Medjugorje

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1 – Op 2 oktober was er een grote massa aanwezig bij de verschijning van Mirjana. Het verdient onze aandacht dat er zich daar al enkele maanden een nieuw scenario afspeelt: aan het einde van de verschijning vraagt Mirjana om de boodschap meteen aan alle aanwezigen in hun eigen taal door te geven. Dit is de boodschap die Mirjana kreeg:
“Als Moeder kom ik naar jullie toe. Ik breng jullie mijn Zoon, de vrede en de liefde. Zuiver je hart en neem mijn Zoon met je mee. Schenk aan anderen de ware vrede en het geluk”.
Mirjana voegde eraan toe: “De Gospa heeft elk van ons gezegend, en ook de religieuze voorwerpen die wij meegebracht hadden. Daarna heeft ze opnieuw het belang van de priesterlijke zegen benadrukt”.

2 – Ik maak van de gelegenheid gebruik om te verduidelijken dat er verschillende soorten zegeningen bestaan, die je niet met elkaar mag verwarren. Wanneer een priester (of een bisschop, of een kardinaal, of de Paus) de zegen geeft, dan is het eigenlijk Jezus zelf die zegent, doorheen zijn gewijde dienaar. Op dat moment stort Jezus zelf zijn heilige goddelijkheid over ons uit; Hij geeft zijn goedheid aan ons door. Die zegen is een enorme genade en hangt niet af van de innerlijke gesteldheid van de priester. Als de ziel die deze zegen ontvangt open en ontvankelijk is, dan opent Jezus de schatten van zijn Hart en schenkt Hij in overvloed, volgens de openheid van die ziel en diens mate van geloof. Eenvoudige zielen zullen het meeste ontvangen. Gezien de zegen rechtstreeks naar het hart gaat is het verstand zich niet altijd bewust van die onmetelijke stroom. Om die reden zijn wij vaak verstrooid en laten we dit geschenk vaak domweg schieten. Dat is bijzonder jammer, want een ingetogen ziel wordt rijker, sterker, vrediger, beschermd bij elke zegening, en –de belangrijkste vrucht van deze zegen– zal zich op een intiemere manier tot God kunnen richten. De vruchten van de zegen zijn van die aard dat zij al tellen voor de eeuwigheid, en dat zij de ziel een bijzondere schoonheid verlenen. Net als voor alle andere gaven van God geldt ook hier: hoe meer ijver je aan de dag legt om de zegen te geven of te ontvangen, hoe efficiënter deze zegen zal zijn.

In Medjugorje heeft Maria gezegd: “Als de priesters wisten hoeveel ze geven wanneer zij zegenen, dan zouden zij dag en nacht zegenen!” En ook nog: “De zegen van een priester is groter dan de mijne.” (privé-boodschappen aan Marija, zonder datum) Want de priester heeft het sacrament van de wijding ontvangen.
En deze beschrijving van mij is dan nog slechts een flauw afkooksel van wat de priesterlijke zegen echt is!

Ook leken kunnen zegenen, en de Kerk raadt bijvoorbeeld ouders aan om hun kinderen elke dag te zegenen. De Gospa vraagt om kinderen ‘s ochtends en ‘s avonds te zegenen (boodschap van de jaren ’80, zonder datum). En ook kinderen mogen hun ouders zegenen! De kracht van deze zegen hangt in sterke af van de persoon die de zegen geeft, en daarom is de zegen van Maria bijzonder krachtig! Als een wereldse moeder haar kind kan zegenen, hoeveel meer kan onze hemelse moeder het dan niet?
In Medjugorje geeft de Gospa haar zegen bij elke verschijning, nadat zij ons begroet heeft met de woorden: “Lof zij Jezus, mijn lieve kinderen”, en voordat zij voor ons bidt met uitgestrekte handen. Op een dag heb ik aan Marija gevraagd waarom de Gospa ons nu eens met haar “vreugdezegen” zegent, dan weer met haar “moederlijke zegen” of met haar “plechtige zegen”, kortom, wat het onderscheid was tussen die verschillende zegens. Het antwoord van Marija was: “De Gospa heeft daar geen uitleg over gegeven.” Wij moeten dus dit geschenk met vertrouwen en dankbaarheid aanvaarden, en onze hemelse Moeder doet het overige volgens onze noden!

Nog iets wat onze aandacht verdient: In Medjugorje geeft Maria ons op de berg of bij de boodschappen van de 25ste haar “bijzondere en moederlijke zegen” (zie boodschap van 25 juni 1990) en nodigt zij ons uit om die “te brengen naar alle schepselen”. De boodschappen over de bijzondere en moederlijke zegen van Maria werden ontvangen door de zienster Marija. (Dat verklaart hoe een zekere verwarring in het verleden ontstaan is toen andere zieners aan wie vragen gesteld werden over deze “bijzondere en moederlijke zegen” antwoordden dat “de Gospa dat nooit gegeven heeft”. Elke ziener heeft iets bijzonders van de Gospa ontvangen, en vragen over dat specifieke onderwerp moet je rechtstreeks aan de betrokken ziener stellen. Hetzelfde geldt bijvoorbeeld voor de boodschappen over het lijden die aan Vicka gegeven werden, of over de ongelovigen die aan Mirjana gegeven werden.)

3 – Het jaar van de Eucharistie en de Synode zijn ten einde. Gezien die tijd van genade ons geschonken werd als een nieuwe start voor de weg naar de heiligheid in gezelschap van Jezus-Eucharistie, kan elk van ons die genade zijn leven lang laten voortduren en ervoor zorgen dat zijn hele leven beetje bij beetje tot Eucharistie wordt. Dat was immers de bedoeling van onze geliefde Johannes Paulus II toen hij een jaar geleden het Jaar van de Eucharistie uitriep.

Anne Marie Collins, een Ierse vriendin van 33, is ons onlangs komen bezoeken. Moge haar mooie getuigenis leiden tot gelijkaardige initiatieven!

“Als tiener ging ik uit gewoonte naar de mis. Ik raadpleegde echter ook kaartlegsters, dus hebben Jezus en Maria werkelijk in mijn leven moeten binnendringen!
Ik gaf les in een Montessorischool, en mijn familie had een kruidenierszaak, maar de zaken gingen niet zo goed. Wij hebben dus een deal gesloten met Maria: als zij iemand vond die onze zaak zou overnemen, dan zouden wij naar Medjugorje gaan. En blijkbaar is de Moeder Gods een gehaaide zakenvrouw, want drie weken later stond er een overnemer voor de deur! Wij zijn onze afspraak ook nagekomen, en op 25 augustus 1999 naar Medjugorje gegaan. En toen is voor mij alles begonnen.

De eerste dag ging de hele preek in de Engelse mis over astrologen en kaartlegsters. Ik had de indruk dat de priester tot mij sprak, en dat zijn woorden speciaal tot mij gericht waren; na de mis ben ik dan bij hem gaan biechten. Het werd een onvergetelijke biecht. Ik heb onder andere opgebiecht dat ik naar kaartleggers was gegaan… En na die biecht wist ik dat ik niet van het teken van de Leeuw was, zoals men mij had doen geloven, maar van het teken van Jezus Christus! Ik was bevrijd!
In de loop van die week nam Maria mij zo vaak bij de hand, op de Verschijningsberg en op de Krizevac! De dag voor mijn terugreis heb ik zelfs iets heel speciaals mogen ervaren. Ik zat met mijn moeder buiten de kerk te bidden; ik keek naar de kralen van mijn rozenkrans, maar opeens voelde ik hoe mijn hoofd opgetild werd. Ik keek naar boven en zag de heilige Maagd daar staan, ze keek naar mij en glimlachte. Ik zal die glimlach op haar gezicht nooit vergeten! Er werd geen enkel woord gesproken en dat was ook niet nodig want haar glimlach zei genoeg. Het was een glimlach van pure liefde! Alsof zij mij op dat moment in haar armen wilde nemen… Wat was ze mooi! Vanaf dat ogenblik ben ik gaan veranderen.

Ik was verloofd en zou binnenkort trouwen. Toen ik weer thuis was heb ik mijn verloofde opgebeld, ik heb hem gezegd dat ik een fantastische week achter de rug had en heb hem verteld over alles wat ik ervaren had. Maar hij schudde zijn hoofd: hij geloofde me niet! Daardoor is onze relatie gaan veranderen. Ik wilde alle dagen naar de mis gaan, da’s toch normaal! Ik ben ook deel gaan uitmaken van een gebedsgroep. Onze relatie verwaterde… Ik heb toen tot Maria gebeden: ‘Als het jouw wil is dat ik deze relatie verbreek, zorg dan dat ik er geen gebroken hart aan overhoud.’ Daarna heb ik mijn verloofde gezegd: ‘Ik kan op die manier niet verder, ik denk dat jij niet de man bent die Maria voor mij wil.’ Hij had ook al beseft dat we niet meer goed bij elkaar pasten. Na het verbreken van de relatie voelde ik dat er een ware last van mijn schouders gevallen was.

Maria heeft mij eerst doen verlangen naar de heilige mis; ik ben er dan ook elke dag heen gegaan en ik blijf dat doen. Daarna deed ze mij beetje bij beetje verlangen naar andere zaken: het jaar daarop was de aanbidding aan de beurt. Zij handelt met zoveel tact! Zij weet dat zij ons met mondjesmaat moet voeden, omdat wij niet klaar zijn om zelf het stevige voedsel op te nemen.

Toen onze Heilige Vader het voorbije jaar uitriep tot het Jaar van de Eucharistie hebben wij met enkele vrienden besloten om iets in die zin te ondernemen. Maria had ons tijdens onze bedevaart naar Medjugorje de genade van de aanbidding geschonken, en zij maakte ons ervan bewust dat haar Zoon werkelijk aanwezig is in het Heilig Sacrament. Wij hebben dan ook besloten om een website te ontwikkelen waar de mensen informatie kunnen vinden over de plaatsen en tijdstippen waarop het Heilig Sacrament in hun buurt (in Ierland) aanbeden kan worden. Wij hebben alle priesters in het telefoonboek opgebeld en erg vaak een warm onthaal gekregen! Enkele priesters hebben hun kerk of kapel zelfs opengesteld voor permanente aanbidding.
Kort na een lang verblijf in Medjugorje heb ik drie maanden moeten doorbrengen in het hospitaal van Dublin, waar vastgesteld werd dat ik lijd aan de ziekte van Addison, een zeldzame ziekte die de bijnieren aantast. Daarom neem ik elke dag cortisone om mijn bijnieren te doen werken. Ik word erg vlug moe (zie PS.). Maar als ik voor het Heilig Sacrament zit schenkt Jezus mij werkelijk de genade om dit kruis te aanvaarden en om verder te gaan met het leven van elke dag. Zonder Jezus zou ik niet de nodige kracht hebben om mijn ziekte te verdragen. Ik haal al mijn kracht uit de aanbidding. Zonder Jezus’ aanwezigheid ben ik niets. De aanbidding geeft mij elke dag weer fysieke en spirituele kracht.

De Maagd Maria is onze Moeder, zij beschermt ons altijd onder haar hemelse mantel. Als wij onze hand in de hare leggen leidt zij ons. Als wij al een eenvoudig ‘Wees gegroet, Maria’ bidden komt zij en brengt zij ons naar haar Zoon. Het volstaat om haar de hand te reiken en haar te laten doen. Zij weet best wel wat goed is voor ons!”

Anne Marie komt af en toe naar Medjugorje, en zij is elke keer nog enthousiaster over de Eucharistie, en ook nog moediger omdat de Heer haar tot op vandaag nog niet van die pijnlijke ziekte verlost heeft. Zij geeft haar leven om de aanbidding te promoten (bovenop haar gewone werk), brengt op die manier vele zielen tot bij het Heilig Sacrament en heeft van haar lijdensweg een weg van vreugde gemaakt!

4 – In haar boodschap van 25 juli laatstleden roept de Gospa ons op om novenen te bidden. Ik stel voor dat wij er samen een zouden bidden die niet onopgemerkt zal blijven in deze wereld en in de andere! Laten wij deze noveen opdragen voor de zielen in het Vagevuur. Op onze website www.enfantsdemedugorje.com vindt u de tekst van een noveen rond het Heilig Hart, samen met de heilige Margaretha Maria (van Paray le Monial). Het staat u echter vrij om een andere noveen te kiezen. Wij beginnen op 23 oktober en eindigen op 1 november, op Allerheiligen. Bedankt!

Lieve Gospa, jouw plannen zijn ons niet bekend,
maar wij nemen jouw hand vast om altijd daar te zijn waar God ons hebben wil,
samen met jou!

Zuster Emmanuel +

 
PS 1 -   In Medjugorje kunt u de video-opnames van de verschijningen van de 2e aan Mirjana verkrijgen bij Foto Dani, (linkerkant, tegenover de kerk). Prijs: 15 Euro. Opsturen per post niet mogelijk. Telefoon: (387) 36 650 006 of gsm : (387) 63 324 077. E-mail : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

PS 2 – Bedevaarders uit Europa! De vliegtuigmaatschappij German Wings biedt interessante prijzen voor de vluchten naar Split, vanuit Keulen of andere Duitse steden. Neem een kijkje op de website: www.germanwings.com   Voor velen die op bedevaart willen zal de prijs niet langer een obstakel zijn!

PS 3 – De heilige Elisabeth van de Drie-Eenheid (Karmel van Dijon) is ook gestorven aan de ziekte van Addison, die in die tijd ongeneeslijk was. (Het gaat eigenlijk om een gebrek aan natuurlijke cortisone).

 De volgende nieuwsbrief wordt op 15 november verstuurd.

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1 - De laatste boodschappen van de Gospa zijn meer dan serieus, ze zijn ernstig, net als de gebeurtenissen op het wereldtoneel! Maar de Gospa biedt ons de beste oplossing, en daarom moet al wie zich werkelijk aan haar toegewijd heeft nu meer dan ooit tijd vrijmaken, tot dicht bij haar moederhart komen en luisteren naar wat zij ons te zeggen heeft!

Op 25 juli zei Maria ons: "Houd novenen van vasten en zelfverloochening, opdat Satan ver van jullie moge zijn en de genade rondom jullie..." Voor zover ik weet heeft de Gospa ons tot nu toe 1 keer gevraagd om “9 dagen van zelfverloochening”, dat was in augustus 1991, voor de oorlog in ex-Joegoslavië. Zij wil geen oorlogen meer!! “Het vasten kan de wetten van de natuur buiten werking stellen”, en elke daad van zelfverloochening die met liefde opgedragen wordt kan de plannen van Satan dwarsbomen! New Orleans werd vernield… Wij hadden dat kunnen voorkomen! De Gospa geeft ons er de mogelijkheid voor. Sommige mensen vragen ons of er gedurende 9 dagen gevast moet worden, maar het antwoord daarop moet iedereen apart in gebed in zijn hart horen. Want wat Maria van ons vraagt is een pure liefdesdaad, en geen krachttoer; een offergave die uit het hart komt en die niet makkelijk is, en geen heldendaad die ons op een subtiele wijze op onszelf zou richten. Het eerste wat wij moeten verloochenen is de zonde, dat is het dringendste, dat wij oprecht te biecht gaan en vol vreugde een nieuwe start krijgen.
 
Tot slot zegt Maria ons op 2 september via Mirjana : "Lieve kinderen, ik kom als Moeder naar jullie toe en laat jullie zien hoeveel jullie God, jullie Vader, van jullie houdt. Maar jullie, waar zijn jullie, mijn lieve kinderen?! Wat staat op de eerste plaats in jullie hart? Wat weerhoudt jullie ervan om mijn Zoon op de eerste plaats te zetten? Lieve kinderen, aanvaard Gods zegen over jullie. Dat de vrede van God rondom jullie moge zijn. De vrede die mijn Zoon geeft, en Hij alleen!”

