Medjugorje

Maria Koningin van de Vrede

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 december 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 december kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning thuis (het regende die dag). Er waren enkele pelgrims aanwezig. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, in deze tijd van voorbereiding en van blijde verwachting, wil ik, als moeder, jullie tonen wat het belangrijkste is: jullie ziel. Kan mijn Zoon in haar geboren worden? Is ze gezuiverd – door de liefde – van leugen, van hoogmoed, van haat en kwaadwilligheid ? Bemint jullie ziel God boven alles, helemaal als een vader, en de mens, jullie broeder in Christus? Ik toon jullie de weg die je ziel zal verheffen tot een totale vereniging met mijn Zoon. Ik verlang dat mijn Zoon in jullie zou geboren worden. Welk een vreugde voor mij, als moeder. Ik dank jullie”.

2 – Een opmerkelijke verjaardag. Op internet wordt er de laatste jaren een (ingebeelde) brief van het Kind Jezus verspreid. Samengevat: Het Kind Jezus vertelt er in over zijn vreugde vanwege al de liefdevolle voorbereidingen in de gezinnen voor de verjaardag van zijn geboorte. Prachtige versieringen, kaarsen, schitterende slingers, versierde kerstbomen, mooie geschenken, feestmaaltijden, de meest verfijnde en mooiste kleding, zachte muziek en allerhande verrassingen … En zoveel genodigden. Wat Hem daarbij het meest verheugt is, dat de gezinnen uit liefde voor Hem, zelfs in het klein, de plaats van zijn geboorte hebben nagemaakt en kleine stalletjes, om zich nog beter deze gezegende dag te herinneren. En welk een toewijding bij al deze voorbereidingen.

De geschiedenis eindigt echter met een pijnlijke gebeurtenis. Als de kerstnacht zich dan eindelijk over de aarde verspreidt en alles klaar is, staat het Kind Jezus voor de deuren van de huizen, maar…, tot zijn grote verbazing is Hij niet uitgenodigd. Niemand denkt er aan Hem te vragen om binnen te komen. Er wordt Hem nog geen blik gegund. Hij wordt totaal miskend, zelfs misprezen. Zal zijn verjaardag zonder Hem worden gevierd? Hoe is dat mogelijk? Ja, Hem, van wie ze de verjaardag vieren, blijft buiten staan in de kou, de eenzaamheid, de honger en de pijn. En Hij was zo gelukkig bij de mensen te kunnen komen. Hij had goddelijke geschenken voor iedereen meegenomen. De feestelijkheden gaan echter door zonder Hem… Zonder Hem? Maria zegt ons vandaag: “Ik verlang dat mijn Zoon in jullie zou geboren worden. Welke vreugde voor mij, als moeder.” Welke plaats zal het Kind Jezus bij ons hebben? De eerste, de laatste, geen enkele?

3 - Wie is mijn moeder ? Als we de 27 kerstboodschappen van 1981 tot 2008 herlezen, zien we hoe de heilige Maagd verlangt dat ons hart zelf de kribbe wordt waarin Jezus geboren zal worden. Zij deelt ons hier iets mee dat haar heel eigen is. Zijzelf immers heeft het Kind Jezus gedragen en heeft het ter wereld gebracht. Zegt Jezus ons echter zelf niet dat ook wij voor Hem een moeder kunnen zijn? “Wie is mijn moeder? … Hij, die de wil doet van God, hij is voor Mij een broeder, een zuster en een moeder”. (Mc.3,31-35). Meer dan ooit zal het Kind Jezus dit Kerstfeest moeders zoeken, moederlijke harten.

Meerdere keren heeft de Gospa de jongeren van de gebedsgroep enkele waardevolle dingen geleerd om hun harten goed voor te bereiden op de geboorte van haar Zoon, en wij kunnen deze in deze Advent op onze beurt beleven.

- Ons elke dag met ons gezin verzamelen om te delen rond de mooie teksten van de Advent, die ons door de liturgie worden aangereikt. Zo helpen we elkaar onderling om te groeien rond Gods Woord. We kunnen ons goed voorstellen dat de Heilige Maagd dat ook deed, ’s avonds na het werk, met Jozef en Jezus, in het nederige huis van Nazareth, daar waar hun harten zo sterk brandden in contact met de Thora …
- Ze vraagt ons eenzame mensen, arm of rijk, te bezoeken om hen de warmte te brengen van een aanwezigheid, van een glimlach, de troost van een teken van genegenheid. Heel bijzonder raadde ze gezinnen aan waar er zieken waren en spoorde aan om voor hen, en met hen, te bidden.
- Ze nodigde de jongeren van de gebedsgroep uit om naar behoeftige gezinnen te gaan en er wat karweitjes te doen, bijvoorbeeld iets in het huishouden, of hun huis wat te verfraaien en er enkele sporen achter te laten van concrete liefde, zoals wat voedsel, vruchten, gebakjes, enz …
- Ze vroeg deze jongeren meer te bidden om hun aandacht aan te scherpen voor de komst van het Kind Jezus met Kerstdag, (die ze de Dag van de Vreugde noemt) en er daarbij voor te zorgen zich met iedereen te verzoenen. Ze nodigde hen uit om momenten te zoeken waarin ze zich konden afzonderen om dan uit de grond van hun hart te danken en te zeggen: “Dank U”
- Ze nodigt ons uit een noveen te houden voor Kerstmis (van de 16de tot de 24e) en te verzaken aan datgene waar we meest aan gehecht zijn (koffie, tabak, alcohol, enz …) en de televisie uit te laten.
- Tenslotte waarschuwt ze ons voor de bekoring ons zozeer te laten overspoelen door materiële voorbereidingen dat we het essentiële uit het oog verliezen: De komst van Jezus in de wereld en in de harten.

Deze aanbevelingen zijn voor ons allen bedoeld. Ze komen van boven en komen zo goed overeen met het Evangelie. Ik schijnt me toe dat, als wij ze volgen, de Gospa ons met Kerstmis echt zal kunnen zeggen: “Welk een vreugde voor mij, als moeder. Ik dank jullie”. Laten we er voor zorgen dat we haar dit wel verdiende geschenk met Kerstmis kunnen aanbieden.

4 - Met de heilige Franciscus van Assisië.
In 1223, drie jaar voor zijn dood en kort voor hij de stigmata ontving, zocht Franciscus naar een plaats om samen met zijn broeders en een aantal gelovigen de nachtmis te kunnen vieren. Omdat hun kapel te klein was, gingen ze naar een grot in de bergen van Greccio. Door God geïnspireerd, kreeg hij het verlangen om de echte kribbe weer te geven waarin onze Verlosser geboren werd in de grot van Bethlehem, zonder enig comfort en met de attributen zoals die er toentertijd aanwezig waren, zoals: een echte kribbe vol hooi, een echte os en een levende ezel. Franciscus gaf er zich echter geen rekenschap van dat hij de eerste echte kerststal van de wereld schiep. In deze prachtige plaats van Greccio en in de grootste armoede, beleefde hij de plechtige Nachtmis samen met de mensen uit heel de streek, die vol bewondering waren en straalden van vreugde. Geleidelijk aan, dank zij de heilige Franciscus, kreeg de Franciscaanse traditie van de “kerststal” gestalte. Deze verspreidde zich over de hele wereld onder miljoenen christenen en is hun/onze meest bekende traditie geworden.

Een van zijn biografen, Broeder Thomas de Celano, die er die nacht bij was, heeft op poëtische wijze deze beroemde Kerstnacht beschreven. Een andere biograaf, de H. Bonaventura vertelt:

“De man Gods stond voor de kribbe vol tedere godsvrucht, het gelaat vol tranen en met een ziel boordevol vreugde. Men vierde de Heilige Mis op de kribbe zelf. Franciscus zong het Evangelie en daarna preekte hij voor het volk over de geboorte van deze arme Koning, die hij door de tederheid van zijn liefde het Kind van Bethlehem noemde.
Nu was er ook een deugdzame en trouwe soldaat, Jan de Grecio, die uit liefde tot de Heer het soldatenleven vaarwel had gezegd en met Franciscus verbonden was door een diepe vriendschap. Deze soldaat verzekerde dat hij in de kribbe een kindje had zien slapen dat buitengewoon mooi was en dat Franciscus het in zijn armen had genomen om het te trachten uit zijn slaap te wekken. Hoewel de vroomheid van deze religieuze soldaat al volstaat om een dergelijk visioen geloofwaardig te maken, is de betekenis ervan een krachtig bewijs en de wonderen die er op volgden bevestigen dit. Het hooi van de kribbe genas op wonderbaarlijke wijze zieke dieren en behoedde ze voor verschillende besmettelijke ziekten. God wilde in alles zijn dienaar eren en door duidelijke wonderen de werkzame genade tonen van zijn heilige gebeden …” Zie : www.catholictradition.org/Children/creche.htm

5 - Jaar van de priester. Hier volgt een nieuw gebed voor de priesters dat we deze maand kunnen bidden: “O, Jezus, ik bid U voor Uw trouwe en vurige priesters, voor Uw ontrouwe en lauwe priesters, voor Uw priesters, werkzaam in nabije of verre missies. Ik bid U voor Uw priesters die bekoord worden, voor Uw priesters die lijden onder eenzaamheid en verlatenheid. Ik bid U voor Uw jonge priesters, voor Uw oude priesters, voor Uw zieke priesters, voor Uw stervende priesters. Ik bid U voor de priesters die lijden in het Vagevuur. Maar vooral bied ik U de priesters aan die me dierbaar zijn. De priester die me gedoopt heeft, zij, die me mijn zonden vergeven hebben. De priesters van wie ik de Heilige Mis heb bijgewoond en die me uw Lichaam en uw Bloed gegeven hebben in de Heilige Communie. De priesters die me onderwezen hebben, die me bemoedigd hebben en raad gegeven. Alle priesters die ik dank verschuldigd ben, in het bijzonder : NN

O, Jezus, druk hen allen dicht bij uw Hart en geeft hen overvloedige genaden in de tijd en in de eeuwigheid. Amen. O, heilige Moeder van God, leg zelf uw Kind in de donkere kribbe van ons hart ! Leid ons in de vrede in deze moeilijke tijden.

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje december 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 november 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 november kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, ook vandaag ben ik bij jullie om jullie de weg te wijzen die jullie zal helpen om Gods liefde te leren kennen, de liefde van God die jullie toestaat om Hem Vader te noemen en om Hem als Vader te ervaren. Ik vraag jullie: kijk oprecht in je hart en vraag je af hoeveel je van Hem houdt. Komt Hij op de laatste plaats? Hoe vaak heb je hem,tussen allerlei materiële noden, verloochend en vergeten? Mijn kinderen, stel jezelf niet teleur door te geloven in wereldse dingen. Denk aan je ziel, die belangrijker is dan het lichaam, en zuiver die. Aanroep de Vader, Hij wacht op jullie. Kom terug naar Hem. Ik ben met jullie omdat Hij, in Zijn barmhartigheid, mij naar jullie toe stuurt. Dank jullie.

2 – Een bekoring in het licht gebracht. De ziel is belangrijker dan het lichaam zegt de heilige Maagd ons nog eens… Een Italiaanse vriendin heeft dit zeer goed begrepen.

Christine is een hele knappe vrouw. Al 12 jaar heeft ze een gelukkig huwelijk met haar man die ze bemint, ze hebben samen 3 kinderen. Gelovig en vol vuur probeert ze met heel haar hart de boodschappen van Medjugorje te beleven, zoals de maandelijkse biecht. Alles ging goed tot ze op een dag tijdens een diner een man ontmoette. Onmiddellijk spong er een vonk over en ze voelt zich onweerstaanbaar tot hem aangetrokken. Haar gedachten, verbeelding en hart werden geheel beheerst door deze man. Heel haar wezen is gegrepen, het is sterker dan zijzelf. Ontredderd, vraagt ze aan God of Hij haar wil beschermen, te meer omdat ze voelt dat deze man dezelfde gevoelens heeft voor haar. Christine wil haar man niet bedriegen, maar is bang dat ze zal bezwijken. Om zich tegen zichzelf te beschermen vraagt ze hem haar te vergezellen als ze weg gaat.

Drie weken later, gaat ze biechten. Ze belijdt haar zonden, maar hoewel ze geen echtbreuk heeft gepleegd met die man, bekent ze aan de priester deze verleiding en vertelt hem heel open over de bekoringen die ze beleeft en die nauwelijks te dragen zijn. De priester luistert en na enkele raadgevingen om stand te kunnen houden en te kunnen overwinnen, geeft hij haar de absolutie. Op het moment dat de woorden van de absolutie worden uitgesproken, verdwijnen alle gevoelens van Christine voor deze man volledig als sneeuw voor de zon. Het komt haar voor alsof ze uit een bizarre film is gestapt en in een klap staat ze weer met beide benen op de grond. “Wat heb ik toch in deze man gezien ?” vraagt ze zich af, “hij heeft niets bijzonders.” Ze ziet in het geheel niet meer waarom deze haar enkele minuten ervoor nog zo heeft geboeid.

“Nooit ben ik me echt bewust geweest van de kracht van dit sacrament” bekende ze later. Een eenvoudige absolutie heeft me bevrijd. Ik heb begrepen dat de duivel het licht schuwt. Hij heeft duisternis nodig om te kunnen handelen en de lelijkheid van zijn daden te verbergen. Het volstond dan ook dat ik alles in het licht bracht (een mooie vernedering voor mezelf) en mijn bekoringen aan de priester vertelde, om hem zijn prooi te doen loslaten.”
Dank U, Heer, voor deze overwinning van het licht. Dank U voor dit gezin, dat ontsnapt is aan de vernieling. Dank U, lieve Gospa, want de maandelijkse biecht is haar reddingsboei geweest ! “Nodig de mensen uit om elke maand te biechten, vooral op de eerste vrijdagen van de maand. De maandelijkse biecht zal een remedie zijn voor de Kerk in het Westen” (6 augustus 1982).

