Medjugorje

Mijn dierbare vrienden, geprezen zijn Jezus en Maria,

1. Op 25 oktober 2021 ontving de zienster Marija de volgende boodschap:

“Lieve kinderen! Keer terug naar het gebed, want wie bidt, is niet bang voor de toekomst. Wie bidt, staat open voor het leven en respecteert het leven van de anderen. Wie bidt, lieve kinderen, voelt de vrijheid van de kinderen van God en dient met vreugde in het hart het welzijn van zijn medemens, omdat God liefde en vrijheid is. Daarom, lieve kinderen, als ze jullie willen binden en gebruiken, is dat niet van God. Want God is liefde en schenkt Zijn vrede aan elk schepsel. Daarom heeft Hij me naar jullie gezonden om je te helpen groeien in heiligheid. Dank dat jullie aan mijn oproep gehoor hebben gegeven.

2. De grote overgang goed beleven ! …
In de maand november gedenken we onze dierbaren die zijn heengegaan en tegelijkertijd beseffen we dat ook wij op een keer zullen heengaan. De volgende dialoog tussen twee grote Italiaanse heiligen, Don Bosco en Dominique Savio, kan voor ons een bron van inspiratie zijn:

Savio: Zie je deze bloemen? Zij vertegenwoordigen de deugden die de Heer het meest behagen.
Bosco: Welke?
Savio: De roos symboliseert de naastenliefde, het viooltje de nederigheid, de zonnebloem de gehoorzaamheid, de gentiaan de boete en versterving, en de korenaren ‘het regelmatig ter communie gaan’. De lelie verwijst naar de mooie deugd waarvan geschreven staat: “Zij zijn als Engelen in de Hemel”, namelijk, de zuiverheid. En de strobloem symboliseert een bundeling van al die deugden die altijd moeten voortduren, namelijk: het doorzettingsvermogen.
Bosco: Heel goed, mijn beste Savio. Maar, zeg mij, nu je al deze deugden in je leven hebt beoefend, welke troostte jou het meest op het moment van jouw heengaan, op het moment van de dood?
Savio: Welke denk je?
Bosco: Misschien de mooie deugd van zuiverheid, door deze behouden te hebben?
Savio: Nee, niet alleen die.
Bosco: Misschien was je verheugd om een zuiver geweten te hebben?
Savio: Dat is op zich een goede zaak, maar was nog niet de deugd die de beste troost gaf.
Bosco: Was het de hoop op de Hemel die je troostte?
Savio: Dat is het ook niet.
Bosco: Dus, het is het feit van de verdienste van vele goede werken?
Savio: Nee, nee...

-Maar wat heeft jou dan het meeste getroost in dit laatste uur?, vroeg Bosco hem bijna smekend, teleurgesteld dat hij zijn gedachten niet had kunnen raden. En Savio antwoordde: “Wat mij het meest troostte op het moment van de dood was de bijstand van de machtige en zo beminnelijke Moeder van de Verlosser! En geef dat maar door aan je zonen. Dat ze nooit zouden vergeten om tot haar te bidden zolang ze nog leven”. (Citaat uit “San Giovanni Bosco, Il beato Domenico Savio. Torino, SEI 1950 pag. 229-243”)

Terwijl wij ons afvragen wat de beste manier is om de Heer te behagen en om in Zijn barmhartige armen te vallen in ons laatste uur, spreekt deze dialoog voor zich. “Waar het op aankomt is om niet te veel te handelen naar ons eigen idee”, zal de heilige Maximiliaan Kolbe later zeggen, “maar om in de handen te zijn van de Onbevlekte”.