Dat is de schreeuw van een moeder: “Waar zijn jullie, mijn kinderen?!” Dat is God die Adam kwijt is en in paniek zijn naam roept in de tuin van Eden: “Adam, waar ben je?” Het antwoord is eenvoudig: wij zijn bij datgene wat in ons leven het belangrijkste is, datgene waarvoor wij het meeste geld willen uitgeven, datgene waarvoor wij het meest tijd uittrekken. “Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn”, zegt Jezus ons. O, wat is de schat die weggelegd is voor wie niet aarzelt en voor Jezus kiest mooi, voor wie moeite doet om hem elke dag trouw in de intimiteit van het gebed te ontmoeten! Maar Jezus wordt zo weinig uitgenodigd… Wat wil onze moeder dus? Zij wil ons op onze knieën zien zitten!

"Wacht niet langer, lieve kinderen!"

2 -  Denis V. is een van de beste leiders van bedevaarten uit Frankrijk naar Medjugorje. Hij is joviaal, grappig, een vriend die je graag ziet komen en niet graag ziet gaan. Hier lees je zijn mooie getuigenis:

"Na een lange weg vol hindernissen heb ik rust gevonden, een serene rust, het sjalom zeg maar. Voortaan beslissen niet langer het menselijke lichaam en denken over mijn leven van elke dag, maar God! De buitenwereld mag nog zo druk zijn, tieren, betogen, klagen en lamenteren, ik blijf in dit warme nestje waar ik bescherming tegen elke aanval en de genezing voor elke kwetsuur vind.

In 1998 hoorde ik in het ‘kleine bosje’ in Medjugorje een zuster van de gemeenschap van de Zaligsprekingen de volgende vraag stellen: “Wie van jullie heeft Jezus in zijn leven de eerste plaats gegeven?” Van de 80 aanwezigen staken slechts 2 of 3 personen schuchter hun hand op, alsof ze vooral niet wilden opvallen! Ikzelf begreep toen helemaal niet hoe iemands voornaamste bezigheid, van ‘s ochtends tot ‘s avonds, erin kon bestaan om Jezus de eerste plaats te geven! Hoe moet je dan werken en zorgen voor materiële welvaart en beroepszaken, als je de hele tijd met Jezus bezig moet zijn? Op dat moment zat ik vast in een juridische mallemolen, een zaak tegen machtige vijanden, boekhoudexperts en de notariaatsnomenklatura, die achter me aan zaten omdat ik het misdrijf begaan had om een ongedekte cheque in mijn boekhouding op te nemen! Je kunt wel begrijpen dat ik andere zaken aan mijn hoofd had dan Jezus de eerste plaats te geven…
Maar de genade was aan het werk, onopvallend. Mijn echtgenote stond aan mijn zijde. Haar waren de genaden van vrede, vertrouwen in haar echtgenoot en stilzwijgen geschonken. Zij moeide zich niet met mijn procedures, uitte nooit kritiek en liet mij begaan. Zij bad al die tijd… Dat heeft mij veel geholpen. Later, toen mijn ziel genezen was en ik bedevaarten naar Medjugorje wilde gaan begeleiden zei ze: “Meer dan 5 jaar lang heb ik gebeden opdat je het geloof zou terugvinden, en al mijn Eucharistieën heb ik voor jou opgedragen”. Dat was het mooiste geschenk dat ze me kon geven. Waarom zou je bloemen kopen, uit eten gaan, cadeautjes voor elkaar kopen als Jezus er niet is? Dan doe je eigenlijk gewoon jezelf plezier en wordt je gezin niet hechter. En je hebt geen plezier nodig, maar je moet van elkaar houden. Het eerste huwelijksgeschenk dat ik van God kreeg was Odile, die ad hoc echtgenote die zich aan mijn moeilijk karakter zou aanpassen. Zij is altijd blijven hopen, is altijd blijven geloven… Zij is als het ware mijn heilige Monica.

Tijdens die 10 jaar durende lijdensweg hebben Odile en ik samen de berg Tabor beklommen en veel obstakels van uiteenlopende aard overwonnen (daarmee vergeleken is de Krizevac een pleziertochtje): het verdriet van de een was het verdriet van de ander, de vreugde van de een was de vreugde van de ander, de liefde was er altijd en wij bleven elkaar bijstaan. Natuurlijk was ook de onderbuurman er, altijd klaar om twist te zaaien en te storen, maar onze beschermengelen waakten en de gebeden van Odile ook. Mijn innerlijke bekering groeide, elke dag een beetje meer. De gerechtigheid van de mensen? Wij hadden vlug door waar het hen om te doen was: een notaris kelderen die probeerde zijn beroep met hart en ziel uit te oefenen, die mensen die geconfronteerd worden met administratieve en juridische rompslomp gewoon wilde helpen. Minder dan drie jaar nadat ik mijn studie opende in de buurt van Parijs was mijn zakencijfer verdubbeld en stonden de klanten voor mijn deur in de rij… en dat was natuurlijk een doorn in het oog voor een aantal apparatsjiks van het plaatselijke notariaat.
Wij hebben het notariaat de rug toegekeerd en hebben elkaar rechtgehouden, en ook de kinderen: ons gezin is hechter geworden. En toen kwam Medjugorje, en met Medjugorje de genaden…

Uiteindelijk deed de rechter een uitspraak, op goede dinsdag 2005: ik werd veroordeeld tot het betalen van 15 eurocent, wegens “smaad aan het beroep van notaris”. Odile en ik hebben meteen beslist om dat aan Jezus aan te bieden. Die ochtend heb ik aan Jezus gezegd: “Ik heb Je nooit een echt mooi geschenk gegeven, maar nu heb ik het ideale geschenk voor Jou gevonden! En op het juiste ogenblik: de Goede Week! Ik geef Jou een heel waardevol pakje, waarin Je het lijden van mijn kinderen, van Odile en van mezelf zult vinden, alsook de vergiffenis die ik schenk aan al mijn vijanden, boekhoudexperts en gezagsdragers binnen het notariaat, kortom al wie de hand gehad heeft in die hele smerige zaak. Ik wil er niet meer over horen spreken, ik wil vergeten en vredig kunnen slapen. Ik bied Jou dit geschenk aan.”
En Jezus heeft het aanvaard! Sinds 29 maart is mijn geest vrij, ik ben VRIJ, en Odile ook. Ons dagelijks leven is helemaal op Jezus gericht, elke nieuwe morgen is een genade, een lofzang tot de Vader voor alles wat hij voor ons gedaan heeft. Jezus staat op de eerste plaats in ons leven!
Ondertussen heeft de genade ook onze 3 kinderen en kleinkinderen geraakt. Zij weten wat ‘Gij zult uw vader en moeder eren’ betekent. Wanneer ik op reis ga bellen ze mij om me goede reis te wensen. Wanneer ik terugkom is er altijd wel iemand die me aan de luchthaven komt ophalen zodat ik niet hoef te ploeteren in de metro.
Liefhebben, dat is een geheel van kleine gebaren in het leven van elke dag. Liefde heeft geen grote geschenken nodig; het hart moet spreken, niet het banktegoed. Nu loof ik de Heer met veel plezier voor de heilige en zalige hindernissen die ik op mijn weg gevonden heb, het waren de stenen van mijn Krizevac, van mijn Ghetsemani. De berg Tabor, ik ben er en ik blijf er.
Tot hier in grote trekken mijn verhaal… Als je er iets in vindt dat het herkauwen waard is, ga dan gerust je gang!

3 -  Ik wil jullie graag om bijzonder gebed vragen. Onze goede Mgr. Hnilica is ziek en heeft onze steun nodig in deze dagen van fysiek lijden en zwakheid. Hij is een grote vriend van Moeder Maria en kende Paus Johannes Paulus II erg goed. Hij was het die in 1984 in Moskou Rusland aan het Onbevlekt Hart van Maria toewijdde. Hij was het die de Heilige Vader deze beroemde woorden hoorde spreken: “Medjugorje is het verlengde van Fatima. Ga erheen!” Gedurende al die jaren heeft hij ons veel uitleg gegeven over de plannen van Maria in Fatima en in Medjugorje. Laten wij hem op onze beurt helpen zoals wij kunnen: met gebed! Bedankt!

Lieve Gospa, jij hebt Jezus altijd op de eerste plaats gezet. Wij echter verwerpen Hem maar al te vaak omdat onze harten hard geworden zijn. Open ons voor Zijn schoonheid!!!

Zuster Emmanuel +

De volgende nieuwsbrief zal op 15 oktober verstuurd worden.

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1. Wij hebben veel reacties ontvangen op de woorden van Benjamin Berger, de Messiaanse jood die getuigde in de fax van 15 juli. Daarom wil ik hier graag wat meer uitleg geven.

In de Heilige Schrift lezen wij over het Joodse volk "Want als hun verwerping de wereld verzoening heeft gebracht, wat kan dan hun aanneming anders betekenen dan leven uit de doden?” (Rom 11,15). Het ontstaan van een Messiaanse beweging bij de joden is een prachtig voorteken voor de hereniging van de oudste zoon en de jongste zoon in het lichaam van Christus. Daarom is de weg van geloof van onze broeder Benjamin voor ons een bron van vreugde, en wekt zijn getuigenis ons op uit onze spirituele loomheid! De Heilige Geest is aan het werk en wij willen met hem meewerken! (Zie ook N.B. over de Messiaanse beweging).

Net als bij ons katholieken gaat in het verhaal van Benjamin het werk van God gepaard met zuiveringen. Benjamin vertelt:

“Wij hebben vijf jaar doorgebracht in Bethanië. Een andere broeder is erbij gekomen, wij waren toen met drie broeders. Daarna zijn wij naar Galilea gegaan. Wij woonden er in een klein dorpje waar wij getuige waren van vele mirakels. Er gebeurden buitengewone dingen, en veel mensen vonden de weg naar de Heer. Een voorbeeld?
Een man die ons niet kende zag Jezus in een droom. Daarna heeft hij ons ontmoet, en is hij broeder geworden. Onze buren hebben de weg naar God gevonden, ook kinderen werden geraakt door de Heilige Geest en bekeerden zich,... Zo konden wij op korte tijd een kleine gemeenschap vormen, terwijl wij daar zelfs nooit aan gedacht hadden! Wij begonnen al onze bezittingen met elkaar te delen, wij aten samen, wij baden samen… Stilaan heeft het gemeenschapsleven zich aan ons geopenbaard… Eerst waren wij maar alleen, mijn broer en ik, maar dan is de gemeenschap gaan groeien, en hebben wij begrepen dat wij geroepen zijn tot een leven in gemeenschap.
Wij hebben vijf jaar lang in Bethanië gewoond. Tegen het einde van die periode werden wij vervolgd: sommige gelovige Joden kwamen naar ons toe en vielen ons aan. Ons huis werd volledig vernield: zij kwamen naar binnen, sloegen de meubels aan stukken, bekladden alles met zwarte verf, en deden nog veel meer. Maar hun daden hebben in het hele land reacties teweeggebracht. Dat gebeurde in het midden van de jaren ’70. Uiteindelijk is onze getuigenis daardoor in vele kranten verschenen, ook op de radio en de televisie. Dat was de allereerste keer dat er op de Israëlische televisie Messiaanse joden getuigden! De Messiaanse beweging begon te groeien in Israël. Je hoorde steeds vaker over Joden die tot het katholieke geloof overgingen… En de gemeenschap is blijven groeien. Vandaag de dag zijn er ongeveer 100 Messiaanse groepen in Israël, en er komen er steeds bij.

Wij zijn naar Tiberias verhuisd en zijn daar ook vijf jaar gebleven. Daar hebben wij een vereniging van Messiaanse gelovigen gesticht. Ook daar werden wij meermaals vervolgd door de orthodoxe Joden: zij staken ons huis in brand, en gooiden zelfs tijdens een van onze bijeenkomsten stenen naar ons. Wij hadden toen voor onze bijeenkomsten een zaal in een hotel gehuurd, met grote ramen. En toen begonnen zij met stenen naar ons te gooien. Wij wisten niet wat we moesten doen, want wij waren net maaltijd aan het vieren met de Heer. Wij dachten: “Nu we aan het bidden zijn kunnen we toch niet ophouden!” Dus hebben wij de kinderen in het midden van de zaal geplaatst, en zijn wij in een kring rond hen gaan staan. En wij zijn doorgegaan met ons gebed. En zij bleven maar stenen gooien! Maar God heeft ons beschermd. Een steen is net boven het hoofd van een zuster gegooid, zonder haar te raken. Later hebben zij dat hotel in brand gestoken, zodat wij geen zaal meer vonden om bijeen te komen omdat niemand ons nog iets wilde verhuren. Dan zijn we maar beginnen te vergaderen in parken op zaterdag, de sabbat, wij wisten immers dat zij ons op sabbat niet zouden aanvallen. Dat is het verhaal achter deze gemeenschap, die ondanks vele vervolgingen ontstaan is…”

2. Op 2 augustus laatstleden is de Gospa net als elke maand met Mirjana komen bidden voor de ‘ongelovigen’. Dat was tijdens het Festival en duizenden jongeren van de hele wereld waren bijeen om hun moeder te ontvangen, om tot haar te bidden en om door haar gezegd te worden. Na de verschijning gaf Mirjana ons een boodschap door die ons werkelijk diep geraakt heeft. De situatie waar deze boodschap naar verwijst is immers reëel, dat kunnen wij niet ontkennen of verzwijgen! Deze woorden zijn het waard om van buiten geleerd te worden, om dan daarna een gunst te vragen aan de Heilige Geest: dat hij ons hart zou doorlichten en ons met zijn goddelijke stralen zou laten zien wat er in ons hart zit. Zo zullen wij een bewuste keuze kunnen maken! Dan zullen wij beslissen om ons hart te openen voor ware liefde, en niet voor ‘nepliefde’, voor het ware licht, en niet voor de nepschitteringen die deze wereld ons te bieden heeft.

Mirjana kreeg de volgende boodschap:

“Lieve kinderen, ik ben met open armen naar jullie toe gekomen om jullie in mijn armen te nemen, onder mijn mantel. Ik kan dat echter niet doen zolang jullie hart vol is van valse schitteringen en valse idolen. Zuiver je hart en laat toe dat mijn Engelen er zingen. Dan zal ik jullie onder mijn mantel nemen en zal ik jullie mijn zoon, de ware vrede en het geluk geven.
Wacht niet, kinderen!
Ik bedank jullie.” (zie P.S.1.)

3. De zienster van het hart, Jelena Vasilj-Valente, en haar man Massimiliano zijn momenteel in Medjugorje met vakantie (zij wonen dicht bij Rome en hebben twee jonge zonen). Jelena is jarenlang rechtstreeks door de Moeder Gods gevormd doorheen haar boodschappen, en blijft een bron van licht voor al wie de moederlijke geest van Maria wil begrijpen. Hier volgen een paar sprokkels uit haar gesprekken de voorbije dagen:

“Voor ik getrouwd was, was mijn leven gemakkelijker. Ik studeerde, ik was vrij, ik zorgde eigenlijk voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Nu ben ik als echtgenote en moeder verplicht om wat ik geleerd heb in de praktijk te brengen. Ik moet mijzelf wegschenken, geven, zonder ophouden en zonder te tellen! Mijn kinderen zijn mijn oversten!”

“Als ik naar mijn kinderen kijk, leer ik over God. God wil ontmoeten, en wij zijn gevormd naar zijn beeld en gelijkenis. Dat merk ik bij mijn kinderen! Wanneer een kind lawaai maakt, huilt, slaat, dan is dat omdat hij ons wil ontmoeten. Het kind is, net als God, voortdurend op zoek naar de mens. Voor kinderen zijn die ontmoetingen vitaal, want doorheen ontmoetingen kunnen zij groeien. De ontmoetingen geven de rijkdom van het leven weer. Wij leven allemaal van ontmoetingen met anderen. Wanneer een kind mensen kan ontmoeten, dan heeft het geen tv nodig. Het is in vrede, het is tevreden, ook dat heb ik bij mijn eigen kinderen gemerkt. Zij willen niet naar tv kijken, zelfs niet als zij bij vriendjes zijn!”