3 – Hoe Medjugorje helpen?
Hier een oproep van de parochie. Pater Danko (de pastoor) vraagt om getuigenissen te verzamelen van mensen die hun priester- of kloosterroeping gekregen hebben door Medjugorje. Deze zullen dienen om de vruchten van Medjugorje van de laatste 28 jaar te onderzoeken. Deze vraag is zeer belangrijk en de uitslag van kapitaal belang voor Rome. “Men erkent de boom aan zijn vruchten”. Daarom willen wij iedereen vragen of ze dergelijke mensen kennen, en om deze oproep zeer serieus te nemen en een eventueel antwoord te sturen naar:

- de parochie van Medjugorje per e-mail: (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)
- ofwel per brief naar:
Fra Danko,
Zupni Ured,
BiH – 88266 Medjugorje (Bosnië-Herzegovina)

- ofwel naar de vertaalster van deze nieuwsbrief van Zr. Emmanuel:
Noëlle Imkamp
Gedempte Burgwal 12c
2512 BT Den Haag
070-3553943

Uw brief zal dan worden doorgezonden. U mag schrijven in uw moedertaal, probeer het te beperken tot een A-4. Wees zeer duidelijk over de feiten, geef uw naam, geboortedatum en volledig adres, en elke bijzonderheid die aan de commissie de mogelijkheid geeft om u te bereiken als dat nodig mocht zijn.

4 – Ik dank God voor een belangrijke verjaardag. Precies 20 jaar geleden, op 5 december 1989, in een Siberische kou, kwamen we aan in Medjugorje. Ik was er al geweest in juni 1984, toen het dorp nog zijn primitieve vorm had. En ik ben blij dat ik het toen, in deze zo bijzondere periode, die niet meer zal terugkomen, gekend heb. In september 1989 was ik met twee zusters terug gekomen, ditmaal om een reportage te maken voor het tijdschrift: “Feu et Lumière” (Vuur en Licht). Nog nauwelijks had ik een voet gezet op deze grond of de heilige Maagd begon achter me aan te zitten, waar ze soms zo bedreven in kan zijn. Ik voelde een sterke inwendige drang om met Haar mee te werken en een instrument te zijn in haar handen voor de verwezenlijking van haar plannen. Ik zag dat ze hulp te kort had en dat deed me pijn. Ik wilde haar boodschappen – parels van grote waarde – verspreiden en zodat ze zoveel mogelijk harten zouden bereikten. De boodschap die ze aan iedereen gaf: “Zonder jullie kan ik de wereld niet helpen, ik heb jullie nodig”, achtervolgde mij. Terug in Frankrijk deelde ik deze oproep mee aan mijn stichter en, na lang gebed, bevestigde hij hem. Hij zei me: ”Vertrek binnen een maand, maak je klaar. Neem een zuster mee.” Die zuster was Zr. Marie Raphaël, die velen kennen en die het eerste jaar mijn enige gezellin was. We logeerden ik een ijskoud kamertje op 1 km van de kerk, maar waren zo gelukkig in Medjugorje te zijn. Het waren gouden tijden in Medjugorje waar het, zelfs voor welgestelde bedevaarders, een vreugde was enkel om daar te zijn, heel simpel, onder de mantel van Maria, die elke dag kwam te midden van zeer precaire materiële omstandigheden. Door de vrijgevigheid van de heilige Jozef hadden we echter een auto gekregen en als het te koud was in de kamer, dan gingen we in de auto zitten om de Lauden te zingen. Deze auto was ons enige bezit en we deden onze boodschappen in Citluk. In die tijd, nog onder het communistisch bewind, liet de verkrijgbaarheid van producten in het winkeltje te wensen over. Ik hoef dit niet te beschrijven. We bleven lange uren op de bergen en vroegen aan de heilige Maagd ons te tonen hoe we voor haar konden werken. Ze wist het ons zeer goed te tonen, want deze periode van aftasten duurde maar een korte tijd. Zuster Marie-Rafaël zei me “Ik heb genoeg van het niets doen”. Een historische uitspraak, die nooit meer opnieuw zou klinken. Gedurende deze 20 jaar heeft de Heer ons stap voor stap geleid, ondanks onze fouten en ons gebrek aan bekering. Aan geestdrift heeft het ons echter nooit ontbroken, noch aan de dagelijks vernieuwde dankbaarheid om te kunnen dienen en om mee te mogen werken aan het buitengewoon goddelijk plan dat hier in Medjugorje ontplooid wordt voor het heil van deze wereld zonder vrede.
Op 19 maart 1990 (Het feest van de heilige Jozef) stichtten we de vereniging “Kinderen van Medjugorje” waar jullie nu deel van uitmaken. De weg, die we sindsdien afgelegd hebben zou een boek kunnen vullen. Nooit zal ik met genoeg vurigheid God kunnen danken voor deze 20 jaar van geluk en strijd, van goddelijke intimiteit en van kruisen. Met David, koning van Israël wil ik zeggen: “Hoe kan ik de Heer vergelden al het goed dat Hij me deed ?”

4 – Het jaar van de priesters: Hier een nieuw gebed voor de priesters dat we een maand kunnen bidden. Het is geschreven door Zr. Faustina Kowalska van Polen (Dagboek §1052):

O mijn Jezus, ik smeek U ter wille van de hele Kerk: verleen haar liefde en het licht van uw Geest. Schenk kracht aan de woorden van de priesters zodat verharde harten tot berouw mogen komen en tot U zouden terugkeren, o Heer. Heer, geef ons heilige priesters. Houdt U hen zelf staande in heiligheid. O Goddelijke Hogepriester, moge de kracht van uw genade hen overal vergezellen en hen beschermen voor de hinderlagen en de valstrikken van de duivel die voortdurend voor de zielen van de priesters opgezet worden. O Heer, moge de kracht van uw genade alles wat de heiligheid van de priesters zou mogen bezoedelen, vernietigen en op niets laten uitlopen. Want u kunt alle dingen.”

Lieve Gospa, in deze zo cruciale Advent, leer ons uw Zoon Jezus in ons hart te dragen,
met dezelfde opmerkzame liefde, zoals U Hem in uw moederlijke schoot hebt gedragen.

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje november 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 oktober 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !
1 - Op 2 oktober kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

" Als ik naar jullie kijk doet mijn hart pijn. Waar zijn jullie mee bezig, mijn kinderen? Zijn jullie zo diep in de zonde verzonken dat jullie niet weten hoe ermee op te houden? Jullie rechtvaardigen jezelf door te zondigen en leven volgens de zonde. Kniel neer onder het Kruis en kijk naar mijn Zoon. Hij heeft de zonde overwonnen en is gestorven opdat jullie, mijn kinderen, mogen leven. Sta mij toe jullie te helpen om niet dood te gaan maar om voor altijd met mijn Zoon te leven. Ik dank jullie!"


(De uitdrukking: “Zijn jullie zo diep in de zonde verzonken” heeft meer de betekenis van “baden jullie zo in de zonde”, zoals men zou zeggen van iemand die in zijn bloed baadt.)

2 - En de 10 geboden?
Deze boodschap is zo krachtig, dat we er niet zonder risico zomaar aan voorbij kunnen gaan. De heilige Paulus zegt dat “het loon van de zonde de dood is”, en de Heilige Schrift is geenszins achterhaald.
Velen kennen het schitterend getuigenis van Gloria Polo (In alle talen te vinden op www.gloriapolo.net).
Deze Colombiaanse vrouw heeft, na een blikseminslag in haar eigen lichaam, de dood beleefd. Ze vertelt hoe ze, toen ze voor God verscheen, met afschuw ontdekte dat ze alle geboden van God overtreden had, terwijl ze zichzelf toch een goed Katholiek waande.
Ze zegt:
- Ze dacht nooit gedood te hebben. Ze had echter meerdere abortussen gefinancierd. Ze zag ook meerdere eigen kinderen, die ze zelf had geaborteerd omdat ze een spiraaltje gebruikte, dat niet de bevruchting voorkomt, maar de vrucht afdrijft, waardoor de kinderen die in haar ontvangen waren waren afgedreven. Ze had ook de zelfmoord veroorzaakt van een meisje, doordat ze vol minachting tegen haar had gezegd: “Bah, wat ben je dik.”
- Ze dacht dat ze haar man nooit had bedrogen. Maar ze probeerde echter voortdurend om de mannen te verleiden door uitdagende kleding te dragen. Deze mannen pleegde overspel in gedachten. Vrouwen, die door hun man waren bedrogen, raadde ze aan om ook ontrouw te zijn en ze preekte tegen verzoening. Ook maakte ze reclame voor echtscheidingen en ongehuwd samenleven.
- Ze zei: “Ik heb nooit gestolen”. Ze had echter arme mensen die voor haar werkten, onderbetaald. Ze bekritiseerde mensen, en de Heer toonde haar dat bekritiseren hetzelfde is als de eer van iemand stelen. Ze verkwistte voedsel. De Stem zei haar ook dat ze haar kinderen de genade had onthouden van een zachte en liefdevolle moeder.
- Ze zei dat ze haar ouders beminde. Ze had ze echter misprezen vanwege hun arme afkomst en had het voor elkaar gekregen om ze uit haar leven te bannen. Ze maakte misbruik van de hulp die ze hen gaf om hen te kunnen onderdrukken en te kunnen manipuleren.
- Ze zei: “Ik ga altijd op zondag naar de Mis”. Ze ging er echter pas naartoe nadat ze zich eerst 4 tot 5 uur met haar lichaam had bezig gehouden. Daardoor kwam ze altijd veel te laat, en er restte haar dan nog geen 10 minuten om tot oprecht gebed te komen. Bovendien pronkte ze om haar mooie kleren te laten bewonderen.
- Ze had besloten om nooit te gaan biechten. Ze zei bij zichzelf: “Deze oude heren zijn slechter dan ik.”
- Als ze loog (wat ze vaak deed), dan voegde ze er aan toe: “Als ik lieg, mag de bliksem me hier ter plaatse treffen.“ Enz…

Ze had alle geboden van God overtreden.
Toen ze in het licht van God haar geheime en schandelijke gedachten herkende, zag ze hoe ze vervolgens in de Hel belandde. In haar angst herinnerde ze zich op dat moment iets dat een van haar patiënten zonder schroom tegen haar had gezegd: Dokter, u bent zeer materialistisch, vraag aan Jezus-Christus u te overdekken met zijn Bloed, want Hij zal u nooit verlaten. Hij heeft de prijs van Zijn Bloed voor u betaald.” En dat deed ze......

Toen ze daarna door een wonder weer tot leven was gekomen hier op aarde, liet Jezus haar weten dat ze gered was van de eeuwige dood door de tussenkomst van een zeer arme boer. Hij had in de krant gelezen over het moordende onweer en was diep door medelijden getroffen voor deze vrouw, die zo plotseling door de bliksem was getroffen. Hij besloot toen om een bedevaart te voet te maken naar het Mariale heiligdom van Buga (ver van huis) voor het heil van deze “kleine zuster”. Zijn gebed redde Gloria. Zonder hem, zegt ze, zou ze zich nu in de hel bevinden. De Heer zei tegen Gloria: “Dat is zijn naaste beminnen”.

Gloria is nu een buitengewoon apostel. Ze legt getuigenis af ten overstaan van massa’s mensen in Latijns Amerika en elders. Velen bekeren zich als ze haar horen spreken. Zelden vindt men iemand, zoals zij, die zo diep het lot heeft beleefd van een ziel die “baadde in de zonde” en die voor God verscheen zonder enig berouw …

De Gospa wil dat we leven en niet dat we sterven. Het is aan ons om met heel ons hart de “codes” van de bijbelse wegwijzer te volgen, te weten, de 10 Woorden van Leven, die God ons via Mozes heeft gegeven en die van Jezus in het Evangelie. De heilige Maagd vindt niets nieuws uit. Bovendien zijn deze Geboden verre van achterhaald en juist meer dan ooit noodzakelijk voor ons eeuwig heil. Door de zonde op te hemelen, ziet onze wereld niet dat het haar eigen dood ophemelt. Zij draagt er reeds de inwendige kwellingen en stigmata van, die vooral bij de jongeren zo zichtbaar zijn. Maria komt ons echter ter hulp, laten we haar verwelkomen nu het nog kan.

“Nodig de mensen uit elke maand te biechten, vooral op de eerste vrijdagen van de maand. Er is niemand op de wereld die geen maandelijkse biecht nodig heeft. De maandelijkse biecht zal een geneesmiddel zijn voor de Kerk van het Westen”, zei de Moeder Gods ons op 6 juni 1982.

3 – De internationale priesterretraite in Ars was een groot succes. Er waren 1200 priesters uit 75 landen onder leiding van Kardinaal Schönborn uit Wenen. Reeds vanaf de eerste dag (dinsdag, 29 september) aarzelde hij niet om Medjugorje te vermelden. Hier volgen letterlijk de woorden van de Kardinaal:

“Laten we het hebben over het sacrament van Verzoening. Zuster Faustina noemde de biecht de “Rechtbank van de Barmhartigheid”. Hoe staat het met dit sacrament in ons eigen leven als priester en bisschop en in onze pastoraal? Hoe zouden we in Ars aan deze vraag voorbij kunnen gaan? In onze Europese landen, benevens enkele uitzonderingen, heb ik de indruk dat de praktijk van dit sacrament enorm is verminderd. In sommige streken is ze bijna volledig verdwenen.

Er zijn zeker vandaag de dag nog “bevoorrechte plaatsen” van de Biecht. Ik denk in het bijzonder aan Medjugorje. Ik durf daarover spreken omdat dit oort al sinds 28 jaar een van de “bevoorrechte plaatsen” van de Biecht is geworden. Duizenden en nog eens duizenden mensen biechten er.
Wat zegt de Kerk daarover?
Ik herhaal enkel wat al gepubliceerd en bekend is: De officiële houding van de Bisschoppenconferentie van Ex-Joegoslavië en ook van de Congregatie voor de Geloofsleer is: “Non constat de supernaturalitate”. Dit wil zeggen: Het staat nog niet vast dat het bovennatuurlijk is, het is echter niet uitgesloten. Het blijft open. Het oordeel van de Kerk is nog niet uitgesproken. (Er zijn drie mogelijkheden: “Constat de supernaturalitate” “ Non constat de supernaturalitate” en “Constat de non supernaturalitate”.) Op dit ogenblik heeft de Kerk zich nog niet over deze zaak uitgesproken maar ze zegt twee dingen:
- Omdat Medjugorje niet officieel door de Kerk is erkend, mag men geen officiële bedevaarten organiseren (dus niet onder leiding van een bisschop).
- Omdat veel gelovigen er op bedevaart gaan, is het duidelijk, en noodzakelijk, dat er pastorale zorg en leiding aanwezig moet zijn om de pelgrims geestelijk te begeleiden bij deze onderneming. Dat is nu al 28 jaar het geval. Onze bedevaartsoorden zijn bijzonder belangrijke plaatsen van het biechtsacrament. Het is mijn ervaring en ook die van vele broeders in het priesterambt die het boetesacrament hebben toegediend in bedevaartsoorden. Maar in bijzonder zijn ze in Medjugorje diep getroffen door de ervaring van de Biecht.”

