middel van uw priesters. Maak dat hun woorden enkel de Uwe zouden zijn, dat hun gebaren de uwe zouden zijn, dat hun leven een trouwe uitstraling zou zijn van het Uwe. Dat ze mannen zouden zijn die God over de mensen en de mensen over God spreken. Mogen ze niet bevreesd zijn in hun dienst en de Kerk dienen zoals ze gediend wil worden. Mogen zij mannen zijn, getuigen van het eeuwige in onze tijd en dezelfde wegen gaan van de geschiedenis die U bent gegaan al goed doende voor iedereen. Mogen zij trouw zijn aan hun beloften, jaloers op hun roeping en hun gaven, klare spiegels van hun eigen identiteit en mogen zij in de vreugde leven van de gave die ze gekregen hebben. Dat vraag ik U door de H. Maria, Moeder van God. Ze was aanwezig in Uw leven en zal steeds aanwezig zijn in het leven van de priesters. Amen”.

5 – Opgelet. Belangrijk bericht voor de priesters. (Aan iedereen doorgeven)

De parochie van Medjugorje eist nu dat de priesters het “Celebret” overhandigen aan deze parochie en ze moeten er een kopij van maken. Gebeurt dit niet dan zal de betreffende priesters geen H.Mis meer mogen lezen en geen biecht meer mogen horen in Medjugorje. Hij zal eveneens gevraagd worden Medjugorje te verlaten.

Lieve Gospa, wat moeten we beginnen zonder U? Maar we willen U ook niet laten zonder ons, we willen bij U blijven in lijden en vreugde !

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje maart 2010

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 februari 2010

Geprezen zijn Jezus en Maria !

15 februari 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1-Op 2 februari 2010 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning, dit keer in Napels (Italië) in het bijzijn van 15.000 mensen, waaronder 80 priesters. De mensen waren gekomen uit alle windstreken, zowel gelovigen als ongelovigen. En ondanks dat ze er waren van 6.00 uur in de ochtend tot 10.00 uur, was de sfeer heel rustig en kalm gebleven, wat verbazend is voor Napolitanen. Tijdens de verschijning heerste er een buitengewone stilte en velen hebben getuigd dat ze diep geraakt waren door de genade die voelbaar aanwezig was. Mgr. Slawomir Oder, de kardinaal van Napels, was op de hoogte gesteld van deze gebeurtenis. Na de verschijning gaf Mirjana de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, met moederlijke liefde roep ik jullie vandaag op om een lichtbaken te zijn voor alle zielen die dwalen in het duister - het niet kennen van Gods liefde. Schijn daarom des te feller en trek des te meer zielen aan. Sta niet toe dat de onwaarheden die je uitspreekt je geweten sussen. Wees perfect. Ik leid jullie aan mijn moederlijke hand - een liefdevolle hand. Ik dank jullie.”

2-Gelukkig dat er Engelen bestaan.


De ramp in Haïti heeft ieder van ons diep getroffen. Een gevoel van onmacht zou ons kunnen overmeesteren bij het zien van zoveel hulp die nodig is en bij de aanblik van zoveel lijden – zoveel kwellingen - dat dit volk ondergaat. Maar nee, wij zijn niet onmachtig om hulp te bieden, integendeel. Naast de financiële steun aan organisaties die hulp bieden ter plaatse, bestaat er een wonderbaar middel waar we te weinig aan denken. Om u een beeld te geven hoe dit middel werkt, zal ik u een gebeurtenis vertellen die mijn broer, Pascal (diaken) mij heeft verteld:

“Dit is de geschiedenis van de Russisch schrijver, Alexander Ogorodnikov, die ik uit zijn eigen mond hoorde. Voor zijn bekering hing hij allerlei moderne filosofieën aan, onder andere het nihilisme en andere verwoestende theorieën van de 20ste eeuw. Hij was filosofieleraar en had een grote passie: ’s nachts inbreken in de huizen met zijn kompanen. In de jaren ’70 heeft hij zich bekeerd, in dezelfde tijd als een andere intellectuele, Tatiana Goritcheva.