“Wanneer de tv de communicatie vervangt, dan wordt de ontmoeting met de leden van ons gezin en met onze vrienden verbroken. Maar al te vaak metselen wij ons in om ons te beschermen tegen het leven, en sluiten wij ons op in het irreële. Als ik de tv aanzet terwijl er iemand bij me is, dan is het alsof ik die persoon duidelijk wil maken dat hij of zij niet interessant genoeg is, en dus mijn aandacht niet verdient.”

“Wij hebben dezelfde houding tegenover God, wanneer Hij niet op de eerste plaats komt in ons leven, wanneer wij niet tot hem bidden. Wij gaan weg van de bron en raken gefrustreerd. De genade wordt ons geschonken doorheen onze relatie met God, in het gebed.”

Lieve Gospa, kun je mij niet in je armen nemen? Vraag alsjeblieft aan je Zoon dat Hij mijn hart zou zuiveren, opdat jouw engelen er kunnen komen zingen!!

Zuster Emmanuel +

P.S.1. In Herzegovina is het niet schokkend om het in het Kroatisch te hebben over “valse idolen”, hoewel elk idool op zich al een valse God is. De Gospa spreekt altijd vanuit de cultuur van de ziener die naar haar luistert. Een ander cultureel verschil is dit: Maria zegt “Ik en mijn zoon Jezus…”, wat voor een Fransman onbeleefd overkomt (voor een Vlaming of Nederlander ook, nvdr), maar niet voor een inwoner van Herzegovina.

Het is ook mooi om op te merken dat 2 augustus het feest is van “Onze-Lieve-Vrouw van de Engelen”, vandaar de verwijzing naar de engelen in de boodschap. Dat leert ons over een prachtige taak van de engelen die wij maar al te vaak vergeten: als wij in staat van genade zijn, dan zingen zij in ons hart!

P.S.2. Voor alle Franstaligen! Van 12 tot 18 november stelt “Marie Source de Vie” een jongerenbezinning voor, met pater Ljubo in Medjugorje, met Jean-R. en Maryse Cayrel.

Info en inschrijvingen bij “Marie Source de Vie", BP 14 - F 76133 St Martin du Bec. Tel : 02 35 3 28 43. E-mail : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Voor andere bezinningsdagen en bedevaarten, zie de website: www.msvie.com

P.S.3. Geen tijd meer verliezen voor ARS 2005!
Van 25 september tot 1 oktober zullen priester Scallan en zuster Briege internationale bezinningsdagen voor priesters organiseren in Ars. Priesters, kom in groten getale! Leken, nodig uw priesters uit!
De bezinningsdagen worden georganiseerd door de ICCRS, de gemeenschap van de Zaligsprekingen en de Organisatie Jean Marie Vianney.

Voor informatie: "Retraite ARS 2005, F-81170 Cordes sur Ciel. Tel : 05 63 53 81 18. E-mail : Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. -- Site : www.retraite.ars2005.beatitudes.org

P.S.4. Inwoners van Parijs! Er is een nieuw nummer voor het antwoordapparaat waarop de boodschap van de 25ste en ook het nieuws uit Medjugorje te horen zijn! Nummer 01 39 75 03 82.

De uren van de missen overal in Frankrijk kunt u nu telefonisch en online opvragen, op “Messesinfo”! Tel: 0 892 25 12 12, 24/24u bereikbaar. Of online: http://messesinfo.cef.fr

N.B. De Messiaanse joden zijn joden die een persoonlijke ontmoeting met Jezus beleefd hebben, en die Hem erkennen als hun Messias en hun God. Men kan ze daarom echter nog geen christenen noemen, want zij hebben besloten om bij geen enkele kerk te horen om hun joodse identiteit te kunnen bewaren.

De Messiaanse joden geloven dat Jezus ware God en ware mens is, en dat God een Drie-Eenheid is bestaande uit Vader, Zoon en Heilige Geest. Hun houding tegenover de Kerk en de sacramenten is dezelfde als die van de protestanten, zij erkennen de autoriteit van de Paus niet, noch de apostolische opvolging. Hun congregaties (of gemeenschappen, “parochies”, zo u wil) zijn betrekkelijk onafhankelijk, hoewel meerdere van hen soms samenwerken als vereniging. De verantwoordelijke van die gemeenschappen wordt soms de “herder”, soms de “rabbi” genoemd. Er zijn ook internationale bewegingen zoals de “Joden voor Jezus” enz. Het gewijde celibaat en het monastieke leven komt er zelden voor. Zij zijn natuurlijk erg gevoelig voor het plan van God voor Israël en geloven rotsvast dat het joodse volk het uitverkoren volk van God blijft.

Net als de protestanten bidden zij noch tot Maria noch tot de heiligen en staan zij wat wantrouwig tegenover de katholieke devoties. Er zijn echter ook uitzonderingen!
Zij leven vaak in de verwachting van de glorierijke komst van Jezus op het einde der tijden.; Hun missionaire werkzaamheden zijn vooral gericht op andere joden, in Israël, in de VS, enz.

Zij komen voor een gebedsdienst samen op sabbat, niet op zondag. Er is een tijd van lofprijzing (met Hebreeuwse gezangen), er wordt voorgelezen uit het Woord van God, vaak gevolgd door een preek van een van de verantwoordelijke van de gemeenschap. Soms vieren zij ook het laatste avondmaal en delen zij het gebroken brood, volgens de opdracht die Jezus voor zijn lijden gaf. Dat is dan niet de Eucharistie van bij de katholieken of de orthodoxen, want zij geloven niet dat het brood wordt tot het lichaam van Christus, noch de wijn in het bloed van Christus (ook daar zijn er uitzonderingen), en zij bewaren het brood en de wijn niet na de viering. Zij vieren Pasen op de dag van het joodse paasfeest (Pesach). Zij vieren ook de andere joodse feesten. Een aantal van hen leeft nog steeds bepaalde zaken uit de wet van Mozes na (kasherout, besnijdenis, rust op sabbat,…), anderen niet.

De Messiaanse joden zijn voor ons een voorbeeld van eschatologisch engagement want zij leven vurig in de verwachting van de komst van Jezus. Zij herinneren ons eraan dat de gaven van God niet teruggeroepen worden: God houdt van Israël, het volk dat hij als eerste uitverkoren heeft, en dat voor de eeuwigheid. Hun bestaan is voor ons een dubbele uitnodiging: om onze wortels terug te vinden, de oorsprong van de kerk, en om met liefde naar het einde, de parousie, uit te zien.

De volgende nieuwsbrief zal op 15 september verstuurd worden.

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1)  Net als vele andere genadeoorden is ook Medjugorje een oord van verrassingen. Toen ik laatst ’toevallig’ in Bijakovici was, in de buurt van het huis van Vicka, kwam er een man naar me toe. Het was Benjamin Berger, een Messiaanse Jood uit Israël. Toen ik nog in Jeruzalem woonde baden wij met onze gemeenschap vaak urenlang samen met hem en met zijn broer Reuben. Wij spraken samen over God, en zij verklaarden het Oude Testament rechtstreeks vanuit de Hebreeuwse tekst. Hoe vaak hebben wij toen niet hetzelfde ervaren als de leerlingen van Emmaüs, die, nadat Jezus uit het gezicht verdwenen was, aan elkaar zegden: “Was het niet hartverwarmend zoals Hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons opende?” (Lc 24, 32)

Benjamin heeft aanvaard om zijn prachtige getuigenis met ons te delen. Hieronder volgen een paar uittreksels.

Getuigenis van Benjamin Berger in Medjugorje in juni 2005

“Ik kom uit een gelovige joodse omgeving, niet ultraorthodox, maar toch orthodox. Mijn beide ouders zijn gevlucht voor de Nazi-terreur, mijn vader uit Duitsland en mijn moeder uit Oostenrijk, en zij hebben de VS kunnen bereiken. Heel veel van mijn familieleden zijn ter dood gebracht in Auschwitz. Mijn broer en ik werden opgevoed als orthodoxe joden. Oorspronkelijk was ik erg gelovig, maar in de loop der jaren kwamen er steeds meer twijfels in mijn hart, vooral dan over de geschiedenis van het joodse volk en over wat ons allemaal overkomen is. Ik vroeg mij af hoe God zo’n verschrikkelijke dingen kon laten gebeuren. Toen ik aan de universiteit studeerde schoof ik dat alles echter opzij en kwam ik tot de overtuiging dat ik – ach, ik zou niet durven zeggen dat ik een atheïst geworden was, maar ik was goed op weg om er een te worden. Ik dacht: “Ik kan niet geloven dat er werkelijk een God bestaat die dat allemaal toelaat. En verder heb ik God ook nooit echt persoonlijk ervaren“. Daar liet ik het bij, en gedurende vele jaren leefde ik een door en door werelds leven.

Na mijn studie ging ik naar Europa. Ik werkte een paar jaar in Denemarken bij een architectenbureau. Maar ik voelde mij vanbinnen erg leeg: ik miste iets, en niets scheen de leegte te kunnen opvullen. Ik was erg geïnteresseerd in architectuur en kunst – ja, dat waren echte passies, maar dat volstond niet. Gelaten vroeg ik mij af of ik ooit zou vinden wat ik zocht. Eigenlijk wist ik helemaal niet wat ik zocht, maar ik wist dat het om de waarheid ging. Dat duurde een hele tijd.

Tot ik in 1967, in de lente denk ik, eens van het werk naar huis kwam. Het was een doodgewone dag, en zoals gewoonlijk las ik de krant. Daarbij kwamen alle mogelijke gedachten in mij op. Ik dacht na over het geloof en zei tegen mezelf: “Nu heb ik een punt bereikt waarbij ik in niets meer geloof. Dat is toch niet normaal, ik moet toch in iets geloven.“ Ik maakte mij zorgen en dacht: “En als ik dan toch in iets moet geloven, laat dat dan maar iets zijn wat waar is, want tegenwoordig kun je in om het even wat geloven“. Ik wist echter niet waar ik met mijn zoektocht zou uitkomen...

Terwijl ik met die gedachten bezig was voelde ik opeens een aanwezigheid in mijn kamer. Ik keek rond, maar zag niemand, en werd toen heel bang, want het was de eerste keer dat ik zoiets voelde. Ik had niets te maken met sektes of wat dan ook, ik was eigenlijk een heel rationeel persoon, dat is trouwens typisch joods. Ik geloofde alleen in iets als ik het kon zien en aanraken. In het onzichtbare geloofde ik niet. Maar nu voelde ik echt een aanwezigheid in mijn kamer, een aanwezigheid die steeds sterker werd. Ik werd bang, ondanks het feit dat die aanwezigheid heel zuiver aanvoelde, een zuiverheid die ik nog nooit gevoeld had. Het was iets heel zuivers en ongenaakbaars – ja, volkomen ongenaakbaar. Later zou blijken dat het eigenlijk niet ’iets’ was, maar ’iemand’. Op dat moment dacht ik echter nog aan ’iets’, omdat ik gewoon niet wist wat ik ermee aan moest. Het vulde de hele kamer en ik had een gevoel van goddelijke heiligheid. Omdat ik het echter niet gewend was om over dergelijke dingen na te denken wist ik helemaal niet waar ik mee te maken had.

Daarna voelde ik hoe iemand met een sleutel in zijn hand naar me toe kwam, heel dichtbij. Hij stak de sleutel in mijn hart, draaide eraan en opende de deur. De deur was erg dik, even dik als de deur van een bankkluis of een schatkamer. Zo zag de deur naar mijn hart eruit. De deur ging open, en plots voelde ik een liefdesstroom, rechtstreeks naar mijn hart. Ik kon niet begrijpen wat er gebeurde, en ik begon te huilen, ik kon niet anders.

Daar zat ik dan een hele tijd. En dan... Dan sprak God. Hij sprak tot mij met een stem die, zo dacht ik, het hele universum vulde. Hij zei: “Ik ben de God van Abraham, van Isaak en van Jakob, en ik ben jouw God. Jouw leven ligt als een open boek voor mij. Ik weet alles over jou.“ Het was eigenlijk heel geruststellend opeens met zekerheid te weten dat God bestaat, en Hem met mij te horen spreken, maar het was anderzijds ook beangstigend. Het was fantastisch te ervaren dat deze God een persoonlijke God is, en dat Hij zomaar naar mij toe kwam. Waarom dat nu net met mij gebeurde? Geen flauw idee. Ik was wel op zoek geweest naar de waarheid, maar was blijven leven op mijn manier, zoals ik het wilde.

Dan gebeurde er echter iets wat nog veel verrassender was. Uit de hemel kwam een Hebreeuwse naam: „Yeshua“, de Hebreeuwse naam voor Jezus. Nu moet je weten dat ik nog nooit in het Nieuwe Testament gelezen had, ik had ook geen katholieke vrienden en ik had ook nog nooit teksten uit het Evangelie gehoord. Het enige wat ik over Jezus wist, was dat je hem zo rond de kerst soms kunt zien op de televisie, en ook dat hij voorkomt in de film „The Robe“ (Het gewaad). Ik had het echter nooit helemaal begrepen. De katholieken waren voor mij een raadsel, want ze spraken over Sion en andere dingen die ik als Jood ook kende, zonder dat ik begreep wat hen nu precies met ons verbond. Ik groeide op in een omgeving waarin niemand iets met Jezus te maken had. Hij behoorde tot de buitenwereld, ver, ver weg van ons. Zodra Zijn naam aan mij geopenbaard werd, vanaf die ene seconde, wist ik echter met grote zekerheid dat Hij de Messias is. Hij is de God van Israël. Het was werkelijk een openbaring, het kwam niet voort uit mijn eigen geest, dat kan niet. Opeens wist ik ook dat Hij het antwoord op al mijn vragen was – op al mijn vragen! Ik wist gewoon dat ik in Hem het antwoord op al mijn vragen zou vinden.

Daarna ervoer ik nog iets wat moeilijk te verklaren valt. Ik dacht: „Als iemand zoals Hij in deze wereld zou komen, welk lot zou Hem dan beschoren zijn?“ Ik wist meteen wat het antwoord was: de wereld zou Hem verstoten en kruisigen, omdat Hij zo anders is dan al het andere op deze aarde. Ja, zo is alles begonnen.“

Dan vertelt Benjamin over de vele jaren van zijn leven met Jezus, en ook hoe hij een Italiaanse gemeenschap leerde kennen die nauw verbonden is met Medjugorje. Hij gaat verder:

„In 1996 kwamen wij, de „Messiaanse joden“, met de katholieke gemeenschap „Heilige Johannes de Doper in Italië“ in contact. God heeft onze harten dicht bij elkaar gebracht – ja, wij zijn eigenlijk erg nauw met elkaar verbonden. Zij zijn een voorbeeld voor ons. Sindsdien hebben wij heel veel contact met die gemeenschap, en als het Gods wil is zullen zij in oktober naar Israël komen. Wij zullen zien wat er dan gebeurt. Het is wis en zeker de eerste keer dat een Messiaanse gemeenschap zulke hartelijke contacten onderhoudt met een katholieke gemeenschap. Ik denk niet dat zich ooit al iets gelijkaardigs heeft voorgedaan. Het is de eerste keer. En ik denk dat dit een teken, een profetisch teken van Gods plan.

En zo ben ik in Medjugorje terechtgekomen... Ik was altijd al in Medjugorje geïnteresseerd omdat ik er al zoveel over gehoord had. Ik wist dat veel mensen zich hier tot het christendom bekeerd hebben, en dat raakte mij diep. De feiten zijn er: hier bekeren de mensen zich tot de Heer – en dat zou de Duivel nooit kunnen bewerkstelligen! Toen broeder Louis mij tijdens een weekend in Italië vroeg of ik meewilde naar Medjugorje was mijn antwoord dan ook ja. Wij vertrokken meteen...