Deze woorden werden uitgesproken voor de voltallige bijeenkomst van de priesters en zijn opgenomen en door verschillende radiostations uitgezonden. De CD’s en DVD’s van deze retraite zullen binnenkort ter beschikking gesteld worden voor iedereen. Zij, die vanwege Medjugorje de afgelopen maanden geleden hebben onder de verwarring veroorzaakt door de media, zullen hier een mooie reden in kunnen zien om weer moed te vatten. (Zie: www.retraitears2009.org of www.mariamultimedia.com)

4 – Het jaar van de priesters: Hier volgt nog een gebed dat men in het bijzonder voor de priesters kan bidden (elke dag, gedurende een maand, zoals aangekondigd in de nieuwsbrief van 15 juli jl.). Dit gebed is verspreid door Zr. Bierge McKenna en haar apostolaat “Intercession For Priests”.

Heer Jezus, U hebt uw priesters onder ons uitgekozen en hebt ze uitgezonden om uw Woord te verkondigen en om in uw Naam te handelen. Wij loven en danken U voor deze zo grote schat, die U aan uw Kerk hebt gegeven. We vragen U hen te vullen met het vuur van uw Liefde opdat hun ambt uw aanwezigheid in de Kerk zou openbaren. Omdat ze lemen vazen zijn, vragen we U uw macht te tonen doorheen hun zwakheid. Maak dat ze nooit verpletterd worden door hun lijden; dat ze nooit zullen wanhopen vanwege hun twijfels; dat ze nooit zullen breken vanwege hun bekoringen; dat ze nooit verlaten worden gedurende hun vervolgingen. Inspireer hen door het gebed, opdat ze elke dag het mysterie van uw dood en uw Verrijzenis zouden beleven. Zend hen uw heilige Geest in momenten van zwakheid. Help hen uw Vader te loven en te bidden voor de zondaars. Door dezelfde heilige Geest, leg uw woorden op hun lippen en uw liefde in hun hart, opdat ze de blijde boodschap zouden verkondigen aan de armen en genezing zouden bewerken bij hen die gebroken zijn. En dat het geschenk van Maria, uw Moeder, dat u hebt gegeven aan uw beminde leerling, ook zou worden gegeven aan elke priester. Maak dat zij die u gevormd heeft naar haar menselijk beeld, ook de priesters zou vormen naar uw goddelijk beeld, door de kracht van uw Geest, tot eer van God de Vader, Amen.

(www.intercessionforpriests.org – St. Vincent Ministry to priests, PO Box 1559, Palm Harbor, Fl34682, USA)

Lieve Gospa, help ons te begrijpen waar het op aan komt bij ons leven op aarde.

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje oktober 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 september 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 september kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, met mijn moederlijk hart nodig ik jullie vandaag uit om te leren vergeven op volledige en onvoorwaardelijke wijze. Jullie lijden onder onrechtvaardigheden, verraad en vervolging, maar daardoor zijn jullie dichter en meer geliefd bij God. Mijn kinderen, bid om de gave van de liefde. Alleen de liefde vergeeft alles, zoals mijn Zoon vergeeft. Volg Hem. Ik ben midden onder jullie en bid dat jullie, als jullie voor je Vader zullen verschijnen, zouden kunnen zeggen: “Hier ben ik, Vader, ik heb uw Zoon gevolgd, ik heb liefde gehad en ik heb vergeven met het hart omdat ik in Uw oordeel geloofd heb en omdat ik vertrouwen heb gehad in U. Ik dank jullie”

2 – Op 15 september verwelkomde de overvolle Sint Stefaansdom (kathedraal) in Wenen - Oostenrijk – de zienster Maria Pavlovic-Lunetti ter gelegenheid van het feest van O.L.Vrouw van Smarten. De wake, waarbij ook de Heilige Mis werd gevierd, duurde van 16.00 tot 21.30 uur. Aan het einde kwam Kardinaal Schönborn om de zegen te geven aan alle mensen die aanwezig waren voor de aanbidding. Hij benadrukte het belang van Medjugorje voor deze tijd en vermelde de genaden van bevrijding die in Medjugorje verkregen worden, in het bijzonder genaden van bevrijding van verslavingen (drugs, alcohol, enz…) en genaden van leven in de Kerk. Het was voor ieder een grote en blijde verrassing. (Zie www.kath.net)

Hier enkele woorden van de Kardinaal: “We kunnen de Heer danken want, door zijn Moeder, worden zoveel mensen naar de liefde van God gebracht, hebben er zoveel bekeringen plaats, gaan mensen weer biechten en ontvangen ze liefde voor de Eucharistie. Er vinden verzoeningen in de gezinnen plaats en mensen worden genezen van drugs en andere verslavingen”. “Het is een groot geschenk dat de H. maagd zo dicht bij al haar kinderen wil zijn. Ze heeft deze nabijheid al op vele plaatsen getoond en sinds vele jaren op een bijzondere manier in Medjugorje”.

Dergelijke gebeurtenissen spreken voor zich. Ze behoeden ons er ook voor om nutteloos ten strijde te trekken tegen hen die onwaarheden over Medjugorje verspreiden. Laten we hier in herinnering brengen dat Kardinaal Schönborn, samen met Paus Johannes-Paulus II, de belangrijkste auteur is van de Catechismus van de Katholieke Kerk.

3 – Buiten adem ? Mijn assistente Rosie vertelt …

“Al jaren rookte ik een pakje sigaretten per dag. Ik had al meerdere malen geprobeerd om te stoppen met roken, maar elke keer liep dat uit op een mislukking. Het leek me te moeilijk en ik hield mezelf voor dat ik er de genade niet voor had gekregen. Ik zei tegen mezelf: “Het gaat er niet om dat ik niet zou willen stoppen, maar mijn lichaam heeft het nodig. In ieder geval, als ik zou stoppen dan zou ik niet te genieten zijn.”

Op 25 juni besloot ik de Gospa een geschenk aan te bieden voor de 25e varjaardag van haar verschijningen in Medjugorje. Ik wist goed dat het me heel moeilijk zou vallen om een hele dag niet te roken en daarom vond ik het het mooiste geschenk dat ik haar zou kunnen geven. Diezelfde dag, tijdens de verschijning, nam ik de beslissing: “Oké, ik zal niet roken tot aan de verschijning van morgen”. Helemaal stoppen met roken op zich was niet mijn doel.

Ik wist niets af van de “24 uur van de Gospa”, evenmin hoe dat werkte. Een etmaal niet roken leek me wel mogelijk, omdat als ik wist dat ik de dag erna weer een sigaret zou kunnen opsteken. De dag ging voorbij en heel die tijd had ik mijn geschenk aan de heilige Maagd in gedachte. Ik dacht nog alleen daaraan en het verlangen om weer erna een sigaret te roken werd ook steeds heviger. Toen brak het lang verwachte uur aan en eindelijk zou ik een sigaret kunnen roken. Ik dacht aan het genoegen en de voldoening die deze sigaret me zou schenken. Maar welk een verrassing: terwijl ik mijn longen vulde met rook, vond ik de smaak afschuwelijk en afstotelijk. Ik wierp de sigaret onmiddellijk weg en dacht dat ik er terstond ziek van zou worden.

Ik ging snel het huis weer binnen om aan de anderen te vertellen wat er was gebeurd en dacht dat de volgende sigaret beter zou smaken. Ik had echter dezelfde reactie, zoals die dag trouwens voor alle sigaretten die nog volgden ! Ik vond het al met al heel eigenaardig. Toen dacht ik bij mezelf dat de heilige Maagd waarschijnlijk niet meer wilde dat ik zou roken. ’De dagen erna deed zich precies hetzelfde voor elke keer dat ik wilde roken en een sigaret opstak.
Sinds die dag heb ik niet meer gerookt. Dat is nu al drie maanden. De weken die volgden, waren als een tijd van zuivering. Ik hield niet op een dik bruin en zwart slijm over te geven, dat zich voortdurend opnieuw vormde. Ik heb nooit beseft welk een viezigheid ik in mijn lichaam opstapelde. Ik voel me nu zoveel beter. Vroeger was het moeilijk de berg te beklimmen, ik was dan steeds volkomen geradbraakt. Nu ga ik met gemak naar boven zonder buiten adem te raken. Ik bid beter en hoef me nooit meer verontschuldigen naar mijn huisgenoten toe om buiten te gaan roken.
De Gospa heeft dit allemaal voor mij zo geregeld. Ik dacht haar iets te geven, In feite is het Zij, die me een mooi geschenk heeft gegeven.”

4 – Aan het einde van deze zomer mogen we de Heer danken voor de stromen genaden die we gekregen hebben. Het is waar dat we de afwezigheid van Vicka (nog steeds ziek) gevoeld hebben en ook die van pater Jozo. De andere zieners hebben dit echter opgevangen en hebben bijna dagelijks een getuigenis gegeven, tot vreugde van de pelgrims. Ze hebben ons gewezen hoe ons op het essentiële te richten, te weten: op het “Evangelie herhaald door onze Moeder”, volgens de woorden die ze van haar, uit eerste hand, gekregen hebben. Op een plaats als Medjugorje, bestaat er altijd het gevaar de genade mis te lopen die ons uitnodigt tot bekering, door de aandacht te veel te richten in bijkomstige zaken of door het buitengewone te zoeken. Zoals Pater Slavko altijd zei: “Uw ticket is te duur geweest als u in Medjugorje enkel de zon hebt zien dansen.”

Jelena Vasilj-Valente beantwoordde enkele vragen toen ze bij haar ouders verbleef. Een huismoeder vroeg haar: “Jelena, hoe krijg je het voor elkaar om in je gezin te bidden met 4 kleine kinderen, je man en veel werk ?” (Jelena en Massimiliano hebben 4 kinderen gekregen in minder dan 6 jaar). Jelena antwoordde: “Hoe zou ik het doen zonder samen te bidden ? Zonder het gebed zou ik er niet in slagen. Het is het gebed dat ons steunt. Het is in het gebed dat ik kracht ontvang en mijn vrede vind”. Op de vraag “En als men er niet toe komt om te bidden ?”, antwoordde ze: “Het is te gelijkertijd zo moeilijk en toch zo gemakkelijk. Het eenvoudig feit dat men bidt is reeds een belofte. De Gospa zal ons leiden. Misschien moeten we ons daarvoor aansluiten bij een gebedsgroep… Als we proberen te bidden, dan is het reeds de heilige Maagd die iets doet in ons hart. Raak niet ontmoedigd. Een priester zei : “Het slechtste gebed is het gebed dat niet is gebeden”.

5 – Jaar van de priesters. Hier volgt nog een gebed dat men speciaal voor de priesters kan bidden. Het is het gebed van Jezus zelf, juist voor Zijn lijden. Het mooiste. (Elke dag te bidden gedurende een maand, zoals aangekondigd in de nieuwsbrief van 15 juli 2009).

“Ik bid voor hen. Niet voor de wereld bid Ik, maar voor hen, die Gij Mij gegeven hebt, omdat ze U toebehoren. Al het mijne is van U en het uwe is van Mij. Zo ben Ik in hen verheerlijkt. Ik blijf niet langer in de wereld, zij blijven echter in de wereld, terwijl Ik naar U toe kom. Heilige Vader, bewaar in Uw naam hen die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij één mogen zijn, zoals Wij. Toen Ik bij hen was, bewaarde ik in Uw Naam hen, die Gij Mij hebt gegeven. Ik heb over hen gewaakt en niemand van hen is verloren gegaan, behalve de man des verderfs, want de Schrift moest vervuld worden. Maar nu kom Ik naar U toe en nog in de wereld zeg Ik dit, opdat zij mijn vreugde te volle in zich zouden bezitten. Ik heb hun uw woord meegedeeld, maar de wereld heeft hen gehaat, omdat zij niet van deze wereld zijn, zoals Ik niet van deze wereld ben. Ik bid niet dat Gij hen uit deze wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor het kwaad. Zij zijn niet van de wereld, zoals Ik niet van de wereld ben. Wijd hen U toe in de waarheid. Uw woord is waarheid. Zoals Gij Mij in de wereld gezonden hebt, zo zend Ik hen in de wereld, en omwille van hen, wijd Ik Mij aan U, opdat ook zij in waarheid aan U toegewijd mogen zijn”. (Joh. 17, 9-19)

Lieve Gospa, te midden van onrechtvaardigheden, verraad en vervolgingen,
Schittert U als een stralende Ster, en immens is onze vreugde U te hebben als Moeder !

Sr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje september 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 augustus 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 juli kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, ik kom om jullie met mijn moederlijke liefde de weg te tonen die je moet volgen om zoveel mogelijk te gelijken op mijn Zoon Jezus en om op deze wijze dichter bij God te zijn en Hem dierbaarder te zijn. Verwerp mijn liefde niet. Verzaak niet aan het heil en het eeuwig leven vanwege voorbijgaande dingen en de ijdelheid van dit leven. Ik ben bij jullie om je te leiden. En als een moeder waarschuw ik jullie. Kom met me mee”.

2 - Het jongerenfestival was dit jaar bijzonder gezegend. Er waren meer jongeren dan ooit. De stemming was vredig en de liederen waren heel mooi. Meer dan 600 priesters uit alle landen waren meegekomen om hen te begeleiden. De onderrichtingen en de getuigenissen, die in het openbaar gegeven werden, waren heel erg goed. U kunt ze beluisteren op de website mladifest.com, zodra ze er op gezet zijn.
Hier de link : http://www.mladifest.com/medjugorje/testimonies.htm
Jongeren, kom volgend jaar met nog meer. Er zijn nu al goede sprekers en getuigen voor gevraagd.

3 - Ze hadden zulk een dorst !
Tijdens dit festival hebben veel jongeren belangrijke en moedige stappen kunnen zetten naar de Heer toe. Er zijn heel veel getuigenissen. Op een dag liepen er 3 jongeren op straat en ze hadden heel veel dorst. Ze kwamen langs een kleine levensmiddelenzaak en stalen er drie flesjes cola. Een tijdje erna begon de plaatselijke genade te werken en hun geweten begon te knagen. Ze begrepen dat ze de vrede in hun hart verloren hadden en besloten een priester op te zoeken om hem alles te vertellen. Deze nodigde hen uit om hun zonde te biechten, wat ze ook deden. Ze kregen de absolutie. De priester legde hen echter uit dat ze ook hun fout moesten herstellen, omdat dit in hun geval een reële mogelijkheid was. Stel u zich dan even drie jongeren voor, vreemden in het land, die vol schaamte terug naar de winkel gingen en hun diefstal bekenden aan de verwonderde Kroatische verkoopster terwijl ze de verschuldigde som op de toonbank legden …! (Bijna) nog nooit vertoond ! “Na de zonde, lieve kinderen, kunt jullie geen vrede hebben in jullie hart” zegt de Gospa. Laten we voor de jongeren bidden. De wereld waarin ze leven leert hun heel wat anders en ze moeten zich met moed wapenen om Jezus te volgen en om Hem te belijden bij hun vrienden.