Daaropvolgend stichtte hij een geestelijk huis in Moskou. Het was een soort gemeenschap van gelovige intellectuelen die samen baden, over het geloof nadachten en samen naar de waarheid zochten… natuurlijk allemaal in het geheim en clandestien. Maar niet zo geheim als hij had gewild, want hij is meerdere keren gearresteerd en tenslotte hebben ze hem voor de keuze gesteld: of naar de gevangenis of verbannen worden. Alexander weigerde verbannen te worden en moest naar de gevangenis.

In tien jaar tijd leerde hij verschillende vormen van gevangenschap kennen: politieke opsluiting, gevangenschap naar burgerrechterlijk recht samen met de grootste criminelen, en om andere redenen. Maar de laatste keer dat ze hem gevangen namen, was het ergste. Toen hebben ze hem naakt in een ijskast gegooid, waar de wanden en vloeren met ijs bedekt waren en waar hij helemaal alleen was. Een afschuwelijke marteling. Hij dacht dat hij dood zou gaan. Hoe weet ik niet, maar het is hem gelukt om zijn moeder een brief te laten bezorgen waarin hij haar vertelde onder welke omstandigheden hij gevangen zit, zijn doodsangst, de psychologische martelingen enz. Hij smeekte zijn moeder om deze brief naar het Westen te smokkelen. Zo werd deze brief openbaar in Duitsland en Frankrijk, in de lente van 1986. Er zijn duizenden en nog eens duizenden petities geschreven en Alexander werd vrijgelaten.

Toen mijn broer in Frankrijk deze brief onder ogen kreeg begon hij te huilen en hij besloot samen met zijn verloofde dat zij hun lijden en gebeden voor hem zouden opofferen. Maar ook besloten ze om hun bewaarengel naar zijn cel te sturen om hem te sterken en te helpen overleven.

Na zijn vrijlating in 1986 was Alexander in de gelegenheid om op bedevaart te gaan naar Lisieux in 1987 met Zr. Tamara, missionaris in Rusland, die met een bus met 50 Russen kwam om hen de gelegenheid te geven Thérèse van Lisieux te leren kennen en om tot haar te bidden. Tijdens een maaltijden zat mijn broer aan tafel tegenover een man met een kleine baardje: ze stelden zich aan elkaar voor… het was Alexander Ogorodnokov. Onnodig de emotie te beschrijven toen mijn broer aan de Russisch schrijver vertelde dat hij en zijn verloofde hun bewaarengel elke dag naar hem hadden gezonden in zijn cel, en velen anderen gevraagd hadden dat ook te doen. Toen vertelde Alexander hem dat hij in die verschrikkelijke ijskast, waar ze hem hadden ingestopt om te sterven, bezocht was door engelen van christenen uit het westen die voor hem baden. Hij kon in zijn cel de warmte van deze engelen voelen die hem omringden als een mantel. Hij werd zich bewust dat deze genade hem ten deel viel vanwege het gebed van christenen uit het westen. Dankzij deze bewaarengelen heeft hij de ijskast overleefd , en mede dankzij de warmte van het gebed dat hem sterkte in zijn eenzaamheid.

Deze vurig Orthodox christen, die nog steeds in Moskou woont, heeft vele mystieke ervaringen gehad toen hij in de gevangenis zat en van alles en iedereen was afgesneden. Hij vindt het bijna spijtig dat hij de vrijheid heeft teruggekregen, omdat hij daardoor deze voelbare nabijheid ten aanzien van het goddelijke ook heeft moeten achterlaten… Op Haïti hebben de ontelbare slachtoffers die hun pijn uitschreeuwen nood aan uw bewaarengel, aan al onze engelen, elke dag. En niet alleen de mensen op Haïti. Zoveel mensen op aarde verkeren in wanhoop. Wij zullen er geen spijt van hebben hun onze dierbare vrienden, engelen te hebben gezonden, zoals Pater Pio dat deed en Zr. Faustina en Paus Johannes de XXIII enz. In de hemel zullen we zien hoeveel goed zij gedaan zullen hebben met deze ” bijzondere opdrachten”.