Ik vroeg Benjamin: „Heb je in Medjugorje meer duidelijkheid gekregen rond de moeder van Jezus, of is zij voor jou nog steeds een vraagteken?“

„Hierover wil ik alleen het volgende kwijt: ik heb de Heer daarover jarenlang ondervraagd. Een van de redenen daarvoor is dat ik begrepen heb dat de Kerken, als zij werkelijk weer één willen worden, het ook eens zullen moeten worden over de twistpunten. Dat vormt trouwens waarschijnlijk de grootste hindernis voor de protestantse gelovigen. Hoewel wij geen protestanten zijn bevinden wij ons eigenlijk een beetje tussen de verschillende delen van de Kerk. Ik heb ingezien dat deze vraag voor dit thema van cruciaal belang is. Om die reden heb ik besloten om mij open op te stellen. Ik heb nooit gezegd dat dit niet van God komt. Ik heb alleen gezegd dat ik het niet helemaal begrijp. Ik geloof dat ik in deze paar dagen iets dichter bij de kern van de zaak gekomen ben, vooral omdat ik de getuigenis van de zieners gehoord heb – en die is authentiek. Daarover valt niet te twijfelen. Er is niets vreemds aan wat zij vertellen. Hun woorden zijn authentiek! De boodschappen die zij gekregen hebben zijn van fundamenteel belang en moeten doorgegeven worden aan de hele wereld: bekering, gebed, een leven van heiligheid en zuiverheid, toewijding aan de Heer... Wat ik hier gehoord heb heeft mij zeer geraakt. Vanmorgen waren wij bij Vicka, en zij straalt de liefde van God in haar extreme eenvoud uit. Ik geloof dat die dingen van God komen, maar ik wil nog beter leren begrijpen wat dat allemaal betekent. Ik ben nu op weg om het te leren begrijpen...“

Benjamin is van plan om weer naar Medjugorje te komen, waarschijnlijk in gezelschap van zijn broer Reuben. Laten wij hen in ons gebed opnemen, zoals ook zij ons in hun gebed opnemen. Ja, dit goddelijke teken van hereniging en gemeenschap is waarschijnlijk profetisch en het is nu onze taak om de volledige verwezenlijking ervan door ons deemoedig gebed op gang te brengen.

Medjugorje zou de plaats kunnen zijn waar de ‚oudere zoon’ en de ‚jongere zoon’ elkaar op een bevoorrechte manier ontmoeten en waar zij elkaar omarmen.

2) Goed nieuws! Volgens de Italiaanse krant ‚Il Messagero’ van 1 juni 2005 (http://www.ilmessagero.caltanet.it) heeft Paus Benedictus XVI aangegeven geïnteresseerd te zijn in het beeld van Onze Lieve Vrouw van Medjugorje. Het beeld weende in februari 1995, in aanwezigheid van tien getuigen, dertien keer bloedige tranen in het huis van Gregori, een gewone eenvoudige man, en een veertiende keer in maart 1995 in de bisschoppelijke residentie. Klinisch onderzoek heeft uitgewezen dat het ging om menselijk bloed, en wel dat van een man. Toen de heilige vader bisschop Grillo bij een bisschoppenconferentie op 30 mei begroette, zei hij: „De Madonna van Civitavecchia zal grootse dingen volbrengen“.

Paus Johannes Paulus II had dit beeld ook vurig vereerd. Bisschop Grillo vertelde Paus Benedictus dat hij het wonderbaarlijke beeld op een avond in februari 1995 naar paus Johannes Paulus II in het Vaticaan gebracht had, waarop de Paus het beeld vereerde. Daarna heeft hij de maagd een kroon op het hoofd gelegd die hij zelf voor haar had meegebracht.

Het is opvallend dat beide Pausen, ondanks de vele tegenstanders, blijk gegeven hebben van interesse voor dit bovennatuurlijke fenomeen dat met Medjugorje te maken heeft. Eigenlijk hebben zij meer gedaan dan blijk geven van interesse: in aanwezigheid van getuigen spraken zij er zeer positieve woorden over.

Wij moeten ons misschien afvragen waarom de moeder Gods bloedige tranen geweend heeft aan de poorten van Rome, in de stad Civitavecchia, terwijl zij dat toch even goed in Medjugorje had kunnen doen, waar zij vandaan komt. Dat is echter een vraag waarop elk van ons in gebed zelf een antwoord moet vinden. Deze gebeurtenis zou echter te maken kunnen hebben met een boodschap die de moeder Gods in 1984 in Medjugorje gegeven heeft: „Ik vraag jullie: sta niet toe dat ik geen bloedige tranen moet wenen omdat zoveel zielen door de zonde verloren gaan!“ (24 maart 1984).

3) Medjugorje maakt zich weer klaar voor het jongerenfestival van 31 juli tot 6 augustus. Vandaag de dag leven vele jongeren innerlijk in een ware hel. Het is vaak een hele klus om alle dodelijke valkuilen op hun weg te ontwijken. Sektes, drugs, alcohol, ongebreidelde beleving van de eigen seksualiteit, slechte en hinderlijke muziek, satanistische ervaringen, occultisme, het New Age-bedrog, enz.... De Gospa heeft echter plannen voor die jongeren, zoals zij ook plannen heeft voor de jongeren die in het licht leven. Haar plan is echter geen toverplan. Het plan vereist een oprecht ‚Ja!’ aan Jezus, de enige verlosser, en een ‚Nee!’ aan de zonde. In Medjugorje geeft de Gospa ons geen verdunde vorm van het Evangelie. Daarom komen duizenden jongeren hierheen. Als moeder kent zij het ongelofelijke vermogen om lief te hebben dat in de ziel van elke mens huist. Wij zijn allemaal geroepen tot heiligheid! Het is geen toeval dat zij net jonge mensen uitgekozen heeft om de wereld de juiste uitweg uit deze hel op aarde te wijzen, die tegelijk de weg naar grote heiligheid is. Ik hou op een bijzondere manier van de volgende boodschappen, die Jelena ontvangen heeft in de gebedsgroep:

„Door vasten en gebed zul je alles wat je vraagt kunnen verkrijgen.“ (23.10.1983)

„Ik zie dat jullie allemaal moe zijn. Ik wil jullie omarmen, opdat jullie bij mij rust zouden vinden.“  (28.10.1983)

„Geef niet op, zelfs niet wanneer jullie aan verzoekingen ten prooi vallen.“  (19.3.1983)

„Jullie stellen jezelf veel te veel vragen en belasten je daar alleen maar mee. Jezus offert zich voor jullie op, maar jullie wijzen hem af. In Hem vinden jullie het antwoord op al jullie vragen. Ontvang Hem in jullie leven!“  (7.4.1984)

„Lees over het leven van de H.Maria Goretti. Bid samen met haar tot de Heer, opdat zij jullie zou helpen om deugdelijk te leven.“(6.7.1984)

Chiara Amirante, de stichteres van „Nuovi Orizzonti“ (Nieuwe Horizonten) zal ook een mooie getuigenis afgeven op het jongerenfestival. (Zie ook de fax van 15 juni 2005). Ik ben zeker dat haar vreugde, die zo aanstekelijk werkt, een waar vreugdevuur in de harten zal ontsteken.

Liefste Gospa, wij hebben maar één leven.
Help ons alsjeblieft om het zo mooi mogelijk te maken!

Zuster Emmanuel

© 2005 Children of Medjugorje

P.S.1: Inwoners van Parijs! Er is een nieuw nummer voor het antwoordapparaat waarop de boodschap van de 25ste en ook het nieuws uit Medjugorje te horen zijn! Noteer dit nummer vlug, voor u het vergeet: 01 39 75 03 82
P.S.2:  De uren van de missen overal in Frankrijk kunt u nu telefonisch en online opvragen, op “Messesinfo”! Tel: 0 892 25 12 12, 24/24u bereikbaar. Of online: http://messesinfo.cef.fr
P.S.3: Een geschenk uit de hemel: Ars 2005! Velen kennen zuster Briege McKenna en haar charisma voor priesters. Van 25 september tot 1 oktober zullen priester Scallan en zuster Briege internationale geestelijke oefeningen voor priesters organiseren, in de pastorij van de pastoor van Ars. Nodig jullie priesters uit! En jullie priesters, kom in groten getale! De geestelijke oefeningen worden georganiseerd door de ICCRS, de gemeenschap van de Zaligsprekingen en de Organisatie Jean Marie Vianney.

Wie meer informatie wil kan die krijgen op het volgende adres:
Retraite ARS 2005
F-81170 Cordes sur Ciel
Frankrijk
E-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Website: http://www.retraite.ars2005.beatitudes.org     
P.S.4: De volgende nieuwsbrief zal op 15 augustus verstuurd worden.

Beste Kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1. Mgr. Salvatore Boccacio, bisschop van Frosinone en lid van de Italiaanse bisschoppenconferentie was vorige week gedurende vier dagen in Medjugorje. Mgr. Boccacio was hulpbisschop in Rome en werkte nauw samen met paus Johannes Paulus II. Vijf onvergetelijke jaren in de leer bij een heilige! Tijdens zijn verblijf in Medjugorje vierde de bisschop de Engelse mis, bad hij vurig op de bergen en woonde hij een verschijning van Ivan bij. Hij sprak ook privé met Ivanka, Mirjana en Ivan. De eenvoud van de zieners raakte hem diep, en hij verliet Medjugorje als een tevreden mens. Als het Gods wil is komt hij in de winter terug.

2. Een nieuwe gemeenschap in Medjugorje! In 1989 zei pater Slavko mij: “De nieuwe gemeenschappen zullen Medjugorje redden!” En de moeder Gods is altijd te vinden voor iets nieuws. Tot ieders vreugde is een nieuwe gemeenschap naar Medjugorje gekomen, als antwoord op de roep van de Gospa. Het zijn de broeders en zusters van “Nuovi Orizzonti” (“Nieuwe Horizonten”). Deze gemeenschap, opgericht in Italië, bestaat uit “overlevenden” – jonge mannen en vrouwen die in de hel afgedaald zijn (wat heel vaak gebeurt in jonge levens) en dan via Jezus en Maria terug naar het leven gekomen zijn. Maar hoe hebben zij dat voor elkaar gekregen?

Chiara Amirante, de stichteres, een fantastische jonge Italiaanse (nu 38) was zo geraakt door het bijbelvers “Blijf in die liefde met Mij verbonden. … Dit alles heb Ik jullie gezegd om jullie deelgenoot te maken van mijn eigen vreugde, en zo jullie vreugde volkomen te maken.” (Joh 15,9–11) dat zij besloot op zoek te gaan naar die vreugde, die ten diepste te beleven en te verspreiden. Later werd zij zwaar ziek, en haar lijden was bijna ondraaglijk. Hoewel zij het bed moest houden en bijna blind was had zij voortdurend een diepe vreugde in haar hart. In de momenten van het zwaarste lijden begreep Chiara dat de vreugde van Jezus erin bestaat lijden en dood te overwinnen. Zij voelde een diep verlangen om dit goed bewaarde geheim aan anderen mee te delen, en af te dalen in de hel, in het leven van armen en verstotenen, om hen de vreugde van Jezus te verkondigen. Daarom gooide zij het met God op een akkoordje: als Hij haar een deel van haar gezondheid zou teruggeven, zou zij naar haar wanhopige medemensen toe gaan. Toen zij de volgende dag weer voor onderzoeken en een behandeling van haar ogen naar het ziekenhuis ging stonden de dokters paf: Chiara was volledig genezen.
Haar intensief gebeds- en meditatieleven vroegen om een sterke geestelijke begeleider. Een bisschop uit Rome nam die taak op zich. Chiara gehoorzaamde hem in alles, opdat zij niet het slachtoffer van haar eigen verbeelding zou worden. Zij had het teken echter gekregen, haar gezondheid was weer in orde, en zij verloor dus geen tijd en begon, met toestemming van de bisschop, de Blijde Boodschap te verkondigen.

De “klanten” van de dood waren gemakkelijk te vinden in het station Termini, in het centrum van Rome. Chiara bracht daar dagen en nachten door en probeerde om op zijn minst een sprankeltje hoop te brengen in die wereld van misdaad, drugs, prostitutie en satanistische sektes. Zij was werkelijk ontdaan van hetgeen zij daar te zien, te horen en te voelen kreeg: het was werkelijk de hel op aarde. De gekruisigde Jezus, op slechts 15 minuten wandelafstand van het Vaticaan! Zij vroeg God om haar een huis te geven waar zij deze jonge mensen zou kunnen opnemen, om hen liefde en vrede te schenken. Maar zonder succes: ondanks de goedbedoelde beloftes van een aantal politici ging geen enkele deur voor haar open. Daarom besloot zij om naar Medjugorje te reizen. Daar begreep zij in het gebed dat niets zou gebeuren zolang zij niet zelf een belangrijke stap zou zetten, namelijk de “dwaasheid” van het Evangelie: “Ga uw bezit verkopen en geef het geld aan de armen, en u zult een schat hebben in de hemel. Kom dan terug om Mij te volgen.’ (Mt 19, 21)
Met akkoord van de bisschop nam zij ontslag, en zij besloot om op het feest Maria Auxiliatrix (Maria Helpster) haar mooi appartement te verlaten, en met de lijdende mensen op straat te gaan leven. En kijk eens aan, op diezelfde dag wordt haar een huis aangeboden! En niet één, maar meteen meerdere – allemaal op dezelfde dag! Chiara aanvaardde ze allemaal, de jongeren zouden plaats nodig hebben; ze kwamen nu al met honderden naar haar toe, en al gauw zouden het er duizenden zijn.

Haar eerste taak: de levende doden te leren om hun hart te openen voor de liefde van God, want alleen de liefde kan ze genezen. Samen met de kleine groep die zij opgeleid had vormde Chiara hen in het gebed. Je kunt je wel voorstellen: de “ragazzi” (jongeren) die binnenkwamen in de geïmproviseerde kapel vroegen zich waar zij in godsnaam terechtgekomen waren. Maar echte liefde bedriegt nooit: zij bleven en volgden het programma. De meesten kenden God nog niet en velen van hen haatten de kerk. Maar dat maakte niets uit! Chiara vroeg hen om te proberen bidden. Hun reactie was meestal: “Ach ja, wij hebben al alles geprobeerd, waarom dan niet?” Velen van hen wijdden hun leven aan God. De vruchten werden al gauw zichtbaar. In juli 2004 werd Chiara door Paus Johannes Paulus II. als raadgever benoemd in de pontificale raad voor pastorale zorg voor migranten en gastarbeiders.

En wat heeft dat alles nu met Medjugorje te maken? Op 1 januari 1993 was Chiara tijdens de oorlog naar Medjugorje gekomen. En het was toen dat de moeder Gods haar liefde voor haar kinderen “die Gods liefde nog niet hebben leren kennen” en die daardoor in hun ziel sterven, in het hart van Chiara gelegd had. Chiara had reeds meerdere huizen in Italië opgericht en ging onvermoeibaar verder om de dringende oproep van de Moeder Gods zo goed mogelijk te beantwoorden. Met de zegen van haar bisschop riep zij in 2004 twaalf verantwoordelijken van haar gemeenschap samen en opende zij een centrum in Medjugorje. Na heel wat moeilijkheden kocht de gemeenschap tenslotte een stuk grond in de buurt van het kerkhof van Bijakovici. Zij hopen daar deze zomer te kunnen gaan leven. Op 6 juni kwam de bisschop die voor Nuovi Orizzonti verantwoordelijk is uit Rome op bezoek, om de troepen moed in te spreken, en om de geloften van zeven van de jongeren af te nemen: armoede, kuisheid, gehoorzaamheid en VREUGDE!