4 - Een machtiger man dan God ?
Velen waren verwonderd over de korte boodschap van de Gospa in juli: “Lieve kinderen, moge deze tijd voor jullie een tijd zijn van gebed. Dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebt gegeven.”
Het is duidelijk dat de heilige. Maagd ons wilde verrassen. Het is sympathiek vast te stellen dat de Moeder Gods ook “trucs” van schrijvers gebruikt om ons uit onze geestelijke verdoving te halen, onze aandacht te wekken en ons terug te brengen naar het essentiële.

De Pastoor van Ars riep op een dag in een preek uit : “Ik ken iemand, die machtiger is dan God”. Iedereen vroeg zich af wie die superman wel kon zijn. De pastoor voegde er aan toe: “Dat is de mens, die bidt.” Het sloeg in als een bom. Vervolgens legde hij uit dat iemand die bidt macht heeft over het hart van God. Hij kan Hem zijn plannen doen veranderen.

We hebben hiervan duizenden bewijzen in het leven van Gods volk van gisteren en van vandaag. Ik hou heel in het bijzonder van de episode tussen de Heer en zijn profeet Mozes. (Ex.13.17) Het Joodse volk was zover gegaan in zijn ongehoorzaamheid en geestelijk overspel (met het gouden kalf) dat God tegen Mozes zei: “Ik ga niet verder met jullie mee”. Het Joodse volk was al diep de woestijn ingetrokken en men kan zich moeilijk voorstellen hoe het er enkel met menselijke middelen levend had kunnen uitkomen. Er was echter een man, één enkele, Mozes, die op de berg voor God ging staan en die met heel zijn hart tot Hem bad om zijn volk niet in de steek te laten. God verhoorde het gebed van deze man, veranderde van mening en besloot toen om met Israël naar het beloofde land op te trekken. Door het nederig en oprecht gebed van één man was het leven van duizenden gered, waaronder dat van de voorouders van Jezus. Wat een ongelofelijke uitwerking heeft ons gebed. Zonder deze vertrouwelijkheid die Mozes had met God, waarbij hij met Hem kon discussiëren en Hem zelfs vrij kon tegenspreken, zoals goede vrienden kunnen doen, was het volk van Israël in de woestijn omgekomen.

Wie kan genoeg de kracht van ons minste gebed prijzen, dat gebeden wordt met het hart ? “Moesten jullie de kracht zien van het minste van jullie gebeden, zegt de Gospa, dan zouden jullie zonder ophouden bidden.” Soms verspillen we heel veel energie – tijd, geld, gezondheid – om ons doel te bereiken en mislukken we toch, ondanks onze inspanningen. Als God echter met ons mee gaat en wij met Hem, dan verandert alles. De huidige wereld zoals de Hebreeën destijds, heeft de “gouden kalveren” vermenigvuldigd en haar tijd zonder God uitgestippeld. Door het overspel op te hemelen, injecteert zij zichzelf met de dood en legt zichzelf zo ondraaglijke inwendige pijnen op. Onschuldige kinderen zijn er de meest onrechtvaardige slachtoffers van. God zoekt dan ook Mozessen, nederige en beminnende mensen om voor Hem te gaan staan en te bidden. Eenvoudigweg te bidden. Hoeveel wonderen hangen er niet boven ons hoofd, klaar om uitgevoerd te worden. Want God verlangt niet de dood van de zondaar, maar dat hij zich bekeert en leeft ”. Wij moeten er voor zorgen dat deze wonderen over ons neerkomen. Dit is niet het uur om druk te doen, om louter menselijke pogingen te ondernemen, noch om te geloven in de beloften van politici, die – meestal – Gods geboden breken. Nee, het uur is gekomen om op de knieën te vallen.

5 - Om Medjugorje te beschadigen is er weer veel inkt gevloeid bij bepaalde media in verband met Pater Tomislav Vlasic. Er is een mengelmoes gemaakt van Medjugorje en Pater Vlasic dit getuigt van onwetendheid van feiten. Deze publicaties zijn een professionele onjuistheden. Een klein eenvoudige onderzoekje toont al aan dat deze priester Medjugorje verlaten heeft toen hij begon af te wijken en dat hij al ruim 20 jaar niet meer in deze provincie verblijft. Hij woont sinds 1987 in Italië. Nog onlangs heeft de wereldbekende Prof. Henri Joyeux een artikel geschreven om nogmaals de waarheid te bevestigen. Vanuit Rome, op Zenit van 29 juli, worden nogmaals in een artikel de feiten beschreven zonder storende overdrijvingen: De generale overste van de orde der minderbroeders zegt hierin dat het “aanvaarden door paus Benedictus XVI van het ontslag uit de priesterschap van Pater Vlasic, geen enkel oordeel inhoud over de verschijningen van Maria in Medjugorje.” Wie dus de waarheid wil weten, heeft een betrouwbaar aanknopingspunt. (Zie http://www.zenit.org/article-26586?l=english) In dit jaar van de priester, willen we, in plaats van ons vast te bijten in de tekortkomingen van één priester, voorsprekers zijn vóór de priesters. Laten we voor hen ten beste spreken.

6 - Jaar van de priesters.
Hier een ander gebed voor de priesters, van Marthe Robin, bedoeld om dagelijks te bidden tot 15 september. (Zoals aangekondigd in de nieuwsbrief van 15 juli 2009). “Neem, o God, ten volle uw priesters om te vervullen, om te helpen vervullen al wat Gij van hen verlangt. Leid hen in alles en voor alles. O, mijn God, wees hun kracht. O, mijn God, moge al hun daden, de belangrijkste, de kleinste, van U komen, van U afhangen en naar U verwijzen. Moge al hun handelen voor U zijn, o mijn God, om U te verheerlijken, U te beminnen en U te doen beminnen.” Marthe Robin.

Lieve Gospa, U, die naar de hemel bent opgeklommen, stort in onze harten stromen van liefde !

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje augustus 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juli 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 juli kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:
“Lieve kinderen ! Ik roep jullie op omdat ik jullie nodig heb. Ik heb harten nodig die bereid zijn tot een onmetelijke liefde. Harten, die niet bezwaard zijn door ijdelheden. Harten, die bereid zijn lief te hebben zoals mijn Zoon heeft liefgehad. Die bereid zijn te offeren zoals mijn Zoon zich heeft geofferd. Ik heb jullie nodig. Om met mij op weg te kunnen gaan moeten jullie jezelf vergeven en aan anderen vergeving schenken en mijn Zoon aanbidden. Aanbidt Hem ook voor hen die Hem niet kennen en Hem niet beminnen. Dat is de reden dat ik jullie nodig heb en jullie oproep. Ik dank jullie.”

2 - De moordenaar en de Rozenkrans !

Begrijpen dat Gospa ons nodig heeft begint met het besef dat ook wij haar nodig hebben en dat haar hulp nooit ontbreekt voor hen die tot haar bidden met een oprecht hart. Deze Amerikaanse bisschop is hier getuige van.

Mgr. William Kerr, in de USA zeer bekend als verdediger van de mensenrechten, is op 14 mei teruggekeerd naar de Vader. De beruchte seriemoordenaar Tend Bundy had hem gekozen als zijn geestelijke leider voor hij stierf op de elektrische stoel. Mgr. Kerr vertelde dat hij bij zijn eerste pastorale opdracht in een ziekenhuis een jonge verbrande patiënt moest bijstaan die aan zijn wonden bezweek. Later wachtte hem, in 1978, een nog moeilijkere gebeurtenis in een meisjeshuis voor studenten in Tallahassee in Florida.

Midden in de nacht had Mgr. Kerr een oproep gekregen van de politie: hij moest zo snel mogelijk naar dit studentenhuis gaan. Toen hij aankwam lagen de studenten, op één na, allemaal dood of half-dood op de grond. Ze waren slachtoffers van de beruchte moordenaar Ted Bundy. Toen hij de laatste sacramenten had toegediend aan een van de stervende studentes, sprak Mgr. Kerr (toen nog pater Kerr) met het meisje dat gezond en wel had weten te ontkomen. De politieman, die het onderzoek leidde, wilde weten hoe zij deze wrede aanval had weten te overleven. Ted was immers bij de deur van haar kamer blijven staan, had zijn wapen laten vallen en was vertrokken zonder haar aan te raken. Het meisje wilde echter met niemand anders spreken dan met een priester. De schok had haar als het ware verlamd.

Ze vertelde aan pater Kerr dat, voor ze naar de universiteit vertrok, haar moeder haar had laten beloven dat ze elke avond, voor ze ging slapen, een rozenhoedje zou bidden om beschermd te zijn, al zou ze tijdens het bidden soms zelfs bijna in slaap vallen. Ook die avond had ze dat gedaan. Toen Ted in haar kamer kwam om haar te doden, had ze haar rozenkrans nog stevig in haar hand.

Later bekende Ted aan Mgr. Kerr dat, toen hij die kamer binnen ging, het hem onmogelijk was om nog maar een stap vooruit te zetten. Hij moest zijn wapen laten vallen en wegvluchten. Dat is de kracht van beschermende mantel van onze Moeder ! Dat is ook de wijsheid van een moeder, die aan haar dochter het afdoende wapen heeft weten te geven van de Rozenkrans, waardoor haar leven is gered. (Verslag van Domenico Bettinelli en Gabriël Dillen http://www.bettnet.com/blog/index.php)

3 - Welk een prachtige ingeving
had onze Paus om een Jaar van de Priester uit te roepen. Zo vaak heeft de Gospa ons gevraagd te bidden voor onze priesters, voor onze herders. Dit jaar biedt ons de gelegenheid om onze vurigheid voor hen te verdubbelen, geholpen door de talrijke aflaten die daarbij door de Kerk verleend worden. Ik stel voor dat we elke maand een mooi gebed nemen, dat door een heilige is gemaakt en dat we het elke dag bidden tot de volgende maand. Om de reeks te beginnen, ziehier een prachtig gebed van de Heilige Pastoor van Ars, patroon van de parochiepriesters, die dit jaar Patroon wordt van alle priesters van de wereld. Laten we bidden dat de Heer dezelfde liefde zou leggen in het hart van alle priesters. Akte van liefde van de Pastoor van Ars.

Ik bemin U, o mijn God, en mijn enige wens is U te beminnen tot de laatste adem van mijn leven.
Ik bemin U, o oneindig beminnelijke God, en ik zou liever sterven terwijl ik U bemin dan een ogenblik te leven zonder U te beminnen.
Ik bemin U, o mijn God, en ik verlang enkel naar de hemel alleen om het geluk te hebben U volkomen te kunnen beminnen.
Ik bemin U, o mijn God, en ik vrees de hel omdat men daar nooit de zoete troost zal hebben U te beminnen !
O, mijn God, als mijn tong U niet voortdurend kan herhalen dat ik U bemin, dan wil ik dat mijn hart het U even dikwijls herhaalt als ik adem.
O, geef me de genade te lijden terwijl ik U bemin, U al lijdend te beminnen en op een dag te sterven terwijl ik U bemin en te voelen dat ik U bemin.
En hoe meer ik mijn einde nader, des te meer verzoek ik U mijn liefde te vermeerderen en te verbeteren. Amen.

De heilige Jean Marie Vianney, Pastoor van Ars, zei: “Als ik een priester zou ontmoeten en een engel, dan zou ik eerst de priester groeten en dan de engel … Zouden er geen priesters zijn, dan zou het lijden en de dood van Jezus nutteloos zijn. Welk een nut zou een schatkist hebben vol goud, als niemand ze kan openen ? De priester heeft de sleutel van de hemelse schatten.”

4 - De zienster Vicka lijdt nog steeds erg aan haar rug vanwege haar val van de trap in haar huis. Ze moet een zware behandeling ondergaan in Zagreb. We zullen haar waarschijnlijk dit jaar niet meer zien, zelfs al werkt ze in werkelijkheid meer voor ons dan zij die gezond zijn. Een van haar vriendinnen zei haar enkele dagen geleden: “Je zult me waarschijnlijk zeggen dat deze beproeving een geschenk van God is ?!” Vicka antwoordde : “Een groot geschenk !”

Lieve Gospa, ga met ons mee op vakantie.
Toon ons hoe U deze periode van rust voor lichaam en ziel beleefde.


Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje juli 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 juni 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 juni kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de verschijningsberg. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door:
“Lieve kinderen. Mijn liefde zoekt jullie liefde. Een liefde die totaal en onvoorwaardelijk is, en waardoor jullie niet dezelfde zullen blijven, maar die jullie zal veranderen en jullie zal leren vertrouwen te hebben in mijn Zoon. Mijn kinderen, door mijn liefde red ik jullie en maak ik van jullie echte getuigen van de goedheid van mijn Zoon. Daarom, mijn kinderen, wees niet bang om in de naam van mijn Zoon van de liefde te getuigen. Ik dank jullie.”

(Na de verschijning zag Mirjana een Kruis en het Hart van Jezus gekroond met doornen. De kroon omspande ook het Kruis ter hoogte van de dwarsbalk).

2 - Maria in Sardinië. Vorig jaar heb ik een missie gedaan in Arborea een prachtige plaats op Sardinië. Het was een weekend van intens gebed en mooie vruchten.