3 - De postulator van het zaligverklaringsproces van Paus Johannes-Paulus II, Mgr. Slawomir Oder, heeft bevestigd dat de Paus naar “Medjugorje wilde gaan om er te gaan biechten”. Tegenover andere getuigen zei de Paus ook dat hij er heen wilde gaan om zich ten dienste te stellen van de pelgrims en er biecht te horen. In voorbereiding van zijn Zaligverklaring in de herfst van dit jaar, is dit alles reeds gepubliceerd of zal het gepubliceerd worden. Johannes-Paulus II is al Eerbiedwaardig verklaard.

4 - Jaar van de Priesters. Hier volgt een nieuw gebed voor de priesters voor deze maand :
Goede Heer, wij bidden U: Moge de Maagd Maria de priesters met haar mantel bedekken en hen door haar voorspraak in hun apostolaat sterken. Wij bidden U: Moge de Maagd Maria hen leiden om haar eigen woorden te horen: “Doe maar wat Hij u zeggen zal”. Mogen de priesters het hart hebben van de Heilige Jozef, de zeer zuivere bruidegom van Maria. Moge het doorboorde Hart van de Heilige Maagd hen aansporen om allen te omhelzen die lijden aan de voet van het Kruis. Mogen de priesters heilig zijn, vervuld van het vuur van uw Liefde, enkel uw grootste eer zoekend en het heil van de zielen. Amen
Heilige Jean Vianney, bid voor ons !

5 - Het feest van de Heilige Jozef is op 19 maart. Laten we hem een dertigdaags gebed aanbieden. Dit gebed is krachtig en we hebben zo zijn hulp nodig ! Of een noveen van negen dagen.

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje februari 2010

Litanie van de Heilige Jozef

Heer, ontferm U over ons.
Christus, ontferm U over ons.
Heer ontferm U over ons.
Christus, aanhoor ons.
Christus, verhoor ons.
God, hemelse Vader, ontferm U over ons.
God, Zoon, Verlosser van de wereld, ontferm U over ons.
God, heilige Geest, ontferm U over ons.
Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.
Heilige Maria, bidt voor ons.
Heilige Jozef, bidt voor ons.
Heilige Jozef, roemrijke afstammeling van David.
Heilige Jozef, licht van de aartsvaders.
Heilige Jozef, bruidegom van de Moeder van God.
Heilige Jozef, kuise bewaarder van de Maagd.
Heilige Jozef, voedstervader van de Zoon van God.
Heilige Jozef, zorgvolle verdediger van Christus.
Heilige Jozef, hoofd van het heilig Huisgezin.
Heilige Jozef, allerrechtvaardigste Jozef.
Heilige Jozef, allerzuiverste Jozef.
Heilige Jozef, allervoorzichtigste Jozef.
Heilige Jozef, allerootmoedigste Jozef.
Heilige Jozef, allergehoorzaamste Jozef.
Heilige Jozef, allergetrouwste Jozef.
Heilige Jozef, spiegel van geduld.
Heilige Jozef, beminnaar van de armoede.
Heilige Jozef, voorbeeld van de werklieden.
Heilige Jozef, luister van het huiselijk leven.
Heilige Jozef, beschermer van de maagden.
Heilige Jozef, steun van de huisgezinnen.
Heilige Jozef, troost van de ongelukkigen.
Heilige Jozef, hoop van de zieken.
Heilige Jozef, patroon van de stervenden.
Heilige Jozef, schrik van de duivels.
Heilige Jozef, beschermer van de heilige Kerk.
God heeft hem aangesteld tot heer over zijn huis.
En tot beheerder van al zijn bezittingen.