Hoeveel “verloren zielen” zijn sinds 1993 dankzij Nuovi Orizzonti teruggevonden? De gemeenschap meldde in 2004 dat zij 650.000 jongeren door evangelisatie van de straat gehaald had, en dat de gemeenschap 300 gewijde leden telde. Het precieze aantal zielen die door Chiara en Nuovo Orizzonti geraakt zijn zullen we echter pas kennen als we in de hemel zijn... Alle pelgrims kunnen de gemeenschap bezoeken, om getuigenissen te horen en te zien. (Zie P.S.1.)

3. Groot nieuws! Paus Johannes Paulus II vermeldt Medjugorje! In privé-correspondentie met vrienden in Krakau, Marek en Zofia Skwarnicki, opende Paus Johannes Paulus II zijn hart, en sprak hij meer dan eens over zijn liefde voor Medjugorje. Hij had zich tijdens zijn pontificaat niet officieel over Medjugorje uitgelaten, om het werk van de daartoe opgerichte commissie te respecteren. Maar in privé-gesprekken met bisschoppen, priesters en leken moedigde hij hen meermaals aan om naar Medjugorje te reizen en er te bidden. Vandaag kunnen wij bovendien privé-documenten die zijn handtekening dragen lezen. Marek is een beroemde Poolse dichter, die met kardinaal Karol Wojtyla in Krakau samengewerkt had, voordat deze Paus werd. Ik had de eer een paar jaar geleden tijdens een zending in Polen Marek en zijn vrouw te ontmoeten. Toen lieten zij mij de bewuste brieven zien, die echter nog niet gepubliceerd konden worden zolang de heilige vader nog leefde. Maar nu kan iedereen uit deze waardevolle documenten afleiden hoezeer paus Johannes Paulus II met Medjugorje verbonden was. Een paar brieven zijn eigenhandig geschreven, andere werden getypt, maar stuk voor stuk zijn ze ondertekend door “Johannes Paulus II”. De brieven werden in oktober in Polen gepubliceerd, en ik hoop dat zij ook in andere talen vertaald zullen worden. Zodra het boek gepubliceerd zal zijn, zullen wij foto’s van de brieven kunnen laten zien. Marek heeft ons echter al toestemming gegeven om een paar citaten te publiceren. En dat doen wij hier dan ook met grote vreugde:

Geachte heer, geachte mevrouw (Swarnicki)!
… En moge alles goed gaan op de weg naar Medjugorje en Rome.
Met mijn hartelijke zegen
Vaticaanstad, 30 maart
Jan Pavel II

Geachte heer Marek!
… En nu keren wij elke dag in gebed naar Medjugorje terug.
Jan Pavel II
Vaticaanstad, 28 mei 1992

Handgeschreven op een kerstkaart:
...  Ik bedank Zofia voor alles wat Medjugorje betreft. Ikzelf ga er ook elke dag in gebed als pelgrim heen: ik ben één met al diegenen die daar bidden of die daar een oproep tot gebed horen. Vandaag hebben wij die oproep beter begrepen. Ik ben blij dat het in onze tijd niet ontbreekt aan mensen van gebed en apostelen...
Jan Pavel II., 8 december 1992

Beste mijnheer en mevrouw (Skwarnicki)!
Ik bedank jullie uit de grond van mijn hart voor jullie twee brieven. Zofia schrijft over de Balkan. Ik ga ervan uit dat Medjugorje vandaag de dag beter begrepen wordt. Dat “aandringen” van een moeder kunnen wij vandaag beter begrijpen, als wij met eigen ogen zien hoe groot het gevaar is. Tegelijkertijd vervult het antwoord op de oproep, het bijzonder gebed – van mensen overal te wereld – ons met hoop, dat het goede ook daar zal overwinnen. De vrede is mogelijk – dat was het thema van de gebedsdag op 23 januari die op een bijzondere vergadering op het Vaticaan voorbereid werd en waaraan ook de heer T. Mazowiecki deelnam.
Misschien is het ook net daarom dat Europa weer verstandig wordt. De mensen in Polen vinden ook de verstandige weg terug, tenminste, dat kan ik uit uw brieven afleiden. Misschien zal het voor hen gemakkelijker zijn om de Paus te aanvaarden die niet de “overwinning van de democratie” gepreekt heeft, maar wel de Paus die hen aan de Tien Geboden herinnerd heeft…
Moge de Heer u zegenen,
Jan Pavel II

Liefste Gospa, hoe kunnen wij jou voor deze 24 jaar verschijningen bedanken, voor je fantastische boodschappen, voor je zegen en je moederlijke liefde?
Jij hebt de wereld veranderd!

Zuster Emmanuel
© 2005 Children of Medjugorje

P.S.1. In Medjugorje, bel 063 43 51 48, of stuur een e-mail naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
In Italië: 9 Via Portoferraio, 00182 Rome. Tel: (39) 0775 502 353 of (39) 0637 519 074
E-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
Website: http://www.nuoviorizzonti-onlus.com 

P.S.2. Op 25 juni zullen wij met vreugde de 24ste verjaardag van de verschijningen van de koningin van de vrede vieren in Medjugorje. Wij hebben nog net genoeg tijd om een noveen tot haar te bidden. De hele gemeenschap begint op 16 juni met deze noveen. (Zie ook website: http://www.medjugorje.hr) Je kunt zelf een gebed kiezen dat je aan haar wil opdragen, volg wat je hart je ingeeft. Naast het Magnificat kun je ook het onderstaande gebed bidden. Het werd in november 1983 door de Moeder Gods zelf aan Jelena Vasilj in Medjugorje gedicteerd:

“O Onbevlekt Hart van Maria, overvol goedheid, toon ons je Liefde voor ons. Moge de vlam van jouw hart, o Maria, over alle volkeren neerdalen. Wij houden oneindig veel van je! Leg in ons hart de ware liefde, opdat onze harten naar jou zouden verlangen. O Maria, zachtmoedig en nederig van hart, denk aan ons als wij zondigen. Jij weet dat wij mensen zondaars zijn. Genees ons door jouw allerheiligst en moederlijk hart van elke geestelijke ziekte. Leer ons om de schoonheid van je moederlijk hart te zien, opdat wij daardoor tot de vlam van jouw hart bekeerd zouden worden. Amen.”

P.S.3. Een geschenk uit de hemel: Ars 2005! Velen kennen zuster Briege McKenna en haar charisma voor priesters. Van 25 september tot 1 oktober zullen priester Scallan en zuster Briege internationale geestelijke oefeningen voor priesters organiseren, in de pastorij van de pastoor van Ars. Nodig jullie priesters uit! En jullie priesters, kom in groten getale! De geestelijke oefeningen worden georganiseerd door de ICCRS, de gemeenschap van de Zaligsprekingen en de Organisatie Jean Marie Vianney.

Wie meer informatie wil kan die krijgen op het volgende adres:
Retraite ARS 2005
F-81170 Cordes sur Ciel
Frankrijk
E-mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Website: http://www.retraite.ars2005.beatitudes.org    

vertaling: NvdW

Beste kinderen van Medjugorje!

Lof zij Jezus en Maria!

1. Op de ochtend van 2 mei had Mirjana haar maandelijkse verschijning in de tent van het Cenakel. Dit is de boodschap van de Gospa die zij ons doorgaf: “Kinderen, ik ben bij jullie om jullie naar mijn zoon te brengen. Ik wil jullie allemaal verlossing brengen. Volg mij, want slechts op die manier zullen jullie de ware vrede en het ware geluk kunnen vinden! Mijn lieve kinderen, kom met mij mee!”

Een priester zei mij eens: “Als je de rozenkrans ’s ochtends uit je zak haalt, zeg dan bij het begin van het gebed dat je werkelijk je hand in die van de Maagd Maria legt. En hou haar hand dan de hele dag vast!” Ik denk dat de Paus van het “Totus Tuus” ons dat werkelijk voorgeleefd heeft – en wat voor vruchten heeft het niet gedragen! Deze laatste boodschap herinnert mij aan iets wat de Gospa al eens aan Mirjana gezegd heeft: zij nodigt ons uit om haar onze handen te reiken. Handen, in het meervoud, dus niet één hand, maar allebei! Als iemand onze twee handen vasthoudt, dan wordt het al veel moeilijker om ons los te rukken. De Gospa weet heus wel waarom zij ons dat vraagt.

2. Wat voor een grote vreugde is het toch samen te kunnen uitkijken naar Pinksteren. De gebeurtenissen van de voorbije maand hebben de wereld in elk geval al voorbereid op een prachtig Pinksterfeest. Nog nooit hebben wij uit de mond van wereldse leiders zoveel uitingen van liefde en bewondering voor een man van God gehoord. En het is in diezelfde stroom van genade dat de Heilige Geest ons Paus Benedictus XVI geschonken heeft, een Paus die in dezelfde zin als Johannes Paulus II zal werken aan de zalving van de wereld. Ik moet bekennen dat ik heel gelukkig was ik hoorde dat hij gekozen was, want hij is een zeer sterke Paus die het ware katholieke geloof beschermt. Tot dan toe kende ik kardinaal Ratzinger alleen als een bekwaam persoon en een uitstekende theoloog. Ik wist nog niets van zijn ongelofelijke uitstraling. Het was voor mij dan ook een grote vreugde om vanaf het eerste moment van zijn pontificaat te voelen dat hij een echte man van het hart is; Gods nederige herder, vervuld van Zijn genade. Die goede herder is er niet alleen in geslaagd om onze harten te bekoren terwijl wij nog treurden om het verlies van Johannes Paulus II, maar ook om ons hoop te geven. Wij stelden ook met vreugde vast dat de nieuwe Paus voor de eerste keer op het balkon verscheen om precies 18.40u, hetzelfde tijdstip dat van de dagelijkse verschijning van de Gospa!

Velen vragen ons hoe Paus Benedictus XVI tegenover Medjugorje staat. Ik wil die vraag echter nu nog niet beantwoorden, laten we liever de nieuwe Paus wat tijd geven en wachten tot hij zelf aangeeft in welke richting zijn overwegingen gaan. Ik weet echter wel dat Kardinaal Schönborn in een broederlijk gesprek met Kardinaal Ratzinger gezegd zou hebben, dat als Medjugorje gesloten zou worden, hij dan ook maar meteen het seminarie van Wenen zou sluiten, omdat de meeste seminaristen hun priesterroeping in Medjugorje gekregen hebben. Daarop zou kardinaal Ratzinger geantwoord hebben: “Medjugorje sluiten? Geen denken aan!”

Hoe kunnen wij nu de Koningin van de Vrede helpen om haar plannen in Rome te verwezenlijken? Door deemoedig de boodschappen die zij ons geeft te beleven, opdat ons leven een getuigenis zou zijn van een leven in en voor Christus. En laten wij de rest aan haar overlaten. Ik denk dat de erkenning van Medjugorje door een hemelse tussenkomst zal gebeuren, en niet door banale menselijke praktijken. Als wij onze eigen plannen willen verwezenlijken, dan brengen wij de plannen van Maria misschien in het gedrang. Het lijdt geen twijfel dat de nieuwe Paus zich zal inzetten voor de verankering van ons leven in Christus, in de Kerk.

3. Sinds Paus Johannes Paulus II naar de hemelse Vader teruggekeerd is, roept de vox populi (de stem van het volk) luid “Santo Subito!” (“Onmiddellijk heilig!”) En de Kerk luistert werkelijk naar die heel machtige stem van het volk, laten we er dan voor zorgen dat die luid genoeg weerklinkt! Het volstaat om alleen of in groep een email naar Rome te sturen, en wel naar het volgende adres: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..
4. Nieuw in Medjugorje: in navolging van de boodschap van 25 april werd het Allerheiligste Sacrament uitgestald in de St. Jacobuskerk. Pelgrims konden de Heer de hele nacht, tot ’s ochtends 7 uur, in stilte aanbidden. In die nacht zijn veel pelgrims – en dan vooral jonge mensen – de kerk gebleven om Jezus te aanbidden. Op die manier gaven zij aan dichter bij Christus, die leeft in de Eucharistie, te willen komen. Ik denk dat dit in de toekomst aangehouden wordt. Vanaf nu zal het Allerheiligste Sacrament elke maand in de nacht van de 25ste op de 26ste tot ’s ochtends vroeg ter aanbidding uitgestald worden.

5. Op 13 mei zullen wij, de “Kinderen van Medjugorje” met veel vreugde het feest van onze jaarheilige vieren, namelijk Onze Lieve Vrouw van Fatima! Een vriend heeft mij trouwens net iets heel interessants over Fatima verteld: na een gesprek met de Moeder Gods (zie PS 1) schreef zuster Lucia in haar memoires een openbaring neer die verband houdt met de roeping van Johannes Paulus II en die ons ertoe brengt om nog meer van hem te gaan houden.

De moeder Gods had aan zuster Lucia gezegd dat zij haar ofwel op de eerste zaterdag van de maand, ofwel op de 13de van de maand zou komen halen. Maria is Lucia op 13 februari komen halen. De moeder Gods had Lucia ook gezegd dat zij kort na haar overlijden ook de Heilige Vader zou komen halen. En precies zo is het gebeurd! Johannes Paulus II heeft deze wereld ongeveer zeven weken na zuster Lucia verlaten. Dat is iets wat buiten Portugal nog niet erg bekend is, maar het is zeker goed om erover te vertellen. Dit feit maakt namelijk de goddelijke band tussen deze twee wonderbaarlijke zielen duidelijk, en toont ons tegelijk hoe nauw hun roepingen verbonden waren met de plannen van Maria voor deze wereld. Johannes Paulus II werd na de aanslag op het St.-Pietersplein van 13 mei 1981 de “Paus van Fatima”, de “Paus van de overwinning van Maria”, terwijl hij ook de “Paus van de Goddelijke Barmhartigheid” is. Wat heerlijk! Wat is het toch fantastisch om dergelijke tekens uit de hemel te krijgen! Die tekens bemoedigen ons en steunen ons op onze soms moeilijke levensweg. Zij herinneren ons eraan dat onze hemelse moeder, ongeacht wat de duistere machten van plan zijn, werkelijk de Koningin van de Vrede is, en dat zij de leiding heeft en haar plan ten uitvoer brengt. Elk jawoord dat wij haar geven, in de stilte van ons hart of voor het oog van de wereld, is oneindig waardevol voor de toekomstige overwinning van haar onbevlekt hart.

Ja, lieve Gospa, wij volgen je met ons hart!

Ja, wij willen met jou meegaan en ware vrede en waar geluk vinden!

Zuster Emmanuel

© 2005 Children of Medjugorje

PS 1: Zuster Lucia had haar leven lang verschijningen van de Moeder Gods. Maria kwam vaak bij haar en vertelde haar over wat zij in de wereld doet.

PS 2: De volgende nieuwsbrief verschijnt op 10 juni. Hartelijk dank voor jullie biddende ondersteuning voor onze missie in Italië, Canada en de Verenigde Staten van 11 tot 30 mei.

PS 3: U kunt het opmerkelijke testament van Johannes Paulus II op het internet vinden, onder www.vatican.va

Correctie: In de vorige nieuwsbrief van 10 april is een fout gemaakt. Nadat Ivan Paus Johannes Paulus II gezien had bij zijn dagelijkse verschijning op 2 april, heeft hij daar niet over verteld tijdens de conferentie van de daaropvolgende dag. Hij heeft het alleen aan een paar vrienden verteld, die het dan doorverteld hebben.

(Vert. NvdW)

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1. Nu de hele wereld stilstaat bij het buitengewone leven van Johannes Paulus II en zijn overlijden wil ik mij aansluiten bij de vele miljoenen mensen die deze zo bewonderenswaardige man loven, hij die hier op aarde een ware getuige was van de liefde en het licht van Jezus!