Graziano en zijn vrouw namen er voor de eerste keer aan deel. Omdat hij bijna wanhopig was, was hij er schoorvoetend gekomen. Het aandringen van een vriend, die zijn geldzorgen kende, had hem doen besluiten om dan toch maar te gaan, maar hij was niet echt overtuigd en bevreesd. Autohandelaar was zijn beroep maar hij had dat jaar niet één auto verkocht. Hij zag zijn garage door de crisis ten onder gaan en maakte zich erg veel zorgen. Tijdens het weekend werd hij in hart zo sterk geraakt, dat hij de Heer een belofte deed: hij beloofde elke dag met het hele gezin bidden. Nauwelijks thuisgekomen, zegende hij zijn twee zonen met het kruisteken en zei hen dat ze voortaan elke dag de rozenkrans samen zouden bidden met heel het gezin. Toen hij de volgende morgen zijn zaak opende, vertrouwde hij de heilige Maagd de hele situatie en zijn werk toe. Hij stelde een concreet en zichtbaar gebaar om zijn aanhankelijkheid aan Maria te tonen en zonder bang te zijn voor wat de mensen ervan zouden zeggen. Hij nam een ladder en klom tot bij de verlichting van zijn showroom en hing daar, goed zichtbaar, een mooie afbeelding van de heilige Maagd van Medjugorje. Toen hij van de ladder af kwam, zag hij dat de deur van de showroom openging, en dat een man binnenkwam. Deze wees naar een van de auto’s die te koop stonden en zei tegen Graziano: “Ik zou die wagen willen kopen, die daar”.
Men kan zich voorstellen wat Graziano op dat moment voelde …

Maria is altijd bij degenen die voor haar kiezen. Enkel de eerste stap vraagt wat moed. Als we deze eerste stap vol vertrouwen zetten, dan duurt het niet lang of de vreugde stroomt in ons hart. Wie heeft er ooit spijt gehad hand in hand met de heilige Maagd te lopen ? Ze is buitengewoon.

3 - Een schat voor de zomeravonden …
De zomer- (en ook winter-) avonden kunnen zeer interessant en verrijkend worden, als we de TV uitlaten en samen een kostbare raad van de Gospa opvolgen: met elkaar delen over bepaalde teksten uit de Bijbel. Onze harten zullen dan beetje bij beetje ontvlammen. Het is een van de beste methoden om “de Heilige Geest te ontvangen”, wat volgens de heilige Serafim van Sarov het doel is van het Christelijk leven. Daarvoor is er een stevige dosis fantasie nodig en een goed zicht op het peil van bijbelkennis van het desbetreffende gezin. Wie het meest vertrouwd is met de bijbel zou enkele bladzijden kunnen doorlopen van het Evangelie of van de Handelingen van de Apostelen en er enkele bijzonderheden uit kunnen nemen: woorden, gebeurtenissen …en er vragen over maken (een quiz). ’s Avonds, moeten deze vragen dan worden voorgelegd aan alle gezinsleden. Zo ontstaat er een levendig gesprek over het Woord van God, waarbij ieder zich vrij kan uitspreken. Zo leerde de Gospa de jongeren van de gebedsgroep in Medjugorje de bijbel kennen en er van te houden. Hier volgen enkele voorbeelden van vragen. U kunt hiermee beginnen vooraleer uw eigen vragen te maken. Let op: speel eerst het spel en kijk pas naar de antwoorden als iedereen de vragen heeft beantwoord.

A- Noem 6 van de 7 dingen, die de barmhartige Samaritaan deed, toe hij de voor dood achtergelaten man vond op de weg tussen Jeruzalem en Jericho. (Zie Lc. 10,29)
B- Noem 4 van de 5 profetieën over Jezus, die de engel Gabriël aan Maria gaf bij de Boodschap. (Lc. 1,30)
C- Noem de 3 zaken, die de zondares deed voor Jezus en die de Farizeeër nagelaten had toen Jezus bij hem kwam eten. (Lc. 7,38)
D- Jezus maakte, na zijn verrijzenis, het ontbijt klaar voor zijn leerlingen op de oevers van het meer van Tiberias. Wat was het menu ? (Joh. 21,9)
E- Vermeld minstens één passage waar Jezus zelf spreekt over Noach, Abraham, Mozes, Elia, David, en Johannes de Doper. (Noach, Lc 17,26 – Abraham Mt 22,32 – Mozes Mt 19,8 –Elia Lc 4,25 en Mt 17,11 – David Mt 17,11)
F- In welke omstandigheden zinspeelde Jezus op de os, de ezel en de kribbe ? (Lc 13,15)
G- Wie zijn de 2 apostelen, die Jezus uitzond naar de stad om het paasmaal voor te bereiden ? (Lc 22,8)
H - Welke zijn de 4 tekenen, die Jezus aanhaalt na zijn verrijzenis en die hen, die in Hem geloven, zullen vergezellen? (Mc. 16,17)
I – Noem de 7 woorden van Jezus aan het kruis. (Joh 19,26 – Lc 23,34-46 – Mc 15,34)

Omgaan met het Woord van God betekent met zekerheid omgaan met de Waarheid, die geen luxe is in deze wereld. Hoe denkt God over dit of dat aspect van het menselijk leven ? Hoe denkt God over het Geld ? Over abortus ? Over kinderen ? Over het lijden ? Over het werk ? Over vriendschap ? Het Woord lezen, herlezen, in zich opnemen, betekent dat we het ware Licht in ons hart laten schijnen en vestigen. Het betekent dat we ons openen voor de echte genezing van het hart. Als we van dit heilzaam licht leven en het doorgeven aan onze kinderen vanaf hun prilste jeugd, dan zal de vreugde en de vrede opnieuw onder ons dak komen wonen. Het volstaat om het besluit te nemen ! Met God is alles altijd eenvoudig. Hij wacht op onze stap naar Hem toe en Hij doet de rest.

4 - Een offensief van intens gebed en offer
moet een afschuwelijk initiatief tegenhouden van de handlangers van de vijand. Sinds 4 jaar vindt er een “Festival van de Hel” plaats in de Vendée (Frankrijk). Het budget: 3 miljoen Euro. Dit jaar begint het op 19 juni; op het feest van het heilig Hart. Laten we denken aan de duizenden jongeren die het gevaar lopen zich te laten vangen in de strikken van de dood door deze satanische concerten. Zonder nog de golf van zelfmoorden te noemen, die door dergelijke festivals veroorzaakt wordt. Deze gruwel kan voorkomen worden.
Door Gods genade zou de verwachte satanische zanger bijvoorbeeld verhinderd kunnen worden om te komen en zou het festival in het water vallen, als we ten strijde trekken met de geestelijke wapens van gebed, vasten en boete. Vorig jaar is het, door de muur van gebed in heel de streek, afgezegd: een geweldige stortbui viel uit de hemel neer. Ook dit jaar is het niet te laat om een “Jericho” uit te lokken, door nachtelijke aanbiddingen, gebedskettingen van rozenkransen, enz … Wat zou de Gospa in onze plaats doen ?
Ieders aandeel is van kapitaal belang. Laten we ons land (Frankrijk) en onze jeugd niet in de handen overleveren van de “vernieler” en zijn knechten. Laten we God zegenen, die voor deze zaak reeds een heilsplan heeft, zelfs voor de duistere zangers zelf.

5 - 28 jaar genaden vieren
Op 25 juni zal de parochie van Medjugorje 28 jaar verschijningen van Maria vieren. Voor ons is het belangrijkste om dank te zeggen voor zoveel goedheid en zoveel geschenken van de heilige Maagd, zonder echter haar droefheid te vergeten die ze de laatste maanden in de boodschappen via Mirjana heeft getoond.
Het is prachtig te zien hoe het bezoek van Maria aan Elisabeth de loop van de geschiedenis heeft veranderd. Wat zou de kleine Johannes geworden zijn zonder deze machtige uitstorting van de Heilige Geest die hij kreeg toen Maria Elisabeth, zijn moeder, begroette ? We moeten niet vergeten bijzonder in ogenschouw te nemen, daar waar we gemakkelijk aan voorbij gaan als Ivan vertelt hoe de verschijning ‘s avonds is verlopen toen zijn gebedsgroep bijeen was op de berg. “De Gospa heeft ons gegroet met haar moederlijke groet “ zegt hij steeds aan het begin van zijn verhaal. Deze moederlijke groet van de Gospa is dezelfde als die Elisabeth ontving. Die dag was de kleine Maria van Nazareth pas 13 jaar, maar ze was reeds moeder. Haar groet was “moederlijk”. Ze droeg niet alleen het kind Jezus in zich, maar ze was overschaduwd van de heilige Geest. Het is deze Geest die als het ware uit haar te voorschijn gekomen is en dit in eeuwigheid blijft doen. Voor de Heilige Maagd volstaat het een eenvoudige groet over ons uit te spreken. De precieze woorden van deze groet aan Elisabeth kunnen we niet met zekerheid kennen, maar omdat alles in het Evangelie eenvoudig is, mogen we denken dat Maria deze gebruikt heeft die de Joden ook nu nog tot elkaar richten, namelijk: “Shalom lakh” ! “Vrede zij met u !“

Het is de heiligen eigen om alle genaden die door de hemel gegeven worden op te vangen en er geen enkele te laten ontsnappen. De heiligen zijn de beste schatbewaarders van de wereld. Zij ontvangen alles en geven het meteen een plaats, zodat ze voortdurend baden in de overvloed en de overweldiging van God. Reeds 28 jaar krijgen we begroetingen en dagelijkse zegeningen… We weten niet wanneer Maria zal ophouden met te verschijnen. We weten wel dat ze ooit zal ophouden, zoals ze aangekondigd heeft. Laten we de verschijningen van vandaag en zijn vloed van genaden niet mislopen.

Elk jaar, bij de verjaardag, vragen journalisten ons: “Wat heeft u na xx jaren verschijningen te zeggen?” Ieder van ons moet zich die vraag stellen: “Wat heb ik in die 28 jaar van verschijningen van Maria gekregen en van mijn kant gegeven, voor mij persoonlijk en voor onze wereld zonder vrede ?”

Vreugdevolle verjaardag, lieve Gospa ! Wij smeken U, ga door met te verschijnen !
Dank dat U het niet moe wordt ! We hebben u meer dan ooit nodig !


Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje juni 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 17 mei 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 mei kreeg Mirjana Soldo in aanwezigheid van een grote menigte mensen haar maandelijkse verschijning bij het Blauwe Kruis aan de voet van de heuvel van de verschijningen. Na de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, sinds lange tijd geef ik jullie mijn moederlijk Hart en bied ik jullie mijn Zoon aan. Jullie verwerpen mij. Jullie staan toe dat de zonde jullie steeds meer kan omringen. Jullie staan toe dat ze jullie gaat domineren en jullie kan beroven van de gave van onderscheiding. Mijn arme kinderen, kijk om jullie heen en zie de tekenen van de tijd. Denken jullie dat jullie de zegen van God niet nodig hebben? Sta niet toe dat de duisternis jullie omgeeft. Roep mijn Zoon vanuit de diepten van jullie hart. Zijn Naam weet zelfs de grootste duisternis te verdrijven. Ik ben met jullie, roep mij aan op de volgende wijze: “Hier zijn we, o Moeder, leid ons” Ik dank jullie.” De Gospa was heel verdrietig. Ze gaf enkel de boodschap om ons vervolgens te zegenen en te vertrekken.

2 - Op 1 mei hebben we het feest van St. Jozef gevierd. Ik heb een bijzonder mooi getuigenis ontvangen uit Lasinja (Graafschap Karlovac in Kroatië), nabij de grens met Bosnië.

Tijdens de oorlog van 1991 tussen de Serven, Kroaten en Moslims heeft het Servische leger verschillende delen van Kroatië aangevallen en er meerdere dorpen verwoest. Wie overleefden achtten zich gelukkig, zelfs als ze moesten vluchten. Voor de oorlog telde Lasinja ongeveer 2300 inwoners met natuurlijk een Katholieke kerk. Toen de Kroaten in 1995 dit gebied terugkregen, waren er in dit dorp van de 500 huizen slechts 9 die niet beschadigd waren. De kerk was volledig verwoest.

Pater Stjepan Bradica, de pastoor van deze parochie, keerde naar Lasinja terug om de kerk opnieuw te bouwen. Lange tijd was het niet mogelijk in Lasinja te wonen. De mensen zochten verblijf in de omtrek en kwamen elke dag naar het dorp om hun uitgebrande huizen nieuw op te bouwen. Talrijke landmijnen uit de oorlog maakten dat werk tot een gevaarlijke onderneming. Ook de nabij gelegen brug was vernield en men moest de rivier Kupa per boot oversteken, wat de werkzaamheden nog moeilijker maakte. Op de dag dat Pater Stjepan de funderingsmuur tot ongeveer een meter hoog had opgemetseld, realiseerde hij zich dat alleen God hem kon helpen dit werk te voltooien, want al het geld was op.

Toen hij zich die dag gereed maakte om naar de boot te gaan die hem naar zijn tijdelijke verblijf zou brengen, kreeg hij een sterke inspiratie om een beeldje van St. Jozef op de muur te plaatsen. Wat aarzelend zei hij tegen zichzelf: “Goed, dat kan ik morgen doen. Nu moet ik me haasten om de boot te halen”. De inwendige aandrang was echter zo sterk dat hij besloot te blijven om een beeldje te halen. Hij plaatste het beeldje van St. Jozef op de muur en vertrok gerust gesteld.

In de verste verten kon hij toen niet weten dat een hoge kerkelijke delegatie zijn parochie zou bezoeken. Er waren in die tijd veel buitenlandse delegaties die de verwoeste streken in de voormalige oorlogsgebieden bezochten. Twee uur later belde iemand hem op en deelde hem het volgende mee: “Kom direct terug. Kardinaal Martini (die toen Emeritus Aartsbisschop van Milaan was en lid van Caritas) en onze Kardinaal Kuharic (Aartsbisschop van Zagreb) komen Lasinja bezoeken.” Onmiddellijk ging Pater Stjepan de delegatie, die de verwoeste gebieden bezochten, tegemoet.

Diezelfde dag nog, toen Kardinaal Kuharic weer terug was in Zagreb, kreeg deze een brief van Kardinaal Kasper, Bisschop van Rotenburg-Stuttgart, die hem om advies vroeg. Hij wilde de heropbouw van één kerk financieren in het verwoeste gebied. Kardinaal Kuharic overlegde met Kardinaal Martini en men besloot dat de financiering naar de kerk zou gaan, waar ze op de muur het beeldje van de St. Jozef hadden zien staan. Over een periode van meerdere jaren stuurde Kardinaal Kasper 580.000 Duitse Mark (€ 290.000) en zo kon Pater Stjepan de herbouw van zijn kerk in het jaar 2000 voltooien.

De kerk is toegewijd aan de H. Antonius van Padua en aan de H. Maagd Maria, Koningin van de martelaren. Later konden ongeveer 1760 mensen terugkeren naar Lasinja – een hoog percentage, in vergelijking met de naburige parochies, waar slechts 50 % van de inwoners terugkeerden. “Hier in Lasinja, zegt Pater Stjepan, is God voor ons zo barmhartig geweest en zo edelmoedig.”