Een profetische stem.
Een weinig bekende episode kan ons meer inzicht geven in de manier waarop we de zielen in het Vagevuur kunnen helpen.
Maria-Anna Lindmayr (1657-1726) was een mystica uit München, die in haar tijd de krantenkoppen haalde vanwege haar profetische stem en vanwege haar ervaringen met de zielen in het Vagevuur. Zij was 27 jaar oud toen de Heer haar begon te onderrichten over de manier waarop zij de zielen in het Vagevuur doeltreffend zou kunnen helpen. Hij vroeg haar elke week een bepaalde deugd te kiezen, en de inspanningen om die te verwerven op te offeren ten bate van de zielen in het Vagevuur. En zij moest dat doen door de handen van de Heilige Maagd of door die van haar Engelbewaarder. Je zou dus bijvoorbeeld de nederigheid kunnen uitkiezen voor de zielen die in het Vagevuur lijden vanwege hun hoogmoed, omdat zij deze deugd misschien niet veel hebben beoefend... Juist door de nederigheid te beoefenen kan men de zielen in het Vagevuur veel meer helpen dan door zware boetepraktijken ... Ook moest Maria-Anna Lindmayr de zielen in het Vagevuur aanroepen, opdat zij haar zouden helpen, of, opdat zij haar via hun Bewaarengel zouden waarschuwen wanneer ze tekortschoot in de deugden, zodat zij hen van haar kant meer zou kunnen helpen…”

3. Op 24 november vieren wij de 21e verjaardag van de geboorte in de Hemel van pater Slavko Barbaric, de onvermoeibare apostel van de liefde van Maria. De kleine plaatselijke groep "Gospa majka moja", die sinds 17 maanden elke ochtend om 5 uur de Rozenkrans bidt op de Podbrdo, bidt in verband met deze gelegenheid vanaf 15 november elke dag om 8.30 uur een noveen van de Kruisweg op de Kruisberg, de berg Krizevac. Dit is een bescheiden maar krachtige uitnodiging om ons bij hen te voegen ongeacht waar wij ons bevinden, om meer dan ooit de hulp van de Hemel in te roepen, want het is door gebed dat het kwaad en de angst overwonnen zullen worden.

Op 25 november 2000, ongeveer 24 uur na het overlijden van pater Slavko op de top van de berg Križevac, eindigde de boodschap van Maria als volgt: “Verheug jullie met mij, want jullie broeder Slavko is in de Hemel geboren en spreekt voor jullie ten beste”.

4. De heilige Jozef zal ons niet verlaten! Op 8 december, de dag waarop we het feest van de Onbevlekte Ontvangenis vieren, loopt het aan de heilige Jozef gewijde jaar ten einde. Hier een eenvoudig en geïnspireerd gebed dat we tot de heilige Jozef kunnen richten:

“Heilige Jozef, U die mijn geestelijke vader bent, waak over ons in uw liefde. Leer mij te leven zoals U deed voor Jezus en Maria. Verkrijg voor mij de genade van voortdurende groei in liefde. Verkrijg voor mij de openheid van geest die de uwe is en leid mij met uw hand naar de mooiste dag van mijn leven, naar de dag van mijn intrede in de Hemel. Amen".

Bid deze noveen voor de heilige Jozef samen met ons

5. Een ladder naar de Hemel?
Bij Tre Fontane, (Drie Fonteinen) te Rome, waar de heilige Paulus gevangen heeft gezeten, werden ten tijde van keizer Diocletianus Romeinse soldaten gemarteld, onder andere de heilige Zenon en zijn metgezellen. Op deze plaats heeft de heilige Bernardus van Clairvaux (1090 - 1153) de Mis opgedragen met paus Innocentius II.
Op het moment van de consecratie zag hij een ladder op het altaar staan. De zielen in het Vagevuur beklommen de ladder om de Hemel te bereiken, waar zij werden verwelkomd door de Maagd Maria. Vandaar de naam van deze Kerk: Santa Maria in Scala Coeli, Heilige Maria van de Ladder naar de Hemel.