Er zijn de laatste dagen nogal wat berichten over Medjugorje verspreid, en er is nood aan wat meer duidelijkheid. Zo is het allemaal gelopen:

De Paus heeft ons verlaten op zaterdag 2 april om 21.37u, in Rome, in de vooravond van het feest van de Goddelijke Barmhartigheid, dat hij ingesteld had in april van het jaar 2000. Die ochtend kreeg Mirjana Soldo, zoals elke 2e dag van de maand, haar verschijning in het nieuwe gebouw van het Cenakel en zij bad daar met de Gospa voor de ongelovigen. Het was allemaal erg ontroerend, omdat wij wisten dat het leven van de Heilige Vader aan een zijden draadje hing. Tijdens de verschijning baden alle aanwezigen erg vurig en vertrouwden zij hem toe aan de Moeder Gods.
Na de extase vertelde Mirjana ons het volgende: “De Gospa heeft ons allemaal gezegend met haar Moederlijke Zegen. Zij heeft gezegd dat de grootste zegen die wij hier op aarde kunnen krijgen de zegen van een priester is. Zij heeft ook de religieuze voorwerpen die wij meegebracht hebben gezegend. Daarna heeft de Gospa gezegd: “Ik vraag jullie in deze tijd de Kerk te vernieuwen”. Ik (Mirjana) heb daarop geantwoord: « Dat is een heuse opgave! Zal ik die aankunnen? Zullen wij dat aankunnen? » Daarop heeft Onze Lieve Vrouw geantwoord: “Maar lieve kinderen, ik zal bij jullie zijn! Mijn apostelen, ik zal altijd bij jullie zijn en ik zal jullie helpen! Word eerst zelf nieuw, vernieuw dan jullie gezinnen, en dan zal alles gemakkelijker zijn”. Mirjana zegt verder dat zij dan een vraag gesteld heeft over de Paus, maar dat de Gospa daarop niet geantwoord heeft. Maar zij hebben wel samen voor hem gebeden.

Ivan Dragevic (een van de zes zieners) was op die dag, 2 april, niet in Medjugorje omdat hij onderweg was in de Verenigde Staten. Op de zondag van de Goddelijke Barmhartigheid, 3 april, ging Ivan naar Bangor in Maine om daar een conferentie te geven. Alle aanwezigen waren diep geraakt door het overlijden van de Heilige Vader. Daar vertelde Ivan dat hij de dag daarvoor (2 april) in een parochie in New Hampshire was. Door het tijdsverschil met het Europese continent kreeg hij zijn verschijning een paar uur na het overlijden van de Paus. Hij zegt dat de Gospa aan hem verscheen, en zij was alleen, zoals gewoonlijk. Maar opeens verscheen de Heilige Vader ook, links van de Gospa! Hij droeg een lang wit gewaad en een lange gouden mantel. Ivan zegt dat de heilige Vader er zeer jong uitzag. Zowel de Heilige Vader als de Gospa waren vervuld van vreugde. Het was, zo zegt Ivan, ongelofelijk mooi. Daarop zei de Gospa aan Ivan: “Dit is mijn zoon; hij is bij mij!” Ivan vertelde verder dat hij die nacht nauwelijks had kunnen slapen omdat hij zo ondersteboven was van de verschijning. De aanwezigen vertelden achteraf dat zij Ivan nog nooit zo gelukkig gezien hadden. (En dat is niet onbelangrijk, gezien de eerder schuchtere aard van Ivan.)

Vicka liet man en kinderen achter om naar de begrafenis van de Heilige Vader te gaan. Zij had hem in het verleden meer dan eens ontmoet, want ze bracht groepen zieken en gehandicapten uit haar land naar hem toe opdat hij ze zou zegenen. Net na haar huwelijk met Mario in Medjugorje had de Paus het jonge koppel ook gezegend. Vicka heeft ons altijd opgeroepen om veel te bidden voor de Heilige Vader en voor de hele Kerk.

2. Ik wil hier iets uitzonderlijk moois benadrukken. Net voor hij deze wereld verliet heeft de Heilige Vader zich plots naar het Sint-Pietersplein toegekeerd en heeft hij de aanwezige menigte gezegend. En nadat hij “Amen” gezegd had gaf hij de geest. Dat “Amen” was echt zijn laatste woord! Dat is prachtig! De zegen is dus het geschenk dat hij aan elk van ons gegeven heeft. Wij zullen altijd steun vinden bij die krachtige plaatsvervanger van Christus, Johannes Paulus de Grote!

Op de avond van 3 april heeft de hele parochie van Medjugorje de avondmis speciaal gevierd voor de Heilige Vader. Alle andere missen werden afgezegd opdat het dorp rechtstreeks op de televisie de uitzonderlijk mooie en historische berichtgeving over onze zeer geliefde Paus Johannes Paulus II in Rome konden volgen. Waarbij de glorierijke mysteries beter passen dan bij de droevige !!

Natuurlijk voelen wij ons verweesd nu hij er niet meer is. Maar wat een vreugde is het om te weten dat hij zo gelukkig is in de Hemel! En wat een vreugde is het bovendien om rechtstreeks tot hem te kunnen bidden, zoals tot alle heiligen van de Hemelse Hof! Eindelijk kunnen wij naar hem toe!! Eindelijk kunnen groten en kleinen bij hem op audiëntie! Eindelijk heeft hij de tijd om te luisteren naar dat wat wij hem altijd al hebben willen zeggen! Net als pater Slavko zullen wij hem dus ook niet zonder werk laten…

3. Wij weten dat de Heilige Vader – hij had het dan ook meermaal gezegd (zelfs openlijk op 6 april 1995) – meer dan eens te kennen gaf dat hij naar Medjugorje zou gaan als hij uitgenodigd werd door het bisdom. Hij heeft die wens niet kunnen realiseren, maar laten wij daarom niet bedroefd zijn want nu is voor hem de tijd gekomen om erheen te gaan, zij het op een andere manier! Ik denk dat de verschijning aan Ivan nog maar het begin is van zijn werk in Medjugorje. Wacht maar eens af! Ik zal nooit de dag vergeten toen ik met eigen ogen een handgeschreven brief zag die de Paus naar Sofija, een vriendin van hem in Krakau, gestuurd had. Als antwoord op haar getuigenis na een bedevaart, over de vruchten van Medjugorje in haar eigen leven, had Johannes Paulus II haar geschreven dat hijzelf ook elke dag naar Medjugorje op bedevaart gaat in zijn hart, om zijn gebeden met de gebeden van de pelgrims te verenigen.

Hij is onze held! In den hoge is hij al een machtige voorspreker, hij zal er werken aan de plannen die de Koningin van de Vrede wil verwezenlijken.

Het was erg mooi om te zien, tijdens de begrafenis van Johannes Paulus II, al die spandoeken op het Sint-Pietersplein waarop er stond: “Santo subito“ (Onmiddellijk Heilig). Volgens de regels van het Vaticaan heeft een paus het recht om een heilig persoon onmiddellijk na diens overlijden heilig te verklaren, zonder de gebruikelijke procedure te volgen. Veel gelovigen weten dat niet. Als deze regel nu niet voor Johannes Paulus II wordt toegepast, voor wie dan wel? (zie P.S. 1)

Het Conclaaf begint over negen dagen, laten wij dan samen een noveen tot de Heilige Geest bidden, opdat Hij met zijn goddelijke wijsheid de kardinalen die de nieuwe Paus zullen kiezen zal verlichten! Bidden wij samen met de zienster Marija, opdat de nieuwe paus een mariale paus zal zijn.
Voor deze noveen stellen wij de Litanieën tot de Heilige Geest voor (zie hieronder), maar iedereen is vrij om zelf een gebed te kiezen. Weet dat Johannes Paulus de Grote zich vanuit de hemel bij ons gebed voegt met zijn zeer krachtige voorspraak!

Lieve Gospa, wij jubelen van vreugde net als jij, nu jij “jouw dierbaarste zoon” bij jou in de Hemel hebt! Help ons om zijn voorbeeld te volgen! Dat elk van jouw kinderen een andere “Totus Tuus” zou mogen worden, net als hij vervuld van jouw zo dierbare hart!

Zuster Emmanuel +

PS 1 – Tijdens de begrafenis zei kardinaal Ratzinger : “Aan het venster van het Huis van de Vader ziet hij ons en zegent hij ons”. De officiële teksten uit Rome over Johannes Paulus II, en vooral zijn prachtige testament dat hij een paar jaar geleden schreef, kun je terugvinden op internet onder www.vatican.va

PS 2 – De volgende nieuwsbrief verschijnt op 10 mei. Dank aan hen die mijn zending in Italië, Canada en de V.S. vanaf 11 mei in gebed zullen dragen!

PS 3 - “Maria multimedia“ heeft ware schatten over de Heilige Vader. Video’s dvd’s, cd’s, enz… Bel voor meer informatie 02 99 09 92 10 of kijk op internet: www.mariamultimedia.com

Litanieën van de Heilige Geest

Heer, ontferm U over ons.
Christus, ontferm U over ons.
Heer, ontferm u over ons.
Christus, aanhoor ons.
Christus, verhoor ons.

God, hemelse Vader, ontferm U over ons.
God Zoon, verlosser van de wereld, ontferm U over ons. God Heilige Geest, ontferm U over ons. Heilige Drievuldigheid, één God, ontferm U over ons.

Heilige Geest, die van de Vader en de Zoon voortkomt, ontferm U over ons.
Geest van de Heer, die bij de aanvang van de schepping, op de wateren gedragen zijnde, deze vruchtbaar gemaakt hebt, ontferm u over ons.
Geest, door wiens ingeving de heilige mannen Gods woord gesproken hebben, ontferm u over ons. Geest, wiens zalving ons alles leert, ontferm u over ons.
Geest, die getuigenis aflegt over Jezus Christus, ontferm u over ons.
Geest der waarheid, die ons in alles onderricht, ontferm u over ons.
Geest die over Maria gekomen zijt, ontferm u over ons.
Geest van de Heer, die de ganse aarde vervult, ontferm u over ons.
Geest Gods, die in ons verblijft, ontferm u over ons. Geest van wijsheid en verstand, ontferm u over ons. Geest van raad en sterkte, ontferm u over ons. Geest van wetenschap en godsvrucht, ontferm u over ons. Geest van de vreze des Heren, ontferm u over ons.
Geest van genade en barmhartigheid, ontferm u over ons.
Geest van kracht, naastenliefde en soberheid, ontferm u over ons.
Geest van geloof, hoop, liefde en vrede, ontferm u over ons.
Geest van ootmoedigheid en zuiverheid, ontferm u over ons.
Geest van goedheid en zachtmoedigheid, ontferm u over ons.
Geest van alle genaden, ontferm u over ons.
Geest die zelfs de geheimen van God doorgrondt, ontferm u over ons.
Geest, die ons met onuitsprekelijke verzuchtingen doet bidden, ontferm u over ons.
Geest, die onder de gedaante van een duif op Jezus zijt nedergedaald, ontferm u over ons.
Geest, door wie wij herboren worden, ontferm u over ons.
Geest, die onze harten met liefde vervult, ontferm u over ons.
Geest, die ons aanneemt tot kinderen Gods, ontferm u over ons.
Geest, die over de apostelen verschenen zijt onder de gedaante van vurige tongen, ontferm u over ons. Geest, waarvan de apostelen vervuld werden, ontferm u over ons.
Heilige Geest, die uw gaven uitdeelt volgens uw welbehagen, ontferm u over ons.

Wees genadig, vergeef ons, Heer.
Wees genadig, verhoor ons, Heer.

Van alle kwaad, verlos ons, Heer.
Van alle zonde, verlos ons, Heer.
Van de bekoringen en listen van de duivel, verlos ons, Heer.
Van vermetelheid en wanhoop, verlos ons, Heer.
Van hardnekkig verzet tegen de geopenbaarde waarheid, verlos ons, Heer.
Van onboetvaardigheid en verhardheid van het gemoed, verlos ons, Heer.
Van alle onreinheid naar ziel en lichaam, verlos ons, Heer.
Van de geest der onkuisheid, verlos ons, Heer. Van alle kwade geesten, verlos ons, Heer.

Door uw eeuwige voortkomst uit de Vader en de Zoon, verlos ons, Heer.
Door de wonderbare werking waardoor Christus ontvangen werd, verlos ons, Heer.
Door uw nederdaling over Jezus Christus in de Jordaan, verlos ons, Heer.
Door uw komst over de apostelen van Christus, verlos ons, Heer.

Op de grote dag van het oordeel, luister naar ons, zo bidden wij, arme zondaars.

Dat wij leven in de geest en naar de Geest ook handelen, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij ons herinneren dat wij de tempel van de H. Geest zijn en die nooit zouden onteren, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij leven volgens de Geest en nooit de begeerte van het vlees involgen, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij de werken van het vlees door de Geest kastijden, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij U niet bedroeven, Gij, die de heilige Geest Gods zijt, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij met zorg de eenheid van geest met de vredesband bewaren, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij niet licht aan alle geesten geloven, wij bidden u, verhoor ons.
Dat wij de geesten beproeven, of zij van God komen, wij bidden u, verhoor ons.
Dat Gij in ons de geest van oprechtheid vernieuwt, wij bidden u, verhoor ons.
Dat Gij ons door uw opperste Geest versterkt, wij bidden u, verhoor ons.

Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt, spaar ons, Heer.
Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt, verhoor ons, Heer.
Lam Gods, dat de zonden der wereld wegneemt, ontferm U over ons.

Laat ons bidden,
Wij smeken u, Heer, help ons voortdurend door de deugd van uw Heilige Geest, opdat hij de vlekken van ons hart zou zuiveren en ons van alle kwaad zou vrijwaren.
Door Jezus Christus, onze Heer. Amen.

Beste Kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1. Op 2 maart waren velen van ons aanwezig bij de maandelijkse verschijning van Mirjana in het Cenakel. Totaal onverwacht gaf Mirjana na de verschijning de volgende boodschap door:

„Beste kinderen, doe datgene wat ik ook doe. Kom en schenk liefde. Breng doorheen jullie voorbeeld mijn zoon naar iedereen!”

In bepaalde situaties vragen wij ons soms af: “Wat moet ik toch doen? Hoe moet ik mij in deze situatie gedragen?” De moeder Gods toont ons de weg. Als wij haar met ons hele hart vragen wat zij zou doen in onze plaats, dan weten wij dat zij ons gebed zal beantwoorden en ons de weg zal wijzen, opdat wij God zouden behagen.
Toen ik na de verschijning weer naar huis ging ontmoette ik een jonge zuster uit Duitsland. Zij vroeg mij om voor haar te bidden omdat ze niet lang daarna haar definitieve gelofte zou afleggen. Stralend van geluk en breed glimlachend vertelde zij mij: “Toen ik vanmorgen naar deze verschijning kwam bad ik vurig tot Maria en zei ik: “Lieve moeder, ik weet dat je normaalgesproken op de 2de van de maand geen boodschap geeft, maar geef mij vandaag alsjeblieft een teken voor mijn gelofte, geef mij een boodschap. En vertel mij in die boodschap wat ik moet doen.” Je kunt je wel voorstellen hoe groot haar vreugde was bij het horen van de boodschap! Het was een duidelijk antwoord op haar vraag: “Doe datgene, wat ik ook doe.” Die regel zal die lieve zuster wis en zeker de rest van haar leven navolgen. En ook wij kunnen naar diezelfde regel leven!