3 - De ziener Ivan is uit Boston in Medjugorje aangekomen, waar hij, zoals elk jaar, de zomermaanden zal doorbrengen. We konden ons aansluiten bij de gebedsgroep bij het Blauwe Kruis op vrijdag 15 mei, waar de Gospa ons allen zegende. Opnieuw legde ze de nadruk op het feit dat Satan, zoals nooit tevoren, de families wil vernietigen. Ze nodigde ons uit in en voor de gezinnen te bidden.
Vicka kan deze dagen de pelgrims niet toespreken, ze is thuis uitgegleden en heeft zich flink bezeerd aan haar rug. Ze hoeft, Godzijdank, niet geopereerd te worden maar moet volledig rust houden om te herstellen. Laten we voor haar bidden.

4 – De boven vermelde boodschap van 2 mei is niet onopgemerkt voorbij gegaan. Ze heeft aan ons geschud, zoals aan een appelboom. Nog nooit heeft de Gospa ons “Mijn arme kinderen” genoemd. Ze richtte zich hierbij niet tot de heidenen, die zonder God leven, ze richtte zich op de eerste plaats tot de talrijke pelgrims die die dag aanwezig waren, - meestal mensen, die met Medjugorje vertrouwd zijn.

Ja, ondanks de 28 jaren verschijningen hebben we haar moederlijk Hart nog niet echt aanvaard, noch haar Zoon Jezus op de eerste plaats gesteld. Ja, het is waar wat ze zegt, we hebben haar verworpen, haar, haar boodschappen en haar zegeningen. Zij, de beschermster van de gezinnen, heeft onvermoeibaar gezegd: “Bid elke dag in het gezin. Het gebed in het gezin is de remedie voor de wereld van vandaag.” Wij zijn deze vitale raad echter blijven negeren en hebben onze kinderen op deze wijze blootgesteld aan geestelijke leegte en aan de verwondingen die hieruit voortvloeien. We hebben onze dagen vorm gegeven zonder gebed en hebben daar altijd de beste verontschuldigingen voor gevonden. Pater Slavko zei: “Als men bemint, vindt men middelen, als men niet bemint, vindt men excuses.” Zij, die voor ons strijdt, heeft ons dikwijls gezegd: “Vast twee dagen per week op water en brood (behalve de zieken). Enkel vasten en gebed kan oorlogen voorkomen of doen eindigen.” We zijn meerdere keren naar Medjugorje geweest en zouden nooit de woorden van Vicka hebben willen missen, maar we hebben deze niet in praktijk gebracht. Zelfs in Medjugorje vinden we het normaal om op woensdag en vrijdag maaltijden tot ons te nemen. Onze gezinnen zijn ziek en zonder vrede. De leiders van onze landen vaardigen wetten uit die tegengesteld zijn aan die van God. Wij echter laten de zaken verloederen, alsof we het wondergeneesmiddel nooit hebben gekend.
Zij, de moeder van het leven, heeft ons gezegd: “Hoe meer kinderen jullie hebben, hoe beter. Heb geen angst om kinderen te hebben.” Wij echter hebben er de voorkeur aan gegeven zelf te beslissen over een klein aantal kinderen en het materieel welzijn te verkiezen boven het leven. Ook bij het lijden veroorzaakt door de eenzaamheid, hebben we geen vertrouwen geschonken aan de Schepper, noch aan Zijn voorzienigheid. Onze huizen zijn leeg, het weinig aantal kinderen dat wij hebben verveelt en dat komt ons duur te staan.
Zij, de Moeder van Jezus, heeft ons gevraagd de H. Mis in het middelpunt te plaatsen van ons leven. Maar dikwijls haasten we ons om op zaterdag avond om naar de Mis te gaan, om “het er zondags van te kunnen nemen”, om onze tijd aan sport of aan een andere bezigheid te kunnen wijden, waardoor we van de dag van de Heer een dag maken zonder Hem.
Zij, de Medeverlosseres aan de voet van het Kruis, heeft ons gesmeekt de zonde achterwege te laten, eenmaal per maand te biechten, en van levensrichting te veranderen. Wij vinden het echter normaal maanden rond te lopen met een bezwaard geweten, leren onze kinderen niets over de zonde, uit angst hun sympathie te verliezen of als ouderwets te worden beschouwd.
Zij, de moeder van het Woord, heeft ons gevraagd elke dag de Bijbel te lezen, maar, als we dat doen, zijn we zeer behendig om er alleen dat uit te halen wat we willen horen, uit angst dat we ons leven moeten veranderen. Zij, de gezegende onder alle vrouwen heeft ons gevraagd voor elk werk te bidden, om op deze wijze onder de zegen van God te leven en mee te werken aan Zijn werk. Wij hebben echter van het werk op zich onze heer een meester gemaakt, en we bouwen aan een wereld vol stress en zonder God. Enzovoort....

GELUKKIG, laat Zij, de Moeder van Barmhartigheid, ons niet in de steek Ze geeft ons de ultieme raad die veel ongelukken kan voorkomen. Laten we niet doen zoals bij de boodschap van Fatima. Als we toen geluisterd hadden, dan zou de 20e eeuw niet zo bloedig zijn geweest. Vandaag smeekt onze Koningin van de Vrede ons: “Roep mijn Zoon vanuit de diepten van jullie hart. Zijn Naam weet zelfs de grootste duisternis te verdrijven.
Ik ben met jullie, roep mij aan op de volgende wijze:

“Hier zijn we, o Moeder, leid ons !”


Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje mei 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 april 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 - Op 18 maart had Mirjana in aanwezigheid van veel pelgrims haar jaarlijkse verschijning bij het Blauwe Kruis. Naar aanleiding van de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, vandaag roep ik jullie op om grondig en lang in jullie harten te kijken. Wat zullen jullie er zien ? Waar is mijn Zoon er te vinden en het verlangen om mij naar Hem toe te volgen ? Mijn kinderen, dat deze tijd van versterving voor jullie een tijd mag zijn waarin jullie je de volgende vraag stellen: “Wat verwacht God van mij persoonlijk ?” Wat moet ik doen ?”. Bid, vast en laat je hart vol barmhartigheid zijn. Vergeet jullie priesters niet. Bid voor hen, dat ze niet verloren zouden gaan, dat ze in mijn Zoon mogen blijven, om goede herders voor hun mensen te kunnen zijn. Ik zeg het jullie nogmaals: “Als jullie zouden weten hoeveel ik van jullie houd, dan zouden jullie huilen van geluk. Bedankt.”

Op 2 april had Mirjana haar maandelijkse verschijning bij haar thuis (omdat het regende), in aanwezigheid van enkele personen en niet bij het Blauwe Kruis zoals dat eerst was voorzien. Naar aanleiding van de verschijning gaf ze de volgende boodschap door: “Lieve kinderen, in mijn woorden bevindt zich de Liefde van God. Mijn kinderen, de Liefde wil alles naar de gerechtigheid en waarheid toe keren. De Liefde wil jullie redden van de illusie. En jullie kinderen? Jullie harten blijven gesloten; ze zijn verhard en beantwoorden mijn oproepen niet. Jullie harten zijn niet oprecht. Ik bid voor jullie met een moederlijke liefde, want ik verlang dat jullie allemaal zouden verrijzen in mijn Zoon. Ik dank jullie.“

2 - Mijn missie in Azië
De afgelopen maand maart ben ik de boodschappen van de Gospa gaan brengen in Thailand en Maleisië. Deze volkeren hebben me diep geraakt door de openheid van hun hart en door de eenvoud waarmee ze als vanzelfsprekend gehoor geven aan hetgeen de heilige Maagd vraagt. In Azië is het volkomen normaal als iemand in God gelooft en het is vreemd om niet te geloven. Alleen al in het stadje Kuching (Oost Maleisië) zijn er honderden catechumenen met Pasen gedoopt. Ze prijzen zich gelukkig dat ze het christelijk geloof mogen aannemen, als ze de gelegenheid hebben gehad om er mee in aanraking te komen. Wat een vreugde was het voor mij om hen de boodschappen te mogen brengen. Ik wil iedereen bedanken die voor deze missie heeft gebeden en gevast.

Aan het eind van mijn verblijf werd ik uitgenodigd door een Frans gezin en kon ik naar China reizen en heb ik Shanghai kunnen bezoeken.

In Bangkok, Thailand, ontmoette ik Pater Jean Tamayo, Salesiaan, die een weinig alledaags avontuur beleefd heeft met Christus. Hier volgt zijn getuigenis, juist op het moment dat we speciaal bidden voor de priesters.

“Ik ben 35 jaar missionaris geweest in Thailand. Toen ik 50 was, was ik pastoor van de Fatima parochie in Prachuab. Op een dag, toen ik de minibus van de school bestuurde, voelde ik plotseling dat ik geen adem meer kreeg. Alles werd zwart voor mijn ogen. Men bracht mij naar het ziekenhuis waar een lichte beroerte bij mij werd vastgesteld. Daarbij stelde de dokter ook een afwijking in de nek vast en hij zei: “We zullen uw nek wat oprekken om de kwaal te verlichten”. Mijn nek was erg stijf geworden door het zware lichamelijk werk in de missies, zoals het dragen van loodzware planken voor de bouw van kloosters en scholen en door het sjouwen van beton, houtblokken, zand enz. Toen men mijn nek oprekte verloor ik elk gevoel in mijn rechter arm en ik vroeg hen te stoppen. Door deze medische fout werd heel mijn rechter lichaamshelft verlamd. Ik kreeg veel oefeningen mee. Op afdeling 7 van het ziekenhuis, waar ik deze behandeling volgde, waren alleen mensen die invalide waren en ik voelde me erg depressief, omdat ik het leven van invalide moest gaan leiden. Elke avond werd ik overmand door depressieve gevoelens en ik begon werkelijk te wanhopen. Alleen en op jezelf teruggeworpen in een ziekenhuis verblijven geeft een verschrikkelijk gevoel van onmacht en elke dag riep ik de Heer om hulp.

Toen ik mij drie maanden later in de kapel van het ziekenhuis bevond bij het Heilig Sacrament, begon ik tot de Heer te spreken. Ik herhaalde steeds dat ik niet meer kon en smeekte Hem me uit deze toestand te verlossen.
Opeens hoorde ik Zijn stem.
Hij vroeg me:
- “Hoe oud ben Ik, mijn zoon ?”
Ik antwoordde: “Heer, U bent 33.”
“En jij ?”
Ik zei: ”50 jaar.”
Vervolgens zei Hij:
“Waarom bedankt je me niet ? Ik heb je 18 jaar meer gegeven. Toen ik 33 was, was ik al gestorven.”
“O Heer, het spijt me. Vergeef me dat ik deze 18 jaar, die U me gaf, niet gewaardeerd heb.”
“Je hebt goed over me gesproken, maar je kent me niet. Je moet me echt leren smaken.” (Het woord ‘smaken’ was zeer sterk)
“Heer, wat bedoelt U daarmee ?”
“Mijn zoon, Ik heb je niet gewijd om louter een werker te zijn. Ik heb je niet gewijd om een bestuurder te zijn. Ik heb je gewijd om Mij te zijn (Het woord “Mij” was heel duidelijk), en Jezus voegde er aan toe “Toen ik leed, voelde ik me verlaten, vastgenageld … Dat is een zeer pijnlijke situatie. Nu kun je daar over meepraten.”
Ik was er helemaal ondersteboven van. Langzaam drong het tot me door wat Jezus me wilde zeggen en ik antwoordde: “Ja, Heer, dank U dat U me deze gelegenheid geeft om Uw lijden en Uw pijn echt te mogen herbeleven. Dank U, dat U mij er aan herinnert dat U me gewijd hebt om U te zijn.”

Vanaf die dag begon ik me volkomen kalm en vredig te voelen. Geleidelijk aan kon ik de vingers van mijn rechterhand weer bewegen. Ook mijn benen kon ik weer gebruiken. Dank zij het gebed en de oefeningen ging het steeds beter met mij. Dat begon zo op te vallen, dat ze op afdeling 7 van het ziekenhuis begonnen de vragen welke medicijnen ik nam en waar je die kon kopen. Ik antwoordde hen: “Het is de Heer, enkel de Heer. Geloof in God”.

Ik moest een MRI-scan ondergaan en de artsen stelden vast dat mijn nek nog steeds zeer stijf was. Toen hebben ze me geopereerd en die operatie had 50% kans van slagen. Ik zei toen tegen de Heer: “Heer, alles hangt van U af, ik leg mijn leven in Uw handen. Ontferm U over mij.” De operatie heeft 10 uur geduurd. Ik kreeg 36 hechtingen en er werden 3 metalen platen in mijn nek geplaatst. Na de operatie kon ik weer al mijn vingers bewegen en ook mijn armen en benen.

Nu vertrouw ik volkomen op de Heer. Hij heeft me gewijd om Hem te zijn. Ik laat Hem dan ook begaan. Ik beleef mijn priesterschap nu echt voor Hem, want ik weet dat het werkelijk Hij is die leeft in mij en dat Hij door mij Zijn werk van verkondiging, genezing en bevrijding verder zet. Laten we de Heer loven en danken. Moge mijn ervaring strekken tot Zijn meerdere eer en glorie.

3 - De overwinning zal komen door Maria !
Geweld, perversie, economische crisis, angst voor morgen, verspreiding van de cultuur van de dood… Gaat onze wereld haar ondergang tegemoet ? Zegt Maria zelf ons niet: “Jullie zijn verdwaald, mijn kinderen.” Wat gaan we hieraan doen ? “Heft uw hoofden op”, zegt Jezus tegen ons als het kwaad lijkt te overwinnen. “Weest niet bevreesd”. Voordat Kardinaal Hlond stierf, zei hij: “ De overwinning, als ze komt, zal komen door Maria”. Paus Johannes-Paulus II hield er van de volgende profetische woorden te herhalen: “In Polen, zo schrijft hij, was ik getuige van de vervulling van dit woord. Toen ik tot Paus was verkozen en werd geconfronteerd met de problemen van de Kerk, heb ik steeds de volgende overtuiging gehad: ook binnen deze universele dimensie zal de overwinning, als ze komt, komen door Maria. Christus zal overwinnen door Maria. Hij wil dat ze is verbonden met de overwinningen van de Kerk, in de wereld van vandaag, zoals ook met die van morgen.”

