Medjugorje

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1 – Op 2 oktober had Mirjana haar maandelijkse verschijning.
Na de verschijning deelde ze de volgende boodschap met ons:

“Lieve kinderen, in deze tijden kom ik tot jullie om jullie op te roepen tot de eeuwigheid. Het is een oproep tot liefde. Ik roep jullie op tot liefhebben, want alleen doorheen de liefde zullen jullie de Liefde van God leren kennen. Velen denken dat zij in God geloven en dat zij zijn geboden kennen. Zij proberen om te leven volgens die regels, maar vergeten het belangrijkste: zij houden niet van Hem. Kinderen, bid en vast. Dat is de weg die jullie zal helpen om je hart open te stellen en om lief te hebben. De eeuwigheid verdien je alleen doorheen de liefde voor God. Ik ben bij jullie. Ik zal jullie met moederlijke liefde begeleiden. Dank dat jullie mijn oproep beantwoord hebben.”

Op het einde voegde de Gospa er nog aan toe: “Mijn kinderen, de handen van een priester zijn de gezegende handen van mijn Zoon. Heb er eerbied voor.”

2 – Hemels nieuws Een grote vriend van Medjugorje heeft ons zopas verlaten. Bisschop Pavel Hnilica, afkomstig uit Slovakije en een trouwe vriend van Johannes Paulus II, is na een lange ziekte overleden op de leeftijd van 85 jaar. Hij stierf op 8 oktober, rond 6 uur ’s ochtends, in Tsjechië. Hij zal begraven worden op 18 oktober om 11 uur in de kathedraal van Trnava (in Slovakije). In Rome zal kardinaal Josef Tomko op 25 oktober om 18 uur in de basiliek Santa Maria Maggiore een mis voor hem opdragen (zie P.S. 1). Wat een prachtig voorbeeld was deze man voor ons! Een leven ten dienste van de kerk, een martelaar in de communistische gevangenis, een vaak heimelijke steun aan de Oostbloklanden, de prachtige beleving van naastenliefde voor iedereen. De “fioretti” uit zijn leven zijn zeker even talrijk als die in het leven van vele heiligen, en ik ben blij te horen dat ze gepubliceerd zullen worden! Bisschop Hnilica genoot het vertrouwen van Johannes Paulus II. De onvermoeibare apostel van Maria, altijd met een rozenkrans in de hand, had op 24 maart 1984 Rusland aan het Onbevlekt Hart van Maria toegewijd, onder indrukwekkende omstandigheden. Aan hem heeft Paus Johannes Paulus II, vol vreugde bij het horen over die toewijding, deze innerlijke zekerheid toevertrouwd: “Medjugorje is de voortzetting en de realisatie van Fatima”. Ik wil met jullie een episode uit zijn leven delen, een episode waar hij me zelf over verteld heeft, een episode, waaruit blijkt van wat voor kaliber deze man wel was: het gebeurt in Slovakije, in de ergste tijden van het communisme. Pavel Hnilica is priester en in het geheim ook bisschop, hij is een jezuïet, in burgerkleren. Die nacht maakt hij deel uit van een groep mensen die achtervolgd worden door de communisten: de groep wil het land uit proberen te komen, om –als God het wil– eindelijk de vrijheid te bereiken. Voor hen is het een kwestie van leven of dood. De groep gaat door een bos, snel, want de honden kunnen ze elk moment ruiken en alarm slaan. Alles lijkt goed te gaan… Maar plots struikelt een zwangere vrouw, acht maanden ver, en ze valt. Ze heeft haar voet bezeerd en kan niet verder. Ze heeft ook nog een klein kind aan de hand, te klein om voor zichzelf te kunnen zorgen. Pavel merkt het en zonder ook maar een seconde aan zijn eigen veiligheid te denken maakt hij rechtsomkeert en besluit niet te verder vluchten en de vrouw te helpen. Daar gaat de mooie droom van vrijheid… Maar hij blijft bij de vrouw en brengt haar terug naar huis. De anderen zijn tegen die tijd al ver weg, zij lopen een nieuw leven tegemoet… Pavel zal geen van hen echter ooit terug zien: kort daarna hoort hij dat de groep nog voor de grens gearresteerd werd. Die dag redde zijn naastenliefde Pavel van de dood! Hij gehoorzaamde aan de Heilige Geest, die hem ingaf om zijn vrijheid op te offeren om een zwangere vrouw en een kind te helpen. En op die manier beschermde God zijn apostel in nog heel wat andere situaties. De legendarische naastenliefde van bisschop Hnilica spruitte voort uit het Evangelie: bovenop de drie traditionele geloften van armoede, gehoorzaamheid en kuisheid had hij namelijk de gelofte afgelegd om nooit zijn hulp te ontzeggen aan iemand die hem om hulp vroeg. “Vraagt iemand je om iets, geef het, en pakt men iets van je af, vraag het dan niet terug” (Lc 6, 30). Net bij die gelegenheid, achtervolgd door de geweerschoten van de communisten, had Pavel Hnilica aan Maria beloofd dat hij, als zij hem zou redden, zijn hele leven zou inzetten voor het dogma van Maria Middelares van alle genaden en voorspreekster bij God. En hij heeft die belofte gehouden. Hij had ook besloten om elk stukje van zijn leven en van zichzelf te offeren voor de bekering van Rusland, als antwoord op de boodschap van Fatima, waar Maria dat nadrukkelijk vroeg, als noodzaak, en voor de rest van de wereld. Ook dat is hij tot het einde blijven doen. Laten wij samen met hem bidden voor de volkeren die onderdrukt en belogen worden en die hem zo na aan het hart lagen!

3 – Na een maandenlange afwezigheid (zij was de enige zienster die er in juni, bij de 25ste verjaardag van de verschijningen, niet bij was) is Vicka in september naar Medjugorje teruggekeerd, tot grote vreugde van iedereen! Zij heeft een rugoperatie ondergaan en heeft lang moeten rusten en revalideren alvorens haar taak bij de pelgrims weer op te kunnen nemen.

4 – In deze oktobermaand bidden wij in het bijzonder tot Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans. Ach, hoeveel getuigenissen zouden we niet kunnen vertellen! Net als de heilige Johannes op het einde van zijn Evangelie zegt: de wereld zou wellicht te klein zijn voor de boeken die men dan zou moeten schrijven. Over de genaden, de bescherming, de wonderen en de weldaden van welke aard dan ook, die verkregen werden door de rozenkrans! Veel pelgrims komen naar Medjugorje en horen hier de volgende boodschap: “Bid elke dag de rozenkrans in jullie gezin, lieve kinderen! Laat de ouders met hun kinderen bidden, de kinderen met hun ouders, en zo, verenigd in gebed, zal Satan niets tegen jullie kunnen ondernemen.” De mensen horen die boodschap, maar grijpen het geboden wapen niet. Zij komen het jaar daarna terug, en soms zijn er heel wat erge dingen in hun gezin gebeurd, maar bekennen dat ze het medicijn dat ze daarvoor had kunnen behoeden niet gebruikt hebben. “Satan wil jullie gezin vernietigen”, zegt de Gospa, “Hier is het wapen om hem te overwinnen!” De rozenkrans is geen decoratie-artikel voor in huis. Laten we die samen bidden! Sommige mensen zeggen dan: „Ja, maar wij hebben geen tijd!“ Fout! Helemaal verkeerd! Nul op tien! Want als wij doen wat onze hemelse moeder van ons vraagt, dan zal zij op haar beurt ons voorgaan op al onze wegen, de (juiste!) deuren voor ons openzetten en de slechte paden barricaderen. Zo helpt zij ons om veel tijd te winnen! Minder verdwalingen, minder vergissingen, minder omzwervingen door gebrek aan inspiratie, minder doodlopende straatjes dus! Zij die de rozenkrans bidden (met het hart) zijn vredig en hebben tijd! Ik hoor nog de stem van Pater Slavko, met zijn onvergetelijk Kroatisch accent, die zei: „Wie niet liefheeft vindt excuses, maar wie liefheeft, die vindt een oplossing!“ Tijdens WO II werd Hiroshima door een atoombom verwoest. In een straal van anderhalve kilometer rond de plaats waar de bom insloeg was er geen levende ziel meer. Een zee van vernieling... Vlak naast de parochiekerk echter stond een klein huisje, dat slechts acht woonblokken van de plaats waar de bom insloeg verwijderd was. En ongelofelijk maar waar: dat huis was helemaal onbeschadigd gebleven! Het huis was een Jezuïetenklooster, bewoond door 8 paters. Geen enkele onder hen had ook maar een schrammetje, meer nog: ze zijn niet alleen levend uit het drama gekomen, maar ook in perfecte gezondheid. Ze zijn vele jaren later gestorven, op hoge leeftijd. Een van hen, pater Huber Schiffer, was 30 toen de bom viel. Hij leefde daarna nog 33 jaar verder, in goede gezondheid, en stierf in 1982 in Frankfurt. In 1976 getuigde hij op het grote Eucharistisch Congres van Philadelphia, waar ik ook bij was, en op dat moment leefden alle 8 paters nog. Experten stonden voor een raadsel en wilden het natuurlijk oplossen. Er werden allerhande onderzoeken verricht met de beste apparatuur, er werd verwoed gezocht naar een kleine indicatie van een verborgen beschermende kracht in het gebouw. Hoe kon dit huis, dat heel gewoon was en op alle andere eenvoudige Japanse huizen leek, ongeschonden uit een dergelijke catastrofe komen? De Jezuïeten zelf werden aan meer dan 200 verschillende onderzoeken onderworpen. De conclusie bleef echter onveranderd: men begreep niet hoe die 8 mannen hadden kunnen overleven, terwijl rondom hen duizenden andere levende wezens gestorven waren. De Jezuïeten echter wisten heel goed hoe dat kwam! Maar hoeveel ze het ook van de daken schreeuwden: men geloofde hen niet. Het antwoord was immers geen wetenschappelijk antwoord! Pater Hubert verklaarde dat de bescherming te danken was aan Maria, want hij en zijn broeders leefden naar de boodschappen van Fatima. Hij zei aan de wetenschappers: „Kijk, het is heel eenvoudig: ik bevond mij op de plaats waar de bom insloeg en ik leef nog. Ik ben ongedeerd. De vernietiging heeft op mij geen vat gehad. Kunt u het dan ook niet proberen?“ „In ons huis“, zo zei hij, „was er maar één verschil met alle andere huizen, één klein verschil: wij baden er elke dag samen de rozenkrans!“

Lieve Gospa, waarom hebben wij zoveel tijd nodig, om te begrijpen?

Zuster Emmanuel

P.S. 1: Voor informatie over zijn geschriften en zijn werk in de landen van Oost-Europa: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – De maandelijkse verschijning die Mirjana op 2 september had was heel vredig, ja zelfs vreugdevol. Na de verschijning vertelde Mirjana dat de Gospa die keer geen klassieke boodschap gegeven had, maar wel deze: “Jullie weten dat wij hier bijeen gekomen zijn opdat ik jullie zou kunnen helpen om de liefde van God beter te begrijpen!”.

Daarna sprak de Gospa met Mirjana over de toekomst. Later zei ze ook nog: “Ik breng jullie samen onder mijn moederlijke mantel om jullie te helpen begrijpen hoe liefdevol en groots God is. Lieve kinderen, God is groot! Groot zijn zijn daden! Laat jullie niet wijsmaken dat jullie ook maar iets kunnen doen zonder Hem. Niet eens de ene voet voor de andere zetten kunnen jullie alleen, lieve kinderen. Ga naar Hem op weg en wees getuigen van Zijn liefde. Ik ben bij jullie. Bedankt!”

2 – De Kruisverheffing
Op 30 augustus 1984 sprak de Gospa over het kruis dat in 1933 opgericht werd op de berg die vandaag de Krizevac genoemd wordt. Ze zei: “Lieve kinderen! Dit kruis maakte deel uit van Gods plan, toen jullie het op de berg plaatsten. Ga dezer dagen meer dan anders de berg op en bid voor het kruis. Ik heb jullie gebed nodig…”

Op de 14de van deze maand vierden wij de kruisverheffing, een feestdag die de Kroaten na aan het hart ligt. Volgens de lokale traditie beklimmen de gelovigen ’s ochtends vroeg de Krizevac, om het kruis op de top te vereren en daar de vroegmis te vieren. Dat is iets wat niemand wil missen, en ook ik niet. Ik kwam extra vroeg naar boven en kon het schouwspel bewonderen: van overal kwamen hele scharen Kroatische pelgrims de berg op, velen van hen barvoets, naar het kruis van Jezus. Je kon groepen zien komen uit alle richtingen, op smalle paadjes, op brede wegen, op de paadjes tussen de wijnranken, en iedereen kwam samen op de top van de berg, bij het kruis. Wat een fantastisch zicht! Op zo’n moment denk je automatisch aan de profeten van het Oude Testament, die zagen hoe de mensen uit alle windstreken naar Jeruzalem kwamen om er verlossing te zoeken.