Laat ons bidden.
Almachtige God, Gij hebt aan de heilige Jozef de taak gegeven om als een trouw dienaar te waken over het begin van uw heilswerk. Geef dat uw Kerk, op zijn voorspraak, altijd zorg draagt voor de voltooiing van dit mysterie. Door Christus onze Heer.
Amen

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 januari 2010

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

Dierbare kinderen van Medjugorje,

1 - Op 2 januari 2010 kreeg Mirjana in aanwezigheid van enkele pelgrims haar maandelijkse verschijning bij haar thuis. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op om vol vertrouwen en liefde met mij op weg te gaan, omdat ik jullie vertrouwd wil maken met mijn Zoon. Wees niet bang, mijn kinderen, ik ben hier bij jullie, ik sta naast jullie. Ik laat jullie zien hoe jullie jezelf en anderen kunnen vergeven en met oprecht berouw in het hart kunnen knielen voor de Vader. Verstik alles in jullie dat je weghoudt van liefde en verlossing - mogen jullie met Hem en in Hem zijn. Kies voor een nieuw begin, een begin van oprechte liefde voor God zelf. Ik dank jullie.”


Op 31 december 2009, oudjaarsavond, zei Marija tegen de heilige Maagd dat een groot aantal pelgrims haar gevraagd had of ze de volgende dag, de eerste dag van het nieuwe jaar, op het Hoogfeest van de Moeder van God, aanwezig zouden kunnen zijn bij de verschijning van 17.40 uur. Maar omdat haar kapel heel klein is, was ze bedroefd dat deze gunst zo niet iedereen ten deel zou kunnen vallen. Daarom stelde ze de heilige Maagd voor om iets te veranderen aan het programma: ze zou bijvoorbeeld in plaats van om 17.40 uur te komen, kunnen verschijnen op de Verschijningsheuvel, maar dan vroeger op de avond, zodat deze verschijning voor iedereen toegankelijk zou zijn. De Gospa antwoordde dat ze die dag op beide tijden zou komen. “s Avonds, op nieuwjaarsdag, waren we dus allemaal op de heuvel en baden de rozenkrans terwijl het regende dat het goot en we met onze voeten in de modder stonden, maar met een hart dat feestvierde. Deze verschijning duurde vrij lang en Marija zei erna: “De Gospa is met een legioen engelen gekomen. Ze heeft naar ieder van ons gekeken en naar ieder van ons gelachen, terwijl ze zei: Jullie zijn mijn vreugde, jullie zijn mijn hoop. Vervolgens heeft ze ons aangespoord om de boodschappen te leven die zij ons geeft.”

Op deze wijze zijn wij het jaar 2010 begonnen, samen met Haar. En we hebben u allen aan haar toevertrouwd.

2 - De kardinaal verlangt om nog eens naar Medjugorje te gaan.
Kardinaal Schönborn (Wenen) is op privé bedevaart naar Medjugorje geweest tijdens de jaarwisseling, om er Nieuwjaar te vieren. Dit is een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van Medjugorje. Welk een vreugde heeft zijn komst ons bezorgd. Een van de positieve effecten van deze bedevaart is dat het op duidelijke wijze de geesten heeft verdreven die ons zeiden dat Medjugorje ‘verboden’ is. Als mensen in de gelegenheid kwamen om naar Medjugorje te gaan, dan zeiden sommigen: “Nee dat kan niet, want het is niet erkend door de Kerk.” Dat is waar, maar zij verwarren ‘niet erkent’ met ‘verboden’. Het is helder en duidelijk: Medjugorje is nooit verboden, maar de Kerk wacht nog af, voordat zij zich definitief uitspreekt. Al wachtende wordt ons de ENORME KANS geboden om er naar toe te gaan op privé bedevaart, want alleen officiële bedevaarten zijn niet toegestaan (georganiseerd door een bisdom of een parochie). Dat is al een hele groot geschenk, want al 28 jaar heeft de Kerk het niet verboden.

Uit de overwegingen van de Kardinaal in zijn interviews, die de afgelopen dagen zijn gepubliceerd, willen wij u hier enkele van zijn gedachten aanreiken die ons in het bijzonder hebben geraakt.