Dit visioen toont de grote waarde van de Eucharistie voor de bevrijding van deze zielen. Het vertelt ons ook hoe groot het belang van de voorspraak van de Moeder van God en van ons gebed is. Als Moeder wil zij maar één ding, namelijk: dat al haar kinderen zo spoedig mogelijk in haar Heerlijkheid zouden mogen delen, en zij probeert alles te doen om ons het Vagevuur te besparen.

“Als jullie je aan mij overgeven”, zegt ze, “dan zullen jullie de overgang van dit leven naar het andere leven niet merken. Jullie zullen het leven van de Hemel al op aarde leven”. (Aan Jelena Vasilj,1986)

Nieuwe voorsprekers. Via de zieneres Vicka, beveelt Maria ons een dagelijks gebed aan voor deze zielen. Vicka zei me: “Als je het Vagevuur ook maar een seconde zou zien, dan zou je altijd voor deze zielen willen bidden, je zou het Vagevuur leeg willen maken.”

Vandaag de dag echter horen we maar zelden iemand iets zeggen over de geloofswaarheden van wat er na de dood gebeurt. Velen van de gelovigen verwaarlozen hun overledenen of laten zich verleiden door valse geloofsovertuigingen, zoals de verkeerde overtuiging dat er niets na de dood is, of het verkeerde inzicht dat reïncarnatie zou bestaan. Deze onwetendheid veroorzaakt angst, terwijl alleen de christelijke Hoop ware troost geeft.

“Het is verkeerd de mensen te leren dat wij op aarde vele malen herboren worden en dat wij in verschillende lichamen op aarde terugkeren. We worden maar één keer geboren," zegt Maria ons (24 juli 1982), en zij voegt eraan toe: “Veel mensen denken dat er na de dood niets meer is. Nee, lieve kinderen, dit is een grote vergissing, want na de dood is er de eeuwigheid.”

6. Zich weten te beschermen. Veel mensen vragen mij of er in de Kerk traditionele manieren zijn om boze geesten uit te drijven, om gesterkt te worden in de bekoringen, om koste wat kost de gemoedsrust te bewaren wanneer de pijlen van de vijand alle richtingen opvliegen, op persoonlijk, familiaal of nationaal vlak. Ik zal hier slechts één van deze middelen noemen, want dit onderwerp zou meerdere bladzijden in beslag nemen.

Op een dag, toen ik sprak met Don Gabriele Amorth, de beroemde exorcist uit Rome (geboren in de Hemel in 2016), wees hij mij op de grote kracht van exorciserend water en zout. Hij beval vooral de formule in het Latijn aan, die van Paus Leo XIII, en vroeg zich af waarom die zo weinig gebruikt werd.

Ik heb toen besloten om deze formule op onze website ( https://www.enfantsdemedjugorje.fr/formules-dexorcisme-de-leau-et-du-sel-en-latin/ ) te zetten, zodat de gelovigen deze kunnen uitprinten, en deze met water en zout (met eventueel olie eraan toegevoegd) aan hun priester kunnen overhandigen, en hem kunnen vragen om de boze elementen uit te drijven. Alleen priesters kunnen dit exorcistisch gebed uitspreken en op deze wijze demonen uitdrijven, leken daarentegen niet.

In Medjugorje lopen de moeders elke zaterdag rondom hun huis en tuin al biddend terwijl ze wijwater en zout overal rond verspreiden. Dit is een oude en uitstekende plaatselijke traditie, die de christenen goed van pas is gekomen in tijden van vervolging. Waarom dit achterwege laten in een tijd waarin de geestelijke strijd zo intens is? Deze praktijk, die binnen ieders bereik ligt, is een bron van bevrijding als zij met het hart wordt beoefend.

Lieve Gospa, wat is het goed voor ons om U als Moeder te hebben.
Met oneindig vertrouwen nemen wij onze toevlucht tot de diepte van uw moederlijk Hart;
waak over ons als over uw oogappel, want Jezus zelf heeft U aan ons gegeven!

Zr. Emmanuel Maillard
Gemeenschap van de Zaligsprekingen