Vandaag de dag vragen wij ons bezorgd af waar het naartoe moet met de wereld en wat de toekomst brengen zal… Hier kan men het juisten antwoord op die vragen vinden en gered worden: door in te gaan op de uitnodiging van Jezus en te beslissen Hem te volgen. Maar het is belangrijk dat we het juiste antwoord vinden, en de ware Jezus, en niet, wat de New Age te bieden heeft!
De ware Jezus redt ons door zijn dood op het kruis en zijn verrijzenis. De New Age wil het kruis weggooien en zielen de verkeerde weg wijzen. En helaas trappen ook heel wat gelovigen in de val. Gelukkig niet bij de Kroaten: zij weten dat hun trouw aan het kruis ze gered heeft van het communisme en andere kwalen. En nu willen zij die heerlijke schat in geen geval prijsgeven… Je moet maar eens toekijken hoe jong en oud het kruis vereren en kussen… Wat een voorbeeld voor ons westerlingen, die met lede ogen toekeken toen heidenen onze kruisen kwamen weghalen, zelfs uit katholieke gebouwen! Geen wonder dat we niet meer weten waar onze redding vandaan zal komen. Geen wonder dat de vele vijanden van Jezus valse verlossingen uitvinden, zoals valse genezingen en valse wegen naar vrede, om ons vals geluk dat niet van het kruis komt aan te bieden. Wanneer wij een kruis weghalen, dan is dat een overwinning voor Satan. Hij is dan dolgelukkig, want wij gooien net datgene weg wat zijn nederlaag betekend heeft. Satan haat het kruis, want aan het kruis heeft Jezus hem overwonnen, en nu wil hij zijn haat voor het kruis ook op ons overdragen. Daarom zijn vele mensen vandaag de dag zo bang om tot Jezus’ kruis te komen, zij werden zonder het te weten besmet met die haat, en maken soms zelf foeilelijke kruisen die aan godslastering grenzen. Waarom moeten novicen bij satanische sekten op het kruis trappen om opgenomen te worden? Satan kent de macht van het kruis. Maar zijn wij, gelovige christenen, ons verstand dan helemaal kwijtgeraakt, dat wij het kruis opgegeven hebben?

Velen kennen reeds de Kroatische traditie bij huwelijken: wanneer het sacrament toegediend wordt en bruid en bruidegom de huwelijksbelofte uitwisselen reikt de priester hen een kruisbeeld, dat hij op zijn stola legt. De huwenden leggen hun hand op het lichaam van Christus, de bruidegom eerst, en dan legt de bruid haar hand op de zijne. Dat kruisbeeld krijgt later een ereplaats in hun huis en wordt het centrum van hun gebedsleven. Daarom zijn er bij katholieke Kroaten ook heel weinig echtscheidingen. Wanneer buitenlandse koppels over deze traditie horen vinden ze het vaak jammer dat ze die op de dag van hun huwelijk nog niet kenden. Maar voor God is het nooit te laat. Op hun huwelijksverjaardag kan een mis voor hen gelezen worden, waarbij zij hun huwelijksbelofte hernieuwen, terwijl ze hun hand op de gekruisigde Jezus leggen. Op dat moment wordt Jezus het bindmiddel van hun liefde en eenheid. Verzoekingen, stormen en echtelijke conflicten, die in elk huwelijk voorkomen, kunnen voortaan afgegeven worden aan Jezus, de beschermer en redder van hun liefde. Hoeveel lijden en scheidingen zouden op die manier vermeden kunnen worden!

Breng gewijde kruisen mee naar huis, in de slaapkamer, woonkamer, overal waar jullie leven! Met het kruis van Jezus komt ook Gods zegen in jullie huis binnen, en hebben wij die niet meer dan ooit nodig? Is het niet de hoogste tijd om de ware brenger van verlossing, Hij, die ons nooit zal bedriegen, te bekijken, te voelen, te kussen en te vereren?

Op 25 maart 1997 zei de Gospa: “Lieve kinderen! Vandaag nodig ik jullie er heel bijzonder toe uit om het kruis vast te nemen en over de wonden van Jezus te mediteren. Bid tot Jezus en vraag dat Hij de wonden zou genezen die jullie, lieve kinderen, in de loop van jullie leven door jullie eigen zonden of door die van jullie ouders opgelopen hebben.”

3 – Bernard, een arts, was van de week voor het eerst in Medjugorje. Hoewel hij gedoopt was keerde hij zich toen hij 12 was van het geloof af. Door een paar katholieke vrienden begon hij zich vanaf 1998 langzaam te bekeren, maar zijn spiritueel leven bleef nogal vaag.

Een paar dagen geleden ging hij in zijn eentje de Podbrdo op. Hij zag al het afval liggen en besloot om het op te rapen en in een plastic zak te verzamelen. Al doende kreeg hij opeens het idee dat de Gospa wilde dat hij voor haar standbeeld zou gaan bidden. Hij negeerde dat idee echter en ging gewoon door met afval rapen. Opeens werd hij door een kristalheldere gedachte overvallen: “Afval rapen is ok, maar ik zou mij beter bezig houden met het afval in mijn hart, en dat aan de voeten van de Gospa neerleggen.” Die gedachte werd zo sterk en onweerstaanbaar dat hij voor het beeld van Maria op zijn knieën viel. Zodra hij begon te bidden kwamen hem allerlei taferelen uit het verleden voor de geest, dingen die hij al lang vergeten was. Er was ook een vrouwennaam bij, en die verdween maar niet. Het was de naam van een patiënte, een van de vele duizenden die hij als arts behandeld had, maar dan wel 35 jaar geleden! Terwijl hij bad zag hij hoe hij ’s avonds, als jonge student geneeskunde, in een ziekenhuis werkte. Hij was verantwoordelijk voor de ongeneeslijk zieken. En zonder de patiënte of wie dan ook om toestemming te vragen –volledig tegen de regels in dus– gaf hij haar een spuit met een grote dosis morfine. Hij wist heel goed dat dat een groot risico was voor de patiënte, maar door de hardheid van zijn hart en het egoïstische verlangen om een nieuw experiment uit te proberen twijfelde hij niet één seconde. De volgende ochtend was de vrouw dood.
Voor het beeld van de Gospa zag Bernard zichzelf, hoe hij lang geleden was, trots en vol zondigheid. Vanuit het diepste van zijn hart kwam elke zonde die hij ooit beging terug… Nu is Bernard bezig met het opruimen van zijn eigen afval. Die ervaring stelde hem voor een raadsel; hij had immers nooit gedacht dat hij zoveel vuilnis in zijn hart verzameld had. Maar onder de liefdevolle en niet veroordelende blik van Maria, in die gezegende ontmoeting met zijn hemelse moeder, verloor Bernard de hoop niet. Integendeel, vol oprecht berouw besloot hij om al die afschuwelijke daden in het hart van Jezus te gooien, opdat Hij ze voor altijd zou verbranden. Bernard spurtte naar de biecht en kreeg als geschenk een diepe innerlijke vrede, een vrede die hij al lang zocht maar nooit gevonden had. Dat is het geschenk van Maria, de Moeder van de vrede, dat zij voor die geliefde zoon hier in Medjugorje klaarhield.

Aan de hand van dit voorbeeld wordt duidelijk hoe de Gospa werkt: zij trekt de schapen die door de Boze misleid werden naar zich toe – Zacht en krachtig werpt zij het licht van de genade op hen – Door haar wonderbare en barmhartige blik wekt zij in hen het verlangen om zich te zuiveren – Dan leidt zij hen naar haar zoons, de priesters.

Een zondaar die zich in de handen van Maria werpt blijft niet lang meer in zijn zonden vastzitten. Een priester die met Maria samenwerkt is een gelukkig priester die in de biechtstoel nooit zonder werk zit: Hij verzamelt de verloren schapen uit de hand van Maria en brengt ze naar Jezus.

Liefste Gospa, stel ons onder jouw moederlijke blik! Help ons om ons leven te zuiveren en te veranderen! Red ons voor de drang naar de zonde, opdat wij het Leven zouden bereiken!

Zuster Emmanuel +
© 2006 Children of Medjugorje

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Op 2 augustus kreeg de zienster Mirjana haar maandelijkse verschijning, en op het einde van de verschijning deelde zij de volgende boodschap met ons:

“Lieve kinderen, in deze onrustige tijd kom ik naar jullie toe, om jullie de weg van de vrede te tonen. Ik hou van jullie met een onmetelijk grote liefde en ik wil dat jullie van elkaar houden en in elke medemens mijn Zoon zien, die zelf de Liefde zonder einde is. De weg naar vrede gaat alleen, alleen via de liefde. Geef mij je hand, geef je moeder je hand, en laat mij jullie leiden. Ik ben de Koningin van de Vrede. Ik bedank jullie!”

Mirjana voegde er nog aan toe: “Na een lange onderbreking heb ik de hemel weer open zien gaan en heb ik de drie tekenen gezien: het kruis, het hart, en de zon”. (Die drie tekens worden elke keer gegeven aan de zieners die de Gospa elke dag zien. Het was dus erg lang geleden dat Mirjana ze gezien had. Mirjana heeft geen uitleg gegeven bij het symbolisch karakter van deze drie tekens, want ze spreken gewoon voor zich.)

2 – Een nieuwe commissie voor Medjugorje?

Geweldig nieuws: zoals CNS (Catholic News Service, VS, op 24 juli) en andere kranten zoals ‘Vecernji List’ (op 16 juli) schreven (zie P.S. 1) heeft kardinaal Vinko Puljic van Sarajevo aangekondid dat er in september een nieuwe commissie voor Medjugorje gevormd zou worden. Wie precies in die internationale commissie zal zetelen is nog niet bekend. Het nieuws werd bekend na de ontmoeting van de bisschoppen van Bosnië-Herzegovina, die van 12 tot 14 juli 2006 in Banja Luka plaatsvond. In een eerste fase zal deze commissie moeten vaststellen of Medjugorje door de Kerk officieel als mariaal heiligdom gezien kan worden. Daarna zullen ook andere elementen grondig onderzocht worden.

In dat verband is er nog positief nieuws, uit Rome: dit jaar (25ste verjaardag van de verschijningen) heeft het officiële bedevaartreisbureau van het Vaticaan, “Opera Romana Pelegrini” zo’n 14 busbedevaarten en 24 vliegtuigbedevaarten naar Medjugorje georganiseerd!
En nog goed nieuws: in 1999 heeft Mgr. Tarcisio Bertone, toen Secretaris van de Congregatie voor de Doctrine van het geloof, in een privé onderhoud met pater François Xavier Wallays, moderator-generaal van de gemeenschap van de Zaligsprekingen, en in aanwezigheid van andere priesters in Rome gezegd dat Medjugorje dezelfde beoordeling verdient als Tsjechostochau (een zeer geliefd mariaal heiligdom in Polen).

Laten we dan vredig en hoopvol afwachten! Onze taak is nu te bidden opdat Rome een wijze besluiten moge nemen bij het benoemen van de leden van de commissie, en opdat hun werkzaamheden tot het heil van vele zouden dienen. Als paus Johannes Paulus II naar zijn vriendin Zofia Skmarnicki uit Krakau kon schrijven dat hij in gebed elke dag naar Medjugorje kwam, dan is dat omdat hij de betekenis –de genade– van deze plaats voor onze tijd erkend had. Hier volgt een citaat:

“[…] Zofia, ik bedank je voor alles in verband met Medjugorje. Ook ik ga er elke dag op bedevaart, in gebed; ik ben in gebed verbonden met al wie daar bidt en van daaruit een oproep tot gebed lanceert en verspreidt. Vandaag begrijpen wij die oproep beter. Ik ben blij dat onze tijd geen tekort heeft aan mensen van gebed en apostelen […]”. (8 december 1992, zie P.S. 2)

Laten wij in afwachting van eventuele veranderingen voor Medjugorje trouw blijven aan het recentste officiële document uit Rome, gepubliceerd door de Congregatie voor de Doctrine van het geloof, dat dateert van 26 mei 1996 en het nummer 154/81-06419 draagt: de Kerk geeft toestemming voor privébedevaarten, verbiedt officiële bedevaarten, en eist pastorale begeleiding voor pelgrims die naar Medjugorje gaan (zie P.S. 3).

3 – Wapenstilstand in Libanon!

Hier in Medjugorje leeft Libanon in ons hart en ons gebed! Bij het jongerenfestival, begin augustus, hebben de voorgangers vaak gewezen op de afwezigheid van onze geliefde Libanese pelgrims, en heeft de enorme groep jongeren heel intens voor hen gebeden. Het was heel ontroerend. Toen iedereen zich voorstelde kreeg Libanon een heel lang applaus, want er was slechts een handvol Libanezen onder de deelnemende jongeren, die uit 49 landen kwamen. Ze huilden bijna allemaal!
Van bij het begin van het conflict hebben de priesters ze allemaal aan de barmhartigheid van God toevertrouwd.

In Frankrijk, de VS, Canada en zelfs in Libanon circuleren verschillende versies van een valse boodschap, die de Gospa zogezegd aan Ivan toevertrouwd zou hebben. Ivan heeft het bestaan ervan echter nadrukkelijk ontkend. Bovendien merk je meteen dat die gestresseerde manier van spreken niet die van de Gospa kan zijn. Voorzichtigheid is aangewezen en het is beter de geruchten (nog een over Medjugorje!) niet te geloven en het te houden bij de officiële boodschappen die vanuit Medjugorje verspreid worden. Als de moeder Gods ooit een boodschap zou geven over een bepaalde situatie, dan zou die al gauw op de officiële homepage verschijnen.

Natuurlijk is er gebed nodig voor Libanon! De laatste tijd heeft de Gospa op de berg heel vaak herhaald: “Bid voor de vrede in de wereld!” Daarbij noemt zij geen land in het bijzonder. De oorlog in het hart heeft de hele wereld veroverd! Daarom rekent zij op ons. Toen in januari 1991 de Golfoorlog uitbrak heeft de Gospa volgens Vicka het volgende gezegd: “Wanneer ergens een oorlog uitbreekt, dan is dat omdat er al een oorlog in de harten heerste, en die innerlijke oorlog dan naar buiten treedt. Maar wanneer jullie in je hart vrede sluiten, dan zal de uiterlijke oorlog meteen ophouden!” Bidden voor de vrede in Libanon betekent eerst in het eigen hart kijken en er elke vorm van verwerping, haat, jaloezie, verkeerde verlangens, en alles wat ons op onszelf concentreert uit verbannen. Al dat kwaad moeten wij aan Jezus afgeven, opdat hij het zou verbranden in het vuur van zijn hart. Die innerlijke bekering van ons is dan veel sterker dan alle menselijke wapenstilstanden en bemiddelingen, want dan wordt Satan, de mensenmoordenaar, overwonnen en ontwapend. Dat is een echte wapenstilstand, die blijvend is, omdat de haat aan de oorsprong overwonnen wordt! En die kun je zelfs van thuis uit bereiken…

Ja, de Gospa rekent op ons, net als onze broeders en zusters die slachtoffer zijn van deze oorlog…

Lieve Gospa, “de weg naar vrede gaat alleen, alleen, via de liefde”, schenk ons dan die liefde, die wij zo hard nodig hebben!