De Kardinaal heeft gezegd dat hij vooral was gekomen naar Medjugorje om als pelgrim om te bidden en om te bekeren. Dat is de beste innerlijke gesteltenis waarmee men naar Medjugorje kan komen. Al meer dan twintig jaar heeft hij verlangd om er naar toe te gaan, omdat hij zoveel goede vruchten ervan heeft gezien in zijn bisdom en elders.

Bijvoorbeeld:
De priesterroepingen van zijn seminarie in Wenen zijn grotendeels ontstaan in Medjugorje of door Medjugorje.

Het grote aantal bekeringen dat is bekomen en die voor een groot deel zijn beleefd in Medjugorje, door mensen uit alle soorten milieus en van alle sociale klassen. De kardinaal heeft ook in zijn nabije omgeving mooie bekeringen mogen meemaken.

Lichamelijke en psychische genezingen van zoveel mensen, inclusief drugsverslaafden, mensen die wanhoopten of die in de rouw waren; die er gebroken waren aangekomen.

De kwaliteit van het gebed van de gebedsgroepen van Medjugorje die verbonden zijn met zijn bisdom. Hoeveel van deze groepen leven hun geloof op vreugdevolle wijze en volharden in de Eucharistische aanbidding en de Sacramenten… Onder andere noemde hij de kerk van de Dominicanen die elke donderdagavond uitpuilt van de mensen en dat urenlang.

In Medjugorje heeft de kardinaal het Heilige Uur voorgebeden op de woensdagavond in aanwezigheid van duizenden pelgrims. Hij heeft de Kricevac beklommen om er zijn kruisweg te bidden en de Verschijningsheuvel om er de Rozenkrans te bidden. Hij straalde van vreugde.

“Maria, ik ben naar Medjugorje gekomen om dicht bij de Moeder van de Heer te zijn”, zei de kardinaal tijdens het Heilig Uur welk hij voorbad in de kerk.

De biecht. Zoals de meeste priesters die biechthoren in Medjugorje, was de kardinaal getroffen door de oprechtheid en de diepgang waarmee er werd gebiecht.

De Franciscanen. De kardinaal heeft hele directe en broederlijke contacten gehad met onze priesters.

De zieners. De Kardinaal was getroffen door hun gewoon zijn en hun eenvoud, meteen al bij zijn ontmoetingen met Ivan en later met Marija in de Kathedraal van Wenen, tijdens een gebedsavond vorig jaar. In Medjugorje heeft hij nog andere zieners kunnen ontmoeten en hij is er heel gelukkig vandaan gekomen.

Actie. Omdat hij logeerde in de gemeenschap van het Cenakel (die gesticht is door Zr. Elvira, om jongeren weer op te richten die lijden onder drugsverslaving en andere verslavingen.), is hij ook in contact gekomen met de vruchten van de werken van barmhartigheid en naastenliefde die ontsproten zijn in Medjugorje, en waardoor duizenden jongeren zijn gered van de ondergang en van de dood. De kardinaal heeft het Moederdorp kunnen bezoeken dat is gesticht door pater Slavko en ook nog andere gelijkaardige gemeenschappen.

Toen de kardinaal werd gevraagd over de positie van de Kerk aangaande Medjugorje, antwoordde hij: ”Ik kan niet en ik heb ook niet de intentie om een diocesaanse pelgrimstocht naar Medjugorje te maken, zoals we dat wel doen naar Rome of naar het Heilige Land. Maar de bisschoppenconferentie of Rome hebben nooit verboden dat pelgrims naar Medjugorje zouden gaan. Wel lijkt het me heel belangrijk voor ons bisschoppen om het volgende te benadrukken: de pelgrims moeten geestelijk begeleid en geholpen worden. Daaruit bestaat juist mijn taak als aartsbisschop van Wenen: als ik zie dat honderden en duizenden mensen uit mijn bisdom naar Medjugorje gaan, dat daaruit gebedsgroepen ontstaan, dat er priesterroepingen bijkomen, dat er bekeringen plaatsvinden, dan moet ik er als bisschop voor waken dat deze pelgrims ook geestelijk goed begeleid worden.