2. Een van de bekendste Italiaanse filmsterren, Claudia Koll, was net gedurende een paar dagen in Medjugorje. Onze Lieve Vrouw had haar gevraagd om als dank voor haar radicale bekering tot het katholieke geloof op bedevaart te gaan. Haar bekering was werkelijk spectaculair en stemde in Italië en andere landen veel jonge mensen tot nadenken.
Hoewel Claudia uit een gelovig gezin komt, was ze vijf jaar geleden nog atheïst. Haar geboorte was bijna tragisch afgelopen en daarom had haar moeder haar toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans. Toen ze nog heel klein was nam haar blinde grootmoeder haar opvoeding over. Zij leerde Claudia dat Maria heel dichtbij is en dat zij tot haar moest bidden. Maar de fata morgana’s van deze wereld, zoals succes en hopen gemakkelijk verdiend geld beheersten haar leven en brachten haar tot een levensstijl waar zij vandaag spijt van heeft.
Hoe is Jezus erin geslaagd om dit verloren schaap terug te brengen? Ongeveer vijf jaar geleden ging Claudia “toevallig” een kerk binnen in Rome, haar woonplaats. Die kleine kerk, St.Anastasia, is de enige kerk waarin het allerheiligste sacrament 24 uur per dag uitgesteld staat. Er was toen net een charismatische groep van ‘Rinovamento’ aan het bidden, en Claudia besloot om even te blijven. De vrouw van de wereld stond naast die groep eenvoudige gelovigen, twee werelden die in menselijk opzicht helemaal niet bij elkaar pasten. Plotseling begon Claudia heel heftig en ongecontroleerd te huilen. Diep in haar hart voelde zij dat Jezus hier werkelijk aanwezig was. Later beschreef zij die openbaring als een “blikseminslag”. Jezus toonde haar al haar zonden en openbaarde haar tegelijkertijd zijn volledige liefde. Toen Claudia de kerk verliet, was zij een ander mens geworden.
In het licht van de oneindige barmhartigheid van Jezus, die nu haar beste vriend was geworden, nam zij haar leven gedetailleerd onder de loep. Zij zegde al gauw haar filmcontracten af: vroeger had zij zich over die films nooit geschaamd, maar nu zag zij in hoe pervers en schadelijk die waren voor de kinderen van God. Zij brak met de pornografie. Ja, ze wilde niet langer een instrument zijn, dat doorheen filmbeelden de harten van miljoenen mensen geperverteerd had, ze wilde niet langer een werktuig van Satan zijn! Films, video’s en tv-uitzendingen met een verkeerde inslag waren voor haar allemaal verleden tijd. Zij besloot om opbouwende films te maken, die de harten van de mensen dichter bij God zouden brengen. Zij heeft haar hele leven grondig uitgemest!

Dankzij haar grote schoonheid en haar beroemdheid speelt ze nu nog steeds in films, opent zij deuren voor de media, en legt zij daar ook getuigenis af. Ik hoef er waarschijnlijk niet bij te vertellen dat zij met haar woorden over Jezus een grote invloed op de mensen uitoefent. Zij wil nu van de innerlijke schoonheid, van de schoonheid van de ziel getuigen. Haar laatste film, “Het leven van de heilige Petrus” is net uitgekomen. Zij heeft al miljoenen van haar rijkdom weggeschonken. Het geld dat zij nu verdient gaat naar de Salesianen in Afrika, voor AIDS-patiënten en voor de achtergelaten kinderen die zij financieel steunt. Zij wil nu een leven met Jezus en Maria leiden.

Het was Maria die haar naar Jezus geleid heeft in de heilige Eucharistie, vertelt zij. Claudia engageert zich nu helemaal doorheen de showbizz, zij maakt films en tv-programma’s voor de evangelisatie van jongeren, en heeft daar veel succes mee.
Wat heeft zij, die ooit zelf heel ver van God verwijderd was, als boodschap voor de jongeren?

-Jullie kunnen niet zonder God leven. Hou met heel jullie hart van Hem. Hij geeft jullie zoveel meer dan wat jullie Hem willen geven.
-Jezus, ik vertrouw op jou! Jezus is mijn vriend, en ik zeg hem: “Ik vertrouw op jou!” Hoe moeilijk de situatie ook is, hoe donker de duisternis ook is, geef jullie helemaal aan Jezus. Het is een boodschap voor diegenen, die zich door hun zonden niet waardig voelen om voor God te gaan staan. Ikzelf maak elke dag weer gebruik van de schat van Zijn barmhartigheid, omdat ik zijn barmhartigheid elke dag nodig heb, om door te gaan.
-Ik begrijp dat naastenliefde niets onwezenlijks is. Dat mag het ook niet zijn! Iedereen moet zijn naaste helpen om zijn kruis te dragen, en moet de moed opbrengen om zijn eigen handen daarbij vuil te maken.

Claudia wil binnenkort als eenvoudige pelgrim weer naar Medjugorje komen.

3. Hebben jullie het boek Esther gelezen? Zoals ik in mijn fax van 15 februari al aankondigde wil ik hier een kleine bespiegeling meegeven, die een licht werpt op de rol van Maria in Fatima en Medjugorje.

Degenen onder jullie die een beeld van Maria van Fatima bezitten zullen opgemerkt hebben, dat haar kleed op kniehoogte een ster vertoont. Dat is niet gewoon als versiering bedoeld. Een ster is iets, wat ’s nachts schijnt. Een ster heeft een eigen schijnsel. Een ster is voor ons een teken dat het licht bestaat, hoe donker de nacht ook is, en dat het steeds dichterbij komt.
Toen de verschijningen van de Moeder Gods op 13 mei 1917 in Fatima begonnen, zat de wereld in de donkere nacht van WO I, een nacht van haat en vernietiging. De wereld had veel te lijden en het aantal doden was al niet meer te tellen. Maria sprak tot de drie herdertjes over de oorlog en gaf hen middelen om die te beëindigen: gebed, boete, en het toewijden van elke mens en elke natie aan haar Onbevlekt Hart. Wij weten dat Maria door God uitverkoren werd om de kop van de slang te vertrappen (Gen. 3, 15; Rev. 12, 1-6). Met andere woorden: zij is een door God zelf aangestelde exorcist.
Haar ingrijpen en de genaden die verkregen werden door de vele gebeden leidden al in het daaropvolgende jaar 1918 tot een einde van de oorlog. Door haar moederlijke voorspraak en de hulp van haar kleine apostelen is zij erin geslaagd om het vernietigende geweld van de vernieler, of, zoals Jezus hem noemde, van de moordenaar, te neutraliseren.

In het boek Esther kunnen wij al een voorteken van Maria van Nazareth zien, de ‘Vrouw’ van het Scheppingsverhaal en van de Apocalyps: het is Esther. In die tijd liep Israël gevaar, gevaar om vernietigd te worden. De Israëlieten zaten in de nacht van ballingschap en slavernij bij Ahasuerus, een heidense koning, die de levende God niet kende. Zijn orders waren in strijd met de Thora en de wetten van Mozes. Als Israël zich tegen de orders van de koning zou verzetten en trouw zou blijven aan de levende God, dan zou het uitgeroeid worden. Maar als Israël God zou verraden, dan zou het volk zijn ziel verliezen, wat nog veel erger was. De snode Hamann vond een manier om de tragedie nog te versnellen: hij bracht koning Ahasuerus ertoe,een wet uit te vaardigen die zei dat de uitroeiing van de Israëlieten op de 13e van de maand adar zou beginnen. Op dat moment raapte Esther al haar moed bijeen en ging zij naar de koning. De kracht van God werkte in haar en zij slaagde erin het hart van de koning te winnen. Die zei haar: “Wat je ook vraagt, je zult het krijgen!” Esther antwoordde daarop: “Schenk mij mijn leven en dat van mijn volk, dat is wat ik je vraag.” Daarop vaardigde de koning een nieuwe wet uit om de Israëlieten te rehabiliteren en te beschermen. De wet werd op de 13e van de maand adar in het hele koninkrijk afgekondigd.
Zo redde deze zwakke vrouw door haar gebed en haar voorspraak het volk Israël van het plan van Satan. Dankzij hen konden zij zelfs in een vreemd land in vrede gehoorzamen aan de geboden van hun God. Esther is die stralende ster in de grote duisternis.

Toen Onze Lieve Vrouw naar Fatima kwam was zij een nieuwe Esther. De ster die zij op haar kleed droeg was een teken. De Perzische basisvorm van het woord Esther betekent ‘ster”. Ook is Onze Lieve Vrouw zes maanden lang telkens op de 13e van de maand verschenen, wat nogmaals betekent, dat zij als de nieuwe Esther gekomen is… Ga maar natellen in het boek Esther hoeveel keer “de 13e van de maand” vermeld wordt! Volgens de rabbijnse overlevering was Esther de mooiste aller vrouwen en werd zij daarom ook door de koning uitverkoren. Hij was betoverd door haar schoonheid en bood haar daarom de helft van zijn koninkrijk aan. Vandaag zien de rabbijnen in de rol van Esther de overwinning van God over het kwade.
En op dezelfde manier bekoorde Maria, de nieuwe Esther, de koning van de hemel door haar stralende schoonheid en onbevlekte zuiverheid. Door haar moederlijke voorspraak slaagde zij erin de vijand te vermurwen en een einde te maken aan WO I. En net als Esther ooit in het paleis van koning Ahasuerus stond, staat Maria vandaag voor ons in het paleis van de levende God en zendt zij stromen van genade naar al haar kinderen. Met haar zullen wij niet vernietigd worden!
Vandaag komt de moeder Gods naar Medjugorje, en wil ze, volgens de boodschap aan Mirjana op 25 augustus 1991, hier beëindigen wat ze in Fatima begonnen is. En dat plan van de Moeder Gods in Fatima, dat is toch niets anders dan de definitieve overwinning van haar onbevlekt hart? De Gospa, dat is toch de allerliefste moeder en de mooiste koningin, die onze tekortkomingen met één enkele blik kan genezen? Hoe zouden wij dan niet met deze fantastische strateeg samenwerken, die de goddelijke overwinning over het kwade versnelt en de wereld de vrede aanbiedt?

4. Laten wij samen de grote wens van Jezus, die Hij aan de heilige Faustina openbaarde, vervullen. Laten wij op Goede Vrijdag, 25 maart, beginnen aan de noveen tot de Goddelijke Barmhartigheid. De bijhorende tekst kun je verkrijgen in een religieuze boekenwinkel of ook op onze website, www.childrenofmedjugorje.com.

Lieve Gospa, wees onze morgenster en blijf ons naar de hemel leiden!
Nieuwe Esther, laat je voorspraak niet ophouden en maak van ons zuivere instrumenten van jouw boodschappen!

Zuster Emmanuel +

© 2005 Children of Medjugorje

P.S. Tijdens de noveen tot de heilige Jozef kun je ook het volgende gebed bidden:

Gebed tot de heilige Jozef voor de Kerk en haar heilige vader.

Heilige Jozef, machtige patroon van de Kerk, die jou altijd aanroepen heeft in tijden van angst en onrust, wend je liefhebbende blik van je heerlijke hemelse troon naar de hele katholieke wereld toe. Moge je vaderlijk hart ontroerd worden bij het aanschouwen van de mystieke bruid en van de plaatsvervanger van Christus, door zorgen overweldigd en vervolgd door zijn machtige vrienden. Jij, die op aarde bittere kwellingen moest doorstaan, droog de tranen van de heilige vader, verdedig hem, troost hem en zet je voor hem in bij de Schenker van de vrede en de goedheid, opdat, na het verdwijnen van alle vijandigheid en alle fouten, de hele Kerk God in perfecte vrijheid zou dienen. Amen.

P.S. De volgende nieuwsbrief verschijnt op 15 april, tenzij er een bijzondere reden is om eerder een nieuwsbrief te sturen.

( Vertaling: NvdW )

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

Medjugorje ligt al een maand onder een wit sneeuwtapijt. De oudere bewoners hier beweren dat dat nog nooit gebeurd is, en het blijft maar sneeuwen, ook nu ik deze woorden aan het schrijven ben! Dat treft, net nu in de vasten, wanneer wij met de woorden van Psalm 51 bidden: «Was mij en ik zal witter dan sneeuw zijn»!

1. Op 15 januari is mijn grootmoeder langs moederszijde naar de Heer teruggekeerd. Ondanks haar hoge leeftijd – ze was 103 – is zij tot op het einde van haar leven goed bij zinnen geweest en had zij altijd een woord van dank of van bemoediging voor iedereen om haar heen. Voor zij die bang zijn om oud te worden zou ik hier willen vertellen over een ontwikkeling in haar geestelijk leven, een bemoedigende boodschap eigenlijk, iets wat gebeurde toen zij ‘nog maar’ 101 was.

Toen ik op een dag tussen twee evangelisatietochten door in Parijs was, had ik een goed gesprek met haar, zo van het soort dat je niet gemakkelijk vergeet. Zij nam mij in vertrouwen en vertelde mij dat ze zich over iets veel zorgen maakte: “Wel meisje, ik heb verdriet. Groot verdriet! Er ontbreekt iets in mijn relatie tot God en dat maakt me ongerust. Als ik jullie zie, allemaal, je mama, je broers, alle “kleine Maillards”, dan is het overduidelijk dat jullie graag bidden. Jullie vinden vreugde in het gebed, zelfs als jullie lang bidden. Wel, bij mij is dat niet zo, voor mij is bidden nooit een vreugde geweest! Ja, natuurlijk bid ik elke dag, de Rozenkrans en zo, en zelfs even voor het slapengaan, maar om eerlijk te zijn: ik ben blij als ik klaar ben met bidden! En ik voel al een tijdje dat dat niet normaal is. God is zo goed, zo groot, ik zou vreugde moeten vinden in het gebed tot Hem!”

Nu was ik zelf niet zo bezorgd over mijn grootmoeder want zij was voor ons altijd iemand met een liefhebbend hart geweest, altijd klaar om te luisteren, te troosten en te bemoedigen. Zij was, zonder het te beseffen, heel dicht bij God. Ik zei haar:
 – Weet je oma, het belangrijkste in het leven, dat is liefhebben, en dat doe jij! Maak je dus
geen zorgen! Maar ik ga voor jou bidden in Medjugorje, en wij zullen samen aan God vragen dat Hij jou die vreugde in het gebed zou openbaren; niet meer dan dat! In Medjugorje vraagt Maria ons om te ‘bidden tot het gebed een vreugde geworden is.’ Als zij dat vraagt, dan kunnen wij die genade vast en zeker ook krijgen! Eigenlijk moet je, net als een kind, vol vertrouwen aan God vragen wat je nodig hebt, dat werkt het best!
 – Wel meisje, dan doen wij het zo! Jij bidt daar en ik probeer om hier hetzelfde te doen, en wij blijven verenigd!
Zes maanden later ging ik weer bij haar op bezoek, en haar eerste woorden waren:
– Weet je nog, ons laatste gesprek? Wel meisje, het is gelukt!! Nu vind ik vreugde in het gebed!
Ze zag er een beetje verdwaasd uit, als een klein kind dat net een enorm, prachtig, alle verbeeldingskracht overstijgend cadeau gekregen heeft.
– Nu begrijp ik waarom de Heer mij zo lang hier op aarde heeft laten wachten. Stel je voor zeg! Ik heb 102 jaar moeten leven om deze genade te krijgen! Wel, ik heb er geen spijt van, het was het wachten meer dan waard!

Niet lang daarna werd ze overgebracht naar mijn Gemeenschap waar zij nog 18 maanden leefde. Iedereen kwam graag even bij haar langs. Want naast het bidden met het hart had God haar ook humor geschonken! Zij was helemaal niet bang meer om te sterven. “Ik spring zo in Gods armen”, zei ze aan mijn broer. Zij stierf glimlachend, vervuld van vrede.
Wat een mooie dingen kan God verrichten bij diegenen die door onze ‘sterke maatschappij te vlug als ‘nutteloos’ beschouwd worden! Die ‘nuttelozen’ zijn eigenlijk de sterksten onder ons, want hun geheime schoonheid zal een eeuwige tooi zijn voor de hele hemelse Kerk, terwijl deze wereld en zijn aardse rijkdommen van voorbijgaande aard zijn…

2. Wij kunnen het ons levendig voorstellen: op 13 februari moet het in de Hemel een groot feest geweest zijn voor de zalige Francesco en Jacinta van Fatima, die eindelijk hun lieve nicht mochten verwelkomen, Lucia Martos, de kleine herderin die in 1917 samen met hen de heilige Maagd gezien had in de Corva di Aria! Zij overleed in de Karmel van Coïmbra in Portugal, op 97-jarige leeftijd. (Let op de datum: de 13de, net als voor de 6 verschijningen!)