Zuster Emmanuel +

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1. Op 2 juli heeft Mirjana haar maandelijkse verschijning gehad, in aanwezigheid van talrijke pelgrims. Na de verschijning gaf zij de volgende boodschap door:

“Lieve kinderen, God heeft jullie geschapen met een vrije wil, opdat jullie zouden begrijpen en een keuze zouden maken tussen leven en dood. Als moeder wil ik jullie met mijn moederlijke liefde helpen om het leven te begrijpen en de weg van het leven te kiezen. Kinderen, laat je niet vangen door valse vrede en valse vreugde, maar sta mij toe, lieve kinderen, om jullie de ware Weg te tonen, de Weg die naar het leven leidt: mijn Zoon. Bedankt!”

Kiezen voor het leven en niet voor de dood, daartoe nodigt onze Moeder ons in deze onrustige tijden uit. In de heersende “cultuur van de dood” zijn de uitnodigingen tot de dood zo groot en talrijk dat wij er alleen aan kunnen weerstaan op voorwaarde dat wij een stevig gebedsleven voeren, in het besef dat wij een strijd aan het leveren zijn. De overwinning zal er komen door de Barmhartigheid, ja, die zal het laatste woord hebben!

Te midden van het groeiende misprijzen voor het menselijk leven heeft God voor prachtige hoopgevende lichtpuntjes gezorgd, die nu al het Nieuwe Pinksteren van de Liefde aankondigen. Een Ierse vriendin, Bernadette Gourdin, oprichtster van de stichting Rachels Vineyard (zie P.S. 2) wil hier een aantal ervaringen met ons delen uit haar apostolaat bij vrouwen die abortus gepleegd hebben. Een allesbehalve banaal avontuur, waarin zowel de dood als het leven krachtig aanwezig zijn:

“Ik zal altijd spijt hebben van mijn beslissing om voor mijn kind de dood en niet het leven gekozen te hebben. Ik ben bedrogen door een valse vrede en een valse vreugde!”

“Elke abortus staat gelijk met het overlijden van een gezinslid. Maar na een overlijden is het van groot belang dat je kunt rouwen. Abortus ontneemt iedereen echter het recht om te rouwen. Bij abortus is er geen lijk, geen begrafenis, geen graf, geen plaats om te treuren. Het verdriet krijgt geen plaats! Uit emotioneel oogpunt is het voor de vader en de moeder bijzonder belangrijk om dit zwaar taboe aan het licht te brengen.”

Tijdens de bijeenkomsten van Rachels Vineyard beseffen veel vrouwen voor het eerst dat zij moeder zijn, dat zij niet treuren over een hoopje cellen maar wel over het verlies van hun kind. Zij beseffen dat Jezus de enige ware Weg is. In hun ziel is er een diepe wonde geslagen, die alleen door Hem genezen kan worden. Zij spreken hun verdriet uit tegenover de Barmhartige Jezus, die hen vergiffenis wil schenken. Zij hebben Zijn gave, het Leven, verworpen, maar aanvaarden zijn ander geschenk: Zijn barmhartigheid en Zijn vergiffenis.

Een van de bijbelpassages die tijdens de bijeenkomsten aan bod komt is het verhaal van de Samaritaanse vrouw (Joh 4). Jezus weet alles over haar. En het is diezelfde vrouw die, ondanks haar verleden, het woord van Leven en van het Levend Water naar haar naasten zal brengen. God kan gebruik maken van onze fouten om van ons betere mensen te maken en om doorheen ons anderen te raken. “Hij heeft mijn abortus gebruikt om mij Zijn barmhartigheid te openbaren, en om zoveel vrouwen te raken met Zijn boodschap van hoop en genezing! Hij verricht mirakels doorheen onze fouten.”

2. De Gospa heeft het eens te meer over “de valse vrede”. Daarom zou ik graag het tweede deel van het gesprek dat ik in juni met pater Donald Calloway (ex-misdadiger die priester en missionaris geworden is) voerde met jullie delen. (zie fax van 15 juni)

Zr. Em.: Hoe verspreidt u de boodschappen van Medjugorje?

Don Calloway: In Steubenville (V.S.) gaat dat redelijk gemakkelijk, de mensen staan er erg voor open. Vaak verspreid ik de boodschappen in parochies, missies, conferenties, jongerengroepen, gevangenissen… Meestal geef ik slechts de kernpunten mee, zoals de 5 steentjes, dat is eenvoudig en makkelijk te onthouden. Veel mensen komen naar mij toe omdat ze de Duivel aan het werk zien, occulte zaken die overal aanwezig zijn. Zij doen aan wicca, new age, reiki, reflexologie, yoga, alles… Iemand moet hen zeggen dat je alleen van die dingen af kunt raken door gebed en vasten. Dat maakt deel uit van de boodschap van de Gospa. En het is onze taak om dat te doen!

Zr. Em.: Veel mensen doen aan reiki. Wat kunt u ons daarover vertellen?
Don Calloway: Er bestaat een boek, “Ransomed from Darkness”. Dat zou u moeten lezen. Zoveel mensen raken daardoor op het slechte pad! Ik denk bijvoorbeeld ook aan de boeken van Harry Potter. Ik zou met de woorden van Jezus willen spreken: “Het is beter voor uw kind dat hij als analfabeet in het Rijk der Hemelen betreedt!” Heel wat mensen, ook en vooral in kloosters en parochies, denken dat dat allemaal goed is. Yoga, tai chi, reiki, enz. Maar die dingen zijn geen gewone oefeningen, het is een denkwijze die je jezelf eigen maakt, je probeert om jezelf te redden, om je eigen heiland te zijn… je probeert om zelf je wonden te genezen (zie P.S. 3 over reiki). Maar dat kan helemaal niet! Wanneer ik het over dat soort zaken heb zie ik vaak mensen kwaad worden. Nu, als je wil leren om je rustig en vredig te voelen, leren om rustig te ademen zodat je je beter voelt, mij best! Maar als je dat niet doet met een bijkomend offer, dan kan dat duivels zijn.

3. Pater Robert Thorn is terug in Medjugorje! Pater Robert Thorn is een voormalig docent in Transcendentale Meditatie, die ons een eersteklas getuigenis biedt over de valse vrede en de subtiele valkuilen die zich op onze weg bevinden: “Ik had een heel goede vriend die altijd rustig en vredig was. Eens vroeg ik hem hoe hij dat voor elkaar kreeg, en hij antwoordde: “Ik doe aan Transcendentale Meditatie.” Ik heb daarover informatie gezocht, en kreeg steeds meer zin om er zelf ook aan te doen. Hij vond een leraar voor mij, een Amerikaan, die mij TM leerde. Van bij het begin voelde ik een grote vrede door mijn lichaam stromen, en ik voelde het verlangen om dat ook aan anderen te leren. Ik voelde echt een enorme vrede, ongelofelijk. Daardoor hield ik op met drugs gebruiken, dat moet namelijk als je aan TM doet. En na enige tijd werd ik zelf ook TM-leraar.

Enige tijd later reisde ik, op aanraden van mijn broer, naar Medjugorje. Als toerist hoor, gewoon uit nieuwsgierigheid! Een zekere nacht was ik op de Verschijningsberg, geknield bij het kruis, en deed ik aan TM terwijl de andere pelgrims rondom mij aan het bidden waren. Een van hen begon in talen te spreken, en meteen voelde ik een heel onaangenaam gevoel in mijn binnenste. Ik voelde dat ook ik iets moest zeggen. En plots begon ik ook in talen te spreken, en spraken wij afwisselend in talen tegen elkaar. Daardoor besefte ik dat de Duivel ook in talen kan spreken! Na die ervaring in Medjugorje ging ik gewoon door met mijn werk, mijn reizen, en mijn zondig leven, maar ik begon de Bijbel te lezen en de rozenkrans te bidden. Ik deed nog steeds aan TM. En ik voelde een onweerstaanbare aantrekkingskracht voor vrouwen. Op een dag kwam ik, op weg naar Istanboel waar ik met een Turkse vrouw een romantisch uitje gepland had, opnieuw in Medjugorje langs. Nadat ik enkele dagen ter plaatse geweest was, zei ik de rest van mijn reis en ook het afspraakje af, en besloot ik om langere tijd in Medjugorje te blijven. Daar voelde ik dan het verlangen om te gaan biechten. Vlak voor mijn biecht had ik tijdens het genezingsgebed na de heilige mis, de volgende ervaring: ik zat geknield en zag voor me hoe het bloed van Christus over mij stroomde. Ik zat met gesloten ogen. Opeens zag ik voor mijn geestesoog een afschuwelijk zwart monster, een soort kruising tussen een kreeft en een kever. En meteen besefte ik: “Dat is een slechte geest, daar moet ik van af zien te geraken!

Ik vertelde dat tijdens de biecht aan de priester. Toen hij dat hoorde zei hij: “Ah, dat is interessant. Vertel eens, heeft u gevast?” Ik antwoordde dat ik dat inderdaad gedaan had, en de priester zei: “Goed zo! Want de kracht van de Heilige Geest is groter wanneer je gevast hebt!” Daarop volgde een lange en intense nacht van gebed, waarbij de priester de slechte geesten die in mij huisden verdreef in de naam van Jezus Christus. Hij beval mij om van elke slechte geest afstand te doen. De priester bad de hele nacht door, en ik voelde in mijn ingewanden een ondraaglijke pijn. Er gebeurden allerlei vreemde dingen. Zo ontsnapte er bijvoorbeeld stoom uit mijn mond, of kwam ik op handen en knieën te zitten zonder van houding te kunnen veranderen. De priester sprenkelde wijwater over mij heen en plaatste een kruisbeeld op mijn buik. Op dat moment werd de pijn nog vreselijker. De priester vroeg: “In naam van Jezus Christus, wie ben je?”. En ik begon mijn mantra van Transcendentale Meditatie op te zeggen. Je mantra onthullen is echter iets wat niet mag, want daardoor verlies je voor een stuk de mogelijkheid om je op jezelf te concentreren. Ik was dan ook echt verbaasd dat ik de mantra gewoon opgezegd had. Ik vroeg mijn biechtvader of TM misschien iets slechts was, en legde hem uit dat ik op zijn vraag met mijn TM-mantra geantwoord had. Hij antwoordde: “Wel, het is in elk geval iets wat gehoorzaamt aan de macht en autoriteit van Jezus Christus!” Later heb ik samen met hem een en ander opgezocht, en wij hebben samen de betekenis van die mantra ontdekt: het was de naam van de duivel van het seksuele verlangen. Opeens was duidelijk waar die onweerstaanbare drang naar vrouwen vandaan kwam. Tijdens het exorcisme kwam nog de naam van een andere duivel aan het licht: de naam van de man die mijn leraar in Transcendentale Meditatie geweest was!

Daarna ben ik opgehouden met TM, en begon ik regelmatig naar Medjugorje te gaan. Ik bracht veel tijd door op de Krizevac en vroeg in mijn gebed om inzicht. Ik begon met een noveen tot de Gospa, en op de derde avond hoorde ik in de heilige mis tijdens de offerande heel duidelijk: “Ik wil dat je priester wordt”. Daar was ik helemaal ondersteboven van! Ik wist niet wat ik moest doen. Ik ben de kerk uit gegaan, nog steeds sprakeloos, en op weg naar het restaurant bad ik tot Maria: “Als je dat werkelijk van mij wil, help mij dan, want je kent mijn verlangen om te trouwen en kinderen te krijgen.” Zij antwoordde: “Ik zal je meer kinderen geven dan je je kunt inbeelden.

En op dat moment begon een ander hoofdstuk in mijn leven. Ja, ik ben priester geworden!

Zr. Em.: Wat is uw uitleg voor de vrede die u voelde toen u aan Transcendentale Meditatie deed? P.Robert: Nu zie ik duidelijk dat dat een valse vrede was. Nu ik terugkijk en denk aan de leerstellingen van TM besef ik dat TM eigenlijk over duivels gaat! Bij TM zul je het gevoel krijgen dat aan al je behoeften voldaan is, omdat de duivels je behoeften vervullen. Natuurlijk doen ze dat, want telkens je ‘mediteert’ (zie P.S. 4), streel je ze. Zij willen dus niet liever dan dat je terugkeert! De vrede die je ervaart bij TM is een valse vrede, want die is op jezelf gericht. Je streelt je Ego, en je voelt je daar goed bij. Maar je beseft niet dat je resistent wordt voor Jezus! De ware vrede, die van God komt, die krijg je als je je tot God richt. TM is eigenlijk gewoon zelfbevrediging. Herinner je de woorden van Jezus: “Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u. Niet zoals de wereld jullie vrede geeft,…

” Lieve Gospa, Koningin van de Vrede, moge in ons hart en in de wereld jouw stem luider klinken dan alle stemmen die de valse weg wijzen!