Dit alles heeft hem doen zeggen dat, als men de boom moet beoordelen aan zijn vruchten, de goede vruchten niet kunnen groeien aan een zieke en slechte boom. De kardinaal straalde een diepe vreugde uit en iedereen was er door getroffen.

3 - De Jaarheilige die de Kinderen van Medjugorje heeft gekozen voor het jaar 2010 is… De Heilige Familie. Jezus zelf, met Maria en Jozef en niets minder. Dat komt goed uit voor de gezinnen van vandaag die zoveel ondersteuning en hulp nodig hebben. Een krachtige bescherming van de kant van de Heilige Familie is zeer welkom.

Zonder te weten dat de Heilige Familie ons zou kiezen en wij haar zouden ontvangen als beschermheilige voor 2010, hebben we afgelopen november een kerststal gebouwd op ware grootte in de tuin achter ons huis met hele mooie houten beelden ook op ware grootte. Maria zit er met haar handen geopend en het Kind ligt er in een echte kribbe. Dit plekje is een plaats geworden van gebed en toegankelijk voor iedereen. De kinderen uit de buurt komen graag kijken naar het Jezuskind, zoals de herders van weleer. Het idee is om moeders die abortus hebben gepleegd of een miskraam hebben gehad of die hun kind op andere wijze hebben zien sterven, de gelegenheid te geven om het werkelijk in de armen van Maria te leggen, zodat ze er in de hemel op speciale wijze over kan waken. Zo zullen deze moeders getroost en gesterkt zijn en eventueel genezen van veel narigheid zoals: intens verdriet, doodsangsten, obsederende schuldgevoelens enz. Deze stal is werkelijk een plaats van gebed geworden waar al veel harten zijn genezen door Gods Barmhartigheid en door de goede zorgen van Het Kind Jezus. Het Kindje Jezus dat er ligt is erg mooi. Om de innerlijke genezing te bevorderen van degenen die zich er even komen terugtrekken, is het belangrijk dat ze ernaar kunnen kijken en zelf ook door het Kindje bekeken worden. Zo werkt de machtige therapie van de onschuld van God. Vergeet niet naar deze stal te komen tijdens uw bedevaart.

4 - Jaar van de Priesters: Hieronder vindt u weer een nieuw gebed dat we gedurende een maand zouden kunnen bidden.

Onze Vader, wij danken U voor al degenen die gehoor hebben gegeven aan uw priesterroeping aan hen. Ontvang dit gebed dat wij U voor hen aanbieden: geef uw priesters de intelligentie van uw liefde. Open hun hart voor de vertroostingen van de Heilige Geest. Leidt hen naar nieuwe diepten van eenheid met uw Zoon. Vergroot hun geloof in de Sacramenten die zij uitdelen. Schenk ons, door hun tussenkomst, geestelijk voedsel, kracht en genezing. Heer Jezus Christus, maak dat uw priesters, deze mensen van gebed die uw woord mediteren en die zich vereenzelvigen met uw wil, ons mogen inspireren om de heiligheid na te streven. En U, Maria, Moeder van Christus en onze Moeder, bescherm met uw moederlijke liefde deze uitverkorenen die zo geliefd zijn door uw Zoon. Wees een voorspreekster voor onze priesters; door het opdragen van het Offer van uw Zoon, onze Heer en onze Redder, maak dat zij elke dag steeds meer op Hem gelijken. Amen

Heilige Jean-Marie Vianney, beschermheilige van de priesters, bidt voor ons en voor onze priesters.

Moeder van God, lieve Gospa, U bent ook onze vreugde en onze hoop.
Laat ons niet in de steek, en dat het jaar 2010 ons dichter mag brengen bij uw Hart.

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje januari 2010


Copyright © 2014. All Rights Reserved.