Er bestaan in de religieuze pers werken genoeg over de verschijningen van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans aan de drie herdertjes van Fatima, van 13 mei tot en met 13 oktober 1917. En als ik bedenk dat onze jaarheilige (van de Kinderen van Medjugorje) net Onze Lieve Vrouw van Fatima is, dan kan ik niet anders dan glimlachen. Een mooie kans om die oproep van Maria in onze wereld te beleven en weer aan de orde te stellen. Die goddelijke interventie in Portugal in het midden van WO I is een van de belangrijkste gebeurtenissen van de 20e eeuw. Het is trouwens evenzeer een profetie die ook doorheen Medjugorje doorleeft en gerealiseerd wordt. « Op het einde zal mijn Onbevlekt Hart overwinnen ! » Wij kunnen die overwinning bespoedigen door ons toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria.
‘De dame’ had gezegd dat zij Francesco en Jacinta weldra in de Hemel zou opnemen, maar dat Lucia nog op aarde zou blijven, want, zo zei zij aan Lucia, “Jezus wil jou gebruiken om mij te laten kennen en te laten liefhebben. Hij wil in de wereld een devotie aan mijn Onbevlekt Hart doen ontstaan”. Wie zal, nu Lucia naar de Heer teruggekeerd is, die mooie taak op aarde voortzetten? Wij!! De Gospa heeft het ons in Medjugorje zo vaak gezegd: “Ik heb jullie nodig, zonder jullie kan ik de wereld niet helpen!”

De Toewijding is, net als alles wat de Hemel voorstelt aan de aardse kinderen, iets heel eenvoudigs en van een grote diepgang. Maria gaf haar JA-woord aan de Engel, werd vervuld van de Heilige Geest en heeft Jezus in haar schoot gedragen. Op dezelfde manier heeft het JA-woord van de drie herdertjes aan Maria en aan Gods plan met hun leven hen vervuld van het Vuur van de Heilige Geest en van Jezus. Zij waren nergens bang meer voor en waren tot alles bereid! Lucia vertelt wat gebeurde nadat zij elk afzonderlijk hun JA-woord gegeven hadden: “De Dame glimlachte, spreidde haar armen en uit haar handen kwamen stralen van Licht die ons raakten en ons vervulden”. En verder: “Dat licht, dat was God!”
De vrucht van de Toewijding van de drie kinderen van Fatima en later ook van hun hele natie, was de bescherming van Maria voor Portugal tijdens WO II, en ook haar bescherming tegen ketterij, twee zaken die zij beloofd had, “als jullie doen wat ik jullie vraag”. Hadden de andere naties maar hetzelfde gedaan!
Vandaag is het echter nog niet te laat, want Maria kan ons datzelfde Goddelijke Vuur geven, en om het te verkrijgen moeten wij haar alleen met ons hele hart, zonder enige terughoudendheid, zonder angst, ons JA-woord geven! Het volstaat om ons met lichaam en ziel aan haar aan te bieden, en doorheen haar aan Jezus. Als drie kinderen zo’n grote genade voor hun land hebben kunnen verkrijgen, hoeveel meer zouden wij nu dan niet voor onze wereld kunnen verkrijgen, als duizenden van haar “Lieve Kinderen” – en dat zijn wij! – zouden beslissen om de Gospa hun JA-woord te geven, in onze gezinnen en onze gebedsgroepen, in onze parochies en – voor God is niets onmogelijk – in onze regeringen?! Wie zich laat opleiden in de school van Medjugorje zet voort wat Maria in Fatima begonnen is, en zal zich inzetten voor de overwinning van haar Hart over het kwaad en de oorlog, de perversie en de dood, de vernietiging van onze planeet en heel het plan van Satan. Dat is het plan van Maria! Hebben wij dat niet dringend nodig?!

Ik hoorde dat de Spaanse bisschoppen besloten hebben om hun land toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria, in de “Basílica del Pilar” in Zaragoza op 21 en 22 mei. Dank u Heer! Moge Frankrijk hetzelfde doen en anderen het voorbeeld geven!

Ik zou jullie wat huiswerk willen geven voor de volgende fax van 15 maart: Lees het boek Esther. Dan zullen jullie de belangrijke boodschap over de H.Maagd die ik jullie dan zal meegeven begrijpen!

3. Opdat wij deze Vastentijd goed zouden beleven heeft Vicka een aantal heel eenvoudige regels meegegeven die ons helpen om tot de kern van de zaak te komen.

«De Gospa is blij als ze ziet dat wij de vastentijd met het hart beleven en niet uit verplichting. Wij kunnen zelf beslissen over de offers die wij brengen, als wij offers brengen met het hart dan zullen wij offers brengen met vreugde.
Het is belangrijk om meer te bidden, en dan vooral voor het kruis. Het is goed om elke dag de droevige mysteries te bidden voor het kruis, geknield (als dat kan) te kijken naar het kruis en te voelen hoezeer Jezus voor ons geleden heeft. Wij kunnen allemaal de Rozenkrans bidden ! En als dat voor ons nog moeilijk is, dan moeten wij om die genade vragen en blijk geven van goede wil.
Het beste offer dat wij kunnen brengen, dat is ons inspannen om vanbinnen te veranderen, om van leven te veranderen met onze blik op Jezus. Vraag hem : ‘Jezus, hoe kan ik je helpen ? Hoe zal ik mijn weg met jou gaan ?’
Minder loze woorden, en meer goede wil om te veranderen !
Tijdens de vasten bereiden wij ons voor op de vreugde en het licht van Pasen. Vandaag bouw ik mezelf vanbinnen op, meelopend met Jezus, zodat Hij op Paaszondag in mijn hart kan verrijzen ! »

Lieve Gospa, wie zou ons beter kunnen aanvaarden zoals wij zijn dan jij,
om ons een te maken met Jezus ?

Zuster Emmanuel                                                                                                               ( Vertaling: NvdW )

Beste kinderen van Medjugorje,

Lof zij Jezus en Maria!

1. Op 2 januari waren wij aanwezig bij het doopsel van de kleine Anton, tweede kind van Vicka en Mario, in de parochie van Gradac, dicht bij Medjugorje. Dank, Heer, voor dit jonge gezin waar de Liefde heerst!

2. Ons klein team in Medjugorje (Chrissey, Nancy Maria, Rose Mary en mijzelf) wenst u allen een heel zalig en gelukkig 2005, een nieuw jaar vol vrede onder de mantel van onze moeder Maria! Ik hoop dat onze lijst een hulp was bij het trekken van een heilige die u het hele jaar door zal begeleiden? Ik kan u alvast met vreugde melden welke heilige de Kinderen van Medjugorje uitgekozen heeft: Onze Lieve Vrouw van Fatima! (feestdag op 13 mei)

En onder haar naam stond het volgende: “O mijn Jezus, vergeef ons onze zonden, behoed ons voor het vuur van de hel, en breng alle zielen naar de hemel, vooral diegenen die uw barmhartigheid het meest nodig hebben.” (Gebed dat de Engel aan de herdertjes van Fatima leerde. Het wordt gebeden na elk tientje van de rozenkrans.) Het is onze taak om de overwinning van het Onbevlekt Hart van Maria met alle mogelijke middelen te bespoedigen, en een grotere devotie te koesteren voor de Rozenkrans.

Wij zullen het hele jaar lang ons best doen om gehoor te geven aan de oproep van Maria, temeer daar zij in Medjugorje de geheimen van Fatima wil realiseren, zoals zij zelf gezegd heeft (zie boodschap van 25 augustus 1991).

3. Op 2 december gaf de Gospa ons een aangrijpende boodschap, zij riep werkelijk om hulp! Zij smeekte: “Ik heb jullie nodig! Ik roep jullie op, ik zoek jullie hulp! Verzoen je met jezelf, met God en met je naasten. Zo zullen jullie mij helpen. Bekeer de niet-gelovigen. Veeg de tranen van mijn gezicht!" (Zie PS)

Op 25 december, Kerstmis, een paar uur voor de aardbeving, riep ook het Kind Jezus ons op tot vrede, en de H.Maagd vroeg ons “wees in elke situatie moedige getuigen van de Blijde Boodschap.”

En de gebeurtenissen in Azië, die de hele wereld met een klap wakker geschud hebben, tonen ten dele aan waarom Maria zo’n dramatische oproep tot ons richt! Ik ben natuurlijk niet van plan om te antwoorden op de vragen die ons voortdurend gesteld worden: “Waarom is dat gebeurd, is het een straf?” “Waarom laat God zoiets toe?” “Is dat de eerste ramp van een reeks rampen?” Enz…

Ik ben noch engel, noch profeet en kan dus niet op die vragen antwoorden. Maar wat ik wel weet, is wat Maria zo vaak herhaald heeft in de loop van die 23 jaar verschijningen: “Door gebed en vasten (zie PS2) kunnen zelfs de wetten van de natuur buiten spel gezet worden” (12.07.82). Laten we dus liever naar de toekomst kijken en alles in het werk stellen om andere tragedies te vermijden. De H.Maagd zegt ons; “Satan wil de natuur vernielen, en zelfs de hele aarde waarop jullie wonen.” (25.01.91). Zij zegt: “Satan wil oorlog!” “Hij wil angst om zich heen zaaien!” en verder: “De wereld wordt beheerst door haat!” (25.11.01). Dat kan echter allemaal verdwijnen, op voorwaarde dat wij naar haar luisteren en grijpen naar de sterkste wapens, wapens die zij ons aanwijst om Satan te overwinnen!! “Zie, kinderen, hoe een eenvoudig gebed ontwapenend kan werken!” (augustus 85). Als wij in staat van genade zijn (als wij in vrede leven met God en geen enkele zware zonde op onze ziel drukt), dan is elk gebed dat met het hart gebeden wordt een manier om Satan bang te maken en te ontwapenen. Hij is bang van een biddend kind, zegt de Kleine Theresa! Waren wij ons maar bewust van de kracht die van ons uitgaat als we leven naar het Evangelie en de boodschappen van onze Hemelmoeder!

Er werd ons gevraagd of deze aardbeving misschien het begin was van de verwezenlijking van de geheimen. Nee, want de geheimen zullen drie dagen voor hun verwezenlijking openbaar gemaakt worden door de priester die de zieners uitgekozen hebben. Tot nu toe is geen enkel geheim openbaar gemaakt. Bovendien betekent “geheim” niet noodzakelijk “ramp”!

Over die hele situatie zou ik het volgende willen zeggen: De hele wereld, wij allemaal, zijn geschokt door de verschrikkelijke ramp die minstens 150000 mensenlevens gekost heeft. Wij hebben niet genoeg tranen voor hen allemaal! Maar wat is de ergste ramp? Jarenlang hebben miljoenen mensen ver van God geleefd, hebben zij Zijn geboden overtreden, met een ziel die verblind was door het duister van de zonde. Duizenden kinderen werden zwaar mishandeld en misbruikt; er zijn verschrikkelijke wetten goedgekeurd, wetten die gezinnen uit elkaar rukken, die jongeren aanzetten tot de meest afschuwelijke dingen, het wordt hen soms zelfs aangeleerd op school… Teveel om op te noemen. Wij helpen en steunen de slachtoffers van de tragedie in Azië, en waarom doen wij dan niet evenveel moeite om de mensen die op geestelijk vlak dood zijn te hulp te schieten? Het aardse leven is van voorbijgaande aard, maar is de menselijke ziel niet onsterfelijk? Natuurlijk is het schitterend dat er hulp gestuurd wordt naar de slachtoffers! Wat een mooi teken van goedhartigheid en medeleven! Maar laten wij de andere kant van de liefdadigheid niet vergeten: de redding van de onsterfelijke zielen van de kinderen van God! De kernvraag is dus de volgende: wat zal ik doen om ook op dat vlak te helpen? Wat zal ik opofferen voor mijn medemens die God niet kent of niet zoekt? Waarom hebben wij zoveel machtige wapens tegen de Vijand die de mens voor altijd in het verderf wil storten genegeerd?? “Wees niet bang voor hen die het lichaam doden, maar de ziel niet kunnen doden. Wees eerder bang voor hem die en ziel en lichaam kan ombrengen in de hel.” (Mt. 10, 28)

Het is geen toeval dat Onze Lieve Vrouw van Fatima dit jaar onze reisgezel is! Zij is verschenen in Portugal om een einde te maken aan de Eerste Wereldoorlog, en, net als in Medjugorje, ook aan de oorlogen in onze harten doordat wij ver van God verwijderd zijn. Zij zal voor ons een krachtige hulp zijn als wij doen wat zij vraagt, en als wij haar ook helpen!

Ja, het vraagt zeker moed om te leven volgens het Evangelie in een materialistische wereld die de harten vervuilt, zelfs binnen onze gezinnen! Maar wat een vreugde is het om toe te behoren aan Jezus en Maria! Laten wij met haar meewerken en zo vele levens redden. Laten wij haar beschermende mantel uitstrekken over de hele wereld! Wij hebben de mogelijkheid om de plannen van de Boze te doen mislukken en om te voorkomen dat hij zijn vernietigingswerk zou voortzetten. “Kinderen, als jullie wisten hoeveel zelfs het minste gebed waard is, dan zouden jullie aan een stuk door bidden!” zegt de Gospa ons.

Concreet voorstel: Laten wij Maria helpen zoals nooit te voren! Als je wil kun je haar een liefdesbrief schrijven, en daarin uitleggen wat je wil doen om gehoor te geven aan haar oproep van 2 december. Vasten, een rozenkrans meer bidden, het Allerheiligste een uur aanbidden, een concrete daad van verzoening stellen, een goede biecht spreken, het gebed in het gezin vernieuwen, of missen opdragen voor de intenties van Maria… Bid, en je zult zeker een idee vinden! Die brief kun je dan onder het beeld van Maria plaatsen, of hem opsturen naar:

“Marie Reine de la Paix », BP 2157, F- 06103 Nice cedex 2, Frankrijk.”

Van daaruit zal de brief dan naar Medjugorje gebracht worden en aan een ziener overhandigd worden. Dan krijgt Maria die tijdens een verschijning. En zij is zo blij met onze brieven!

Lieve Gospa, jij hebt ons nooit ontgoocheld, hoe zouden wij jou kunnen ontgoochelen? Wij zullen gehoor geven aan jouw oproep en samen met jou levens redden!

Zuster Emmanuel +

PS 1 – Op 2 januari heeft Mirjana geen enkele boodschap van de Gospa doorgegeven. Haar man Marko zei: “De Gospa heeft geen andere boodschap gegeven. De boodschap van 2 december is er, laten wij eerst daar naar leven en die woorden in ons hart opnemen!”

PS 2 – De recente gebeurtenissen in Azië hebben ons eens te meer herinnerd aan de kwetsbaarheid van het menselijk leven! Wij kunnen de oproep van Maria, tot gebed en vasten, niet naast ons neerleggen. Zij geeft ons een efficiënt middel –het Vasten– dat “zelfs de wetten van de natuur buiten spel kan zetten”. In het boek "Délivrances et guérisons par le jeûne" (“Bevrijding en genezing door het vasten”) geeft zuster Emmanuel uitleg over dit wapen waarmee wij rampen kunnen voorkomen, de mens in nood kunnen helpen en nog veel andere genaden kunnen verkrijgen:

"Délivrances et Guérisons par le jeûne", boekje.
Uitg: Editions des Béatitudes

Dit boekje, dat een schat aan waardevolle anekdotes bevat, heb je in een uurtje uit, maar dat uurtje kan voor velen de redding zijn! Het schenkt aandacht aan nog onbekende aspecten van het vasten, die Maria in Medjugorje vermeld heeft. Het is verkrijgbaar in de boekhandel of via internet, bij www.logos-beatitudes.com

Prijs : 3 Euro + portokosten.

PS 3 – De volgende nieuwsbrief verschijnt op 15 februari, tenzij er een bijzondere reden is om eerder een nieuwsbrief te schrijven.

(Vertaling: NvdW )