Zuster Emmanuel +

P.S. 1 – Bernadette Gourdin, ‘Rachel’s Vineyard’, Bezinningen om te genezen na een abortus. Tél: 087 8592877. Dublin, Ierland. E-mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. Website voor Ierland en Groot-Brittannië: www.rachelsvineyard.ie

P.S. 2 – Reiki is in Frankrijk nog niet erg bekend (nota van de vertaalster: in Vlaanderen en Nederland helaas wel), maar het is aan een snelle opmars bezig en wordt vooral gepromoot door New Age-kringen. Het gaat om een therapie die gebruikt maakt van de universele Levensenergie en een aantal krachten afkomstig van een transcendentale geest, die zeker niet de Heilige Geest is! Bij reiki roept men de universele energie over een zieke af door oersymbolen op zijn of haar lichaam te vormen. De therapeut visualiseert dan de energie die door de chakra van de schedelkruin naar binnen gaat, die de kruin vult en uit zijn overlopende hand stroomt om bij de patiënt naar binnen te gaan. In werkelijkheid opent reiki de deur voor duistere machten. Het gebeurt dat er in bepaalde gevallen een tijdelijke verbetering van de gezondheidstoestand optreedt, maar die wordt al snel gevolgd door symptomen die normaal gesproken uitsluitend in de context van duistere praktijken en spiritisme optreden. Deze praktijk maakt gebruik van geheime symbolen, van mantra’s van duistere oorsprong. Zoals vaak het geval is bij praktijken die door de New Age goedgekeurd en verspreid worden, ontkent ook reiki het bestaan van een persoonlijke God en Schepper en wordt gewerkt met energieën in een pantheïstische sfeer. Reiki wordt doorgegeven via initiatiecursussen (en dit in tegenstelling tot de gaven van de Heilige Geest die niet automatisch van de ene persoon op de andere worden doorgegeven maar die een geschenk zijn uit de hemel voor de personen die God daartoe uitverkoren heeft). Deze praktijk leidt tot geestelijke problemen en kan niet samengaan met ons katholiek geloof. Immers: bij Jezus is alles duidelijk! Het feit dat een aantal religieuzen reiki toepassen betekent niet dat het goedgekeurd wordt. Er zijn heel wat subtiele valkuilen en er is nog geen objectieve informatie uit onderzoeken beschikbaar en verspreid onder het grote publiek.

Zie voor meer informatie de website van pater Joseph Verlinde: Famille Saint Joseph, F 69380 Chasselay. Tel. : 04 78 47 35 26, Fax : 04 78 47 36 78. Websites: www.fsjinfo.net of www.final-age.net.

P.S. 3 – In Medjugorje heeft Maria als antwoord op een vraag over oosterse meditatievormen zoals zen en TM het volgende gezegd: “Waarom noemen jullie dat ‘meditaties’ terwijl zij de vrucht zijn van menselijke werken? Echte meditatie is een ontmoeting met Jezus, is het ontdekken van vreugde en innerlijke vrede. Je moet weten dat er slechts één God bestaat en slechts één bemiddelaar: Jezus Christus.” (december 1984

Sacramentsdag

Dierbare kinderen van Medjugorje,

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1 – Don Calloway in Medjugorje!

Begin juni is pater Donald Calloway weer naar Medjugorje gekomen. In de Engelstalige wereld is het verhaal van zijn wonderlijke bekering erg bekend. Hij is momenteel op missie in Stubenville, in de VS. Ik heb hem een aantal vragen gesteld, en hij neemt bepaald geen blad voor de mond!

Zr. Em: U gaat vaak op missie. Hoe is het vandaag gesteld met het Volk van God?

DC: Overal merk ik dat het gezin aangevallen wordt. En veel mensen staan onverschillig tegenover het geloof. Ik kan mij niet voorstellen wat Maria in haar moederhart moet voelen wanneer zij de jonge generatie ziet aankomen, die niets of bijna niets van het geloof afweet.

Wanneer ik op missie ga dan vertrek ik van de idee dat niemand iets over het geloof weet. Ik begin met de basis, leg de funderingen en bouw daarop verder. Zovele mensen krijgen zelfs dat niet in hun parochie! Een aantal kloosters waar ik te gast was varen een New-age koers, zijn feministisch, ecologisch, bezorgd om de bomen of om wat dan ook… Bij een katholieke middelbare school in het Caribisch gebied werd ik zelfs aan de deur gezet, omdat de school het gebruik van voorbehoedsmiddelen promootte en ik daar tegen in ging.

Ik denk dat het de priesters zijn die de boodschap het meeste nodig hebben, omdat zij in hun preken vaak de belangrijke zaken niet behandelen. De gelovigen zijn dan als schapen zonder herder; zij weten niet waarheen zij moeten gaan en daarom volgen ze maar de eerste de beste die hen aanspreekt. De parochies, de scholen, de universiteiten en de katholieke scholen, de bisdommen, de rechtsstelsels, enz. zijn er slecht aan toe. Bijna onopvallend is Satan erin geslaagd om in veel gebieden aan macht te winnen.

ZE: Wil u daarmee zeggen dat de Moeder Gods in Medjugorje een nederlaag moet verduren? 25 jaar na het begin van de verschijningen moesten wij in een vreedzame, verzoende wereld leven. Dat was van bij het begin haar plan... Is dat plan dan mislukt?

DC: Ik denk dat wij niet geluisterd hebben naar wat zij van ons vraagt. Zij zegt: “Ik heb jullie gebeden en jullie offers nodig.” Bijvoorbeeld het vasten! Natuurlijk is het moeilijk, maar blijkbaar wordt dat element van de boodschap afgewezen. We worden geconfronteerd met oorlogen en allerlei problemen in de gezinnen, de bisdommen, de kloosters, de parochies, enzovoorts, en ondanks alles vast er bijna niemand! Ik denk dat de invloed van de wereld zo sterk is dat het element “offer”, dat noodzakelijk is voor wie wil leven volgens het Evangelie, voor de meeste mensen te moeilijk is. Wij willen alles meteen, alles moet ogenblikkelijk gebeuren.

Op een zekere manier beantwoorden wij de oproep van de Gospa dus niet, maar proberen wij om de wereld met onze eigen menselijke middelen verbeteren. En die middelen bevatten niet het element “offer”. Er wordt geen rekening gehouden met de woorden van de Moeder der Profeten. De wereld haat de profeten en probeert hen het zwijgen op te leggen. Dan kun je je wel voorstellen hoeveel tranen de Gospa moet vergieten, zij, de Koningin van de profeten. En hetzelfde geldt voor de priesters. Wanneer priesters het Evangelie op een krachtige manier willen prediken, dan worden ze uit hun parochie gerukt en naar een piepkleine parochie op het platteland gestuurd. Er is veel vervolging en het kwaad is sterk. Ik denk dat Jezus en Maria op zoek zijn naar zielen die bereid zijn om te offeren. Zij willen zielen die in hun offers et offer van Christus voor de wereld verlengen. Maar zo weinig mensen zijn bereid om dat te doen!

ZE: Heeft u plaatsen gevonden waar er sprake is van hoop voor de toekomst?

DC: Ja, zeker! Binnen in het beest, om het maar zo te zeggen. In de Verenigde Staten zien we een nieuwe generatie priesters opkomen. Priesters die vol ijver, vol vuur zijn, velen onder hen hebben een sterk bekeringsverhaal. De meesten moesten in hun leven al een harde strijd leveren, maar keerden door Johannes Paulus II en de wereldjongerendagen of door een verschijning van Maria terug naar het geloof, en hebben een intieme band met Jezus en Maria. De seminaries in de Verenigde Staten raken stilaan gevuld met dit soort vurige mannen. Een nieuwe generatie, die we de “Generatie Johannes Paulus II” zouden kunnen noemen. Zij namen deze heilige man als voorbeeld en zullen binnenkort de teugels in handen nemen… Ik denk dat de moeder Gods in het geheim bezig is om dit leger te bouwen dat voor de ogen van de wereld onzichtbaar is. Als de wereld het zou zien, dan zouden die seminaristen gehaat worden. Maar vroeg of laat zullen zij zich in de strijd werpen.

ZE: Pater, voor uw gemeenschap is de Goddelijke Barmhartigheid die geopenbaard werd aan zuster Faustina bijzonder belangrijk. Kunt u ons iets meer zeggen over de relatie tussen Medjugorje en de Goddelijke Barmhartigheid?

DC: De Goddelijke Barmhartigheid en het gebeuren “Medjugorje” zijn tegelijk op het wereldtoneel verschenen… Denk eens aan de boodschap van zuster Faustina: die raakte in de jaren ’30 bekend maar werd eerst jarenlang verboden; pas met Johannes Paulus II is de devotie tot de Goddelijke Barmhartigheid werkelijk op gang gekomen, goedgekeurd en overal verspreid. Zo begint ook Medjugorje onder het pontificaat van Johannes Paulus II. Deze twee elementen zijn volgens mij de hoekstenen van de nieuwe evangelisatie. De mensen moeten dingen horen die ze nieuwsgierig maken, en dat vereist een openbaring, iets buitengewoons. Medjugorje en de Goddelijke Barmhartigheid is het tweesporenbeleid voor het spirituele leven van vandaag. Dat is wat wij prediken: de Rozenkrans en de Rozenkrans van de Barmhartigheid, die God ons vanuit de hemel zelf aanreikt.

ZE: De barmhartige Jezus heeft het over de “Tijd van de barmhartigheid” en de Koningin van de vrede over de “Tijd van genade”. In het Kroatische gaan beide woorden op dezelfde stam terug!

DC: Door de nieuwe evangelisatie bereikt de heilige Geest zeer veel. De hele wereld is klaar voor een nieuwe evangelisatieronde. Kijk, wil je op een veld iets laten groeien, dan moet je de grond eerst bemesten. Dat is in de Kerk gebeurd, in de voorbije vijftig jaar: het stonk en het zag er smerig uit. Maar als de lente komt, dan zal het gewoon heerlijk zijn!

ZE: De Moeder Gods verzamelt een volk dat zich graag helemaal aan haar wil overgeven. Net zoals Jezus, die de wereld veranderd heeft met 12 mannen. En dat kan hij opnieuw doen. De vruchten zijn niet afhankelijk van het aantal, maar van de heiligheid. Dus er is hoop…

DC: Precies! Als leider van de roepingen in onze gemeenschap (Marianisten van de Onbevlekte Ontvangenis) zie ik dat we goede roepingen krijgen. Zij maken deel uit van de nieuwe generatie. Zij willen recht in hun schoenen staan, ook in het geloof, zij willen trouw zijn… Zij staan open tegenover Medjugorje omdat zij de vruchten ervan zien. God is aan het werk, wachten en vertrouwen is de boodschap!

2 – Die Gaven zijn er!

Het klopt dat onze tijd verlangt naar vrede maar niet weet waar die te vinden is. De goddelijke vrede –de “Sjalom”– bezitten, betekent: vervuld zijn, volledig zijn. Is er werkelijk iets wat ons ontbreekt?

In dat verband herinner ik mij een lichtend woord dat Jezus tot Marthe Robin sprak, een Franse mystica die 50 jaar lang, tot februari 1981, het Lijden van Christus beleefde. Jezus openbaarde haar dat hij voor elk jaar, elke natie, elke ziel op deze wereld een volledige schat van zijn eindeloze verdiensten in de reuzegrote tuin van de Kerk gelegd heeft, genoeg om alle noden te lenigen. Daardoor beschikken wij over al het nodige om alle belangen te behartigen, om elke vorm van miserie te verbannen, om alle zielen te verzadigen en om te voldoen aan alle penitenties. En als het nu slecht gaat, dan is dat omdat wij die geschonken genaden verwaarlozen, wij weigeren ze en soms misprijzen we ze zelfs. Zij worden verworpen en dan is het net alsof ze nooit gegeven werden.

Marthe benadrukte dat deze genaden in overvloed geschonken werden (denk maar aan de bruiloft van Kana, waar er zoveel meer goede wijn was dan wat nodig was voor het trouwfeest!) De overvloed aan genaden is zodanig overweldigend dat zij, als wij ze zouden aanvaarden, alle volkeren zouden verheffen, alle mensen zouden heiligen –zelfs diegenen die het laagst gevallen zijn– en alle zielen uit het vagevuur zouden bevrijden.

In het licht van de gaven die God ons gratis aanbiedt besefte Marthe ook de grote verantwoordelijkheid die de strijdende Kerk draagt, door haar nalatigheid en haar verraad. Zo maakte Jezus haar duidelijk waarom hij toelaat dat haar vijanden haar zo onderdrukken. Toen bood Marthe zichzelf aan, als verzoening: zij bad dag en nacht en verenigde haar lijden met het lijden van Christus.

De verschijningen van onze moeder in Medjugorje zijn een deel van de gaven die God aan onze generatie aanbiedt. En daarom kan ik niet anders dan de volgende twee vragen stellen:

+ Hoe zou de wereld er nu uit zien als wij de boodschappen hadden aanvaard en beleefd?

+ Hoe zal de wereld eruit zien als elk van ons vandaag nog beslist om de weg van de heiligheid te kiezen, onder leiding en aan de hand van Maria?

3 – Nu vrijdag begint de noveen voor de verjaardag (van 16 t.e.m. 24 juni). Véél genaden in het vooruitzicht! Bedankt voor de brieven die velen reeds naar de Gospa stuurden (zie onze fax van 15 mei) en ook voor de missen die overal voor haar intenties opgedragen werden. In Medjugorje gaan wij elke dag op de Podbrdo bidden, en wij nemen jullie mee! Op onze website staat er een mooie noveen, vertaald in verschillende talen: http://medjugorje.org/anniversarynovena.htm

4 – Mirjana zegt ons

Op 2 juni kreeg Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Op het einde van de verschijning verklaarde zij dat de Gospa geen “klassieke” boodschap gaf. Zij zegende alle aanwezigen en alle religieuze voorwerpen. Met een ernstig gezicht beklemtoonde zij weer het belang van de priesterlijke zegen:

“Denk eraan, mijn kinderen, dat het mijn Zoon is die jullie zegent. Ontvang die zegen niet zo lichtvaardig!”

Mirjana voegde eraan toe dat de Gospa met haar over een aantal zaken sprak die zullen gebeuren en zij zei ook: “Er is geen weg zonder mijn Zoon. Geloof niet dat jullie vrede en vreugde zullen bezitten als jullie mijn Zoon niet op de eerste plaats zetten.”

Mirjana verklaarde: “Ik kan niet zeggen of de Gospa verdrietig of blij was. Zij was bezorgd, haar gezicht weerspiegelde een liefdevolle zorg.”

Gelukkige verjaardag, lieve Gospa!

Moge deze dag van genade voor jou een reden tot vreugde zijn, en voor ons een reden tot bezoeking!

Zuster Emmanuel +

P.S. – De ziener Ivan heeft de bouw van zijn oratorium in zijn tuin in Medjugorje afgerond. Zoals u weet krijgen de priesters de kans om aanwezig te zijn bij zijn dagelijkse verschijningen na het Rozenkransgebed.

15 mei 2006

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria !

1. De Verjaardag nadert met rasse schreden! Wat een mooie gelegenheid om de heilige Maagd te komen bedanken voor de verschijningen van de voorbije 25 jaar en voor haar onophoudelijke liefdevolle zorg voor ons!

Maar hoe moet dat concreet? Hoe kunnen wij dit prachtig jubileumjaar, dit unicum in de geschiedenis van de verschijningen, op een geslaagde manier vieren? Hoe kunnen wij onze Moeder het meest plezier doen? De verbeeldingskracht van de liefde, gevoed door het gebed, zal wel het antwoord brengen… Maar ik wil van de gelegenheid gebruik maken om hier een aantal boodschappen aan te halen waarin de Gospa duidelijk haar wensen te kennen geeft, aan de gebedsgroep van de jongeren die haar vertrouwelingen waren en haar ‘eliteteam’ vormden.

“Mijn grootste vreugde is om te zien hoe jullie samenkomen om te bidden tot mijn Zoon Jezus, wanneer jullie harten verenigd zijn in één enkel hart.”

Het grootste gezamenlijk beleefd gebed tot God is uiteraard de heilige Mis. In deze maand zouden wij, als voorbereiding op de verjaardag, in onze parochie minstens één mis (of 3, of 9, of 30!) kunnen opdragen voor de intenties van Maria en als dankzegging. Als wij door omstandigheden niet aanwezig kunnen zijn tijdens die missen, dan kunnen wij er in ons hart aan deelnemen en geestelijk ter communie gaan, speciaal voor de intenties van de Gospa. Haar vreugde zal recht evenredig zijn met de graad van liefde en tederheid waarmee wij die missen beleven. Wat een prachtig boeket van genaden is zij voor ons aan het voorbereiden voor deze Verjaardag! Het is nu of nooit: wij moeten ons hart openen en onze Moeder, de Koningin van de Vrede, in de bloemetjes zetten. Medjugorje heeft, door de dagelijkse aanwezigheid van de Gospa, zovelen van ons het leven gered!

Onze Moeder voelt eveneens een grote vreugde wanneer zij ziet dat wij “de zonde verlaten”, alsook alles wat schadelijk is voor ons geestelijk leven. Een goede biecht spreken voor de 25^ste juni, een echte ommekeer beleven en onze slechte gewoonten of verslavingen voorgoed achterwege laten… Alcohol, domme lectuur of tv-programma’s, slechte relaties… Zij houdt zo graag de grote schoonmaak… als een echte moeder! De laatste tijd heeft zij vaak de nadruk gelegd op het belang van een zuiver hart om haar Zoon en haar zelf te kunnen ontvangen… “Wat leeft er in jullie harten dat jullie belet om mijn Zoon de eerste plaats te geven?”

Er zullen ongetwijfeld talrijke bedevaarten zijn: nu al is er in het dorp geen enkel bed meer vrij voor de 25^ste juni, maar voor daarna zijn er wel nog! Jullie zijn dit jaar dus allemaal van harte welkom om de genade van de Verjaardag te komen plukken!

En tenslotte, we weten hoe graag de Gospa post krijgt, laten wij haar dan allemaal een bedankbriefje schrijven voor 25 juni! (haar adres: zie P.S.1) Zij zal haar antwoord rechtstreeks in ons hart schrijven! Het schrijven van een brief biedt ons de kans om alles op een rijtje te zetten en om onze relatie met haar te verdiepen. Wanneer wij schrijven beseffen wij beter welke concrete stappen wij kunnen ondernemen om onze liefde voor haar tot uiting te brengen. Als wij zouden kunnen zien hoe blij en erkentelijk Maria is voor het allerkleinste geschenk dat wij haar geven (zo zeggen de zieners), dan zouden wij haar elke dag minstens 100 geschenken geven!

En die vreugde, die gunnen wij haar, of niet soms?

2. Haar boodschappen van de 2^de van de maand… Sinds dit jaar lijken de boodschappen van de Gospa dringender geworden te zijn. Zo geeft zij nu bij bijna elke verschijning aan Mirjana op de 2^de van de maand, bij het gebed voor de ongelovigen, een boodschap, en dat is nieuw. Bovendien legt zij de nadruk op de tekenen van deze tijd, net als Jezus in het Evangelie, en vraagt zij ons om die te herkennen. Over welke tekenen gaat het? Hier zijn de boodschappen:

“Lieve kinderen, laat in deze heilige tijd de liefde en de genade van mijn Zoon op jullie neerdalen. Alleen zuivere en barmhartige harten, vol innig gebed, kunnen de liefde van mijn Zoon voelen. Bid voor diegenen die niet de genade hebben om de liefde van mijn Zoon te voelen. Kinderen, help mij! Ik bedank jullie.” (2 december 2005)

“Lieve kinderen, mijn Zoon is geboren! Jullie redder is hier bij jullie. Wat is er in jullie harten dat jullie belet om hem te ontvangen? Wat voor verkeerds bevatten jullie harten? Zuiver jullie harten door vasten en gebed. Herken en ontvang mijn Zoon. De ware vrede en de ware liefde, die kun je alleen van Hem krijgen. De weg naar het eeuwig leven, dat is Hij, mijn Zoon! Ik bedank jullie.” (2 januari 2006)

Op 2 maart zei Mirjana na de verschijning dat de Gospa heel verdrietig was en dat zij vol verdriet met haar over de situatie van de wereld sprak. Er was geen boodschap, maar Maria riep tot drie keer toe: “God is liefde! God is liefde! God is liefde!”

“Lieve kinderen, ik kom tot jullie want ik wil jullie door mijn voorbeeld het belang tonen van het gebed voor zij die de liefde van God niet gekend hebben. Stel je de vraag: volg ik haar voorbeeld? Lieve kinderen, zien jullie de tekenen des tijds dan niet? Spreken jullie er onderling niet over? Kom, en volg mij! Ik ben jullie Moeder en roep jullie op! Dank dat jullie mijn oproep aanvaarden.” (2 april 2006)

“Lieve kinderen, als Moeder kom ik tot jullie. Ik kom met een open hart, een hart vol liefde voor jullie, mijn kinderen. Zuiver jullie harten, bevrijd ze van alles wat jullie belet om mij te aanvaarden, om de liefde van mijn Zoon te kennen. Mijn hart wil overwinnen via jullie, mijn hart wil overwinnen. Open jullie harten, daar wil ik jullie naar leiden. Ik bedank jullie.” (2 mei 2006)

De bewoners van Ninive kregen het teken van Jona, en zij hebben zich bekeerd toen zij hem hoorden spreken (Mt 12, 41). En de stad werd niet vernietigd. De Joden van het jaar 30 kregen eerst Johannes de Doper en dan Jezus Christus, Zoon van God; een aantal onder hen hebben zich bekeerd, maar het grootste deel herkenden niet Wie hen bezocht… (Lc 11, 32).

En vandaag, wie komt er vandaag? Wie bezoekt er ons al 25 jaar lang elke dag? Ook nu weer vinden we in de Bijbel de betekenis van de tekenen die wij vandaag in overvloed krijgen.

“Medjugorje is een teken voor jullie allen, een uitnodiging tot gebed en tot het beleven van de genadetijd die God jullie schenkt…” zegt de Gospa ons (25 april 1992). En ook: “Lieve kinderen, ik zou willen dat jullie de ernst van de situatie zouden inzien, en zouden begrijpen dat een groot deel van wat gebeuren zal afhangt van jullie gebed. Jullie bidden echter weinig…” (25 juli 1991).

Na 25 jaar van verschijningen kunnen wij de vruchten van Medjugorje bewonderen: miljoenen bekeringen, vernieuwde harten, gezinnen die weer samenleven in liefde, jongeren die de zin van hun leven ontdekt hebben, duizenden roepingen, ontelbare genezingen, enz. Wij moeten echter ook vaststellen dat een gedeelte van het plan van de Gospa mislukt is, want haar plan was om “de hele wereld te verzoenen en te bekeren” (juni 1981). Daar zijn we nog lang niet! Nemen wij ter gelegenheid van deze Verjaardag dan ook de tijd om te mediteren over de realiteit; zo zullen wij zeker manieren vinden om de Gospa te helpen om sneller te overwinnen. Haar Hart zal sowieso overwinnen, dat heeft zij ons gezegd in Fatima. Maar wij kunnen haar overwinning versnellen! Waarom zouden wij nog zoveel kwaad op de wereld toelaten, als zij ons al de wapens gegeven heeft – de enige doeltreffende wapens – om Satan te overwinnen?

3. Er zijn weinig echte getuigen van de eerste jaren van de verschijningen in Medjugorje! Er waren toen weinig mensen die Kroatisch spraken en die door het contact met de gezinnen en met de kinderen die zij uitgekozen heeft om haar boodschappen naar de wereld te brengen werkelijk tot de kern van haar boodschappen zijn doorgedrongen. Er is echter net een mooie getuigenis uitgebracht in Canada: “Voix d’intérieur à Medjugorje” (Innerlijke stemmen in Medjugorje). De auteur beschrijft het bijzondere charisma van Jelena en Marijana Vasilj die zij jarenlang gekend heeft. Een boek doorspekt met feiten gebeurd in het Medjugorje van de jaren ’80, en met verrijkende bezinningen voor al wie met de Gospa wil leven en haar plannen wil ontdekken. “Door jouw tussenkomst wil ik de mensen naar heiligheid leiden” zei de Gospa tot Jelena bij haar eerste “innerlijke ontmoeting” met haar, in december 1982. Jelena was toen pas 11! Een mooi geschenk voor alle franstaligen! (zie P.S.2)

4. Jelena Vasilj-Valente en Massimiliano hebben een derde kind gekregen, de kleine Francesca Romana, geboren op 20 april in Rome, en gedoopt op 9 mei in Rome, in aanwezigheid van de ouders van Jelena die uit Medjugorje overgekomen waren.

5. Een paar weken geleden is de ziener Ivan in Medjugorje aangekomen. Via hem heeft de Gospa ons meermaals uitgenodigd om ons bij de gebedsgroep bij het Blauwe Kruis te voegen en er samen te bidden. Bij die nachtelijke verschijningen waar een grote massa volk samenstroomt, nodigt de Gospa ons telkens weer uit om te bidden in het gezin, om haar oproepen ernstig te nemen, om haar boodschappen te beleven! Zij bidt altijd in de eerste plaats voor de zieken, voor de aanwezigen en voor al wie wij in ons hart meedragen. Je ziet dat de Gospa bezorgd is om de gezinnen, want daar moet heiligheid ontstaan! Maar zonder gebed is er noch heiligheid noch vrede. De vrede en de vreugde zullen weer in de gezinnen zijn wanneer de gezinnen weer zullen bidden!

Lieve Gospa,

Net zoals jij de taak van jouw zoon met heel je leven ondersteund hebt, zo willen wij ook jouw taak in Medjugorje ondersteunen, niet met woorden maar met heel ons leven, met heel ons hart!

Zuster Emmanuel +

P.S. 1 – Het adres: Marie Reine de la Paix, BP 2157, F 06103 Nice cedex 2, Frankrijk.

P.S. 2 - "Voix d'intérieur a Medjugorje", door Lise Baril-Leclerc. Voorwoord van pater Jozo Zovko. Uitgeverij: Editions du Passereau, in Québec. Tel: (450) 923 1990. Prijs: 18.70 Canadese Dollar. Laten wij hopen dat het boek binnenkort in andere talen zal bestaan! E-mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Vertaling: nvdw

Dierbare kinderen van Medjugorje,      

Geprezen zij Jezus, onze Verlosser, en Overwinnaar van de dood!

1. Op Goede Vrijdag begint de noveen die Jezus aan Zr. Faustina heeft gedicteerd en die eindigt op 22 april, de dag vóór het feest van de Goddelijke Barmhartigheid, de eerste zondag na Pasen. Het zou goed zijn deze in eenheid met elkaar te bidden.

De volgende woorden van Jezus zijn zonder twijfel voor ieder van ons bedoeld:

“Ik wil dat je gedurende negen dagen zielen naar de bron van mijn barmhartigheid brengt, opdat ze daaruit kracht en verkwikking putten en alle genaden die ze nodig hebben in de moeilijkheden van het leven en vooral in het uur van de dood.
Elke dag moet je een andere groep zielen naar mijn Hart brengen en hen onderdompelen in de oceaan van mijn barmhartigheid. Ik zelf zal al deze zielen binnenleiden in het verblijf van mijn Vader. Dit zul je doen in dit en in het volgende leven.
Ik weiger niets aan de zielen die je naar de bron van mijn barmhartigheid leidt. Elke dag zul je omwille van mijn smartelijk lijden bij mijn Vader voor deze zielen genaden afsmeken.”

2. Schoonheid       

Tijdens een ontmoeting met pelgrims uit India waarmee ik bevriend ben, zei Vicka iets over schoonheid met enkele woorden die zij de afgelopen jaren van de Gospa heeft ontvangen:

“De mensen zijn te veel bezig met hun uiterlijk en te weinig met hun innerlijke schoonheid. Werk aan jullie innerlijke schoonheid en dan zal jullie uiterlijk ook mooi zijn zonder dat jullie je daar mee bezig houden.”

3. Gezondenen van Kerala

De afgelopen maanden waren wij begenadigd met de komst van twee pelgrims uit de staat Kerala in het zuiden van India, Manoj Sunny en Georges Ettiyil, die één van onze zendingen in 1998 hebben georganiseerd. Paus Johannes Paulus II heeft eens gezegd dat in Kerala de vurigste Christenen ter wereld wonen. Deze getuigen van Christus hebben ons niet teleurgesteld. Aan het eind van zijn verblijf in Medjugorje, heb ik aan Manoj een paar vragen gesteld en zijn antwoorden zijn voor ieder van ons westerlingen bedoeld, omdat het hier gaat om een prachtig voorbeeld van authentiek beleefd christendom. De christenen van Kerala leefden de boodschappen van de Gospa lang voordat zij in Medjugorje verscheen.