Heel mooi. Maar hoe gaan we dat in praktijk brengen ? We zullen ons aan haar vastklampen en alles doen wat ze ons zegt.
We hebben haar boodschappen nu al jaren herhaald. Het is niet en nooit te laat om te beginnen met ze te beleven. Haar raadgevingen zijn eenvoudig en ze bedriegen ons nooit. De heilige Maagd zal ons nooit in de steek laten, maar laten ook wij er voor zorgen dat we haar niet loslaten. Haar hand rust op ons en op allen die in alle oprechtheid proberen om het Evangelie te beleven en om God de eerste plaats te geven. Omdat de wereld God op de laatste plaats zet, is ze verdwaald en weet ze niet meer hoe de gevolgen op te vangen van deze Godsverloochening. Maria toont ons hoe we ons uit deze situatie kunnen redden en wel met ongelofelijke genaden !

Zo gaat er hier in Medjugorje geen maand voorbij zonder dat we de tekens van de Voorzienigheid ervaren, zoals bijvoorbeeld vermenigvuldigingen. Toch lijden wij sowieso geen honger en kunnen we ons kleden en zijn we niet dakloos. Waarom dan deze zo waarneembare hemelse hulp ? Jezus bereidt ons voor. Hij leert ons om nog enkel op Hem te vertrouwen en op Zijn beloften. Als we op een dag niets meer te eten zouden hebben en niets meer om ons te verwarmen, en elke medische hulp zou ontbreken, dan zijn we toch niet verloren, want Jezus zal Zijn wonderen herhalen en herhaalt ze nu reeds. Wonderen van vermenigvuldigingen van brood en van vlees, van benzine en van alles wat we nodig hebben. Jezus verslapt niet na 2000 jaar. Hij blijft Dezelfde.
Als onze bedrieglijke zekerheden ons op een dag zullen komen te ontvallen, dan zal er niet de wanhoop zijn, maar de Handelingen van de Apostelen, die door de gelovigen worden beleefd. Want de Vader houdt van ons en weet wat we nodig hebben. Waarom dan niet vanaf vandaag oefenen om “eerst het Koninkrijk van God te zoeken en Zijn gerechtigheid, dan zal alles ons op de koop toe gegeven worden” (Mt. 6, 33) en zullen we niet tekort komen zoals de “dwaze maagden” (Mt. 25, 1-13).

Jezus zei tegen de heilige Catharina van Sienna: “Houd je met Mij bezig en Ik zal me met jou bezig houden.”

De heilige Maagd gaf in 1951 een krachtig gebed in Amsterdam.
Het zou goed zijn het vaak te bidden:
“Heer Jezus Christus, Zoon van de Vader, zend nu uw Geest over de aarde. Laat de heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren,
opdat ze bewaard zouden blijven voor verwording, rampen en oorlog. Moge de Vrouwe van alle Volkeren, de Heilige Maagd Maria,
onze voorspreekster zijn. Amen
(Met imprimatur van de Kerk).

De overwinning in ons leven van het Onbevlekt Hart van Maria en van het Hart van Jezus, dat is het wat ons boven alles moet bezig houden, voor het meerdere geluk van iedereen. Jezus beloofde ons geen gemak maar geluk.

4 – “Moge niemand bij jullie weggaan, zonder gelukkiger te zijn. Wees de levende uitstraling van Gods Goedheid: Zachtheid op uw gelaat, zachtheid in uw ogen, zachtheid in uw glimlach !" (Moeder Teresa)

O, geliefde Moeder, laat uw barmhartige blik op ons rusten en overspoel ons met uw tederheid !
Verlaat ons niet !

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje april 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 maart 2009

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 - Op 2 maart 2009 had Mirjana in het bijzijn van enkele mensen haar maandelijkse verschijning bij haar thuis. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door:
“Lieve kinderen. Ik ben midden onder jullie. Ik zie jullie gewonde harten die zonder vrede zijn. Jullie hebben jezelf verloren, mijn kinderen. De verwondingen die door de zonden worden veroorzaakt worden steeds groter, en jullie verwijderen je steeds meer van de authentieke waarheid. Jullie zoeken hoop en troost op verkeerde plaatsen, terwijl ik jullie een oprechte godsvrucht wil laten beleven die wordt gevoed door de liefde, door het offer en door de waarheid. Ik geef jullie mijn Zoon.”

2 - Goede Sint Jozef, in deze tijden bent u als nooit tevoren de man die we nodig hebben.
” We naderen het hoogfeest van Sint Jozef op 19 maart, met al de genaden die dit met zich meebrengt. Als u hem nog niet heeft aangesteld als uw beschermer en als de ‘huisvriend’ van uw gezin, dan is het nog niet te laat. Wanneer men tot hem bidt dan wordt men overstelpt met gunsten; zijn goedheid gaat elk voorstellingsvermogen te boven. Een heugelijk feit zal diegenen inspireren die vrezen voor hun onderkomen:

Deni Nardo, 46 jaar, is getrouwd met Cinzia en ze hebben drie kinderen. Het is een gezin uit Venetië dat bidt en dat vrijwillig hulp biedt aan de parochie. Ze hebben een Pizzeria waarmee ze in hun levensonderhoud voorzien. Sinds 1984 komen ze naar Medjugorje en proberen ze de boodschappen van Maria te leven. Ze zijn jong getrouwd en wonen in een nette, kleine woning. Maar omdat de kinderen groter worden, wordt het tijd om groter te gaan wonen. Hun jongste zoon slaapt bij hun in hun kleine slaapkamer en daar wordt hij nu te oud voor. Maar ze zijn niet bemiddeld genoeg om deze stap zomaar te kunnen zetten.
Deni vertelt:
“Op een dag las ik een getuigenis over de Heilige Jozef, opgeschreven door Zr. Emmanuel en ik zeg tegen Cinzia: ‘Kijk, dit gezin lijkt helemaal op ons gezin. Zij zijn rijkelijk gezegend nadat ze een noveen tot de Heilige Jozef hebben gebeden.’’ Daarop besluit het gezin van Deni om samen een noveen tot de Heilige Jozef te bidden. En omdat hij heeft gelezen dat je een briefje kunt leggen aan de voet van een beeld van de Heilige Jozef, hebben ze ook dit gedaan. Op het briefje staat het volgende geschreven: “Goede Sint Jozef, we zijn een gezin dat bestaat uit 5 mensen en daarom hebben we een grotere woning nodig. Bovendien eindigt het huurcontract voor dit huis volgend jaar.” Iedereen heeft de brief ondertekend, waarop ze ook tot in detail het huis hebben getekend dat ze graag willen hebben. Ze sturen een kopie van de brief naar Medjugorje, om het onder het beeld van de heilige Jozef in ons huis te laten leggen. Omdat er in de dagen tijdens de noveen niets bijzonders is gebeurd, zegt Deni tegen Cinzia: “Misschien dat de brief naar Medjugorje er lang over doet. Laten we nog een noveen bidden, ik denk dat dat niet te veel gevraagd zal zijn.” Als deze noveen voorbij is ontmoet Deni, die elke avond naar de H. Mis gaat, een medeparochiaan die tegen hem zegt: “Deni, een van mijn buren wil haar huis verkopen, het ziet er zo en zo uit…” Deni bemerkt meteen dat het overeenkomt met het huis dat ze hebben gevraagd en daarom besluit hij om er naar te gaan kijken en om vooral ook te vragen naar de prijs. De eigenares heeft haar man verloren en wil bij haar kinderen in Oostenrijk gaan wonen. Ze zegt tegen Deni: “Er is iemand naar het huis komen kijken en die wilde het tot mijn grote vreugde kopen. Maar deze morgen heeft hij laten weten dat hij er vanaf ziet en ik voelde me er niet wel bij. Het is voor mij belangrijk dat ik het snel kan verkopen, dus als u het wilt hebben zal ik u een flinke korting op de koopprijs geven, vooral ook omdat u vaak naar de kerk gaat naar zeggen van mijn buurvrouw.” Meteen de volgende dag betaalt Deni een voorschot en ondertekent het contract. De verkoopster zei toen: Gisterenavond nadat u was vertrokken is er een andere koper gekomen die een veel hogere prijs bood, maar ik heb hun bod geweigerd omdat ik het huis al voor u had gereserveerd.” Alles bij elkaar is het voor Deni duidelijk dat Sint Jozef elk detail van de onderneming heeft geleid. Het huis is niet te groot en niet te klein. Juist goed voor hun gezin en het is helemaal op de begane grond gebouwd, wat ze zelf graag wilden omdat het met de jaren steeds moeilijker zal worden om te trap te nemen. Voor en achter het huis is er een kleine tuin, zoals op de tekening. Ze noemen het huis ”Villa Sint Jozef”. Als men hen er op wijst dat zelfs geen van de gezinsleden Jozef heet, dan vertellen ze hun avontuur en laten ze de brief met de tekening zien die ze aan Sint Jozef hebben geschreven en die ze hebben laten plastificeren zodat hij niet kan beschadigen. Dit document ligt altijd dicht bij hun beeld van Sint Jozef dat het Kind Jezus op de armen draagt.

3 - Pater Jozo Zovko verblijft momenteel in het klooster van Badija (Kroatië).
Hij maakt het goed. In Medjugorje zijn we overspoeld met vragen en er doen zich allerlei verhalen de ronde over de reden van zijn vertrek voor een jaar. Maar u hoeft zich geen zorgen te maken. We kunnen pater Jozo misschien helpen eerder terug te komen, maar alleen als we ons gedragen volgens de geest van de Gospa: minder erover spreken en meer bidden. Tijdens de vergadering voor de gidsen van Medjugorje deze maand, heeft pater Ivan Sesar, de Provinciaal van de Franciscanen, nog eens duidelijk gezegd dat pater Jozo zelf om een sabbatjaar heeft gevraagd en dat hij daar toestemming voor heeft gekregen. En hij voegde er aan toe: “Als lid van de Franciscaanse Provincie van Herzegovina, heeft hij alle rechten en hij moet voldoen aan alle verplichtingen, zoals alle leden van deze Provincie die hun eeuwige geloften hebben gedaan.”

Om de bedevaartgangers de gelegenheid te bieden om toch zijn kostbare onderrichtingen te kunnen beluisteren, willen wij vragen of er pelgrims zijn die een goede film of DVD hebben van pater Jozo terwijl hij groepen pelgrims toespreekt. Wij zouden het op prijs stellen als ze contact met ons zouden willen opnemen. Onze vrienden van Vocepiù (Milaan), kunnen er dan een DVD in meerdere talen van maken, met onderrichtingen over de 5 belangrijkste punten van de boodschappen en dan zouden we de pelgrims kunnen uitnodigen om deze in Medjugorje te zien. Bedankt ! Tel. 00-39-(0)-25 830 1229. U kunt schrijven naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
4-“Ik heb geen tijd om te bidden”, zei een jongere eens tegen een Italiaans priester.
“Wel, neem dan de tijd van je ontbijt voor gebed, antwoordde de priester, en daarna zul je nog genoeg tijd vinden om te eten !”

O Moeder van Barmhartigheid, u ziet onze gewonde harten zonder vrede.
Sluit ze in in uw hart en leidt ze naar de Verrijzenis !

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje maart 2009

Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 18 februari 2009 -

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 februari kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning zoals elke 2de februari op private wijze. Ze was op dat moment in Italië. Na de verschijning gaf ze aan de aanwezigen de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen. Vandaag, met mijn moederlijke liefde, verlang ik ernaar om jullie te herinneren aan of jullie aandacht te vragen voor de onmetelijke liefde van God en het geduld dat daaruit voortvloeit. Jullie Vader zendt me en Hij wacht. Hij wacht op jullie open harten, die dan ontvankelijk zijn voor Zijn werken. Hij wacht op jullie in christelijke liefde en barmhartigheid verenigde harten, in de Geest van mijn Zoon. Kinderen, verlies geen tijd, want jullie zijn er niet de meester van. Ik dank jullie.”

Op verzoek van de bisschop van Mostar zullen de verschijningen van 2 maart en volgende niet langer plaatsvinden in de gemeenschap van het Cenakel. Daarom zal deze van de 2de maart, naar het zeggen van Mirjana, bij haar thuis plaatsvinden. Voor haar jaarlijkse verschijning van de 18de weet ze nog niet waar deze zal gebeuren.

2 - De heilige Johannes van het Kruis is onze hemelse begeleider voor het jaar 2009. Onze opdracht is om “God te bidden opdat Hij ons heilige priesters zou geven en heilige geestelijke leiders.” Paus Johannes-Paulus II had de gelovigen aanbevolen TERUG TE KEREN naar de grote Christelijke MYSTICI. Hij vermelde, onder andere, de heilige Johannes van het Kruis, de heilige Catharina van Sienna en Teresa van Avila, de kleine Theresia … Dat zal een bron zijn van grote genezing voor ons, die helemaal overspoeld worden met het holle gepraat van de media en dikwijls het zicht verloren zijn op de begeesterende roeping van de menselijke ziel volgens het plan van de Schepper. De Gospa vroeg het aan de gebedsgroepen: “Leest het leven van de heiligen”. Kinderen zijn bijzonder gevoelig voor de schoonheid van de heiligen. Als de ouders hen met dergelijke voorbeelden kunnen voeden, zullen ze beschermd zijn tegen de innerlijke leegheid, die zoveel jongeren verwoest.

3 - Samen met mijn assistente ben ik juist terug van een grote zending in Egypte, Zuid-Afrika en Mauritius. Welk een vreugde de boodschappen te kunnen doorgeven aan volkeren die een en al oor zijn en die elk woord van Maria beschouwen als een schat, die ze ons in haar goedheid geeft. Hun goede wil de boodschappen te beleven heeft ons erg getroffen, en ook hun verlangen om zich na deze zending verder te laten vormen. Het te korte bezoek aan Boven-Egypte was bijzonder gezegend, bij een zeer eenvoudig volk dat gewoon is heel nauw verbonden te leven met de Heilige Familie, die bij hen op de vlucht geweest is. In de grote grot van Assiout, bij voorbeeld, in de vallei van de Nijl, is de heilige Maagd de laatste tientallen jaren meerdere keren verschenen aan groepen biddende mensen. Graag had ik daar voor een tijdje mijn tent opgeslagen… Een andere zending volgende maand in Azië is in voorbereiding. Dank u om deze in uw gebed mee te nemen. Bij onze terugkeer uit Zuid-Afrika wachtte ons belangrijk nieuws :

4 - Een sabbatjaar voor Pater Jozo. Hier volgt de officiële brief, die door zijn assistente, Mevr. Vesna Curic, werd verspreid:

Siroki-Brijeg, 9 februari 2009.