ZE: Manoj, kun jij ons zeggen, na enkele dagen hier te zijn, welke uitwerking Medjugorje op je leven heeft en op die van je vrienden uit India?

M: Ik denk dat Medjugorje een plaats van vrede is. Een plaats waar men in diepe vrede leeft met Jezus door zijn Moeder. Het is een plaats waar ik kan herbronnen. Het is als een benzinestation, waar ik mijn tank kan voltanken en de olie kan laten verversen. Het feit dat het in eerste instantie gaat om heiligheid en om werkelijk een heilig leven te leiden trekt in Medjugorje het meeste. Dat trekt mij meer dan de verschijningen zelf en al de buitengewone dingen die hier gebeuren. In Medjugorje is alles gericht op de uitdaging om een heilig leven te leven. Het volgende dat je tegen me zei heeft me geraakt: “Het mooiste cadeau dat we Jezus kunnen aanbieden wanneer Hij ons bij zich zal roepen, is dat wij tijdens ons aardse leven ons helemaal aan Hem hebben gegeven.”

ZE: Denk je dat de mensen in India er klaar voor zijn om dit te horen en om er gehoor aan te geven?

M: Maar zeker! Er zijn twee groepen: de niet christenen die niet in Jezus geloven en zij die in Jezus geloven. Onze cultuur is aan veel veranderingen onderhevig vanwege de modernisatie en vanwege de invloed van alles dat zich de wereld afspeelt. De dingen veranderen snel. We moeten terugkeren naar onze beginselen, naar de basis, naar dat wat we als kind geleerd hebben: de boodschap om een heilig en eenvoudig leven te leiden. Iedereen in India kan baat hebben bij deze boodschap.

ZE: Ga jij de boodschappen van de Gospa in India verspreiden, zullen ze deel uitmaken van jullie evangelisatie?

M: Maar zeker! We hebben altijd een grote devotie tot de Maagd Maria gehad. Deze boodschappen zijn haar eigen woorden, zij zullen een onderdeel zijn van onze missie.

ZE: Kun je ons vertellen hoe de liefde van Maria jullie volk heeft bereikt?

M: Zonder twijfel is zij ingeworteld in onze cultuur en maakt zij deel uit van onze traditie. We hebben altijd een sterke band met onze aardse moeder. Daarom hebben we ook een sterke band met de Maagd Maria. Elke keer wanneer we op reis gaan of ontmoedigd zijn, wenden we ons als eerste tot onze Moeder; dat zit ons in het bloed, dat is zo sinds het begin. Ik weet niet hoe dat zo gekomen is. Ik geloof dat ik zo geboren ben.

ZE: Zoals ik zelf in India heb kunnen zien, verschilt jullie cultuur enorm van onze westerse. Hoe zie jij dat? Hoe kijk jij tegen onze jongeren aan? Wat vind jij van de manier waarop wij leven en waarop wij ons gedragen?

M: Ik zie twee uitersten. Er zijn veel jongeren die een toegewijd leven leiden, met veel geloof en op heilige wijze. Maar ik zie ook het andere uiterste. Het verdrietige is dat de jongeren van dit uiterste de meerderheid vormen. We kunnen niets afdoen aan de boodschap van het evangelie, of hetgeen Jezus en Maria tot de wereld zeggen. Het enige wat we kunnen doen, is zeggen: “kijk, dit is de waarheid”. Ik geloof heel sterk dat met gebed en vasten, de twee sleutels tot heiligheid en het eeuwig leven, de dingen werkelijk kunnen veranderen, meer dan door onze woorden en daden; gebed en vasten kunnen harten veranderen en dat is het enige dat wij nu kunnen doen. Wij zijn vaak droevig gestemd, want wat we ook proberen over te brengen, het komt niet aan, alsof we op twee verschillende planeten leven, zonder gemeenschappelijke regels en waarden. En deze twee tegenovergestelde richtingen komen op dit moment steeds meer uit elkaar te liggen.    

ZE: Als je de jongeren van het Westen een boodschap zou willen meegeven, vooral degenen die zonder God leven, wat zou je hun dan zeggen?

M: Ik zou enkele woorden van Paus Johannes Paulus II citeren uit zijn Apostolische Exhortatie voor Azië. Daarin zegt hij dat er bij de culturen, volkeren en landen een dorst is naar “levend water”. Je wist dat misschien niet, maar men is daar steeds meer naar op zoek en dit zoeken is geen initiatief van de mens zelf, noch een vrucht van menselijke arbeid. Nee, dit zoeken wordt door de Heilige Geest in het leven geroepen. De enige persoon die in staat is om deze dorst volledig te lessen, is Jezus en niemand anders. Je kunt alles hebben wat je in het leven nodig hebt, maar op mijn ervaring afgaand, blijken al deze dingen op een goed moment van weinig nut. Het enige dat altijd constant binnen je bereik is, is de hand van Jezus. Hoe eerder je de ervaring opdoet zijn hand vast te hebben, hoe sneller je leven een volheid zal bezitten en hoe meer je leven volkomen zal zijn. Jezus heeft je dit beloofd.

4. Op 18 maart heeft Mirjana haar jaarlijkse verschijning gehad in aanwezigheid van vele pelgrims, vooral uit Italië. Het gezamenlijk gebed was intens. Mirjana gaf een boodschap door, die, net zoals die van 2 april, ons aanzet te mediteren over de tekenen van de tijd, zoals Jezus dat in het evangelie de mensen vroeg. We moeten dus veel bidden tot de Heilige Geest. Hij alleen kan onze ogen openen voor al het goddelijke dat God in de wereld aan het bewerken is. Alleen Hij is in staat ons te helpen, ons niet te richten op de inhoudsloze onderwerpen van de media, maar om in de wirwar van gebeurtenissen die plaatsvinden, de liefdevolle hand van onze Verlosser te ontdekken. 25 jaar verschijningen in Medjugorje hebben geweldige tekenen teweeggebracht in de wereld, degenen die ervan kunnen getuigen zijn herboren en gelukkig. Maar het zijn er nog niet voldoende. Hun getuigenis moet nog velen van onze broeders en zusters raken, die vandaag de dag wandelen in duisternis en geen idee hebben van de liefde van God voor hen.

“Lieve kinderen, in deze vastentijd roep ik jullie op tot innerlijke versterving. De weg die jullie daar naartoe leidt is die van liefde, vasten en het doen van goede werken. Alleen door een volledige innerlijke versterving zullen jullie de liefde van God herkennen en de tekenen van de tijd waarin jullie leven. Jullie zullen getuigen zijn van deze tekenen en er over spreken. Ik wil jullie daarheen leiden. Dank dat jullie mij antwoorden.”

5. Op 25 maart begon de Gospa haar maandelijkse boodschap met de volgende woorden: “Goede moed kinderen”. Wat zeer ongebruikelijk is. Het is daarom goed te achterhalen waarom zei dit zegt. Wat mij getroffen heeft is dat je in de bijbel een enkele keer deze aanmoediging vindt, bijvoorbeeld in het boek Baruch (hfdst. 4, vers 5, 21 en 27). Daar wordt deze aanmoediging gegeven aan het volk van Israël, wanneer het in bijzondere omstandigheden verkeert, die iets weg hebben van die van onze tijd. Door deze verzen te lezen kunnen we iets gewaar worden van wat de Moeder van Jezus ons zeggen wil, zij die ons met nadruk vraagt de bijbel te lezen ter verheldering (ook van de boodschappen en van haar komst).

6. Op 2 april heeft de zienster Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning gehad in het Cenakel. Naar aanleiding van deze verschijning gaf zij de volgende boodschap:

“Lieve kinderen, ik kom naar jullie toe, omdat ik door mijn voorbeeld wil tonen hoe belangrijk het gebed is voor degenen die de liefde van God niet kennen. En jullie moeten je de volgende vraag stellen: volgen wij de Heilige Maagd? Mijn kinderen, herkennen jullie de tekenen van de tijd niet? Kom en volg mij. Ik roep jullie op als Moeder. Dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebben gegeven.”

Lieve Gospa, geef ons in deze dagen waarin Jezus zijn overweldigende en onpeilbare liefde voor ons toont, uw ogen om naar Hem te kijken en uw Hart om Hem lief te hebben.

Zr. Emmanuel
(vertaald vanuit het Frans)

Dierbare kinderen van Medjugorje,      

Geprezen zij Jezus, onze Verlosser, en Overwinnaar van de dood!

1. De vastentijd met de Gospa

Toen Vicka gisteren (14 maart 2006) tussen twee groepen pelgrims wat vrije tijd had, kon ik haar een paar vragen stellen over de wijze waarop we het beste kunnen vasten. Ze gaf het volgende antwoord:

“Ten eerste moeten we goed begrijpen wat de waarde van de vastentijd is. Het gaat er niet om zich te forceren om veel offers te brengen of zich honderd en één verstervingen op te leggen. Veel mensen zien de vastentijd als een tijd waarin ze zich veel moeten ontzeggen. Nee, dat is niet de essentie van de vastentijd. Het gaat er om om net als Jezus, met nederigheid en eenvoud alles met ons hart te doen. Welke ook de versterving of boete is die ik kies, de waarde ervan is gelegen in de mate van de liefde waarmee ik het doe. En ook dat niemand weet dat ik het doe.
De Gospa vraagt ons ook om thuis op onze knieën de droeve geheimen van de rozenkrans te bidden voor haar intenties.
Maar vóór alles is het van belang zich te bevrijden van alles dat het hart verwart. Dat is wat de Heer en de Gospa behagen. Al het andere, de offers en verstervingen zijn voor de zuivering van ons hart. De Heer verwacht geen enorme dingen van ons, maar Hij wil dat wij ons hart geven, dat wil zeggen dat we de dingen met liefde doen. Ook ons geeft dat vreugde. Dan is Hij blij en veel blijer dan wanneer wij Hem opgelegde offers zouden aanbieden. Wat is opgelegd heeft niet veel waarde.
Wat ook vruchtbaar is, is om Jezus te volgen in zijn lijden en om met Hem alle momenten te beleven waarop Hij voor ons heeft geleden, waarop Hij zich voor ons heeft gegeven. Stap voor stap kunnen we Hem zo naderen in zijn lijden.

In de loop van de vastentijd kunnen we de Heer vragen om ons te vernieuwen, om ons een nieuw leven te geven, zo zullen we aan het einde van de vastentijd een nieuwe persoon zijn. We mogen aan het einde van de vastentijd niet dezelfde zijn! Dat zou zinloos zijn. Ik moet om de genade vragen dat ik aan het einde van de vastentijd beter mag zijn dan in het begin. Dat is de mooiste vrucht van de vastentijd.

2. Zij was de Bijbel vergeten

Naar aanleiding van de vorige nieuwsbrief (15/2/2006) over de Bijbel, hebben we vele positieve reacties ontvangen. Een vriendin uit Amerika, Colette, stuurde me een getuigenis waarvan het de moeite is om die te publiceren:

In Juli 2004, één maand voordat ik voor de kerk zou trouwen, ging ik voor het eerst sinds 35 jaar weer naar de Mis. De voorbereiding van mijn kinderen (10 en 14 jaar) op het doopsel was een vruchtbare weg en stilletjes aan begon ik wat geestelijke literatuur te lezen. Ik had de boodschappen van de Gospa gelezen en ik had een oude Bijbel van mijn vader vlak bij mijn bed neergelegd, met de bedoeling er op zekere dag in te gaan lezen. 

Die nacht had ik een ongelofelijke droom: mijn man en ik (die sinds 12 jaar getrouwd waren voor de burgerlijke stand) waren aan het zeilen (met een Kruiser). We zeilden op de automatische piloot omdat we allebei bezig waren in de boot zelf. Er was namelijk veel te doen en geen van ons beide wilde voor uren aan het roer gaan zitten. Bij tijd en wijlen wierpen we een blik naar buiten, om ons er van te vergewissen dat er geen direct gevaar dreigde, zodat we ons daarna weer aan ons taak konden wijden die ons geheel in beslag nam. 

En toen werden we opeens door slecht weer overvallen. We hadden in het geheel geen tijd gehad om ons er op voor te bereiden. De boot werd naar alle richtingen geslingerd en op een gegeven moment kwam deze zelfs op z’n zij te liggen. Het was angstaanjagend. Maar de boot is niet gezonken. Hij raakte uit de koers, terwijl hij nog steeds op z’n zij lag en strandde op een eiland. We zijn wankelend uit de boot gestapt, geheel ondersteboven door wat ons was overkomen.

Daar op het strand werden we opgewacht door een hele mooie vrouw. Met een oneindige tederheid ontfermde ze zich over ons en repareerde ze onze boot. Toen zij alles op orde had gebracht zei ze: “Jullie kunnen jullie reis niet op deze wijze voortzetten, zonder dat er iemand aan het roer zit. Ik zal iemand voor jullie aan het roer zetten. En het is ook niet mogelijk om deze reis te maken zonder navigatiekaart. Ze gaf ons toen een dik boek en wenste ons een goede reis toe.   
Toen zijn we met de boot vertrokken en toen ik het boek opende zag ik dat het bijbel was.

Een jaar later lag mijn bijbel nog steeds gesloten op mijn nachtkastje en ik had hem nog niet geopend, ondanks enkele pogingen daartoe. Maar die zomer nodigde iemand mij uit om mee te doen met een bijbelstudiegroep, die de hele Bijbel zou doorlopen. Sindsdien lees ik de Bijbel, en verslind hem zelfs. Ik sla hem steeds weer open. Ik kan de daglezingen van de Mis nu beter begrijpen, en elke dag, wanneer de gelegenheid zich voordoet, deel ik met mijn kinderen datgene ik heb ontdekt. Ik heb in hun badkamer een klein bord opgehangen dat je schoon kunt vegen, waarop ik de bijbelverzen neerschrijf die me hebben getroffen. Ze vinden het leuk steeds de nieuwe verzen te ontdekken die ik er regelmatig neerschrijf.

Ik geloof dat de Gospa mij twee maal heeft gered. De eerste keer door me op te roepen om naar Medjugorje te gaan. De tweede keer door me door middel van deze droom het woord van haar Zoon Jezus te laten ontdekken. Lieve Gospa, Moeder van de hemel, ik dank u!

3. Op 19 maart vieren we het hoogfeest van St. Jozef. We hebben dus nog enkele dagen om ons er op voor te bereiden en om ons met vurig gebed tot hem te richten. In ons huis Bethléem zingen we elke ochtend tijdens de lauden een hymne te zijner eer en vertrouwen hem onze noden toe. Zijn hulp is buitengewoon en ik zou willen dat iedereen deze geweldige heilige zou leren kennen die, en daar ben ik zeker van, enkel op ons gebed wacht om ons zijn tederheid te tonen. Voor degenen die nog niet met hem bevriend zijn, kan zijn feest op de 19de een startpunt zijn.

Hier in Medjugorje is een van mijn medezusters uit mijn gemeenschap tijdens deze winter het volgende gebeurd. Als verantwoordelijke van de financiën had zij de taak om stookolie te bestellen om het huis te verwarmen. Toen zij eind oktober de enorme prijsstijgingen van de stookolie zag (met 66%), kreeg ze de schrik om het lijf en nam het besluit om voor dat jaar slechts 500 liter te bestellen voor november, in plaats van de gebruikelijke 1000, terwijl ze wist dat zelfs met 1000 liter enkel voor een minimum gestookt zou kunnen worden tot eind maart. Ze wist dat ze met 500 liter nauwelijks genoeg zou hebben voor een maand, waarbij ze dan heel goed zou moeten letten op het verbruik. Zij hoopte dat die winter de prijs van de stookolie zou zakken.

Na een maand, eind november, verwachtte ze dat de verwarming er mee op zou houden vanwege de stookolie. Toen ze zag dat deze gewoon aanbleef, bekeek ze het niveau tot waar de olie gezakt was in de tank: het niveau was in het geheel niet gezakt, voor nog geen centimeter sinds de levering van de 500 liter. Toen herinnerde ze zich een eenvoudig gebed dat ze op een morgen in oktober in bijzijn van iedereen had gebeden:

• Heilige Jozef, je hebt de prijsstijging van de stookolie gezien, zoals je ziet kunnen we daar niet aan voldoen, alstublieft doe iets! Vermenigvuldig bijvoorbeeld de stookolie in de tank.  

En hij had er gehoor aan gegeven. Vandaag, na vier en een halve maand gestookt te hebben, is het niveau van de olie in de tankt in zijn geheel nog niet gezakt. De 500 liter is nog steeds onaangeroerd. Daarbij komt nog dat sinds het begin van de winter, de radiatoren in de kamers op het noorden wat verwarmd blijven zelfs wanneer de verwarming niet aanstaat (deze staat slecht 2 à 3 uur per avond aan), waardoor deze kamers heel aangenaam van temperatuur zijn, terwijl ze normaliter de koudste van het huis zijn.
Dit is dan een klein voorbeeld van de tedere zorg die St. Jozef voor ons heeft.
Dank u wel St. Jozef, wie wil nou niet uw vriend worden?!

4. Op 2 februari had de zienster Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning in het Cenakel. Naar aanleiding van de verschijning zei Mirjana dat de Gospa heel bedroefd was. Zij sprak met Mirjana met veel verdriet over de toestand in de wereld. Ze had geen boodschap gegeven, maar drie keer zei ze met nadruk: God is liefde! God is liefde! God is liefde. De rest van het gesprek was alleen voor Mirjana bestemd.

We weten dat de Heilige Vader niet lang geleden zijn eerste Encycliek heeft uitgegeven, precies met de titel: God is liefde. Ik geloof dat dit geen toeval is. We zouden dus als antwoord aan de Heilige Maagd en aan de Heilige Vader de Encycliek kunnen lezen voordat de Goede Week aanbreekt en er in doordringen. Op de avond van dit leven, wanneer de zichtbare wereld verdwenen zal zijn, zullen we worden geoordeeld naar de liefde die we hebben betoond. Waarom zouden we ons niet nu al op het wezenlijke richten?

Lieve Gospa, we willen samen met u de mooiste vastentijd van ons leven beleven: dat ons enige middel altijd de liefde mag zijn!

 Zr. Emmanuel
(vertaald uit het Frans)

Dierbare kinderen van Medjugorje                               

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1. De inwoners van Medjugorje die de eerste getuigen waren van de verschijningen, beginnen stilaan te verdwijnen. De moeder van Marija, mevr. Pavlovic, is na een pijnlijk ziekbed gestorven op 15 januari jl. In minder dan 10 jaar heeft Marija haar vader, haar broer Andrija en haar moeder verloren. Laten we met hen en voor hen bidden.

2. ”Jullie zijn de Bijbel vergeten”

In haar laatste boodschap herinnert de heilige Maagd ons aan één van de fundamentele punten van haar onderricht in Medjugorje: plaats de Bijbel op een zichtbare plaats in je huis en lees er elke dag een stukje uit en breng dat gedurende de dag in praktijk.
Pater Jozo zegt dat de heilige Maagd hem 5 keer in tranen verschenen is. Ze zei dan: “Jullie zijn de Bijbel vergeten”. Pater Jozo vertelt dat hij vaak moeders ontmoet die een kind hebben verloren en enorm veel verdriet hebben. Nog nooit echter, heeft hij een moeder zo verdrietig gezien als de Moeder van God toen ze zei: “Jullie zijn de Bijbel vergeten”.            
De christelijke Kroaten hebben veel geleden onder het communisme, want het was verboden een bijbel in huis te hebben (dit verklaart de lengte van de preken van de Franciscanen tijdens de H.Mis. Het was voor hen het enige middel om het geloof aan de mensen te onderrichten en ze hebben deze goede gewoonte in stand gehouden, in de lijn van St. Franciscus). Soms gelaste de Militie de gezinnen in de dorpen om hen al hun bijbels te geven, die dan onder veel gevloek en getier publiekelijk werden verbrand. De gelovigen die weerstand wisten te bieden ondanks de dreiging in de gevangenis te worden geworpen of op andere wijze gestraft te worden als ze hun bijbel niet inleverden, moesten deze op eigen risico verbergen en vaak zelfs begraven. Zij hadden de moed dat te doen. Op bepaalde feestdagen haalden ze in het diepste geheim de bijbel tevoorschijn en degene van het gezin die kon lezen, las dan hele bladzijden voor aan heel de familie die zich diep had ingekeerd. De bijbel werd vol eerbied behandeld als de enige ware schat van het huis. Het Woord van God was hun licht, hun hoop, hun rijkdom. Iedereen probeerde er zoveel mogelijk van te onthouden vanwege de zeldzaamheid van deze gelegenheden en omdat ze dit licht nodig hadden om het atheïsme en de leugens van het communisme te overleven. Elk vers was voor hen een vreugde en een bemoedigende injectie om de moeilijkheden van het leven te kunnen verdragen.

Toen de Gospa in 1981 verscheen, was het communistisch regime nog aan de macht en warempel vroeg zij om de bijbel op een zichtbare plaats in huis te zetten! Alleen de gelovigen van Medjugorje en uit de omstreken konden inschatten hoe gewaagd deze boodschap van hun hemelse Moeder was.
Voor wat betreft onszelf, die over een bijbel kunnen beschikken zonder gevaar te lopen, wat doen wij hiermee? De plaats waar wij de bijbel neerzetten geeft aan welke waarde wij hem geven… is hij onze trots?

Een getuigenis van vorig jaar dat hier in Medjugorje werd gegeven, is tekenend voor de invloed die de media heeft op de menselijke geest en voor de heidense mentaliteit die zij verspreidt.
Een Amerikaanse katholieke jonge vrouw, Eleonora, komt aan in Medjugorje. Tijdens een gesprek met haar vertelt ze dat haar nichtje binnenkort gaat trouwen met een vrouw en dat zij deze beslissing waardeert. Ik vraag haar hoe het mogelijk is dat zij zulk een beslissing waardeert, die niet overeenkomt met het onderricht uit de bijbel en dus door God niet wordt gewaardeerd. Ze antwoordt dat je bij de bijbel moet weten wat er van op te pikken en wat er van terzijde te laten. Omdat ik me realiseer dat nog meer woorden niets zullen uithalen, vraag ik haar de Gospa om haar menig te vragen, want precies die ochtend zal de verschijning met Mirjana plaatsvinden. Eleonora stemt hiermee in. Ze zal de vraag aan Maria voorleggen en haar hart openstellen. Kort na de verschijning is Eleonora van houding veranderd. Ze zegt dat ze niets gevoeld, gezien of gehoord heeft, maar dat ze zich in haar hart bewust werd van een waarheid: het homohuwelijk gaat tegen de natuur in, zulk een huwelijk is niet convenabel.       

Wij kunnen hier het werk gewaar worden dat de Moeder van God in Medjugorje verricht: zij vindt geen nieuw evangelie uit, zij schrijft geen nieuwe catechismus, zij oordeelt niet over de intenties die in de harten leven en voert geen campagne vóór of tégen het een of ander… maar met geduld en vol barmhartigheid, terwijl ze ieders ritme respecteert, helpt ze ons om ons deze weg van licht eigen te maken, die ons door de Openbaring gegeven wordt.
Vertelt de bijbel ons niet juist welk plan God met het gezin heeft. “Daarna vormde JHWH God een vrouw en bracht haar naar de man… Zo komt het dat een man zijn vader en zijn moeder verlaat en zich zo aan zijn vrouw hecht, dat zij volkomen één worden” (Gn 2, 22-24). We kunnen veel passages aanhalen die over dit onderwerp gaan. Het antwoord wordt gegeven door Degene zelf die ons lichaam geschapen heeft en heel ons wezen. Maar als we de bijbel nooit lezen, hoe kunnen we dan dit licht leren kennen en het ons eigen maken? Hoe moeten wij er dan van leven en het doorgeven aan onze kinderen? We lopen het risico geleidelijk opgeslokt en bedorven te worden door de talrijke geestelijke virussen die de media verspreidt en waarvan we elke dag een nieuwe dosis innemen. De Moeder van God ziet welke schade deze vergiftiging in ons aanricht en ze huilt als een moeder die haar kind verliest!
Degenen die haar volgen, zullen zoals veeleer onze Kroatische broeders, worden veroordeeld door de wetgeving van bepaalde Westelijke landen.  

Een priester uit Noord Amerika, bijvoorbeeld, is onlangs via een juridische procedure veroordeeld tot een flinke geldboete en wordt bedreigd met gevangenisstraf, omdat hij eenvoudigweg de waarheid vertelde, dat veel ouders graag wat vaker zouden willen horen zeggen dat het voor de kinderen niet goed is op school te horen, dat het homohuwelijk en het klassieke huwelijke van een zelfde gehalte zijn. Deze wetten, die de “10 Woorden” met voeten treden die aan Mozes werden gegeven op de berg en die door Jezus werden hernomen, verspreiden zich in hoog tempo. Het totalitarisme is niet ver meer. Zullen ook wij de bijbel vergeten? Zullen wij het toelaten, dat onze kinderen zich zienderogen te gronde richten vanwege de geestelijke “Tzunamis”?

In de bijbel toont God ons de wegen ten leven, van het leven dat niet voorbijgaat. Maar we moeten vaststellen dat de machten van deze wereld die hiertegen in verzet komen, gebruik maken van het menselijk lijden en de kwetsuren waarmee wij allemaal min of meer behept zijn, om ons wegen te tonen die ons op het eerste gezicht juist toeschijnen, maar die in werkelijkheid het lijden vergroten en zelfs de menselijke waarden vernietigen. Hun doel is vaak geld, macht of ijdele glorie.

De waarheid achter de schermen

In 1989 werd ik in de gelegenheid gesteld om samen met een priester en een arts van mijn gemeenschap deel te nemen aan een televisie-uitzending waar veel mensen in Frankrijk naar keken (op Antenne 2). Het thema was: homoseksualiteit. Wij wilden getuigen van het Woord van God en één van de deelnemers, de Franse “ster” van de homoseksualiteit en de oprichter van een grote onderneming, antwoordde met vinnige en ironische scherpte. Toen de opnames klaar waren en we onze jassen pakten om te vertrekken, kwam hij naar mij toe en schudde mij met een brede glimlach de hand. Hij was niet meer dezelfde man. Tot mijn grote verbazing zei hij: “Ik wil jullie alle drie feliciteren, jullie waren in de studio de enige die de waarheid zeiden.” Ik heb hem later nog eens ontmoet en we hebben lang met elkaar gesproken. Natuurlijk heb ik hem gevraagd waarom hij ons zo aanviel tijdens de uitzending, want we vertelden immers de waarheid?! Hij zei: “Ik moest wel, want dat maakt deel uit van het spel. Ik moest antwoordden zoals mijn ‘fans’ dat van mij verwachtte. Ik deed gewoon mijn werk. Maar ik vond jullie meteen vanaf het begin van de uitzending heel sympathiek. Ik heb een afkeer van deze bedorven wereld”. Die dag raakte ik een groot deel van mijn naïviteit kwijt ten aanzien van de werkelijke beweegreden van deze campagnes. Officieel beoogde heel het onderhoud de verdediging van de “rechten van de homoseksuelen” onder het mom van mededogen en gerechtigheid.

Na een basisonderricht te hebben ontvangen over het geloof, beleed deze man Jezus, terwijl hij op zijn sterfbed stierf aan aids. Maar dat is een ander verhaal…

De bijbel, tegengif tegen New Age

In Medjugorje vertrouwen veel jongeren ons toe dat ze in verwarring leven. Ze zijn zo blij dat ze in de school van Maria met de bijbel in aanraking komen die voor hen de stevige rots wordt en hun dagelijkse “favoriet”. Zij vinden er antwoorden op hun vragen en voedsel om in geloof stand te houden ten overstaan van hun ongelovige vrienden. Enkele voorbeelden:

*Abortus wordt “vrijheid” genoemd? Het volstaat voor hen om het Bezoek van Maria aan Elisabeth te lezen. (Luc 1, 43). Elisabeth noemde een foetus van 3 á 4 dagen “mijn Heer”. Hoe kan ik dan zeggen dat het in dat stadium geen kind is?