Hiermee willen we u op de hoogte brengen dat, om gezondheidsredenen, met behoefte aan rust en herstel, alsmede wegens bouwwerkzaamheden op Badija (Kroatisch eiland met klooster), pater Jozo Zovko aan zijn oversten om toestemming heeft gevraagd om buiten zijn Provincie te mogen verblijven. De leiding van de Provincie hebben hierin toegestemd.

Om deze reden annuleren wij alle programma’s die dit jaar voorzien waren. We vragen aan alle leidinggevende en medewerkers, aan alle organisatoren van bedevaarten naar Medjugorje en aan de verantwoordelijken voor de gebedsgroepen en aan alle pelgrims, om dit te willen respecteren en niet om een afspraak te vragen met Pater Jozo of die te organiseren gedurende deze periode.

Wij danken u voor uw begrip en, verenigd in gebed, verblijven we met u verbonden in Christus.

Vesna Curic
(namens Pater Jozo Zovko)

Als de Heer toelaat dat er een leegte ontstaat, een pijnlijke afwezigheid, dan weet Hij waarom Hij dit toelaat. Hij heeft Zijn plan. Toen Abraham afstand moest doen van zijn zoon Isaak, was dat om nog vruchtbaarder te zijn. Dit moest echter langs dit ogenschijnlijk offeren van Gods belofte. Toen de heilige Jozef meende dat hij afstand moest nemen van de heilige Maagd, was dat om haar nog meer te vinden. Hij moest echter door deze pijnlijke periode om zijn hart te laten groeien. Als …

Als de afwezigheid van Pater Jozo een pijnlijk snoeien is voor de pelgrims en voor ons allen hier, dan is het toch goed dit gebeuren positief te zien, niet als een ramp, maar als een gave van God, Die er gebruik van zal maken voor een groter goed. Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat deze afwezigheid het leven zal redden van Pater Jozo, die zeer vermoeid is, en hem ervoor behoedt dat hij misschien plotseling in elkaar stort, zoals Pater Slavko. Het kan ook zo zijn dat deze verandering van ritme hem de mogelijkheid zal geven om andere aspecten te ontdekken in het plan van Maria in Medjugorje, om deze later door te geven. Wij zijn er zeker van dat we ons niet vergissen door deze beproeving met vertrouwen en zelfs erkentelijkheid te aanvaarden. Dat zal immers de Heer de mogelijkheid geven om alle vruchten er uit te halen voor tijd en in eeuwigheid. Maar als we ons beklagen door te kijken naar wat we hadden en wat we nu niet meer hebben (of nog erger: als we trachten iemand te beschuldigen, die de oorzaak zou kunnen zijn van dit verlies), dan verliezen we onze tijd en vertragen we het plan van God. Ik stel me voor dat Pater Jozo van ons een mooie geloofshouding verwacht. Moge dat onze manier zijn om hem te danken voor zijn 27 jaren dienst !

Laten we samen voor hem bidden. Laten we ook zijn onvermoeibare onderrichtingen nog eens in ons opnemen, die nu zowel op CD, DVD of in boeken te verkrijgen zijn.

Lieve Gospa, te midden de beproevingen van het leven, ben U onze schitterende ster !

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje februari 2009

 
Nieuwsbrief van Zuster Emmanuel van 15 januari 2009 -

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria !

1 – Op 2 januari kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Na de verschijning gaf ze ons de volgende boodschap door:
“Lieve kinderen. Terwijl een grote genade uit de Hemel over jullie wordt uitgestort, blijven jullie harten hard en zonder antwoord. Waarom, lieve kinderen, geven jullie niet geheel jullie hart ? Ik wil er alleen maar vrede en heil in leggen – mijn Zoon. Met mijn Zoon zal jullie ziel geleid worden naar edele doelen en zullen jullie nooit verdwalen. En zelfs in de grootste duisternissen, zullen jullie de weg vinden. Lieve kinderen, besluit tot een nieuw leven met de Naam van mijn Zoon op jullie lippen. Ik dank jullie.”
Mirjana vertelde dat de Gospa gedurende de hele verschijning verdrietig was.

2 – Een leeggeschudde mand.
Om aan te duiden dat een “grote genade uit de Hemel uitgestort wordt”, gebruikte de heilige Maagd een Kroatisch woord dat het eenvoudige gebaar beschrijft dat elke praktisch ingestelde vrouw gebruikt die boodschappen heeft gedaan en die thuiskomt. Ze neemt de boodschappenmand en maakt die leeg en zet de gekochte spullen op tafel. Daarna, voordat ze alles wegbergt, keert ze de mand nog eens volledig om en schud hem goed uit zodat echt alles eruit is. Het Kroatische woord staat voor dit gebaar van omkeren en goed uitschudden. Als we dat gebaar in verbinding brengen met wat God tegenwoordig voor ons doet, dan is het beeld heel sprekend. God houdt niets voor zich, Hij gaat grondig na wat Hij ons allemaal kan geven en strooit het met kracht uit, met passie. Feitelijk hebben we alles. Alles wordt ons gegeven opdat we in vrede zouden leven en er kan dan ook geen enkele plaats zijn voor frustratie of enige klacht. De frustratie begint als we de gaven niet aannemen en onszelf laten verhongeren naast een met voedsel overdekte tafel. We leven in een “tijd van genade” en voortdurend nodigt Maria ons uit om deze tijd te baat te nemen. Als we teveel bezig zijn met andere voeding, die het hart niet verzadigt, maar het integendeel verstrooit, zelfs vergiftigt, dan roept de Gospa ons krachtig op van koers te veranderen en ons te richten naar Hem, die de enige is die de macht heeft om ons te verzadigen en het echte Leven te geven. Wij zullen gefrustreerd blijven, als we geen mensen worden van diep gebed. Daarvoor moeten we een harde strijd aangaan met onszelf en de maatschappij rondom ons. We denken te veel in plaats van te bidden. We praten te veel in plaats van te bidden. We commentariëren te veel wat er gebeurt in plaats van de gebeurtenissen door ons gebed te veranderen. We beklagen ons te veel in plaats van ons probleem met vertrouwen aan God te geven. Deze zones “zonder gebed” worden dan open deuren waarlangs Satan gemakkelijk in de ziel kan binnensluipen om haar te schaden. Daarom doet hij er alles aan en zal er steeds alles aan doen om ons te beletten te bidden. Zelfs met de meest subtiele uitvluchten dat we zoveel werk te doen hebben en er allerlei vrome werken op ons wachten. Gebed verbindt ons met de Bron. Laten we niet ontkoppeld zijn. Laten we het risico niet nemen de genade te ontlopen.

3 - Hen doden aan 9 maanden ???
We zijn volop in de wereldwijde noveen voor het leven, want de Amerikaanse Senaat zal op 21 en 22 januari een beslissing nemen over de “Freedom of choice act” (De wet op de vrijheid van keuze). Als deze wet er door komt zal die alle hindernissen wegnemen tegen de moord op onschuldige ongeboren kinderen. De gevolgen zullen onvoorstelbaar zijn.

- 1 Alle ziekenhuizen, zelfs de Katholieke, zullen verplicht worden op vraag abortus uit te voeren. Zal men alle Katholieke ziekenhuizen (meer dan 30% van de ziekenhuizen in Amerika) moeten sluiten ?
- 2 Gedeeltelijke abortussen of om het aantal embryo’s te verminderen zullen toegestaan worden tot 9 maanden.
- 3 Alle Amerikaanse belastingbetalers zullen verplicht worden om mee te betalen aan deze abortussen.
- 4 Het zal niet meer verplicht zijn de ouders in kennis te stellen – zelfs niet voor minderjarigen.
- 5 Dit zal uitlopen op een vermeerdering van de abortussen met minstens 100.000 per jaar.

Bovendien zal de regering voortaan de volledige controle hebben over het probleem van de abortussen. Dat is verschrikkelijk. Dat kan vlug degenereren in andere totalitaire wetten: Moeders in bepaalde gevallen verplichten om te aborteren of het aantal kinderen per familie controleren. Dit project mag even ernstig genomen worden als een oorlogsdreiging, zo verschrikkelijk is het. Dit “virus van de dood” zou ook vlug Europa kunnen bereiken, waar het respect voor het menselijk leven, spijtig genoeg, steeds meer afneemt. De Gospa heeft de twee enige wapens aangewezen om oorlogen te verhinderen of te doen stoppen: Vasten en gebed. Een inspanning op wereldvlak is reeds begonnen. Laten we ons aansluiten bij de duizenden gelovigen en mensen van goede wil, die hieraan deelnemen. Ieder mag beslissen wat hij aan de God van het Leven kan aanbieden om deze zwarte golf tegen te houden, die ons de dood brengt. Het gaat niet alleen om de bescherming van het Amerikaanse volk, maar over al onze gezinnen. Het betreft ons aller toekomst.

4 - Nieuw ! Een liturgische zegen voor het kind in de moederschoot. Op 11 november 2008, kondigde men in Amerika goed nieuws aan. Mgr. Arthur Serratelli (New Jersey), voorzitter van het Comité voor de Goddelijke eredienst, heeft een document voorgesteld ten voordele van de kinderen in de moederschoot. Ze zullen voortaan kunnen profiteren van een bijzondere zegeningsceremonie in de kerk. Deze zegen, goedgekeurd door alle bisschoppen van de USA, zal toegevoegd worden aan “De lijst van zegeningen”. “Moge de almachtige God, die een nieuw leven schiep, het kindje in uw schoot nu zegenen. De Heer gaf u de vreugde van het moederschap. Moge Hij u nu zegenen met een zwangerschap zonder gevaren en in een goede gezondheid. U dankt de Heer vandaag voor de gave van uw kind. Moge Hij u op een dag, u en uw kindje, laten deelnemen aan de eindeloze vreugde van de Hemel”.
Dit initiatief is voor ons een grote troost. Laten we het bekend maken en vooral, laten we dit gebed verspreiden in alle gezinnen.

5 - Een geannuleerde abortus ? Mijn vriendin Irène, moeder, vertelt:
“Vijf jaar geleden kwam een jonge vrouw van 35 me opzoeken samen met haar moeder. In haar hand droeg ze abortuspillen mee. Ze zei: “Om 14.00 uur moet ik deze pillen innemen”. Het was 13 uur 30. We begonnen te praten. Ik bad in stilte. Het uur ging voorbij. Ik ging verder en legde haar uit dat een kind een geschenk van God is en dat het steeds een genade is een kind te krijgen en dat ze het verdienen bemind te worden. Jeanine legt me uit dat haar man dit kind niet wil.
“We hebben reeds twee dochters, vertelt ze. Ze zijn al groot, en nu wil hij geen derde kind meer. Hij wil dat ik het laat aborteren.”
Met kracht antwoord ik haar:
Luister, wees niet bang voor uw man, maar vrees God. Immers, op een dag dat u naar boven zult geroepen worden, dan zal de Heer u vragen waarom u dit kind, dat Hij u gegeven had, niet hebt aanvaard. Ook uw man zal geoordeeld worden. Ja, Jezus is barmhartig, maar Hij is ook rechter.
We praatten verder tot 15.00 uur. Het vastgestelde uur was voorbij en ze had de pillen niet ingenomen. Ik heb haar beloofd verder veel voor haar te zullen bidden en voegde er aan toe: “Je zult zien, misschien zal dit kind op een dag een ander leven kunnen redden. Je zult nog gelukkiger worden met je man”.

Vijf jaar hoorde ik niets van haar. Maar op 7 november 2008 kwam dit stel bij mij langs. Ze hadden een bos rozen meegenomen “Om Jezus te bedanken”. En ze hadden hun zoontje van 5 jaar bij zich. Het kind dat ze wilden aborteren ! De vader, Didier, zei me aanstonds: “Mijn kind heeft mijn leven gered”. Toen vertelden ze hun verhaal. Hij heeft een bouwonderneming in Frankrijk. In mei 2008 wilde hij op het werk nagaan of een van de laadbakken goed gesloten was. Hij stak er dus zijn hoofd in en op datzelfde moment reed de chauffeur achteruit en verminkte met geweld zijn gelaat, vooral zijn neus. Hij vertelde: “Ik keek in de achteruitkijkspiegel van mijn wagen en werd doodangstig toen ik mezelf zag. Ik was een monster geworden. De pijn was onbeschrijflijk. Mijn eerste gedachte was: “Mijn zoon ! Voor mijn zoon moet ik blijven leven ” Ik voelde dat ik zou gaan vertrekken, ik ging sterven, maar voor mijn zoon heb ik me aan het leven vastgeklampt. Ik dacht: “Mijn vrouw is nog jong, 40 jaar, ze zal wel een man vinden. Maar mijn zoon, hij zal geen vader vinden.” De brandweermannen zijn gekomen, en ik dacht alleen maar aan mijn zoon. Per helikopter ben ik overgebracht naar Toulouse en ik ben in coma geraakt. De operatie duurde van 14.00 uur tot 5.00 uur ’s morgens. Er waren 250 transplantaties nodig en 32 metalen platen.
De volgende dag al wilde iemand mijn zaak overnemen. Men was mij al aan het begraven ! Toen ik nog maar nauwelijks wakker was, zei ik tegen Jeanine: “Nee, we verkopen de zaak niet. We moeten dit aan alle gemeenschappen laten weten en een grote gebedsketen organiseren” Iedereen heeft gebeden opdat God een wonder zou verrichten. Heel vlug kon ik terug naar huis en volgens de dokters ben ik wonderbaarlijk genezen”
Op dit moment kan men nauwelijks zien dat Didier een ongeval gehad heeft. Zijn aangezicht is zoals tevoren. Hij werkt in zijn onderneming en zorgt goed voor zijn zoontje. Voortdurend herhaalt hij: “Hij is het, die mijn leven gered heeft”.
Jeanine getuigt tenslotte: “Dit getuigenis geef ik voor alle moeders, die omwille van hun man abortus willen plegen. Heb geen angst ! Vrees niet de mensen, vrees eerder God ! Het is God, die ons het geluk geeft. Maak de goede keuze. Zelfs als jullie bang zijn dat jullie man jullie zal verlaten en dat jullie kinderen zullen achterblijven zonder vader, offer jullie kind niet op. De Heer is aanwezig. Heb veel vertrouwen in Hem, de meester van uw leven”

Lieve Gospa,
word het niet moe onze harten, “die hard zijn en zonder antwoord” te bewerken,
We willen ze u immers helemaal geven !

Zr. Emmanuel
Vertaald uit het Frans
© Enfants de Medjugorje januari 2009

 


Copyright © 2014. All Rights Reserved.