*Occulte praktijken, spiritisme of het oproepen van doden, worden wel als “vermaak” van de samenleving bestempeld? God waarschuwde zijn volk voor zulke praktijken, die Hij een ‘gruwel’ noemde. (Deut 18, 11-14). Hoe kan ik dan deze dingen aanvaarden die de dood van mijn ziel teweegbrengen?

*Magische krachten, die door de New Age zo worden opgehemeld en soms “geneesmiddel uit de hemel” worden genoemd. In Handelingen 8, 9-25, vraagt de tovenaar Simon aan Pertrus hem zijn “macht” te geven om de handen op te kunnen leggen… Hoe kan ik mijn gezondheid nog aan deze mensen toevertrouwen?  

*Echtscheiding wordt als ‘normaal’ gezien. Kijk naar wat Jezus hier over zegt (Mat 19, 1-10).

*De rustdag van de Heer wordt genegeerd of als achterhaald beschouwd. Kijk naar wat de Heer hierover tegen Mozes zegt (Ex 20, 8-11).

De zalige Elisabeth van de Drie-eenheid (Karmel Dijon, gestorven in 1906) heeft het volgende prachtige gebed achtergelaten: O Eeuwig Woord, Woord van mijn God, ik wil mijn leven doorbrengen luisterend naar U, heel volgzaam worden om alles van U te leren. Door alle nachten, alle leegten, alle onmacht heen mijn blik voortdurend op U, blijvend in uw grote licht, O Zon, die ik bemin, boei mij zozeer, dat ik nooit meer weg kan uit uw lichtkrans.”

Pater Jozo raadt de vaders van het gezin aan om elke dag bij de zegening van de maaltijd een passage uit het evangelie aan de kinderen voor te lezen. En om, als hij klaar is met lezen, de bijbel te omhelzen; want door de bijbel te omhelzen, omhelst hij Jezus.

3. Ik dank iedereen die in januari heeft gebeden voor onze zending in Afrika. Natuurlijk kent God alleen de vruchten, maar het was een van de mooiste missies in mijn leven. Het meest ontroerend was de uitnodiging om de boodschappen van de Gospa uiteen te zetten in een Orthodoxe kerk in Caïro, voor een groot publiek van Katholieken en Orthodoxen… Het was een première! Een geweldige eenheid, rondom onze gemeenschappelijke Moeder. De volgende missie is in Frankrijk; grond om te evangeliseren. Dank u om samen met ons te bidden voor Frankrijk.

4. Op 2 februari had de zienster Mirjana haar maandelijkse verschijning, dit keer privé. Ze was alleen in haar kamer, wat slechts één keer per jaar voorkomt in februari, omdat er dan heel weinig pelgrims zijn. Zij waardeerde de rust van de intimiteit met de heilige Maagd, na alle openbare verschijningen in de menigte. Er werd geen boodschap gegeven.

Lieve Gospa, Moeder van het Woord, in de intimiteit in het gezin van Nazareth, heeft u vele malen Jezus de Schrift horen becommentariëren met Jozef, en later voor hele menigten. Help ons naar zijn stem te luisteren in elk vers van de Bijbel, en dat onze harten mogen branden.

Zr. Emmanuel
(Vertaald uit het Frans)

 (vertaling ni)

Dierbare kinderen van Medjugorje,      

Geprezen zijn Jezus en Maria!

1. Het jaar 2006 is begonnen, het jaar van de 25ste verjaardag! Iedereen die deze nieuwsbrief leest wens ik een heel gezegend jaar toe, een jaar waarin u God zou toestaan in uw leven zijn plan van liefde te verwezenlijken. Ik vertrouw mij toe aan uw gebeden, dat dit ook voor mij mag zijn weggelegd en ik dank u daarvoor.

De mooie gewoonte om een heilige als metgezel gedurende het jaar te ontvangen heeft ons opnieuw verrast, toen we op 1 januari God gevraagd hebben ons te laten weten, welke heilige ervoor gekozen had de “Kinderen van Medjugorje” te helpen. In de nieuwsbrief van 15 december hebben we het getuigenis van Caroline gepubliceerd, die haar baby heeft gehouden ondanks de druk die op haar werd uitgeoefend om het te laten aborteren. Veder hebben velen de noveen van het Kind Jezus gebeden, voor de kinderen die op duizend en één manier worden verworpen en gedood. De buitengewone verrassing van de hemel is, dat zij ons de heilige Gianna Beratta Molla, een Italiaanse, heeft gezonden, uitgerekend de patrones van de moeders in moeilijkheden. Gianna wist dat zij bij de geboorte van haar kindje zou sterven. Alleen een abortus had haar in leven kunnen houden. Omdat zij arts was, wist zij precies wat er gaande was. In plaats van het kind dat zij droeg te doden, koos zij ervoor haar eigen leven te geven. Op 16 mei 2004 is zij heilig verklaard. Zij is dus één van de laatste geestelijke dochters van onze dierbare Johannes Paulus II. Op die dag waren de echtgenoot van Gianna en haar 4 kinderen aanwezig, waaronder dit wonderbaarlijke kind. We vieren haar op 28 april. Voor ons is dit een teken van de voorzienigheid, een oproep om het leven op alle mogelijke wijzen te beschermen, om voorsprekers te zijn voor de moeders en hen door gebed en met daden te helpen.

2. Indien wij er werkelijk werk van maken, kunnen de heiligen een enorme hulp zijn. Een van onze zusters heeft voor dit jaar pater Pio ontvangen. Om haar nog meer gelukkig te maken, vertelde een jonge vrouw het volgende: haar moeder, Anna, die ik goed ken, was getroffen door een ernstige spierziekte, waardoor zij voortdurend leed. Haar lichaam werd erdoor vervormd, waardoor zij steeds minder in staat was zelf de dingen te doen. Het feit dat zij haar familie tot last was, maakte haar neerslachtig. Zij leek op een levende gekruisigde en niets kon haar tot bedaren brengen. Op een dag was zij alleen thuis en allerlei sombere gedachten spookten door haar hoofd. Zij kón niet meer vanwege het lijden, haar zenuwen begaven het en zij besloot een einde aan haar leven te maken. In die tijd sprak men veel over pater Pio en Anna had een beeltenis van hem ontvangen. Ze riep: “Pater Pio, help mij!” Op dat moment precies zag zij de deurklink bewegen en de deur naar de kamer ging langzaam open. In eerste instantie was zij bang, omdat er niemand achter de deur stond. Deze werd door een onzichtbare hand geopend. Maar al snel voelde zij dat golven van vrede de kamer vulden. Van binnen wist Anna dat er iemand aanwezig was. Deze vrede was zo intens, dat zij er geheel door werd overspoeld en ermee werd doordrenkt. In enkele ogenblikken ebde haar slechte humeur weg en vanaf dat moment, zo vertelde Anna, was zij in staat haar lijden op een hele andere manier te beleven, zonder bitterheid en wanhoop, maar in vrede en met opoffergezindheid. Nooit meer is bij haar het idee opgekomen een einde aan haar leven te maken.

Ik denk dat veel zelfmoorden kunnen voorkomen worden als we op het idee komen de heiligen om hulp te vragen.

Een bijzondere genade werd hier met nieuw jaar door de Kleine Thérèse (van Lisieux) gegeven. Een groep pelgrims was met de bus, die door twee chauffeurs werd bestuurd, uit Hongarije gekomen. Een Italiaans priester, Don Graziano, werd in hun pension uitgenodigd om hen te begroeten en hen een heilige te laten trekken voor 2006, want hij had een mandje met heiligennamen.

Een van de chauffeurs die nooit meedeed met de godsvruchtige activiteiten van de groep, werd opeens naar de priester toegetrokken en viel vervolgens op zijn knieën. Alhoewel hij groot van postuur was begon hij te huilen als een kind. Deze priester droeg een bijzondere relikwie van de heilige Thérèse van Lisieux in zijn jasje, een relikwie uit Rusland dat al verschillende wonderen had veroorzaakt. Het leek alsof hij naar het relikwie werd toegetrokken, dat evenwel verborgen bleef. Hij kon er zich niet van losmaken. Vervolgens begon hij zijn leven aan de priester te vertellen, wat hij nog nooit gedaan had (dit gebeurde in bijzijn van een tolk, want de priester sprak geen Hongaars). Hij vertelde dat hij voortdurend in angst leefde en dat hij daarvan wilde genezen. Hij werd geobsedeerd door de beelden van zijn misdaden uit het verleden. Zijn geweten werd gekweld, want dag en nacht zag hij de personen voorbijtrekken die hij tijdens het communistische regime had gedood, omdat hij bepaalde bevelen moest uitvoeren vanwege de functie die hij uitoefende. Hij kon niet meer slapen en leefde sinds lange tijd voortdurend in wanhoop. Hij dacht dat God hem had verlaten en wilde zich van kant maken.

De priester luisterde naar hem, wist hem gerust te stellen en zegende hem. Hij had hem graag willen voorstellen om te biechten, maar deze man was van huis uit protestant. Dit eenvoudige vertrouwde gesprek en de daaropvolgende zegening veranderde het hart van deze man, die werd bevrijd van zijn angsten en weer met heel zijn hart tot God kon terugkeren. Don Graziano verzekerde ons dat het de Kleine Thérèse zelf was, die had aangestuurd op de bekering van deze man, zij, de specialist van de grote zondaars. Vanaf dat moment was deze man de ‘allergelukkigste’ uit heel de groep. Hij wil nu katholiek worden (hij heeft toestemming gegeven voor de publicatie van dit getuigenis). 

De genade werkt aanstekelijk en is op de hele groep overgegaan. De Hongaarse priester die de groep begeleidde, was verrukt over de werking van de genade en zei op verlegen toon dat hij voor zijn doctoraat een proefschrift aan het maken was over “Thérèse van Lisieux en de Barmhartigheid” en dat hij op zijn wenken was bediend op een wijze die zijn verwachting te boven ging.

3. In de nacht van 1 op 2 januari zijn we op uitnodiging van de heilige Maagd met de zienster Marija samengekomen op de verschijningsberg. De genaden waren overvloediger dan de regen. Na afloop van de verschijning bracht Marija ons de volgende boodschap over: “Vergeet niet dat ik jullie Moeder ben en dat ik jullie liefheb met tedere liefde.” Marija wenste ons een gelukkig en heilig nieuwjaar toe en bracht een boodschap in herinnering, die aan het begin van de verschijningen was gegeven en waarvan het goed is om die nog eens te horen: “Lieve kinderen, ik wil dat jullie hier op aarde gelukkig zijn en met mij in de hemel.”

4. Op 2 januari heeft de zienster Mirjana Soldo haar maandelijkse verschijning gehad in het Cenakel, in aanwezigheid van een groot aantal nieuwjaars pelgrims. Met veel vreugde hebben we uw brieven en e-mails aan de voeten van de heilige Maagd kunnen leggen. Na afloop van de verschijning gaf Mirjana aan de aanwezigen een boodschap, die we serieus ter harte zouden moeten nemen.

“Lieve kinderen, Mijn Zoon is geboren. Jullie Verlosser is hier bij jullie. Wat staat je hart in de weg om Hem te ontvangen? Welke verkeerde dingen huizen er? Zuiver je hart door vasten en gebed. Erken en ontvang mijn Zoon. Hij alleen kan jullie de ware vrede en liefde geven. De weg naar het Eeuwig Leven is mijn Zoon. Ik dank jullie.”         

De gave van Medjugorje van God aan de wereld is ontzaglijk groot. Wij hebben dat nog niet voldoende begrepen, zoals de Gospa zo vaak zegt. Een cadeau dat wordt aangeboden aan degenen die het willen aannemen, is de zegening van de moederlijke vrede, die de heilige Maagd elke dag geeft aan degenen die hun hart op speciale wijze openen op het moment van haar komst. De zieners zeggen duidelijk dat de grote genaden, die zij ontvangen wanneer ze bidden met de heilige Maagd, ook voor ieder van ons bestemd zijn. Vicka verduidelijkt het op de volgende manier: “Als je je hart opent op het moment van de verschijning om de heilige Maagd te verwelkomen, ontvang je, ook al zie je haar niet, dezelfde genaden als wij, zieners. Wij zijn niet speciaal. De Gospa wil aan al haar kinderen geven hetgeen zij aan ons geeft. Maar je moet je er met je hart voor openstellen.”                                                                                         

Sommigen hebben een horloge dat afgaat op het moment van de verschijning (17 uur 40 in de winter; 18 uur 40 in de zomer) en keren zich in voor enkele minuten, om zich te laten zegenen door de Moeder van de Hemel, en om zich door haar te laten aanmoedigen, troosten, versterken, kortom, om haar haar werk als Moeder te laten doen naar gelang de meest urgente noden die zij bij ons ziet. Sommigen zijn blij haar in stilte, liefdevol te kunnen omhelzen.

Waarom zouden we als cadeau voor het nieuwe jaar ons niet deze gewoonte eigen maken, of haar hervatten, om ons precies op dat moment van de dag in te keren? Doen we dat ook niet als we een belangrijk telefoontje moeten plegen? Wat een geluk moet dit betekenen voor de heilige Maagd om, wanneer ze ons bezoekt, al onze aandacht te krijgen. Haar eenvoudige moederlijke groet kan ons leven op dezelfde wijze veranderen als dat van Johannes de Doper. Wie beter dan zij kan ons helpen al het verkeerde in ons te verwijderen, vooral wanneer wij ons daar niet van bewust zijn? De eenvoudige aanwezigheid van haar Onbevlekt Hart, vernietigt in ons hetgeen ons hart verhardt: angst, haat, onzuiverheid en alles wat ons ervan weerhoudt haar Zoon te ontvangen.

Lieve Gospa, wij wensen u een vreugdevol jaar toe met ons, uw kinderen!
Wij willen heel dit jaar luisteren naar uw Moederlijk hart.

 Zr. Emmanuel
(vertaald uit het Frans)